Η θεωρία των παιγνίων στα σύγχρονα πολιτικά κόμματα. Το παράδειγμα της Νέας Δημοκρατίας

2012-05-12 14:43:46

... Από την διπλωματική εργασία του Αριστείδη Ράβανου (2011) 'Το Μάνατζμεντ ενός Πολιτικού Οργανισμού'... Η θεωρία των παιγνίων ξεκίνησε ουσιαστικά το 1928. όταν ο ουγγρικής καταγωγής μεγάλος μαθηματικός John von Neumann δημοσίευσε το θεμελιώδες θεώρημα «μηδενικού αθροίσματος» στο οποίο η απώλεια ενός παίκτη είναι ίση με το κέρδος ενός δεύτερου.

Το 1944 ο Neumann σε συνεργασία με τον Oskar Morgenstem δημοσίευσαν τη Θεωρία Παιγνίων' και Οικονομική Συμπεριφορά. Με αυτή μελέτησαν ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, όπου το καλύτερο που μπορεί να πετύχει κανείς εξαρτάται από το τι θα κάνει ο αντίπαλος. Από εκείνη την' περίοδο, η συγκεκριμένη θεωρία εφαρμόστηκε σε ένα μεγάλο εύρος πεδίων, μεταξύ των οποίων οι επιχειρήσεις (ιδιαίτερα όταν υπάρχουν δύο μείζονες «παίκτες»), ακόμα και στην πολιτική.

Μια από τις αγαπημένες θεωρίες στη σημερινή ηγετική ομάδα της Ν.Δ. είναι αυτή των παιγνίων

. Στο στενό κύκλο των επιτελών του κ. Σαμαρά, βασικός του συνεργάτης και σύμβουλος ασπάζεται και επιχειρηματολογεί υπέρ της κλασικής θεωρίας των παιγνίων που συνδυάζονται άμεσα με την πολιτική στρατηγική. Πως γίνεται αυτό; Με την κατ’ αντιστοιχία αλληλεπίδραση των πολλών- ψηφοφόρων. Στη συνέχεια, η Ν.Δ. και ο κ. Σαμαράς, αν υποθέσουμε ότι ξεκινάει με σχεδόν ίσους όρους με έναν αντίπαλο, στην τελική ευθεία θα προσπαθήσει να κατισχύσει παίρνοντας την' πρόσθετη υποστήριξη ενός μικρού τμήματος του εκλογικού πληθυσμού. Ουσιαστικά πρόκειται για μια θεωρητική έννοια ενός παιχνιδιού που αντικείμενό του είναι η ανάλυση των αποφάσεων σε καταστάσεις (παιχνίδια) στρατηγικής αλληλεπίδρασης.

Η σύγκρουση στρατηγικών

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο : http://ellinikh-odysseia.blogspot.com/2012/05/blog-post_2193.html#ixzz1uee5Mne7

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ