2013-03-14 15:15:02
Η RBTH με αφορμή το πέρασμα του μετεωρίτη από την περιφέρεια Τσελιάμπινσκ και την πτώση του σε κοντινή λίμνη επέλεξε τις οκτώ πιο γνωστές περιπτώσεις πτώσης μετεωριτών σε γεωγραφικά προσιτές τοποθεσίες της Ρωσίας για οποιονδήποτε θα ήθελε να βρει θραύσματα ουρανίων σωμάτων.
Κάθε χρόνο περίπου χίλια ουράνια σώματα συνολικής μάζας τουλάχιστον δύο τόνων φτάνουν ως την επιφάνεια της Γης. Τουρίστες και ανιχνευτές μετεωριτών έχουν εντοπίσει συγκεκριμένα σημεία πτώσης μετεωριτών. Βέβαια υπάρχουν τοποθεσίες της Ρωσίας όπου δεν έχουν εξακριβωθεί απόλυτα, ενώ η ανθρωπότητα δεν υποπτεύεται καν την ύπαρξη και κάποιων άλλων.
Τα πιο γνωστά μέρη από παλιά έχουν γίνει τα επίκεντρα του λεγόμενου «πυρετού για μετεωρίτες». Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα θραύσματα από τις βροχές μετεωριτών συμβαίνει να είναι τόσα πολλά, ώστε είναι αδύνατο να συλλεχθούν σε μεγάλο βάθος χρόνου. Έτσι λοιπόν, οι ανιχνευτές μετεωριτών εδώ και σχεδόν έναν αιώνα χτενίζουν την ταϊγκά της Σιβηρίας αναζητώντας τα πολυάριθμα «ουράνια θραύσματα». Ωστόσο, αν αποφασίσατε να ξεκινήσετε την αναζήτηση ενός ουράνιου σώματος που έπεσε στη Γη, αξίζει να στρέψετε την προσοχή σας και σε άλλα μέρη εκτός από τη Σιβηρία.
Περιφέρεια Πριμόριε
Σιδερένια βροχή μετεωριτών Σιχοτέ-Αλίνσκι
Ο μετεωρίτης Σιχοτέ-Αλίνσκι έπεσε στις 12 Φεβρουαρίου του 1947 δίπλα από την κωμόπολη Μπεϊτσουχέ –που σήμερα ονομάζεται Μετεορίτνογιε- της περιφέρειας Πριμόριε, στην ταϊγκά (δασώδη περιοχή) Ουσουρίσκ, στα όρη Σιχοτέ-Αλίν, της Άπω Ανατολής. Ο μετεωρίτης κομματιάστηκε στην ατμόσφαιρα και έπεσε σαν σιδερένια βροχή σε μια έκταση 35 τετ. χιλιομέτρων. Στο κεντρικό σημείο διασποράς ανακαλύφθηκαν 160 κρατήρες διαφόρου διαμετρήματος, από 1 έως 28 μέτρα. Ο βαθύτερος από αυτούς έφτανε τα 6 μέτρα, ενώ ο ίδιος ο μετεωρίτης συμπεριλήφθηκε στους 10 μεγαλύτερους παγκοσμίως. Πάρα πολλά από τα κομμάτια του δεν έχουν βρεθεί, ενώ πολλά βρίσκονται μέχρι τώρα χωμένα στους κορμούς των δέντρων, επομένως, δεν χρειάζεται να συρθείτε στο έδαφος με έναν ανιχνευτή μετάλλων στα χέρια.
Επίσης, στην περιοχή του Πριμόριε υπάρχει και ο κρατήρας Σόμπολιεφ, ο οποίος σχηματίστηκε πριν από περίπου χίλια χρόνια. Η διάμετρός του είναι 53 μέτρα.
Δημοκρατία Τιβά
Μετεωρίτης Τσινγκέ
Οι πρώτες ανακαλύψεις κομματιών του μετεωρίτη Τσινγκέ έγιναν το 1912 στον παραπόταμο Ουργκάιλικ-Τσινγκέ του ποταμού Ελεγκέστ ,που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της οροσειράς Τανού-Ολά. Στον άνω ρου του ποταμού είχε βρεθεί χρυσός, με αποτέλεσμα στις αρχές του 20ου αιώνα να καταφθάσουν στην Τιβά, χρυσοθήρες, κατά τη διάρκεια της περιόδου του «πυρετού του χρυσού». Οι χρυσοθήρες βρήκαν ογκώδη κομμάτια μετάλλου (κράμα από σίδερο και νικέλιο) τα οποία αποδείχθηκαν θραύσματα αστρικής προέλευσης και ένα από τα ορυχεία ονομάστηκε «Μετεορίτνογιε». Οι ανακαλύψεις τμημάτων του μετεωρίτη συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Περιφέρεια Άστραχαν
Μετεωρίτης Τσαριόβ
Η πτώση του μετεωρίτη Τσαριόβ, βάρους 1225 κιλών, είχε παρατηρηθεί από το 1922, ωστόσο βρέθηκε μόλις το 1968 κατά το όργωμα της δημόσιας αγροτικής έκτασης στο σοβχόζ «Λένινσκι». Η πρώτη πληροφορία για την ανεύρεση έγινε γνωστή ύστερα από 11 χρόνια, από τον οξυγονοκολλητή Μπορίς Νικίφοροφ.
Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περίπου ογδόντα κομμάτια του μετεωρίτη Τσαριόβ. Μερικά από αυτά φυλάσσονται σε ιδιωτικές συλλογές, αλλά τα περισσότερα στη Μόσχα, στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών. Το βάρος τους κυμαίνεται από 50 γραμμάρια μέχρι 283 κιλά. Ο μετεωρίτης Τσαριόβ αποτέλεσε τον τρίτο σε μέγεθος και βάρος σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Οι αναζητήσεις κομματιών του συνεχίζονται έως τώρα.
Περιφέρεια Ριαζάν
Βροχή μετεωριτών Ντρονινό
Η μεγάλη βροχή μετεωριτών Ντρονινό βρέθηκε τον Απρίλιο του 2003 στην περιοχή Κασίμοβσκι της περιφέρειας Ριαζάν. Ύστερα από μερικές αποστολές του Εργαστηρίου Μετεωριτολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, αλλά και πολλών ιδιωτών ερευνητών, βρέθηκαν 550 τμήματα αταξίτη μετεωρίτη -μια σπάνια κατηγορία σιδηρούχου διαστημικού πετρώματος- συνολικού βάρους 2800 κιλών, με το μεγαλύτερο θραύσμα να ζυγίζει 250 κιλά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, η ανακάλυψη των θραυσμάτων του μπορούν να εξηγήσουν την προέλευση του πυρήνα της Γης και η αμοιβή για το καθένα από αυτά τα θραύσματα είναι ιδιαίτερα υψηλή.
Μια από τις πιο άφθονες πέτρινες βροχές μετεωρίτη στη Ρωσία, έπεσε στην περιοχή Ιβάνοβο στις 26 Δεκεμβρίου 1933, και σε μια έκταση περίπου 20 τετ. χιλιομέτρων συλλέχθηκαν 97 πέτρες συνολικού βάρους περίπου 50 κιλών. Μεγάλη συμμετοχή στην περισυλλογή αυτής της βροχής μετεωριτών που έπεσε τον χειμώνα είχαν οι μαθητές της περιοχής. Γι’ αυτό, μεμονωμένα κομμάτια του μετεωρίτη, διαπερνώντας το στρώμα χιονιού, σταμάτησαν στην επιφάνεια του παγωμένου εδάφους. Αυτό επέτρεψε να συγκεντρωθούν σχετικά εύκολα, όταν έλιωσε το χιόνι. Παρ’ όλα αυτά, η αναζήτηση των θραυσμάτων συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ταταρστάν
Βροχή μετεωριτών Καϊνσάζ
Στο Ταταρστάν βρίσκεται ο μεγαλύτερος κρατήρας από μετεωρίτη στη Ρωσία, ο οποίος ονομάζεται Καρλίνσκι. Η διάμετρός του είναι 10 χιλιόμετρα, ενώ η ηλικία του υπολογίζεται ότι φτάνει τα 5 εκατομμύρια χρόνια. Ο κρατήρας βρίσκεται δυτικά της πόλης Μπουίνσκ, στα σύνορα με την Τσουβασία.
Συνολικά στο έδαφος του Ταταρστάν βρέθηκαν 4 μετεωρίτες. Ο μεγαλύτερος είναι ο Καϊνσάζ, ο οποίος έπεσε στις 13 Σεπτεμβρίου 1937 στην περιοχή Μουσλιούμοβσκι, δίπλα από την κωμόπολη Καϊνσάζ. Το μοναδικό φαινόμενο παρατήρησαν οι ντόπιοι κάτοικοι. Το συνολικό βάρος του μετεωρίτη που θρυμματίστηκε κατά την πτώση, ήταν μεγαλύτερο από 210 κιλά.
Οι ανιχνευτές μετεωριτών άρχισαν να μεταβαίνουν μαζικά στην κωμόπολη Καϊνσάζ μόλις στα τέλη του περασμένου αιώνα αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος για να βρει κανείς ένα μεγάλο θραύσμα.
Μποροντινό
Μετεωρίτης έπεσε τις παραμονές της μάχης του Μποροντινό στο σημείο όπου βρισκόταν το ρωσικό πυροβολικό, το οποίο είχε τοποθετηθεί δίπλα από το χωριό Γκόρκι. Ο μετεωρίτης φυλασσόταν για πολύ καιρό από την οικογένεια του διοικητή πυροβολαρχίας Α.Ι. Ντίτριχς και μόνο το 1892 -80 χρόνια μετά την πτώση- παραδόθηκε από τους απογόνους του στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.
Τσελιάμπινσκ
Βροχή μετεωριτών Κουνασάκ
Η πτώση μετεωρίτη της 15ης Φεβρουαρίου, δεν ήταν η πρώτη στην ιστορία του Τσελιάμπινσκ. Στις 11 Ιουλίου 1949 μια βροχή μετεωρίτη διασκορπίστηκε σε έκταση 194 τετ. χιλιομέτρων στην περιφέρεια Τσελιάμπινσκ. Βρέθηκαν συνολικά 20 κομμάτια συνολικού βάρους σχεδόν 200 κιλών. Η ηλικία του μετεωρίτη Κουνασάν είναι συγκριτικά μικρή, μόλις 720 εκατ. χρόνια. Στα θραύσματα, αντίθετα με τις άλλες περιπτώσεις πτώσεων διαστημικών αντικειμένων, δεν ανιχνεύτηκε τήξη των εσωτερικών στρωμάτων του, και αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες οφείλεται στο συμπαγές υλικό του μετεωρίτη, σε αντίθεση βέβαια με την εύθραυστη εξωτερική κρούστα του που διαλύθηκε κατά την πτήση μέσα από την ατμόσφαιρα.
Περιφέρεια Κρασνογιάρσκ
Μετεωρίτης Τουνγκούσκι
Τα υπολείμματα του μετεωρίτη Τουνγκούσκι δεν στάθηκε δυνατό να βρεθούν, ενώ η προέλευσή του αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για την επιστημονική κοινότητα. Το 1908 πάνω από τον ποταμό Ενισέι πέταξε μια πύρινη μπάλα. Η πτήση ολοκληρώθηκε με μια έκρηξη σε ύψος 7-10 χιλιομέτρων πάνω από ακατοίκητη περιοχή της ταϊγκά. Το ωστικό κύμα κατέγραψαν τα αστεροσκοπεία σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στο δυτικό ημισφαίριο. Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα να ξεριζωθούν δέντρα σε μια απόσταση μεγαλύτερη 2000 τετ. χιλιομέτρων, ενώ έσπασαν τζάμια σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης.
Επί μέρες στην περιοχή από τον Ατλαντικό μέχρι την κεντρική Σιβηρία είχε παρατηρηθεί μια έντονη λάμψη του ουρανού και των σύννεφων. Ακόμη και τώρα κυκλοφορούν διάφορες εκδοχές ως προς την προέλευση του ουράνιου σώματος, μεταξύ αυτών ότι ήταν οι συνέπειες των πειραμάτων του Νίκολα Τέσλα, ή ότι επρόκειτο για κομήτη. Οι Αρχές της περιφέρειας δημιούργησαν τουριστικά ταξίδια στον τόπο της πτώσης του μετεωρίτη Τουνγκούσκι, τα οποία απευθύνονται και σε ξένους τουρίστες.
Κυνηγοί μετεωριτών
Τα βασικά τεχνικά μέσα μαγνητικών μετρήσεων είναι τα μαγνητόμετρα και τα κλισίμετρα. Κατά την αναζήτηση μετεωριτών είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από τους ανιχνευτές μετάλλων, καθώς ανιχνεύουν σε μεγάλο βάθος και πλάτος. Χάρις σε αυτά τα σύγχρονα μέσα είχαν βρεθεί στην Ανταρκτική 20 μετεωρίτες μόλις σε 4 ώρες.
Για πολλούς ανιχνευτές μετεωριτών η αναζήτησή τους είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό χόμπι, εφόσον έχουν γίνει γνωστές περιπτώσεις που ιχνηλάτες, οι οποίοι κέρδισαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ από την πώληση μετεωριτών. Η τιμή ενός θραύσματος κυμαίνεται από 300 ευρώ έως εκατοντάδες χιλιάδες. Στη Ρωσία, την εκτίμηση των μετεωριτών και την καταβολή αμοιβής πραγματοποιεί η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.
RΒΤΗ
http://www.econews.gr/
Κάθε χρόνο περίπου χίλια ουράνια σώματα συνολικής μάζας τουλάχιστον δύο τόνων φτάνουν ως την επιφάνεια της Γης. Τουρίστες και ανιχνευτές μετεωριτών έχουν εντοπίσει συγκεκριμένα σημεία πτώσης μετεωριτών. Βέβαια υπάρχουν τοποθεσίες της Ρωσίας όπου δεν έχουν εξακριβωθεί απόλυτα, ενώ η ανθρωπότητα δεν υποπτεύεται καν την ύπαρξη και κάποιων άλλων.
Τα πιο γνωστά μέρη από παλιά έχουν γίνει τα επίκεντρα του λεγόμενου «πυρετού για μετεωρίτες». Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα θραύσματα από τις βροχές μετεωριτών συμβαίνει να είναι τόσα πολλά, ώστε είναι αδύνατο να συλλεχθούν σε μεγάλο βάθος χρόνου. Έτσι λοιπόν, οι ανιχνευτές μετεωριτών εδώ και σχεδόν έναν αιώνα χτενίζουν την ταϊγκά της Σιβηρίας αναζητώντας τα πολυάριθμα «ουράνια θραύσματα». Ωστόσο, αν αποφασίσατε να ξεκινήσετε την αναζήτηση ενός ουράνιου σώματος που έπεσε στη Γη, αξίζει να στρέψετε την προσοχή σας και σε άλλα μέρη εκτός από τη Σιβηρία.
Περιφέρεια Πριμόριε
Σιδερένια βροχή μετεωριτών Σιχοτέ-Αλίνσκι
Ο μετεωρίτης Σιχοτέ-Αλίνσκι έπεσε στις 12 Φεβρουαρίου του 1947 δίπλα από την κωμόπολη Μπεϊτσουχέ –που σήμερα ονομάζεται Μετεορίτνογιε- της περιφέρειας Πριμόριε, στην ταϊγκά (δασώδη περιοχή) Ουσουρίσκ, στα όρη Σιχοτέ-Αλίν, της Άπω Ανατολής. Ο μετεωρίτης κομματιάστηκε στην ατμόσφαιρα και έπεσε σαν σιδερένια βροχή σε μια έκταση 35 τετ. χιλιομέτρων. Στο κεντρικό σημείο διασποράς ανακαλύφθηκαν 160 κρατήρες διαφόρου διαμετρήματος, από 1 έως 28 μέτρα. Ο βαθύτερος από αυτούς έφτανε τα 6 μέτρα, ενώ ο ίδιος ο μετεωρίτης συμπεριλήφθηκε στους 10 μεγαλύτερους παγκοσμίως. Πάρα πολλά από τα κομμάτια του δεν έχουν βρεθεί, ενώ πολλά βρίσκονται μέχρι τώρα χωμένα στους κορμούς των δέντρων, επομένως, δεν χρειάζεται να συρθείτε στο έδαφος με έναν ανιχνευτή μετάλλων στα χέρια.
Επίσης, στην περιοχή του Πριμόριε υπάρχει και ο κρατήρας Σόμπολιεφ, ο οποίος σχηματίστηκε πριν από περίπου χίλια χρόνια. Η διάμετρός του είναι 53 μέτρα.
Δημοκρατία Τιβά
Μετεωρίτης Τσινγκέ
Οι πρώτες ανακαλύψεις κομματιών του μετεωρίτη Τσινγκέ έγιναν το 1912 στον παραπόταμο Ουργκάιλικ-Τσινγκέ του ποταμού Ελεγκέστ ,που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της οροσειράς Τανού-Ολά. Στον άνω ρου του ποταμού είχε βρεθεί χρυσός, με αποτέλεσμα στις αρχές του 20ου αιώνα να καταφθάσουν στην Τιβά, χρυσοθήρες, κατά τη διάρκεια της περιόδου του «πυρετού του χρυσού». Οι χρυσοθήρες βρήκαν ογκώδη κομμάτια μετάλλου (κράμα από σίδερο και νικέλιο) τα οποία αποδείχθηκαν θραύσματα αστρικής προέλευσης και ένα από τα ορυχεία ονομάστηκε «Μετεορίτνογιε». Οι ανακαλύψεις τμημάτων του μετεωρίτη συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Περιφέρεια Άστραχαν
Μετεωρίτης Τσαριόβ
Η πτώση του μετεωρίτη Τσαριόβ, βάρους 1225 κιλών, είχε παρατηρηθεί από το 1922, ωστόσο βρέθηκε μόλις το 1968 κατά το όργωμα της δημόσιας αγροτικής έκτασης στο σοβχόζ «Λένινσκι». Η πρώτη πληροφορία για την ανεύρεση έγινε γνωστή ύστερα από 11 χρόνια, από τον οξυγονοκολλητή Μπορίς Νικίφοροφ.
Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περίπου ογδόντα κομμάτια του μετεωρίτη Τσαριόβ. Μερικά από αυτά φυλάσσονται σε ιδιωτικές συλλογές, αλλά τα περισσότερα στη Μόσχα, στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών. Το βάρος τους κυμαίνεται από 50 γραμμάρια μέχρι 283 κιλά. Ο μετεωρίτης Τσαριόβ αποτέλεσε τον τρίτο σε μέγεθος και βάρος σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Οι αναζητήσεις κομματιών του συνεχίζονται έως τώρα.
Περιφέρεια Ριαζάν
Βροχή μετεωριτών Ντρονινό
Η μεγάλη βροχή μετεωριτών Ντρονινό βρέθηκε τον Απρίλιο του 2003 στην περιοχή Κασίμοβσκι της περιφέρειας Ριαζάν. Ύστερα από μερικές αποστολές του Εργαστηρίου Μετεωριτολογίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, αλλά και πολλών ιδιωτών ερευνητών, βρέθηκαν 550 τμήματα αταξίτη μετεωρίτη -μια σπάνια κατηγορία σιδηρούχου διαστημικού πετρώματος- συνολικού βάρους 2800 κιλών, με το μεγαλύτερο θραύσμα να ζυγίζει 250 κιλά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, η ανακάλυψη των θραυσμάτων του μπορούν να εξηγήσουν την προέλευση του πυρήνα της Γης και η αμοιβή για το καθένα από αυτά τα θραύσματα είναι ιδιαίτερα υψηλή.
Μια από τις πιο άφθονες πέτρινες βροχές μετεωρίτη στη Ρωσία, έπεσε στην περιοχή Ιβάνοβο στις 26 Δεκεμβρίου 1933, και σε μια έκταση περίπου 20 τετ. χιλιομέτρων συλλέχθηκαν 97 πέτρες συνολικού βάρους περίπου 50 κιλών. Μεγάλη συμμετοχή στην περισυλλογή αυτής της βροχής μετεωριτών που έπεσε τον χειμώνα είχαν οι μαθητές της περιοχής. Γι’ αυτό, μεμονωμένα κομμάτια του μετεωρίτη, διαπερνώντας το στρώμα χιονιού, σταμάτησαν στην επιφάνεια του παγωμένου εδάφους. Αυτό επέτρεψε να συγκεντρωθούν σχετικά εύκολα, όταν έλιωσε το χιόνι. Παρ’ όλα αυτά, η αναζήτηση των θραυσμάτων συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Ταταρστάν
Βροχή μετεωριτών Καϊνσάζ
Στο Ταταρστάν βρίσκεται ο μεγαλύτερος κρατήρας από μετεωρίτη στη Ρωσία, ο οποίος ονομάζεται Καρλίνσκι. Η διάμετρός του είναι 10 χιλιόμετρα, ενώ η ηλικία του υπολογίζεται ότι φτάνει τα 5 εκατομμύρια χρόνια. Ο κρατήρας βρίσκεται δυτικά της πόλης Μπουίνσκ, στα σύνορα με την Τσουβασία.
Συνολικά στο έδαφος του Ταταρστάν βρέθηκαν 4 μετεωρίτες. Ο μεγαλύτερος είναι ο Καϊνσάζ, ο οποίος έπεσε στις 13 Σεπτεμβρίου 1937 στην περιοχή Μουσλιούμοβσκι, δίπλα από την κωμόπολη Καϊνσάζ. Το μοναδικό φαινόμενο παρατήρησαν οι ντόπιοι κάτοικοι. Το συνολικό βάρος του μετεωρίτη που θρυμματίστηκε κατά την πτώση, ήταν μεγαλύτερο από 210 κιλά.
Οι ανιχνευτές μετεωριτών άρχισαν να μεταβαίνουν μαζικά στην κωμόπολη Καϊνσάζ μόλις στα τέλη του περασμένου αιώνα αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος για να βρει κανείς ένα μεγάλο θραύσμα.
Μποροντινό
Μετεωρίτης έπεσε τις παραμονές της μάχης του Μποροντινό στο σημείο όπου βρισκόταν το ρωσικό πυροβολικό, το οποίο είχε τοποθετηθεί δίπλα από το χωριό Γκόρκι. Ο μετεωρίτης φυλασσόταν για πολύ καιρό από την οικογένεια του διοικητή πυροβολαρχίας Α.Ι. Ντίτριχς και μόνο το 1892 -80 χρόνια μετά την πτώση- παραδόθηκε από τους απογόνους του στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.
Τσελιάμπινσκ
Βροχή μετεωριτών Κουνασάκ
Η πτώση μετεωρίτη της 15ης Φεβρουαρίου, δεν ήταν η πρώτη στην ιστορία του Τσελιάμπινσκ. Στις 11 Ιουλίου 1949 μια βροχή μετεωρίτη διασκορπίστηκε σε έκταση 194 τετ. χιλιομέτρων στην περιφέρεια Τσελιάμπινσκ. Βρέθηκαν συνολικά 20 κομμάτια συνολικού βάρους σχεδόν 200 κιλών. Η ηλικία του μετεωρίτη Κουνασάν είναι συγκριτικά μικρή, μόλις 720 εκατ. χρόνια. Στα θραύσματα, αντίθετα με τις άλλες περιπτώσεις πτώσεων διαστημικών αντικειμένων, δεν ανιχνεύτηκε τήξη των εσωτερικών στρωμάτων του, και αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες οφείλεται στο συμπαγές υλικό του μετεωρίτη, σε αντίθεση βέβαια με την εύθραυστη εξωτερική κρούστα του που διαλύθηκε κατά την πτήση μέσα από την ατμόσφαιρα.
Περιφέρεια Κρασνογιάρσκ
Μετεωρίτης Τουνγκούσκι
Τα υπολείμματα του μετεωρίτη Τουνγκούσκι δεν στάθηκε δυνατό να βρεθούν, ενώ η προέλευσή του αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για την επιστημονική κοινότητα. Το 1908 πάνω από τον ποταμό Ενισέι πέταξε μια πύρινη μπάλα. Η πτήση ολοκληρώθηκε με μια έκρηξη σε ύψος 7-10 χιλιομέτρων πάνω από ακατοίκητη περιοχή της ταϊγκά. Το ωστικό κύμα κατέγραψαν τα αστεροσκοπεία σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στο δυτικό ημισφαίριο. Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα να ξεριζωθούν δέντρα σε μια απόσταση μεγαλύτερη 2000 τετ. χιλιομέτρων, ενώ έσπασαν τζάμια σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης.
Επί μέρες στην περιοχή από τον Ατλαντικό μέχρι την κεντρική Σιβηρία είχε παρατηρηθεί μια έντονη λάμψη του ουρανού και των σύννεφων. Ακόμη και τώρα κυκλοφορούν διάφορες εκδοχές ως προς την προέλευση του ουράνιου σώματος, μεταξύ αυτών ότι ήταν οι συνέπειες των πειραμάτων του Νίκολα Τέσλα, ή ότι επρόκειτο για κομήτη. Οι Αρχές της περιφέρειας δημιούργησαν τουριστικά ταξίδια στον τόπο της πτώσης του μετεωρίτη Τουνγκούσκι, τα οποία απευθύνονται και σε ξένους τουρίστες.
Κυνηγοί μετεωριτών
Τα βασικά τεχνικά μέσα μαγνητικών μετρήσεων είναι τα μαγνητόμετρα και τα κλισίμετρα. Κατά την αναζήτηση μετεωριτών είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από τους ανιχνευτές μετάλλων, καθώς ανιχνεύουν σε μεγάλο βάθος και πλάτος. Χάρις σε αυτά τα σύγχρονα μέσα είχαν βρεθεί στην Ανταρκτική 20 μετεωρίτες μόλις σε 4 ώρες.
Για πολλούς ανιχνευτές μετεωριτών η αναζήτησή τους είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό χόμπι, εφόσον έχουν γίνει γνωστές περιπτώσεις που ιχνηλάτες, οι οποίοι κέρδισαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ από την πώληση μετεωριτών. Η τιμή ενός θραύσματος κυμαίνεται από 300 ευρώ έως εκατοντάδες χιλιάδες. Στη Ρωσία, την εκτίμηση των μετεωριτών και την καταβολή αμοιβής πραγματοποιεί η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών.
RΒΤΗ
http://www.econews.gr/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εθνική ἀγωνία καί συναγερμός γιά τή Θράκη μας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
