2012-12-26 18:20:34
῾Ο Παπᾶ Διονύσιος, γεννήθηκε τό 1904 στό χωριόΣαρακινάδες Τριφυλίας. Τόκοσμικό του ὄνομα ἦτο Εὐστάθιος Κωνσταντόπουλος τοῦ Ἠλία.
῏Ηλθε στό Μοναστήρι τό1931 σέ ἡλικία 27 ἐτῶν. Τό 1933 ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Διονύσιος.
Ἐργάσθηκε σέ πολλά διακονήματα τῆς Μονῆς, ὅπως στό Μακηπεῖο (φοῦρνο), στήν ἐκκλησία, στούς κήπους, καί ὅταν ἔγινε προϊστάμενος, ὑπηρέτησε ὡς Ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς στήν ῾ΙεράΚοινότητα τῶν Καρυῶν.
Τό1951 χειροτονήθηκε διάκονος καί ἱερεύς, καί ἐστάλη ὡς οἰκονόμος καί ἐφημέριος τοῦΜετοχίου μας, τῶν ῾Αγίων Ἀναργύρων τῆς ῎Αρτης.
Μετά τήν ἑκούσια παραίτησι τοῦ παπᾶΒησσαρίωνος ἀπό τό ἡγουμενικό ἀξίωμα, τό 1971, ἔγινε Τοποτηρητής τῆς Μονῆς γιά ἕνα χρόνο καί στήν συνέχεια ἐξελέγη ῾Ηγούμενος. Στόβραχύ διάστημα τῆς ἡγουμενίας του, δέν ἐπέδειξε ἰδιαίτερα χαρίσματα καί διακρινόταν διά τήν ἁπλότητα τῶν τρόπων του, καί τόφιλήσυχο τοῦ χαρακτῆρος του.
Ἔλαβε τίς ψήφους τῶν Προϊσταμένων καί τῶν λοιπῶν Πατέρων γιά τήν ἀνάληψι τοῦ ἡγουμενικοῦ ἀξιώματος, μέχρις ὅτου εὑρεθῆ ἱκανώτερος ἱερομόναχος, ὁ ὁποῖος θά ἀναλάβη τήν διακυβέρνησι τῆς Μονῆς καί τήν πνευματική καθοδήγησι τῶν Πατέρων.
Γι᾿ αὐτό μέ τήν εἴσοδο στήν Μονή τόν Ἰούλιο τοῦ1974 τοῦ Γέροντος ἀρχιμ. π. Γεωργίου Καψάνη μετά τῆς ἑξαμελοῦς συνοδίας του, ὁ παπᾶ Διονύσιος προσέφερε τήν μεγαλύτερη ὑπηρεσία στήν Μονή του.
Γιά τόσυμφέρον τῆς Μονῆς, τήν ἀνασυγκρότησι καί τήν πρόοδο αὐτῆς, θυσίασε κυριολεκτικά τό ἀξίωμάτου, χάριν τοῦ νέου Γέροντος παπᾶ Γεωργίου, καί μέ τήν θέλησίν του παραιτήθηκε. Αὐτή ἦτο ἡ ὑψίστη προσφορά του πρός τήν Ἱερά Μονή μας, διότι ἄνοιξε τόν δρόμο διά τήν ἑνότητα καί ἀφομοίωσι τῶν δύο Ἀδελφοτήτων, παλαιᾶς καί νέας, καί ταπεινώθηκε γιά νάβοηθήσῃ στήν ἐπάνδρωσι τῆς Μονῆς μας.
Πρίν τήν παραίτησί του ἔκειρε στίς 6 Αὐγούστου 1974 Μεγαλόσχημο μοναχό τόν ἱερομόναχο π. Γεώργιο. Καί κατόπιν παραιτήθη. Ἐνῶστίς 26 τοῦ ἰδίου μηνός ἀνέλαβε τήν ἡγουμενία τῆς Μονῆς ὁ ἀρχιμ. καί Γέροντάς μας π. Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ποιμαίνει τήν Ἀδελφότητά μας μέχρι σήμερα.
Μετά τήν παραίτησί του, διωρίσθηκε Ἀντιπρόσωπος στήν ῾ΙεράΚοινότητα.
Ἐκεῖπροσέφερε τίς ὑπηρεσίες του ἐπί δύο χρόνια συμμετέχοντας τακτικά στίς Συνάξεις τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί μεταφέροντας τήν γνώμην τῆς Μονῆς του καί τίς ἰδικές του κρίσεις, σκέψεις καί ἀντιλήψεις γιά τά διάφορα Ἁγιορείτικα θέματα.
Ἀρχές Φεβρουαρίου τοῦ 1977 προσβλήθηκε ξαφνικά ἀπό ἡμιπληγία καί μεταφέρθηκε ἐσπευσμένα στό Νοσοκομεῖο Ἀχέπα τῆς Θεσσλονίκης. Πρότοῦ θανάτου του, ἐξωμολογήθηκε, κονώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, καί συμβούλευε τούς παρισταμένους κοντάτου Πατέρες τά ἑξῆς: «Νά εἶσθε ἑνωμένοι μέ τόν Γέροντα, νά τόν ἀκοῦτε ὅ,τι σᾶς λέγῃκαί συμβουλεύῃ γιά τήν σωτηρία σας. Νά εἶσθε εὐχαριστημένοι γιατί ὁΘεός μᾶς ἔστειλε ἄξιο τῆς ἀποστολῆς του Γέροντα».
Ἀπεβίωσε στίς 9 Φεβρουαρίου 1977 σέ ἡλικία 73 ἐτῶν καί κηδεύθηκε μέ σεβασμό καίτιμή στό Μοναστήρι μας. Αἰωνία του ἡμνήμη.
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
http://anavaseis.blogspot.gr
῏Ηλθε στό Μοναστήρι τό1931 σέ ἡλικία 27 ἐτῶν. Τό 1933 ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός καί ἔλαβε τό ὄνομα Διονύσιος.
Ἐργάσθηκε σέ πολλά διακονήματα τῆς Μονῆς, ὅπως στό Μακηπεῖο (φοῦρνο), στήν ἐκκλησία, στούς κήπους, καί ὅταν ἔγινε προϊστάμενος, ὑπηρέτησε ὡς Ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς στήν ῾ΙεράΚοινότητα τῶν Καρυῶν.
Τό1951 χειροτονήθηκε διάκονος καί ἱερεύς, καί ἐστάλη ὡς οἰκονόμος καί ἐφημέριος τοῦΜετοχίου μας, τῶν ῾Αγίων Ἀναργύρων τῆς ῎Αρτης.
Μετά τήν ἑκούσια παραίτησι τοῦ παπᾶΒησσαρίωνος ἀπό τό ἡγουμενικό ἀξίωμα, τό 1971, ἔγινε Τοποτηρητής τῆς Μονῆς γιά ἕνα χρόνο καί στήν συνέχεια ἐξελέγη ῾Ηγούμενος. Στόβραχύ διάστημα τῆς ἡγουμενίας του, δέν ἐπέδειξε ἰδιαίτερα χαρίσματα καί διακρινόταν διά τήν ἁπλότητα τῶν τρόπων του, καί τόφιλήσυχο τοῦ χαρακτῆρος του.
Ἔλαβε τίς ψήφους τῶν Προϊσταμένων καί τῶν λοιπῶν Πατέρων γιά τήν ἀνάληψι τοῦ ἡγουμενικοῦ ἀξιώματος, μέχρις ὅτου εὑρεθῆ ἱκανώτερος ἱερομόναχος, ὁ ὁποῖος θά ἀναλάβη τήν διακυβέρνησι τῆς Μονῆς καί τήν πνευματική καθοδήγησι τῶν Πατέρων.
Γι᾿ αὐτό μέ τήν εἴσοδο στήν Μονή τόν Ἰούλιο τοῦ1974 τοῦ Γέροντος ἀρχιμ. π. Γεωργίου Καψάνη μετά τῆς ἑξαμελοῦς συνοδίας του, ὁ παπᾶ Διονύσιος προσέφερε τήν μεγαλύτερη ὑπηρεσία στήν Μονή του.
Γιά τόσυμφέρον τῆς Μονῆς, τήν ἀνασυγκρότησι καί τήν πρόοδο αὐτῆς, θυσίασε κυριολεκτικά τό ἀξίωμάτου, χάριν τοῦ νέου Γέροντος παπᾶ Γεωργίου, καί μέ τήν θέλησίν του παραιτήθηκε. Αὐτή ἦτο ἡ ὑψίστη προσφορά του πρός τήν Ἱερά Μονή μας, διότι ἄνοιξε τόν δρόμο διά τήν ἑνότητα καί ἀφομοίωσι τῶν δύο Ἀδελφοτήτων, παλαιᾶς καί νέας, καί ταπεινώθηκε γιά νάβοηθήσῃ στήν ἐπάνδρωσι τῆς Μονῆς μας.
Πρίν τήν παραίτησί του ἔκειρε στίς 6 Αὐγούστου 1974 Μεγαλόσχημο μοναχό τόν ἱερομόναχο π. Γεώργιο. Καί κατόπιν παραιτήθη. Ἐνῶστίς 26 τοῦ ἰδίου μηνός ἀνέλαβε τήν ἡγουμενία τῆς Μονῆς ὁ ἀρχιμ. καί Γέροντάς μας π. Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ποιμαίνει τήν Ἀδελφότητά μας μέχρι σήμερα.
Μετά τήν παραίτησί του, διωρίσθηκε Ἀντιπρόσωπος στήν ῾ΙεράΚοινότητα.
Ἐκεῖπροσέφερε τίς ὑπηρεσίες του ἐπί δύο χρόνια συμμετέχοντας τακτικά στίς Συνάξεις τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί μεταφέροντας τήν γνώμην τῆς Μονῆς του καί τίς ἰδικές του κρίσεις, σκέψεις καί ἀντιλήψεις γιά τά διάφορα Ἁγιορείτικα θέματα.
Ἀρχές Φεβρουαρίου τοῦ 1977 προσβλήθηκε ξαφνικά ἀπό ἡμιπληγία καί μεταφέρθηκε ἐσπευσμένα στό Νοσοκομεῖο Ἀχέπα τῆς Θεσσλονίκης. Πρότοῦ θανάτου του, ἐξωμολογήθηκε, κονώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, καί συμβούλευε τούς παρισταμένους κοντάτου Πατέρες τά ἑξῆς: «Νά εἶσθε ἑνωμένοι μέ τόν Γέροντα, νά τόν ἀκοῦτε ὅ,τι σᾶς λέγῃκαί συμβουλεύῃ γιά τήν σωτηρία σας. Νά εἶσθε εὐχαριστημένοι γιατί ὁΘεός μᾶς ἔστειλε ἄξιο τῆς ἀποστολῆς του Γέροντα».
Ἀπεβίωσε στίς 9 Φεβρουαρίου 1977 σέ ἡλικία 73 ἐτῶν καί κηδεύθηκε μέ σεβασμό καίτιμή στό Μοναστήρι μας. Αἰωνία του ἡμνήμη.
Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
http://anavaseis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναλαμβάνει την Εθνική μπάσκετ ο Αντρέα Τρινκέρι
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
