Ιστορίες Ζωής: Έκλεψα για να ζήσω τα παιδιά μου

2013-06-04 01:46:04

Η Δώρα είναι μία γυναίκα μόλις 31 ετών αλλά με μία ζωή γεμάτη δύσκολες στιγμές. Προσπαθεί να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της και κάνει ό,τι μπορεί για να το καταφέρει. Δεν δίστασε ακόμη και να κλέψει άτομα του φιλικού της περιβάλλοντος για να μπορέσει να αγοράσει γάλα και φαγητό στα παιδιά της.

Κάτω από ποιές συνθήκες ήρθαν στον κόσμο τα παιδιά σου;

Ήμουν πιό μικρή όταν ερωτεύτηκα τον σύντροφό μου. Έδειχνε ένας άνθρωπος πολύ εμφανίσιμος, γλυκός, τρυφερός, έτοιμος για οικογένεια. Κάναμε σχέση και έμεινα έγκυος στο πρώτο μας παιδί. Αυτός δεν είχε δουλειά. Δεν μπορούσε να βρεί έλεγε. Εργαζόμουν μόνο εγώ περιστασιακά. Οι γονείς μας ήταν επίσης άποροι δεν μπορούσαν να μας βοηθήσουν. Μετά την γέννηση του πρώτου μας παιδιού άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά του. Άρχισε και να πίνει συστηματικά. Σχεδόν καθημερινά. Πλέον δεν είχα ούτε εγω δουλειά και έπρεπε να ζούμε καθημερινά με ότι μπορούσαμε απο τα λίγα χρήματα που είχα κρατήσει εγω απο τις δουλειές που έκανα πριν μείνω έγκυος

. Κάθε βράδυ γύριζε σπίτι και με χτυπούσε. Με χτυπούσε άσχημα και κυρίως στο κεφάλι για να μην φαίνονται εύκολα τα χτυπήματα. Ερχόταν νευριασμένος και μεθυσμένος και χωρίς ιδιαιτερες αφορμές με χτυπούσε ακόμη και μπροστά στο μωρό μας. Εγω όμως τον αγαπούσα. Πίστευα ότι θα αλλάξει. Ότι όλα αυτά γίνονται γιατί δεν είναι και ο ίδιος καλά, έλεγα. Και καθόμουν και τα ανεχόμουν. Μετά ήρθε στον κόσμο και το δεύτερο παιδί μας. Εκεί είχε ηρεμήσει λίγο. Δεν με χτυπούσε αλλά είχαμε πολλές φασαρίες. Μέχρι που ανακάλυψα τυχαία ότι για 4 χρόνια είχε παράλληλη σχέση και με μία άλλη γυναίκα. Εκεί είπα ότι δεν είχα άλλη υπομονή. Ζούσα με δυσκολίες, με ανυπόφορες στιγμές κακοκποίησης, με πάσης μορφής βία και σε άθλιες συνθήκες. Και όλα αυτά γιατί τον αγαπούσα. Όταν ανακάλυψα και την ύπαρξη εξωσυζυγικής σχέσης, στην οποία έδειχνε υποδειγματική συμπεριφορά ανθρώπου, ξεπέρασα τα όρια μου. Πήρα τα παιδιά μας κι έφυγα. Νοίκιασα ένα υπόγειο κι έμεινα μέσα με τα παιδιά μου. Άρχισα να νιώθω ότι η ζωή μου ξεκινάει απο την αρχή.

Πώς έφτασες όμως στο σημείο να κλέψεις;

Kαι πάλι δουλειά δεν μπορούσα και δεν μπορώ να βρώ. Με βοηθούν οι γείτονες για να μπορέσω να έχω κάποια βασικά. Κάποια στιγμή και χωρίς καθόλου σκέψη έκλεψα κοσμήματα φίλων για να πάω να αγοράσω φαγητό στα παιδιά μου. Ήμουν σε σπίτι φίλης. Κάποια στιγμή μπήκα μόνη μου στο δωμάτιο της, είδα τα κοσμήματά της και τα έβαλα στην τσάντα μου. Ήταν ακριβά και ήξερα ότι θα με βοηθούσε. Μόλις έφυγα απο εκεί πήγα και τα πούλησα. Μου έδωσαν αρκετά χρήματα και πήγα με τα παιδιά μου να ψωνίσουμε. Το ίδιο κιόλας βράδυ το είχα μετανιώσει αλλά έβλεπα τα παιδιά μου χαρούμενα και χαιρόμουν κι εγώ. Το άλλο πρωί έμαθα ότι η φίλη μου είχε ανακαλύψει την κλοπή και σκέφτηκε αμέσως εμένα γιατί ήμουν η μόνη που είχε μπεί στο σπίτι της την προηγούμενη μέρα. Πήγα και της το παραδέχτηκα και ζήτησα συγνώμη και ότι το έκανα γιατί ήμουν σε απόγνωση. Δεν με συγχώρεσε δυστυχώς και η φιλία μας χάλασε. Ευτυχώς δεν μου έκανε καταγγελία αλλά αυτήν την στιγμή μου ζητάει να της επιστρέψω την χρηματική αξία των κοσμημάτων. Κάτι που τώρα δεν έχω. Ψάχνω μία οποιαδήποτε δουλειά και με τα πρώτα χρήματα που θα έχω θα αρχίσω να τις επιστρέφω τα χρήματα. Θέλω να τα καταφέρω να ζήσω όσο πιο καλά γίνεται τα παιδιά μου. Έχω περάσει πολλά και είμαι διατεθειμμένη να περάσω κι άλλα τόσα για τα παιδιά που έχω φέρει στον κόσμο.

thousandnews.gr

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ