2013-02-22 18:05:26
Τιερί Μεϊσάν στην Al-Watan (Συρία) (μτφ. Κριστιάν)
Η ιστορική συμμαχία μεταξύ του θρησκευτικού και του εθνικιστικού ρεύματος φθείρεται από την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ των χαμηλών ποσοστών ψήφων του Αλί Λαριτζανί και της τεράστιας δημοτικότητας του Αχμαντινετζάντ. Καθώς πλησιάζουμε τις εκλογές του Ιουνίου, η κρίση εξαπλώθηκε ξαφνικά δημόσια.Η ιρανική δημοκρατία βρίσκεται σε πλήρες βράσιμο. Οι κατευθύνσεις του 2009 είναι πλέον άνευ αντικειμένου στο σημείο που ο Πρόεδρος Ομπάμα μόλις παραδέχτηκε δημοσίως ότι ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ είχε εκλεγεί νόμιμα τότε από την πλειοψηφία των συμπολιτών του. Το πράσινο κίνημα που είχε ενώσει την αστική τάξη και μέρος της νεολαίας δεν κράτησε πολύ. Από τώρα και στο εξής, η Ουάσιγκτον δεν ποντάρει πια στην ανατροπή του καθεστώτος, αλλά στη διαίρεση του. Οι ΗΠΑ θα ήθελαν να επωφεληθούν από την κρίση μεταξύ του θρησκευτικού ρεύματος της ομάδας Λαριτζανί και του εθνικιστικού ρεύματος της οικογένειας Αχμαντινετζάντ.
Τέσσερις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στο Ιράν, παραμένει ασαφές ποιος θα είναι ο υποψήφιος που θα ακολουθήσει για τέσσερα χρόνια, τον χαρισματικό Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο απερχόμενος πρόεδρος που υπηρέτησε δύο συνεχόμενες θητείες δεν θα υποβάλει υποψηφιότητα, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να απομακρύνεται από την εξουσία και να ξαναγυρίσει κατά τις επόμενες εκλογές με τον τρόπο του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το 2009, διαμαρτυρίες είχαν συγκλονίσει την Τεχεράνη και την Ισφαχάν: οι υποστηρικτές του φιλελεύθερου υποψήφιου κατηγορούσαν την εξουσία για νοθεία των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αυτό το κίνημα είχε ξεψυχήσει σύντομα από την αναπνοή, αλλά άφησε βαθιές πληγές στη νεολαία. Είχαν τερματιστεί με μια μαζική διαδήλωση για τη στήριξη των θεσμικών οργάνων της Ισλαμικής Επανάστασης. Οι Ιρανοί, ακόμα και αν είχαν πειστεί από τα επιχειρήματα του ηττημένου, τον κατηγορούσαν ότι είχε προκαλέσει την εξέγερση.
Η νεολαία δεν είχε διαβάσει το πρόγραμμα του Μουσαουί και αγνοούσε την απολογία του για τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό. Φανταζόταν, κακώς, φιλελεύθερο σε ζητήματα ηθών. Εν πάση περιπτώσει, είχε πειστεί ότι έπρεπε να επιλέξει μεταξύ των ατομικών ελευθεριών της και «του καθεστώτος». Ξαφνικά, εγκατέλειψε τις εθνικές εκδηλώσεις.
Ζαλισμένη από την βία του χτυπήματος, η εξουσία είχε αργήσει να αναπτύξει την απάντηση της. Υπήρχε αρχικά μία μιντιακή άμυνα. Για παράδειγμα, αναλύοντας καρέ καρά το περίφημο βίντεο της νεαρής Νέδα που φερόταν να είχε σκοτωθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια μιας αντι-καθεστωτικής διαδήλωσης, οι Ιρανοί εμπειρογνώμονες έδειξαν ότι επρόκειτο για σκηνοθεσία. Έπειτα υπήρχε η οργάνωση ομάδων συζητήσεων, με ενηλίκους εκπαιδευτές, για πλαισιώσουν τους νέους και να τους μεταβιβάσουν το ιδανικό των πρεσβυτέρων τους. Όλες αυτές οι προσπάθειες απόδωσαν καρπούς και μπορούμε να παρατηρήσουμε ξανά μια ισχυρή συμμετοχή των λιγότερο από 30 χρονών ηλικίας στις τελευταίες πατριωτικές τελετές.
Από την πλευρά της, η Ουάσιγκτον δεν περιόρισε τους κόπους της για να διαταράξει την ιρανική κοινωνία και να παίξει στις συγκρούσεις των γενεών. Περισσότερα από εκατό αλυσίδες τηλεόρασης στη γλώσσα φαρσί δημιουργήθηκαν για να κατακλύσουν μέσω δορυφόρων τη χώρα σχετικά με το «αμερικανικό όνειρο». Παρέκαμψαν τους ιρανούς από τους εθνικούς τους τηλεοπτικούς δίαυλους, αλλά δεν είναι βέβαιο αν τους έπεισαν επί της ουσίας.
Ενώ όλος ο κόσμος ετοιμαζόταν για μια άλλη προσπάθεια χρωματιστής επανάστασης, η έκπληξη ήρθε από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Η κλασική αντιπαράθεση μεταξύ των εθνικιστών και των θρησκευτικών σκλήρυνε και τελικά έσκασε στο κοινό. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, και ο αντίστοιχος του Κοινοβουλίου Αλί Λαριτζανί, αλληλοκατηγορούνται για την προστασία διεφθαρμένων συνεργατών. Εικόνες από τις φιλονικίες τους περνάνε ανακυκλωμένες στη γλώσσα φαρσί στις δυτικές τηλεοράσεις. Παρά τις παραινέσεις του, ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δεν είναι σε θέση να ηρεμήσει τους πρωταγωνιστές.
Για την ώρα, η λαϊκή υποστήριξη στον Αχμαντινετζάντ είναι μαζική σε όλη τη χώρα, εκτός παραδόξως στην Τεχεράνη, στη πόλη της οποίας ήταν δήμαρχος. Η ταχεία εκβιομηχάνιση της χώρας, τα πρόσφατα προγράμματα αναδιανομής των κερδών πετρελαίου του υπό μορφή μηνιαίων επιδομάτων σε κάθε ενήλικα και της γενίκευσης κατασκευής κατοικιών σε επιδοτούμενες τιμές τον έδεσαν με τους εργάτες και τους αγρότες. Ο Αχμαντινετζάντ, ο οποίος έχει την αίσθηση ότι ο υποψήφιος του θα εκλεγεί πολύ εύκολα, δεν διστάζει πια να αμφισβητήσει τους θρησκευτικούς και να δείξει ότι αν ήταν στο χέρι του, οι απαιτήσεις της νεολαίας θα είχαν ικανοποιηθεί. Έφτασε στο σημείο να διαφημίσει την ομορφιά του χιτζάμπ για να επικρίνει καλύτερα το νόμο που το καθιστά υποχρεωτικό.
Ο Αλί Λαριτζανί και ο αδελφός του Σαντέκ (επικεφαλής του δικαστικού σώματος), βλέπουν πολύ καλά ότι ο ανταγωνιστές τους προσπαθεί να μετακινήσετε τις γραμμές για να επιβάλλει την υποψηφιότητα του διευθυντή του γραφείου του Εσφαντιάρ Ραχίμ Μασαεί. Ο τελευταίος ξαναγράφει τους επίσημους λόγους για να αλλάξει τις θρησκευτικές αναφορές σε μια καθολική έννοια και όχι πια αποκλειστικά σιιτική.
Θρησκευτικοί φοβούνται ότι η ευελιξία αυτή θα είναι το άνοιγμα της πόρτας για την πτώση του Ισλάμ.
Απαντούν αναπαράγοντας φήμες ότι η οικογένεια του Αχμαντινετζάντ έχει χάσει το λόγο της, πιστεύει να σε άμεση επαφή με το Μαχντί και αναμένεται την άφιξη του επιφυλάσσοντας του μια κενή θέση στο υπουργικό Συμβούλιο. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και για να διατηρηθεί η ενότητα της Επανάστασης, ο Οδηγός θα μπορούσε να απαιτήσει από την οικογένεια Αχμαντινετζάντ να διορίσει έναν υποψήφιο λιγότερο διασπαστικό από τον Μασαεί.
Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης πλήττονται από σχιζοφρένεια.
Ενώ οι αλυσίδες τους σε γλώσσα φαρσί απελαύνονται αυτήν την αντιπαράθεση, οι δίαυλοι τους στις ευρωπαϊκές γλώσσες δεν λένε ούτε λέξη. Συνεχίζουν να διαδώσουν ότι το Ιράν είναι μια μονολιθική δικτατορία που κυβερνάται από τους μουλάδες.
Οι νέοι που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στο «καθεστώς» έγιναν συχνά οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του Αχμαντινετζάντ και αναμένεται να στηρίξουν τον υποψήφιό του, τον Ιούνιο.
Πιστεύουν ότι με τον ίδιο, η Ισλαμική Επανάσταση μπορεί να συμφιλιώσει την εθνική απελευθέρωση με τις ατομικές ελευθερίες.
Thierry Meyssan
Πηγή Al-Watan (Συρία)
Réseau Voltaire
InfoGnomon
Η ιστορική συμμαχία μεταξύ του θρησκευτικού και του εθνικιστικού ρεύματος φθείρεται από την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ των χαμηλών ποσοστών ψήφων του Αλί Λαριτζανί και της τεράστιας δημοτικότητας του Αχμαντινετζάντ. Καθώς πλησιάζουμε τις εκλογές του Ιουνίου, η κρίση εξαπλώθηκε ξαφνικά δημόσια.Η ιρανική δημοκρατία βρίσκεται σε πλήρες βράσιμο. Οι κατευθύνσεις του 2009 είναι πλέον άνευ αντικειμένου στο σημείο που ο Πρόεδρος Ομπάμα μόλις παραδέχτηκε δημοσίως ότι ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ είχε εκλεγεί νόμιμα τότε από την πλειοψηφία των συμπολιτών του. Το πράσινο κίνημα που είχε ενώσει την αστική τάξη και μέρος της νεολαίας δεν κράτησε πολύ. Από τώρα και στο εξής, η Ουάσιγκτον δεν ποντάρει πια στην ανατροπή του καθεστώτος, αλλά στη διαίρεση του. Οι ΗΠΑ θα ήθελαν να επωφεληθούν από την κρίση μεταξύ του θρησκευτικού ρεύματος της ομάδας Λαριτζανί και του εθνικιστικού ρεύματος της οικογένειας Αχμαντινετζάντ.
Τέσσερις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στο Ιράν, παραμένει ασαφές ποιος θα είναι ο υποψήφιος που θα ακολουθήσει για τέσσερα χρόνια, τον χαρισματικό Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο απερχόμενος πρόεδρος που υπηρέτησε δύο συνεχόμενες θητείες δεν θα υποβάλει υποψηφιότητα, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να απομακρύνεται από την εξουσία και να ξαναγυρίσει κατά τις επόμενες εκλογές με τον τρόπο του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το 2009, διαμαρτυρίες είχαν συγκλονίσει την Τεχεράνη και την Ισφαχάν: οι υποστηρικτές του φιλελεύθερου υποψήφιου κατηγορούσαν την εξουσία για νοθεία των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αυτό το κίνημα είχε ξεψυχήσει σύντομα από την αναπνοή, αλλά άφησε βαθιές πληγές στη νεολαία. Είχαν τερματιστεί με μια μαζική διαδήλωση για τη στήριξη των θεσμικών οργάνων της Ισλαμικής Επανάστασης. Οι Ιρανοί, ακόμα και αν είχαν πειστεί από τα επιχειρήματα του ηττημένου, τον κατηγορούσαν ότι είχε προκαλέσει την εξέγερση.
Η νεολαία δεν είχε διαβάσει το πρόγραμμα του Μουσαουί και αγνοούσε την απολογία του για τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό. Φανταζόταν, κακώς, φιλελεύθερο σε ζητήματα ηθών. Εν πάση περιπτώσει, είχε πειστεί ότι έπρεπε να επιλέξει μεταξύ των ατομικών ελευθεριών της και «του καθεστώτος». Ξαφνικά, εγκατέλειψε τις εθνικές εκδηλώσεις.
Ζαλισμένη από την βία του χτυπήματος, η εξουσία είχε αργήσει να αναπτύξει την απάντηση της. Υπήρχε αρχικά μία μιντιακή άμυνα. Για παράδειγμα, αναλύοντας καρέ καρά το περίφημο βίντεο της νεαρής Νέδα που φερόταν να είχε σκοτωθεί από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια μιας αντι-καθεστωτικής διαδήλωσης, οι Ιρανοί εμπειρογνώμονες έδειξαν ότι επρόκειτο για σκηνοθεσία. Έπειτα υπήρχε η οργάνωση ομάδων συζητήσεων, με ενηλίκους εκπαιδευτές, για πλαισιώσουν τους νέους και να τους μεταβιβάσουν το ιδανικό των πρεσβυτέρων τους. Όλες αυτές οι προσπάθειες απόδωσαν καρπούς και μπορούμε να παρατηρήσουμε ξανά μια ισχυρή συμμετοχή των λιγότερο από 30 χρονών ηλικίας στις τελευταίες πατριωτικές τελετές.
Από την πλευρά της, η Ουάσιγκτον δεν περιόρισε τους κόπους της για να διαταράξει την ιρανική κοινωνία και να παίξει στις συγκρούσεις των γενεών. Περισσότερα από εκατό αλυσίδες τηλεόρασης στη γλώσσα φαρσί δημιουργήθηκαν για να κατακλύσουν μέσω δορυφόρων τη χώρα σχετικά με το «αμερικανικό όνειρο». Παρέκαμψαν τους ιρανούς από τους εθνικούς τους τηλεοπτικούς δίαυλους, αλλά δεν είναι βέβαιο αν τους έπεισαν επί της ουσίας.
Ενώ όλος ο κόσμος ετοιμαζόταν για μια άλλη προσπάθεια χρωματιστής επανάστασης, η έκπληξη ήρθε από τον κυβερνητικό συνασπισμό. Η κλασική αντιπαράθεση μεταξύ των εθνικιστών και των θρησκευτικών σκλήρυνε και τελικά έσκασε στο κοινό. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, και ο αντίστοιχος του Κοινοβουλίου Αλί Λαριτζανί, αλληλοκατηγορούνται για την προστασία διεφθαρμένων συνεργατών. Εικόνες από τις φιλονικίες τους περνάνε ανακυκλωμένες στη γλώσσα φαρσί στις δυτικές τηλεοράσεις. Παρά τις παραινέσεις του, ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, δεν είναι σε θέση να ηρεμήσει τους πρωταγωνιστές.
Για την ώρα, η λαϊκή υποστήριξη στον Αχμαντινετζάντ είναι μαζική σε όλη τη χώρα, εκτός παραδόξως στην Τεχεράνη, στη πόλη της οποίας ήταν δήμαρχος. Η ταχεία εκβιομηχάνιση της χώρας, τα πρόσφατα προγράμματα αναδιανομής των κερδών πετρελαίου του υπό μορφή μηνιαίων επιδομάτων σε κάθε ενήλικα και της γενίκευσης κατασκευής κατοικιών σε επιδοτούμενες τιμές τον έδεσαν με τους εργάτες και τους αγρότες. Ο Αχμαντινετζάντ, ο οποίος έχει την αίσθηση ότι ο υποψήφιος του θα εκλεγεί πολύ εύκολα, δεν διστάζει πια να αμφισβητήσει τους θρησκευτικούς και να δείξει ότι αν ήταν στο χέρι του, οι απαιτήσεις της νεολαίας θα είχαν ικανοποιηθεί. Έφτασε στο σημείο να διαφημίσει την ομορφιά του χιτζάμπ για να επικρίνει καλύτερα το νόμο που το καθιστά υποχρεωτικό.
Ο Αλί Λαριτζανί και ο αδελφός του Σαντέκ (επικεφαλής του δικαστικού σώματος), βλέπουν πολύ καλά ότι ο ανταγωνιστές τους προσπαθεί να μετακινήσετε τις γραμμές για να επιβάλλει την υποψηφιότητα του διευθυντή του γραφείου του Εσφαντιάρ Ραχίμ Μασαεί. Ο τελευταίος ξαναγράφει τους επίσημους λόγους για να αλλάξει τις θρησκευτικές αναφορές σε μια καθολική έννοια και όχι πια αποκλειστικά σιιτική.
Θρησκευτικοί φοβούνται ότι η ευελιξία αυτή θα είναι το άνοιγμα της πόρτας για την πτώση του Ισλάμ.
Απαντούν αναπαράγοντας φήμες ότι η οικογένεια του Αχμαντινετζάντ έχει χάσει το λόγο της, πιστεύει να σε άμεση επαφή με το Μαχντί και αναμένεται την άφιξη του επιφυλάσσοντας του μια κενή θέση στο υπουργικό Συμβούλιο. Για να ηρεμήσουν τα πνεύματα και για να διατηρηθεί η ενότητα της Επανάστασης, ο Οδηγός θα μπορούσε να απαιτήσει από την οικογένεια Αχμαντινετζάντ να διορίσει έναν υποψήφιο λιγότερο διασπαστικό από τον Μασαεί.
Τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης πλήττονται από σχιζοφρένεια.
Ενώ οι αλυσίδες τους σε γλώσσα φαρσί απελαύνονται αυτήν την αντιπαράθεση, οι δίαυλοι τους στις ευρωπαϊκές γλώσσες δεν λένε ούτε λέξη. Συνεχίζουν να διαδώσουν ότι το Ιράν είναι μια μονολιθική δικτατορία που κυβερνάται από τους μουλάδες.
Οι νέοι που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στο «καθεστώς» έγιναν συχνά οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του Αχμαντινετζάντ και αναμένεται να στηρίξουν τον υποψήφιό του, τον Ιούνιο.
Πιστεύουν ότι με τον ίδιο, η Ισλαμική Επανάσταση μπορεί να συμφιλιώσει την εθνική απελευθέρωση με τις ατομικές ελευθερίες.
Thierry Meyssan
Πηγή Al-Watan (Συρία)
Réseau Voltaire
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επίκαιρη επερώτηση της ΔΗΜΑΡ για την ανεργία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![«Φούσκωσε» το Μεγάλο Ρέμα στη Ραφήνα και παρασύρει τα πάντα στο περασμά του [video]](https://images.newsnowgreece.com/36/364949/fouskose-to-megalo-rema-sti-rafina-kai-parasyrei-ta-panta-sto-perasma-tou-video-1-124x78.jpg)
