2012-04-19 21:39:10
Φωτογραφία για Τα 12 και 1 ερωτήματα για τις εκλογές
Του Δημήτρη Α.Γιαννακόπουλου

Στις παρακάτω αράδες θα παρουσιάσω εποπτικά τα δώδεκα βασικάερωτήματα των εκλογών - τα οποία  ίσωςκαι άλλοι έχουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους - και θα πάρω θέση σε αυτά«αποφθεγματικώς». Πρόκειται για εκδήλωση μιας έντιμης στάσης και ανυπόκριτηςσυμπεριφοράς , προς όλους τους διαδικτυακούς φίλους, τους οποίους έτυχε ναταλαιπωρήσει ο πολιτικός μου στοχασμός την τελευταία.. πενταετία. Μετά από αυτάθα αποχωρήσω. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουν όσοι διεκδικούν την ψήφο του Έλληναπολίτη.    

1. Τι είδους εκλογέςείναι αυτές;

Πρόκειται για απολύτως ιδιαίτερες εκλογές που θα κρίνουνκαθοριστικά την εξέλιξη του ηγεμονικού φαινομένου στην Ελλάδα, την μορφή μιαςνέας μεταπολίτευσης, καθώς και την δυναμική στην πολιτική τροχιά της ΕΕ, υπόγερμανική ηγεσία (περιφερειακή ηγεμονία), η οποία συστήνει μια ιδιαίτερη μορφήνεοφιλελευθερισμού, γνωστού ως «γερμανικού-νεοφιλελευθερισμού», απόλυτασυναφούς με την νέα οικονομική πολιτική στις ΗΠΑ.


2. Ποια είναι ηκρίσιμη μάζα των εκλογών;

Ο βαθμός αποδυνάμωσης του δικομματικού συστήματοςδιακυβέρνησης και αν αυτή (αποδυνάμωση) χαρακτηριστεί ως αριστερή ή δεξιάστροφή, τόσο με ποιοτικά όσο και ποσοτικά ασφαλώς κριτήρια.

3. Θα κριθεί ηπαραμονή μας στην ευρωζώνη;   

Όχι στην πραγματικότητα (με ρεαλιστικά στοιχεία) , αν και τααποτελέσματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρόσχημα νομιμοποίησης σχεδίωνπεραιτέρω απομόνωσης της Ελλάδας στην ΕΕ, ειδικής σχέσης με την ευρωζώνη καιπροσωρινής εισαγωγής μιας μορφής διπλού νομισματικού συστήματος. Αυτό θαπροκαλούσε μια νέα πραγματικότητα, από την οποία δεν είμαστε μακριά, και ηοποία παραδόξως φαντάζει πιο κοντά εάν κυβερνήσει ένας Μεγάλος Συνασπισμός(ΝΔ-ΠΑΣΟΚ).

4. Θα προκληθεί χάοςαπό πιθανή δραματική αποδυνάμωση του δικομματισμού;

Το χάος προκαλείται ήδη από την ουσιαστική πολιτικήαποδυνάμωση του δικομματισμού και του διακυβερνητικού του μοντέλου (διαπλοκή),μετά την διαδικασία χρεοκοπίας στην οποία κατέληξε το καθεστώς. Το χάος είναικοινωνικό και ωφελείται στην διαδικασία απορρύθμισης που επέλεξε το καθεστώςστην Ελλάδα. Ορθότερα, στην διαδικασία υποβάθμισης και μεταμοντέρνας υποτέλειαςπου επιβλήθηκε στην χώρα από τους ξένους εγγυητές της σταθερότητας τουκαθεστώτος στην χώρα μας. Η συντεταγμένη χρεοκοπία είναι μια μάλλονκακοσχεδιασμένη διαδικασία διαχείρισης του χάους στην Ελλάδα, η οποία όπως όλαδείχνουν θα προκαλέσει εκτεταμένη καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων. Το χάος δενμπορεί να αποφευχθεί, το ζήτημα είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσαν νααναδιαρθρώσουν το ηγεμονικό και παραγωγικό μοντέλο σε μια δημοκρατική καιαυτοκυβερνητική βάση.

5. Θα κρίνουν οιεκλογές το κοινωνικό μοντέλο;

Ασφαλώς. Η διάρθρωση της νέας βουλής θα το επηρεάσει άμεσα,δίχως να υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις ανατροπής της νεοφιλελεύθερης τροχιάς (Liberal, Anglo-Saxon, WelfareModel), εάν δεν συγκροτηθεί αριστερή-κοινωνική κυβέρνηση.   

6. Είναι το οικονομικόπρόβλημα της Ελλάδας, πρόβλημα ανάπτυξης;

Όχι. Είναι σοβαρό πρόβλημα παραγωγικής διάρθρωσης(αποβιομηχάνισης και χρόνιας παραμέλησης του πρωτογενούς τομέα), αναδιανομής,κακοδιοίκησης, διαφθοράς, τεχνολογικής υποδομής και διαπλοκής, και πλέονχρηματοδότησης και μορφής επενδύσεων.

7. Φταίει η ένταξή μαςστην ευρωζώνη για την πτώχευση;

Ναι, αν και όχι απόλυτα. Οι ελληνικές ελίτ, διέπραξαν«έγκλημα», με τον τρόπο ένταξής μας στην ζώνη του ευρώ, ενώ τεράστια ευθύνηέχουν οι θεσμοί της ΕΕ, η γερμανική κυβέρνηση και η διοίκηση των ΗΠΑ.

8. Είναι η ΕΕπαράγοντας δυστυχίας και αποκλεισμού για τους Έλληνες;

Ναι, με την σημερινή της μορφή.

9. Πρέπει η Ελλάδα ναεπιδιώξει την έξοδό της από την ΕΕ;  

Το ερώτημα είναι αφελές με όρους πολιτικοδιοικητικούς,νομικούς και διεθνούς πολιτικής. Το βέβαιο είναι ότι από την συγκεκριμένηθεσμική και διακυβερνητική διάρθρωση της ΕΕ και λαμβάνοντας υπόψη την μορφήχρεοκοπίας, η χώρα μας πνίγεται από τούτη την μορφή μεταμοντερνισμού στηνΕυρώπη. Η χρεοκοπία διαμορφώνει με ρεαλιστικούς όρους δυναμική απομάκρυνσης τηςΕλλάδας από την ΕΕ και όχι το αντίστροφο, όπως νομίζουν πολλοί θεωρητικοί του Institutionalismκαι Neo-institutionalism.

10. Ψηφίζουμε για «ευρώή δραχμή» και «παραμονή ή έξοδο από την ΕΕ»;

Όχι, σε καμία περίπτωση: δεν έχει πάρει τέτοια μορφή ηδιαπάλη των πολιτικών ελίτ, ούτε έχει υπάρξει οργάνωση της κοινωνίας γιαεπαναστατική ανατροπή του καθεστώτος. Τα ζητήματα αυτά δεν επιλύονται έτσι. Άλλωστετα ερωτήματα αυτά προβληματίζουν τους περισσότερους ευρωπαίους σήμερα, ενώδιαμορφώνουν μια εντελώς νέα, μεταμοντέρνα, ιδεολογική αποκρυστάλλωση τουπολιτικού φαινομένου σε όλη την ήπειρο, είτε από αριστερά, είτε από δεξιά,ακόμη και από εκείνους που δεν καταλαβαίνουν τι είναι μετανεωτερικότητα καιαπλώς την καταριούνται. Η επόμενη επανάσταση θα είναι εναντίον τηςσυγκεκριμένης ηγεμονικής διάστασης της μετανεωτερικότητας, αλλά σε κάθεπερίπτωση θα είναι και η ίδια μεταμοντέρνα, επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση ενόςεναλλακτικού ηγεμονικού μοντέλου, που καμία σχέση δεν θα έχει μεπολιτικές-επαναστατικές αναπαραστάσεις της βιομηχανικής εποχής. Τέτοιου είδουςεπανάσταση δεν μπορεί να ξεκινήσει από την σημερινή Ελλάδα, αλλά αυτό δεναποκλείει την πιθανότητα η χώρα μας να αποτελέσει την θρυαλλίδα της πρώτηςμεταμοντέρνας σύγκρουσης στον κόσμο.   

11. Γιατί επιτέλουςψηφίζουμε;

Kατ’ αρχήν για να σώσουμε ταδημοκρατικά προσχήματα, παράλληλα με τους παράγοντες του ελληνικού καθεστώτοςκαι τους θεσμικούς ή/και παραθεσμικούς πάτρωνές του από το εξωτερικό. Ψηφίζουμεγια να ορίσουμε μακροπολιτικά την χρεοκοπία του ελληνικού κράτους και νασυμβάλουμε στην διαμόρφωση μιας νέας μορφής διακυβέρνησης - δεν μπορεί πλέον ναμην είναι νέα, ασχέτως αν αποτελείται από παλαιούς ή «καινούργιους» πολιτικούς παράγοντες.Ψηφίζουμε, όμως επιπλέον, για να δώσουμε ιδεολογικά-εθνικά χαρακτηριστικά στοναγώνα της ελληνικής κοινωνίας για χειραφέτηση και αυτοπροσδιορισμό. Ηιδεολογική, κανονιστική προσέγγιση: «έξω από την ΕΕ», είναι ορθότατη στάση γιατους Έλληνες εργαζόμενους και ανέργους, μόνον που από μόνη της δεν σημαίνειτίποτε πολιτικά, εκτός βέβαια από την ενδεχόμενη υποστήριξη πολιτικών φορέωνπου κατεβαίνουν στις εκλογές με αυτό το σύνθημα. Το ζήτημα είναι ποιεςπολιτικές συνθήκες διαμορφώνονται ρεαλιστικά (ηγεμονικά) για να αποτελέσουναυτές οι εκλογές, σημείωση διάλυσης ενός οικοδομήματος βαθιά αντιδραστικού καιαντιδημοκρατικού όπως η σημερινή ΕΕ. (Προσοχή, η ΕΕ είναι ένας ελεεινόςμεταμοντέρνος θεσμός, σύγχρονων αποκλεισμών, αλλά η εκλογική «καταγγελία» αυτούτου θεσμού δεν σημαίνει άρνηση της προοπτικής πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης.Το αντίθετο, ίσως, σημαίνει στο βαθμό που επικρατήσουν αριστερές-φιλελεύθερεςδυνάμεις). Μόνον η δραματική άνοδος των αριστερών δυνάμεων στις εκλογές θαμπορούσε να προσφέρει αυτή την σημείωση, η οποία στο κάτω-κάτω της γραφής θαβελτίωνε την διαπραγματευτική θέση της χώρας μας στον διεθνή και ενδο-ευρωπαϊκόανταγωνισμό - στο βαθμό ασφαλώς που επικρατούσαν σοβαροί άνθρωποι στις ηγεσίεςτης αριστεράς και έπαυε η υπερεκδήλωση  τουαριστερισμού, ως στοιχείο εμπορευματοποίησης της ιδεολογίας. Ψηφίζουμε λοιπόνγια να ταράξουμε τα ύδατα στην Ευρώπη, στην χρηματαγορά και στην νεοφιλελεύθερηπαγκοσμιοποίηση, αλλά και για την θεμελίωση μιας νέας εσωτερικής ηγεμονίας στοντόπο υπέρ της (ποιοτικής) ευημερίας των δύο-τρίτων της κοινωνίας. Και τούτο, αςμην αυταπατώμεθα, στο βαθμό που επισυμβεί θα γίνει «από επάνω» και όχι από τηνβάση και ας λένε τα αριστερά κόμματα ότι λαϊκιστική σαχλαμάρα επιθυμούνπροεκλογικά! 

12. Υπάρχει ρεαλιστικό ενδεχόμενο να σχηματιστείαριστερή κυβέρνηση ως αποτέλεσμα των εκλογών;

Όχι.Αν και το καλό για την ελληνική κοινωνία θεμελιώνεται αποκλειστικά εντός αυτήςτης άλλης πιθανότητας. Ποιοι ζημίωσαν αυτή την άλλη πιθανότητα; Αναζητήστετους! Γιατί το κάνανε; Όχι ασφαλώς για ιδεολογικούς λόγους. «Τιμωρήστε» την«μικρή», με ποιοτικούς όρους, αριστερά, δίνοντας στις ηγεσίες της τηνδυνατότητα να σχηματίσουν κυβέρνηση. Αλλάξτε με την ψήφο σας  τα δεδομένα και το πλαίσιο ασφάλειας του κάθεπολιτικού παράγοντα!

Ταπαραπάνω ερωτήματα και οι απαντήσεις που ακολούθησαν, συντάχθηκαν με  αυτόματη γραφή, δίχως ιδιαίτερη μεθοδολογικήφροντίδα. Έτσι ακριβώς όπως μου ήρθαν στα δάχτυλα από το πίσω μέρος τουκεφαλιού μου. Το έκανα (επέλεξα) συνειδητά και φαντάζομαι οι φίλοι αναγνώστεςνα καταλαβαίνουν το γιατί. Το ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω ακόμη είναι: άραγε, πόσο έχει επηρεάσει η κρίση τηνπολιτική συνείδηση του Έλληνα και πώς αυτή θα αποκρυσταλλωθεί ως βούληση μέσωτης συγκεκριμένης μορφής πολιτικής συμμετοχής; Έχει τούτη οδηγήσει σεαυτοκριτική και αναθεώρηση της μικρο-και μακρο-πολιτικής του στάσης; Οδηγεί ηκρίση σε έναν παροξυσμό συντηρητισμού ή υπάρχουν σπέρματα αναδόμησης τηςπροοδευτικής-κοινωνικής ταυτότητας και συμπεριφοράς σε ένα σοβαρό ΚράτοςΔικαίου, όπου το δημοκρατικό παράδοξο (ισότητα-ελευθερία) θα αντιμετωπισθείπολιτικά σε ένα ανώτερο επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης; Οι εκλογές θα δείξουν τηνκατεύθυνση….   

                  
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ