2013-10-02 07:44:49
Γράφει ο Παναγιώτης Δημητρόπουλος
EMΘ Επχίας (ΠΖ)
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Την εποχή που ξέσπασε η ελληνική επανάσταση η Ευρώπη κράτησε αδιάφορη εως εχθρική στάση απεναντί της. Η συνέχεια έμελλε να είναι διαφορετική λόγω της επιτυχίας της.
Η εξαρχής αρνητική στάση οφείλεται στην Ιερά Συμμαχία που είχαν συνάψει οι μεγάλες δυνάμεις. Κύριος εκφραστής και ρυθμιστής της ηταν ο πρωθυπουργός της Αυστρίας, Μετερνιχ. Αντίπαλος των ιδεών του, ο Υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας και μετέπειτα Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας.
Ως Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας ασκούσε έντονες πιέσεις στον Τσάρο για άμεση υπστήριξη στους έλληνες και την ανεξαρτησία τους. Οι πιέσεις αυτές δεν απέδωσαν έχοντας ετσι ως αποτέλεσμα την παραίτηση του. Θα αναλύσουμε τη στάση των ευρωπαικών κρατών ξεκινώντας απο την:
Α)Αυστριακή αυτοκρατορία και τη κάθετη αρνητική της θέση στην ελληνική επανάσταση και σε οποιαδήποτε που αλλη που θα έθετε σε κίνδυνο τη κατάλυση της Ιερας Συμμαχιας με οτι αυτο συνεπαγεται, διοτι μια επανασταση απο χριστιανούς έβαζε φωτιά στα σχέδια που είχε για κυριαρχια και ηγεμονια στα Βαλκανια. Κυριος εκφραστης των παραπανω θεσεων ο Πρωθυπουργος της Μέτερνιχ. Η άρνηση της αυτή εκφράστη ηχηρά σε πολιτικό και επιχειρησιακό αντίπαλο των ελληνικών διεκδικήσεων για ανεξαρτησία.
Β)Η Αυτοκρατορία του Τσάρου είχε και αυτη να αντιμετωπίσει το δίλλημα της Ιερής Συμμαχιας ενάντι της υποστήριξης των ελληνικών διεκδικήσεων για ανεξαρτησία, ενα δίλλημα που γινόταν ολο και πιο δύσκολο παρακολουθόντας τις σφαγές χριστιανών των οποίων προστάτης ειχε θεωρηθεί.Ο πρεσβευτης του Τσαρου Αλεξανδρου, Στρογκανωφ διεκοψε τις διπλωματικες σχεσεις με την Πολη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κινήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οπως η μη τήρηση απο τον Σουλτανο των ορων της συνθηκης του 1812 δινουν προεκταση στη ψυχροτητα των σχεσεων τους. Η ανησυχια της Ρωσιας οσον αφορα τις αγγλικες κινησεις ειναι εκδηλες. Κινησεις που οδηγησε ισχυρους παραγοντες της Επαναστασης προς την Αγγλια.
Γ)Η Αγγλία θα εκφράσει τη πρώτη πολιτική σταση διαφοροποιήσης των Μεγάλων Δυνάμεων. Εκφραστης της νεας διπλωματικης αυτης γραμμης της αγγλικης κυβερνησης ο νεος Υπουργος Εξωτερικων Κανιγκ(1770-1827). Συγκεκριμενα η Αγγλια αντιθετα απο την τακτικη των μελων της Ιερης Συμμαχιας τωρα προωθει την εφαρμογη νεου δογματος οικονομικης διεισδησης που επιτυγχανεται με οικονομικες συμβσεις και δάνεια οπως της επαναστατημένης Ελλάδας 1824-1825 που σαφώς τώρα με κινητρο το κέρδος οδηγεί τα κράτη υπό την δική της εξάρτηση. Παράλληλα η κατοχή των Επτάνησων απο την Αγγλία(1814),το κίνημα του φιλλεληνισμου και οι επιτυχιες των ελλήνων εμελλε να αλλαξουν εν μερει και να διαφοροποιήσουν τη σταση της οσον αφορα τις ελληνικές διεκδικήσεις.
Δ)Η περίπτωση οσον αφορά τη στάση της Γαλλιας κρίνεται κατα μια έννοια περίπλοκη, και αυτο οφείλεται στην επικράτηση του Λουδοβικού 18' και στην ήττα του Ναπολέοντα εχοντας ως αποτέλεσμα την επικράτηση της παλινόρθωσης εναντι αυτου της καθε ανεξαρτησίας και ελευθερίας ως πηγή άντλησης των ιδεών του καθεστώτος του Ναπολέων. Πράγμα λοιπόν που καθιστα στο Γαλλικο Βασιλειο απαγορευμενη λεξη αυτη της επαναστασης απο οπου και αν προερχεται. Η ευμενής στάση ομως και αντιμετωπιση των συμμαχων αργοτερα στις θεσεις της ελληνικης πλευρας οδηγησε και τη Γαλλια απο την αρχικη αρνητικη της σταση στη θετικη αντιμετωπιση του προβληματος των ελληνων.
kranos
EMΘ Επχίας (ΠΖ)
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ
ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Την εποχή που ξέσπασε η ελληνική επανάσταση η Ευρώπη κράτησε αδιάφορη εως εχθρική στάση απεναντί της. Η συνέχεια έμελλε να είναι διαφορετική λόγω της επιτυχίας της.
Η εξαρχής αρνητική στάση οφείλεται στην Ιερά Συμμαχία που είχαν συνάψει οι μεγάλες δυνάμεις. Κύριος εκφραστής και ρυθμιστής της ηταν ο πρωθυπουργός της Αυστρίας, Μετερνιχ. Αντίπαλος των ιδεών του, ο Υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας και μετέπειτα Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας.
Ως Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας ασκούσε έντονες πιέσεις στον Τσάρο για άμεση υπστήριξη στους έλληνες και την ανεξαρτησία τους. Οι πιέσεις αυτές δεν απέδωσαν έχοντας ετσι ως αποτέλεσμα την παραίτηση του. Θα αναλύσουμε τη στάση των ευρωπαικών κρατών ξεκινώντας απο την:
Α)Αυστριακή αυτοκρατορία και τη κάθετη αρνητική της θέση στην ελληνική επανάσταση και σε οποιαδήποτε που αλλη που θα έθετε σε κίνδυνο τη κατάλυση της Ιερας Συμμαχιας με οτι αυτο συνεπαγεται, διοτι μια επανασταση απο χριστιανούς έβαζε φωτιά στα σχέδια που είχε για κυριαρχια και ηγεμονια στα Βαλκανια. Κυριος εκφραστης των παραπανω θεσεων ο Πρωθυπουργος της Μέτερνιχ. Η άρνηση της αυτή εκφράστη ηχηρά σε πολιτικό και επιχειρησιακό αντίπαλο των ελληνικών διεκδικήσεων για ανεξαρτησία.
Β)Η Αυτοκρατορία του Τσάρου είχε και αυτη να αντιμετωπίσει το δίλλημα της Ιερής Συμμαχιας ενάντι της υποστήριξης των ελληνικών διεκδικήσεων για ανεξαρτησία, ενα δίλλημα που γινόταν ολο και πιο δύσκολο παρακολουθόντας τις σφαγές χριστιανών των οποίων προστάτης ειχε θεωρηθεί.Ο πρεσβευτης του Τσαρου Αλεξανδρου, Στρογκανωφ διεκοψε τις διπλωματικες σχεσεις με την Πολη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κινήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οπως η μη τήρηση απο τον Σουλτανο των ορων της συνθηκης του 1812 δινουν προεκταση στη ψυχροτητα των σχεσεων τους. Η ανησυχια της Ρωσιας οσον αφορα τις αγγλικες κινησεις ειναι εκδηλες. Κινησεις που οδηγησε ισχυρους παραγοντες της Επαναστασης προς την Αγγλια.
Γ)Η Αγγλία θα εκφράσει τη πρώτη πολιτική σταση διαφοροποιήσης των Μεγάλων Δυνάμεων. Εκφραστης της νεας διπλωματικης αυτης γραμμης της αγγλικης κυβερνησης ο νεος Υπουργος Εξωτερικων Κανιγκ(1770-1827). Συγκεκριμενα η Αγγλια αντιθετα απο την τακτικη των μελων της Ιερης Συμμαχιας τωρα προωθει την εφαρμογη νεου δογματος οικονομικης διεισδησης που επιτυγχανεται με οικονομικες συμβσεις και δάνεια οπως της επαναστατημένης Ελλάδας 1824-1825 που σαφώς τώρα με κινητρο το κέρδος οδηγεί τα κράτη υπό την δική της εξάρτηση. Παράλληλα η κατοχή των Επτάνησων απο την Αγγλία(1814),το κίνημα του φιλλεληνισμου και οι επιτυχιες των ελλήνων εμελλε να αλλαξουν εν μερει και να διαφοροποιήσουν τη σταση της οσον αφορα τις ελληνικές διεκδικήσεις.
Δ)Η περίπτωση οσον αφορά τη στάση της Γαλλιας κρίνεται κατα μια έννοια περίπλοκη, και αυτο οφείλεται στην επικράτηση του Λουδοβικού 18' και στην ήττα του Ναπολέοντα εχοντας ως αποτέλεσμα την επικράτηση της παλινόρθωσης εναντι αυτου της καθε ανεξαρτησίας και ελευθερίας ως πηγή άντλησης των ιδεών του καθεστώτος του Ναπολέων. Πράγμα λοιπόν που καθιστα στο Γαλλικο Βασιλειο απαγορευμενη λεξη αυτη της επαναστασης απο οπου και αν προερχεται. Η ευμενής στάση ομως και αντιμετωπιση των συμμαχων αργοτερα στις θεσεις της ελληνικης πλευρας οδηγησε και τη Γαλλια απο την αρχικη αρνητικη της σταση στη θετικη αντιμετωπιση του προβληματος των ελληνων.
kranos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καμία απόφαση ακόμα για το πετρέλαιο θέρμανσης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
