2012-05-07 13:33:34
Ο λαός αποφάνθηκε. Λύση όμως έδωσε;
Πόσο μακριά θα μας οδηγήσει η χθεσινή ψήφος τιμωρίας και πόσο έτοιμα είναι τα ελληνικά πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ώστε ο τόπος να μην οδηγηθεί σε ακυβερνησία, με όσα αυτή υπόσχεται;
Είτε την ονομάσουν «σωτηρίας», είτε «εθνικής ενότητας», με 149 έδρες που μαζεύουν (έως νωρίς σήμερα το πρωί) και το φάντασμα της αποστασίας να κρέμεται ήδη πάνω από τα κεφάλια τους, λόγω Καμμένου, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση.
Με αθροιστικό ποσοστό 32,12% εκπροσωπούν λιγότερο από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος, και ακόμη και με την πριμοδότηση της Ν.Δ. με 50 έδρες αδυνατούν να συγκροτήσουν ένα στιβαρό ή τουλάχιστον σταθερό κυβερνητικό σχήμα, που θα τιμήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και θα την οδηγήσει εκτός κρίσης.
Ούτως ή άλλως, πριν καλά-καλά στεγνώσει η μελάνη με την οποία υπογράφηκαν αυτές οι δεσμεύσεις, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος ζητούν την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και οι ίδιοι, με αίτημα, ο μεν την ανάπτυξη, ο δε την επιμήκυνση της διάρκειάς του κατά έναν χρόνο, έως το 2015, εισακούοντας τουλάχιστον ένα τμήμα του χθεσινού μηνύματος της κάλπης.
Αμφότεροι, όμως, υπέγραψαν αυτό το μνημόνιο, όπως αμφότεροι είδαν χθες τα ποσοστά των κομμάτων τους να κατακρημνίζονται και το εκλογικό σώμα να στρέφεται στις λεγόμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, στα αριστερά και στα δεξιά τους.
Υπάρχει όμως λύση εκεί;
Στο απέραντο τοπίο λαϊκισμού και άρνησης των δεσμεύσεων της χώρας, ελλοχεύει κάτι άλλο παρά το χάος;
Από τις κατηγορίες περί δοσίλογων και τις υποσχέσεις αποστασιών που εκστόμισε χθες ο κ. Καμμένος, έως την παντελή κατάργηση του μνημονίου και τη στάση πληρωμών, που ζητά ο κ. Τσίπρας, τι μπορεί να περιμένει αυτή η χώρα;
Αντίστοιχα, για το ΚΚΕ ή το Χ.Α., ούτε λόγος Η λαϊκή ετυμηγορία ίσως τιμώρησε χθες το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., όμως ανέδειξε και την ανάγκη μιας ευρύτερης συνεννόησης, ώστε να αποφευχθεί μια νέα προσφυγή στις κάλπες στις 17 Ιουνίου.
Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία.
Ακόμη και εάν οι δανειστές μας συνεχίσουν να καλύπτουν τις υποχρεώσεις της χώρας, ώστε να μη διακυβευθεί περαιτέρω η σταθερότητα της ευρωζώνης, η λοιπή χρηματοδότηση, αυτή με την οποία συνεχίζει σήμερα η κρατική μηχανή να λειτουργεί και να καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις, δεν πρόκειται να συνεχιστεί δίχως την ύπαρξη εμπιστοσύνης.
Για ποιον ακριβώς λόγο θα έπρεπε οι δανειστές της χώρας να βάλουν το χέρι στην τσέπη για τα επόμενα 30 δισ. ευρώ, όταν βλέπουν ότι η χώρα όχι μόνον δεν κυβερνάται, αλλά αδυνατεί να τιμήσει τις δεσμεύσεις της;
Πέραν των ακραίων απόψεων, η κάλπη ανέδειξε και νηφάλιες, στις οποίες σαφώς συμπεριλαμβάνεται και εκείνη του κ. Φ. Κουβέλη.
Κατά τα φαινόμενα, αυτός θα είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων, στον βαθμό βεβαίως που και οι φίλτατοι Σαμαράς και Βενιζέλος αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Ουδείς τους μπορεί να επικαλεστεί άγνοια των κινδύνων…
πηγή: euro2day.gr
Πόσο μακριά θα μας οδηγήσει η χθεσινή ψήφος τιμωρίας και πόσο έτοιμα είναι τα ελληνικά πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ώστε ο τόπος να μην οδηγηθεί σε ακυβερνησία, με όσα αυτή υπόσχεται;
Είτε την ονομάσουν «σωτηρίας», είτε «εθνικής ενότητας», με 149 έδρες που μαζεύουν (έως νωρίς σήμερα το πρωί) και το φάντασμα της αποστασίας να κρέμεται ήδη πάνω από τα κεφάλια τους, λόγω Καμμένου, η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση.
Με αθροιστικό ποσοστό 32,12% εκπροσωπούν λιγότερο από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος, και ακόμη και με την πριμοδότηση της Ν.Δ. με 50 έδρες αδυνατούν να συγκροτήσουν ένα στιβαρό ή τουλάχιστον σταθερό κυβερνητικό σχήμα, που θα τιμήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και θα την οδηγήσει εκτός κρίσης.
Ούτως ή άλλως, πριν καλά-καλά στεγνώσει η μελάνη με την οποία υπογράφηκαν αυτές οι δεσμεύσεις, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος ζητούν την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και οι ίδιοι, με αίτημα, ο μεν την ανάπτυξη, ο δε την επιμήκυνση της διάρκειάς του κατά έναν χρόνο, έως το 2015, εισακούοντας τουλάχιστον ένα τμήμα του χθεσινού μηνύματος της κάλπης.
Αμφότεροι, όμως, υπέγραψαν αυτό το μνημόνιο, όπως αμφότεροι είδαν χθες τα ποσοστά των κομμάτων τους να κατακρημνίζονται και το εκλογικό σώμα να στρέφεται στις λεγόμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, στα αριστερά και στα δεξιά τους.
Υπάρχει όμως λύση εκεί;
Στο απέραντο τοπίο λαϊκισμού και άρνησης των δεσμεύσεων της χώρας, ελλοχεύει κάτι άλλο παρά το χάος;
Από τις κατηγορίες περί δοσίλογων και τις υποσχέσεις αποστασιών που εκστόμισε χθες ο κ. Καμμένος, έως την παντελή κατάργηση του μνημονίου και τη στάση πληρωμών, που ζητά ο κ. Τσίπρας, τι μπορεί να περιμένει αυτή η χώρα;
Αντίστοιχα, για το ΚΚΕ ή το Χ.Α., ούτε λόγος Η λαϊκή ετυμηγορία ίσως τιμώρησε χθες το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ., όμως ανέδειξε και την ανάγκη μιας ευρύτερης συνεννόησης, ώστε να αποφευχθεί μια νέα προσφυγή στις κάλπες στις 17 Ιουνίου.
Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία.
Ακόμη και εάν οι δανειστές μας συνεχίσουν να καλύπτουν τις υποχρεώσεις της χώρας, ώστε να μη διακυβευθεί περαιτέρω η σταθερότητα της ευρωζώνης, η λοιπή χρηματοδότηση, αυτή με την οποία συνεχίζει σήμερα η κρατική μηχανή να λειτουργεί και να καταβάλλονται μισθοί και συντάξεις, δεν πρόκειται να συνεχιστεί δίχως την ύπαρξη εμπιστοσύνης.
Για ποιον ακριβώς λόγο θα έπρεπε οι δανειστές της χώρας να βάλουν το χέρι στην τσέπη για τα επόμενα 30 δισ. ευρώ, όταν βλέπουν ότι η χώρα όχι μόνον δεν κυβερνάται, αλλά αδυνατεί να τιμήσει τις δεσμεύσεις της;
Πέραν των ακραίων απόψεων, η κάλπη ανέδειξε και νηφάλιες, στις οποίες σαφώς συμπεριλαμβάνεται και εκείνη του κ. Φ. Κουβέλη.
Κατά τα φαινόμενα, αυτός θα είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων, στον βαθμό βεβαίως που και οι φίλτατοι Σαμαράς και Βενιζέλος αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Ουδείς τους μπορεί να επικαλεστεί άγνοια των κινδύνων…
πηγή: euro2day.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άποψη αναγνώστη για την μετανάστευση στην Αυστραλία... συνέχεια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
