2013-01-19 15:02:28
Χρειάζονται συστάσεις για τον Νίκο Αλέφαντο; Χρειάζονται πρόλογοι και who is who, που λέμε κι εμείς στη δημοσιογραφία; O Θεός να φυλάει, όπως θα επισήμαινε και ο κόουτς. Εναν «γίγαντα του ποδοσφαίρου» έχει αυτή η χώρα και τον σέβονται μικροί μεγάλοι. Γιατί; Διότι τα λόγια του είναι άδολα, έντιμα. Ξεπηδούν από την ψυχή του που φτιάχτηκε με ντομπροσύνη και ήθος. Γιατί υπήρξε καραβοκύρης των γηπέδων και ας είχε πλοιοκτήτες για προέδρους. Ζωή του... η μπάλα. «Θεός» του ο Ολυμπιακός. Παθιάζεται, βρίζει, αγανακτεί, κλαίει για την ομάδα. Ολα στον υπερθετικό βαθμό. Κι όταν σχολιάζει αυτά που άλλοι δεν τολμούν να ξεστομίσουν, το πλήθος τού φωνάζει: «Γεια σου, ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι!»
- Αυτή την προσφώνηση την είχατε και στα χρόνια του σχολείου ή οι δάσκαλοι σας... έριχναν και καμιά σφαλιάρα;
Μεγάλωσα στα Εξάρχεια. Τα χρόνια του σχολείου ήταν μαρτυρικά και επεισοδιακά. Ημουν καλός μαθητής σε όλα εκτός των Μαθηματικών
. Από το δημοτικό έβαζα την αδελφή μου, την Κατερίνα, να μου τα λύνει. Είχα μαύρα μεσάνυχτα. Για να μη μένω στην ίδια τάξη μάθαινα δύο κανόνες, τους έλεγα παπαγαλία και τη γλίτωνα. Η αδελφή μου με έσωζε. Κι αυτή που είχε μυαλό-ξυράφι και πέρασε πρώτη στο πανεπιστήμιο, τώρα έχει άνοια. Αυτά είναι τα περίεργα της φύσης... Κατά τ’ άλλα, τα χρόνια του σχολείου ήταν θαυμάσια, με την έννοια ότι παίζαμε μπάλα όλη μέρα στις αλάνες. Ημουν γκολτζής κι ερχόντουσαν να με δουν απ' όλα τα σωματεία. Είχαμε για αρχηγό τον Καρασούλα. Σπουδαίος τύπος. Μας έδινε χαρτζιλίκι και τρέχαμε να αγοράσουμε σάμαλι. Δεκαπέντε χρόνων κέρδιζα 100-200 δραχμές. Σημαντικά λεφτά. Και τα περισσότερα πήγαιναν στο σάμαλι, στα πιροσκί και το ρυζόγαλο!
- Υπήρξατε ο αρχηγός της παρέας;
Αρχηγός δεν θα πει τίποτα! Οχι μόνο γιατί έπαιζα καλή μπαλίτσα, αλλά και γιατί έκανα πυγμαχία. Προπονητή είχα τον... γίγαντα τον Στέλιο Κούρκουλα. Είχα τρέλα με την πυγμαχία. Η τεχνική αλλά και η δύναμη αυτή με βοήθησαν.
- Σε ποιο πράγμα;
Ως πιτσιρικάδες πηγαίναμε στο «ΣΙΝΕΑΚ». Στον κινηματογράφο όμως έρχονταν και ανώμαλοι. Από αυτούς που κυνηγάνε πιτσιρίκια. Μόλις πήγαινε κανένας τέτοιος να κάτσει δίπλα μας κι έβλεπα το βλέμμα του, άρχιζα το μπουνίδι. Ολη η παρέα είχαμε και τέτοια... αποστολή. Να σαπίζουμε τους κίναιδους στο ξύλο. Πρόσεξε! Δεν λέω αυτούς που είναι σαν γυναίκες. Αυτούς τους λυπόμασταν που τους έκανε έτσι ο Θεός, λέω για τους ανώμαλους που ήθελαν παιδάκια. Αυτούς θα μπορούσαμε και να τους λιώσουμε!
- Και με τόσο ξύλο δεν μπλέξατε ποτέ με την αστυνομία;
Είχα μια περιπέτεια με την αστυνομία στα δεκαπέντε μου. Εκείνα τα χρόνια κάποιος είχε καθαρίσει έναν από δαύτους. Η αστυνομία δεν ήξερε αρχικά ποιος είχε κάνει το φονικό. Εγώ λοιπόν και η παρέα μου συνεχίσαμε να πλακώνουμε στο ξύλο αυτούς τους τύπους. Εδειρα κι έναν έξω από την «Αίγλη», τον πήραν τα αίματα και μένα με πήγαν στο τμήμα. Ο αστυνόμος μού είπε ότι έκανα καλά, αλλά ότι θα έπρεπε να μου πάρουν αποτυπώματα, μήπως και σχετίζομαι με το φονικό. Αυτή ήταν η μόνη περιπέτεια με την αστυνομία.
- Ο αθλητισμός σάς έκανε να απεχθάνεστε το τσιγάρο;
Βέβαια! Το τσιγάρο δεν είναι μαγκιά. Μια βλακεία είναι. Εμείς όλοι στην οικογένειά μου δεν καπνίζαμε. Εμαθα και τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια μου να μη θέλουν το τσιγάρο. Να φανταστείς, άμα ήθελα να συναντήσω στα νιάτα μου καμιά γυναίκα κι αυτή κάπνιζε, μου ερχόταν αηδία κι έφευγα μακριά...
- Και με τη σύζυγό σας την Ουρανία πότε γνωριστήκατε;
Η κυρα-Ουρανία είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Εχουμε δύο καταπληκτικά παιδιά, τον Τάσο και την Κατερίνα, και τέσσερα εγγόνια αθλητές, με εξαίρετους χαρακτήρες. Εγώ δεκαοκτώ τότε. Ηταν μόλις είχα πάρει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Πενήντα οκτώ χρόνια είμαστε μαζί και αγαπιόμαστε ακόμη. Το μυστικό για να μην έχουμε διαζύγια στην κοινωνία είναι ένα και μοναδικό: να ταιριάζει το ζευγάρι στο σεξ. Οι συμβουλές μου προς τους νέους είναι σαφείς. Πρωτίστως η σύντροφος πρέπει να ένας καλός άνθρωπος. Δευτερευόντως θα κοιτάξεις να μην είναι γλωσσού και σε σακατεύει. Το να είναι κούκλα άσ’ το για το τέλος, γιατί η ομορφιά έρχεται και παρέρχεται. Αλλωστε μπορεί να βρεις μια καλλονή και κατά τ’ άλλα να είναι παγόβουνο. Το μέγιστο λοιπόν είναι να ταιριάζεις εκεί που είπαμε, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ετσι γλιτώνεις από τις περιπέτειες...
- Η Ουρανία μεγάλη αγάπη, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν πάει πίσω...
Αυτό να λέγεται. Είμαστε τυχεροί που στα νιάτα μας υπήρχε ο μεγαλύτερος μάνατζερ που έβγαλε ο Ολυμπιακός. Χάρη στον Βαγγέλη Χέλμη γίναμε όλοι Ολυμπιακοί. Αυτός έβγαλε Ρωσσίδη, Μπέμπη, Δαρίβα... όλο το σύμπαν. Το δεξί του χέρι ήταν ο Γιάννης Πολυκανδριώτης. Σπουδαίος άνθρωπος... Μάζεψε όλα τα φτωχόπαιδα και μας έδωσε πρότυπα. Φανταστικά χρόνια...
- Πλάσατε χαρακτήρα ηθικό και συμπεριφορά αληθινή. Με τους φίλους ήσασταν νευρικός;
Ποτέ! Για τους φίλους έδινα τα πάντα. Οποιος τους πείραζε ή τους αδικούσε, έβγαινα μπροστά και καθάριζα. Τις αδικίες δεν τις μπορώ. Είμαι μόνο υπέρ του σωστού και του δίκαιου. Δεν ανέχομαι τις... τιτίκες και τις «κότες». Καθάριζα σώμα με σώμα. Δεν προκαλούσα, αλλά είχα τα εφόδια να αμύνομαι.
- Στο σπίτι είχατε δημοκρατία;
Ελεγχόμενη δημοκρατία. Είναι δυνατόν να έμπαινε η Κατερίνα στο σπίτι μετά από μένα; Ποτέ! Εκανα τη στρατηγική μου μεταφέροντας τις αρχές μου στα παιδιά. Εμαθαν πολεμικές τέχνες για πειθαρχία και άμυνα. Τσιγάρο δεν έβαλαν στο στόμα, γίνονται θυσία για τα παιδιά τους, έχουν επιλέξει άριστους συντρόφους. Δόξα τω Θεό, μεγάλη ευτυχία. Πάντως, το χτίσιμο του χαρακτήρα μου το οφείλω στον αθλητισμό.
- Αθλείστε και σήμερα;
Ανελλιπώς! Καθημερινά κάνω πέντε χιλιόμετρα. Δεν αφήνω την προπόνηση, όπως και τη διατροφή. Στο σπίτι απαγορεύω το αλάτι. Τρώω όσπρια, ένα καζάνι λαχανικά και ρύζι. Από κρέας τρώω μόνο γαλοπούλα. Λαχταράω καμιά κουτσομούρα, αλλά με τα χαράτσια και τα τοιαύτα έχουμε γονατίσει. Οχι κουτσομούρα, αλλά ούτε σαρδέλα δεν μπορούμε να πάρουμε.
- Βγάλατε χρήματα από τη δουλειά;
Οχι ιδιαίτερα... Σπούδασα τον Τάσο στην Αγγλία αεροναυπηγό. Στην κόρη μου είχα συνεχώς ιδιαίτερα γιατί -σαν κι εμένα- δεν έπαιρνε και πολύ τα γράμματα. Τα χαρτζιλίκια δεν τους τα στερούσα. Πού να μου μείνει φράγκο; Τσιγκούνης δεν υπήρξα. Η δουλειά τους ήταν το διάβασμα. Οταν ήρθε η ώρα, βγήκαν στην εργασία. Το κάθε πράγμα στην ώρα του. Είναι λάθος αυτό που κάνουν κάποιοι γονείς στα παιδιά. Και σπουδές και δουλειά δεν γίνεται. Αυτό το λέει ο Αλέφαντος...
- Αυτά τα λέει ο Αλέφαντος και τα Παιδιά από την Πάτρα όμως λένε ότι «Είναι παλικάρι». Πώς νιώσατε όταν το πρωτακούσατε;
Οταν το άκουσα στο ραδιόφωνο πρώτη φορά, έκλαψα... Πολλοί μου έλεγαν να πάρω λεφτά από αυτή την υπόθεση. Μα, πώς είναι δυνατόν να πάρεις χρήματα από την έμπνευση του άλλου που σε τιμά; Πήγαινα και τους άκουγα εκεί που τραγουδούσαν.
- Σας αρέσουν τα μπουζούκια;
Πολύ! Είχα μια αδυναμία. Οταν κέρδιζα τους αγώνες ήθελα μετά να πάω να ακούσω καλούς τραγουδιστές. Οχι με την ομάδα, αλλά με την κυρα-Ουρανία. Την έπαιρνα λοιπόν να πάμε στα μπουζούκια. Ο Μπέος συνήθως μας κανόνιζε και καλό τραπέζι.
- Και στους αγώνες ποιο ήταν το γούρι;
Δεν υπάρχει πιο προληπτικός από μένα. Πάντα έπρεπε να είναι η Ουρανία στις εξέδρες. Οταν κάποιος θέλει να μου κάνει ένα δώρο, πρέπει να μου αρέσει η φάτσα του για να το πάρω. Ούτε στυλό δεν αγοράζω αν ο άλλος έχει μούτρα. Στα γήπεδα είχα ένα μπλουζάκι. Στον Αστέρα Εξαρχείων έβγαλα όλη την αγωνιστική με ένα μπλουζάκι μάλλινο.
- Σας αδίκησαν σε αγώνες;
Η αδικία του αιώνα ήταν το 2004 στο πρωτάθλημα, όταν ο Κυριάκος πέταξε κάτω τον Τζοβάνι, του τραβάει τρεις μπουνιές και ο Δούρος έβγαλε έξω τον δικό μου. Η γκάφα του διαιτητή μού στοίχισε. Αντε να βρεις άκρη...
- Στο ποδόσφαιρο υπάρχει σχέδιο δράσης. Στην πολιτική όμως;
Μας κατέστρεψαν! Παίζουν το σύστημα «000». Αμυνα μηδέν, κέντρο μηδέν, αποτέλεσμα το ίδιο...
- Ολες οι εμπειρίες ζωής θα εμπεριέχονται σε ένα βιβλίο που αυτή την εποχή γράφετε;
Είναι γεγονός... Με τον εξαιρετικό δημοσιογράφο Γιάννη Καρατζαφέρη γράφουμε την αυτοβιογραφία μου που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό.
- Παράλληλα σχολιάζετε την ποδοσφαιρική επικαιρότητα στο Τηλεάστυ...
Βεβαίως! Δεν αφήνουμε σε χλωρό κλαρί τίποτα ασχολίαστο. Κάθε Δευτέρα απόγευμα και Παρασκευή βράδυ λέμε σκληρές αλήθειες...
ΚΕΦΑΛΑΙΑ «ΚΟΚΚΑΛΗΣ» ΚΑΙ «ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ»
- Ενώ είχατε τόσο καλή σχέση με τον Κόκκαλη, γιατί σας απομάκρυνε αιφνιδίως;
Είχα έναν εχθρό στον Ολυμπιακό: τον Λούβαρη. Από τότε που τον είχα πει «πιράνχας» άρχισε μεγάλη κόντρα. Και με τορπίλισε μετά την ήττα μου στο Κύπελλο. Παρασκηνιακά έπαιξε μεγάλο ρόλο.
- Σας εμπιστευόταν ο πρόεδρος στο να βρείτε νέες μεταγραφές;
Βέβαια! Με είχε στείλει στη Γιουγκοσλαβία να δω τον Ιβιτς. Πήρα την άλλη μέρα τον πρόεδρο και του είπα ότι βρήκαμε τον παίκτη που θα γκρεμίσει τα τσιμέντα στο γήπεδο. Αυτό έκανα πάντα. Κοιτούσα να φέρω στις ομάδες μου παίκτες γρήγορους, αστέρια, που θα ικανοποιούσαν τους φιλάθλους.
- Οι μάνατζερ τι ρόλο έπαιξαν στις ομάδες σας;
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με δαύτους. Μου έταζαν λαγούς με πετραχήλια για να πάρω τους παίκτες που ήθελαν. Ποτέ δεν δελεάστηκα. Αν δεν μου έκανε ο παίκτης, δεν τον πρότεινα. Ακούγανε «Αλέφαντο» και τρέμανε...
- Ποιος ήταν ο πιο άξιος πρόεδρος του Ολυμπιακού;
Ο Κόκκαλης! Εκανε σε χρόνο-ρεκόρ το στάδιο. Εφερε τους καλύτερους παίκτες. Πήρε δεκατρία πρωταθλήματα. Ποιοι άλλοι πρόεδροι άλλων σωματείων έκαναν μεγάλα πράγματα για τις ομάδες τους; Ο Βαρδινογιάννης τριάντα χρόνια με όλες τις κυβερνήσεις δικές του και ούτε ένα γήπεδο δεν έχει ο Παναθηναϊκός. Και τώρα ο Αλαφούζος ζητεί από τον μεροκαματιάρη να βάλει πλάτη. Από την άλλη και ο Νταϊφάς υπήρξε σπουδαίος για τον Ολυμπιακό. Ο Κόκκαλης έκανε ακόμη μια έξυπνη κίνηση: έδωσε σε χέρια ολυμπιακά και καθαρά την ομάδα. Ο Μαρινάκης είναι άξιο παλικάρι. Από κει και πέρα, βλέπω ότι δεν έχει καλούς συμβούλους και τα εκατομμύρια που δίνει δεν πιάνουν τόπο. Το πρωτάθλημα θα το πάρει, αλλά δεν έχει αντίπαλο. Το θέμα είναι να πάει καλά και στην Ευρώπη. Μας λείπει το γρήγορο χαφ και το καλό εξτρέμ. Οπως λείπει και ο οργανωτής, στιλ Ιμπαγάσα. Ούτε ο Γκρέκο, ούτε ο Μασάντο κάνουν για τη θέση.
- Αν σας καλούσε ο Μαρινάκης να αναλάβετε ίσως θέση συμβούλου, τι θα κάνατε;
Σαν... στούκας θα πήγαινα και θα τον ανέβαζα στα ουράνια. Αν δω έναν παίκτη και πω ότι κάνει, τέρμα! Θα κάνει! Αν δεν βγει, να με κρεμάσετε στο Σύνταγμα!
Αθηνά Στάμου - ESPRESSO
online-pressblog
- Αυτή την προσφώνηση την είχατε και στα χρόνια του σχολείου ή οι δάσκαλοι σας... έριχναν και καμιά σφαλιάρα;
Μεγάλωσα στα Εξάρχεια. Τα χρόνια του σχολείου ήταν μαρτυρικά και επεισοδιακά. Ημουν καλός μαθητής σε όλα εκτός των Μαθηματικών
- Υπήρξατε ο αρχηγός της παρέας;
Αρχηγός δεν θα πει τίποτα! Οχι μόνο γιατί έπαιζα καλή μπαλίτσα, αλλά και γιατί έκανα πυγμαχία. Προπονητή είχα τον... γίγαντα τον Στέλιο Κούρκουλα. Είχα τρέλα με την πυγμαχία. Η τεχνική αλλά και η δύναμη αυτή με βοήθησαν.
- Σε ποιο πράγμα;
Ως πιτσιρικάδες πηγαίναμε στο «ΣΙΝΕΑΚ». Στον κινηματογράφο όμως έρχονταν και ανώμαλοι. Από αυτούς που κυνηγάνε πιτσιρίκια. Μόλις πήγαινε κανένας τέτοιος να κάτσει δίπλα μας κι έβλεπα το βλέμμα του, άρχιζα το μπουνίδι. Ολη η παρέα είχαμε και τέτοια... αποστολή. Να σαπίζουμε τους κίναιδους στο ξύλο. Πρόσεξε! Δεν λέω αυτούς που είναι σαν γυναίκες. Αυτούς τους λυπόμασταν που τους έκανε έτσι ο Θεός, λέω για τους ανώμαλους που ήθελαν παιδάκια. Αυτούς θα μπορούσαμε και να τους λιώσουμε!
- Και με τόσο ξύλο δεν μπλέξατε ποτέ με την αστυνομία;
Είχα μια περιπέτεια με την αστυνομία στα δεκαπέντε μου. Εκείνα τα χρόνια κάποιος είχε καθαρίσει έναν από δαύτους. Η αστυνομία δεν ήξερε αρχικά ποιος είχε κάνει το φονικό. Εγώ λοιπόν και η παρέα μου συνεχίσαμε να πλακώνουμε στο ξύλο αυτούς τους τύπους. Εδειρα κι έναν έξω από την «Αίγλη», τον πήραν τα αίματα και μένα με πήγαν στο τμήμα. Ο αστυνόμος μού είπε ότι έκανα καλά, αλλά ότι θα έπρεπε να μου πάρουν αποτυπώματα, μήπως και σχετίζομαι με το φονικό. Αυτή ήταν η μόνη περιπέτεια με την αστυνομία.
- Ο αθλητισμός σάς έκανε να απεχθάνεστε το τσιγάρο;
Βέβαια! Το τσιγάρο δεν είναι μαγκιά. Μια βλακεία είναι. Εμείς όλοι στην οικογένειά μου δεν καπνίζαμε. Εμαθα και τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια μου να μη θέλουν το τσιγάρο. Να φανταστείς, άμα ήθελα να συναντήσω στα νιάτα μου καμιά γυναίκα κι αυτή κάπνιζε, μου ερχόταν αηδία κι έφευγα μακριά...
- Και με τη σύζυγό σας την Ουρανία πότε γνωριστήκατε;
Η κυρα-Ουρανία είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί. Εχουμε δύο καταπληκτικά παιδιά, τον Τάσο και την Κατερίνα, και τέσσερα εγγόνια αθλητές, με εξαίρετους χαρακτήρες. Εγώ δεκαοκτώ τότε. Ηταν μόλις είχα πάρει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Πενήντα οκτώ χρόνια είμαστε μαζί και αγαπιόμαστε ακόμη. Το μυστικό για να μην έχουμε διαζύγια στην κοινωνία είναι ένα και μοναδικό: να ταιριάζει το ζευγάρι στο σεξ. Οι συμβουλές μου προς τους νέους είναι σαφείς. Πρωτίστως η σύντροφος πρέπει να ένας καλός άνθρωπος. Δευτερευόντως θα κοιτάξεις να μην είναι γλωσσού και σε σακατεύει. Το να είναι κούκλα άσ’ το για το τέλος, γιατί η ομορφιά έρχεται και παρέρχεται. Αλλωστε μπορεί να βρεις μια καλλονή και κατά τ’ άλλα να είναι παγόβουνο. Το μέγιστο λοιπόν είναι να ταιριάζεις εκεί που είπαμε, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ετσι γλιτώνεις από τις περιπέτειες...
- Η Ουρανία μεγάλη αγάπη, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν πάει πίσω...
Αυτό να λέγεται. Είμαστε τυχεροί που στα νιάτα μας υπήρχε ο μεγαλύτερος μάνατζερ που έβγαλε ο Ολυμπιακός. Χάρη στον Βαγγέλη Χέλμη γίναμε όλοι Ολυμπιακοί. Αυτός έβγαλε Ρωσσίδη, Μπέμπη, Δαρίβα... όλο το σύμπαν. Το δεξί του χέρι ήταν ο Γιάννης Πολυκανδριώτης. Σπουδαίος άνθρωπος... Μάζεψε όλα τα φτωχόπαιδα και μας έδωσε πρότυπα. Φανταστικά χρόνια...
- Πλάσατε χαρακτήρα ηθικό και συμπεριφορά αληθινή. Με τους φίλους ήσασταν νευρικός;
Ποτέ! Για τους φίλους έδινα τα πάντα. Οποιος τους πείραζε ή τους αδικούσε, έβγαινα μπροστά και καθάριζα. Τις αδικίες δεν τις μπορώ. Είμαι μόνο υπέρ του σωστού και του δίκαιου. Δεν ανέχομαι τις... τιτίκες και τις «κότες». Καθάριζα σώμα με σώμα. Δεν προκαλούσα, αλλά είχα τα εφόδια να αμύνομαι.
- Στο σπίτι είχατε δημοκρατία;
Ελεγχόμενη δημοκρατία. Είναι δυνατόν να έμπαινε η Κατερίνα στο σπίτι μετά από μένα; Ποτέ! Εκανα τη στρατηγική μου μεταφέροντας τις αρχές μου στα παιδιά. Εμαθαν πολεμικές τέχνες για πειθαρχία και άμυνα. Τσιγάρο δεν έβαλαν στο στόμα, γίνονται θυσία για τα παιδιά τους, έχουν επιλέξει άριστους συντρόφους. Δόξα τω Θεό, μεγάλη ευτυχία. Πάντως, το χτίσιμο του χαρακτήρα μου το οφείλω στον αθλητισμό.
- Αθλείστε και σήμερα;
Ανελλιπώς! Καθημερινά κάνω πέντε χιλιόμετρα. Δεν αφήνω την προπόνηση, όπως και τη διατροφή. Στο σπίτι απαγορεύω το αλάτι. Τρώω όσπρια, ένα καζάνι λαχανικά και ρύζι. Από κρέας τρώω μόνο γαλοπούλα. Λαχταράω καμιά κουτσομούρα, αλλά με τα χαράτσια και τα τοιαύτα έχουμε γονατίσει. Οχι κουτσομούρα, αλλά ούτε σαρδέλα δεν μπορούμε να πάρουμε.
- Βγάλατε χρήματα από τη δουλειά;
Οχι ιδιαίτερα... Σπούδασα τον Τάσο στην Αγγλία αεροναυπηγό. Στην κόρη μου είχα συνεχώς ιδιαίτερα γιατί -σαν κι εμένα- δεν έπαιρνε και πολύ τα γράμματα. Τα χαρτζιλίκια δεν τους τα στερούσα. Πού να μου μείνει φράγκο; Τσιγκούνης δεν υπήρξα. Η δουλειά τους ήταν το διάβασμα. Οταν ήρθε η ώρα, βγήκαν στην εργασία. Το κάθε πράγμα στην ώρα του. Είναι λάθος αυτό που κάνουν κάποιοι γονείς στα παιδιά. Και σπουδές και δουλειά δεν γίνεται. Αυτό το λέει ο Αλέφαντος...
- Αυτά τα λέει ο Αλέφαντος και τα Παιδιά από την Πάτρα όμως λένε ότι «Είναι παλικάρι». Πώς νιώσατε όταν το πρωτακούσατε;
Οταν το άκουσα στο ραδιόφωνο πρώτη φορά, έκλαψα... Πολλοί μου έλεγαν να πάρω λεφτά από αυτή την υπόθεση. Μα, πώς είναι δυνατόν να πάρεις χρήματα από την έμπνευση του άλλου που σε τιμά; Πήγαινα και τους άκουγα εκεί που τραγουδούσαν.
- Σας αρέσουν τα μπουζούκια;
Πολύ! Είχα μια αδυναμία. Οταν κέρδιζα τους αγώνες ήθελα μετά να πάω να ακούσω καλούς τραγουδιστές. Οχι με την ομάδα, αλλά με την κυρα-Ουρανία. Την έπαιρνα λοιπόν να πάμε στα μπουζούκια. Ο Μπέος συνήθως μας κανόνιζε και καλό τραπέζι.
- Και στους αγώνες ποιο ήταν το γούρι;
Δεν υπάρχει πιο προληπτικός από μένα. Πάντα έπρεπε να είναι η Ουρανία στις εξέδρες. Οταν κάποιος θέλει να μου κάνει ένα δώρο, πρέπει να μου αρέσει η φάτσα του για να το πάρω. Ούτε στυλό δεν αγοράζω αν ο άλλος έχει μούτρα. Στα γήπεδα είχα ένα μπλουζάκι. Στον Αστέρα Εξαρχείων έβγαλα όλη την αγωνιστική με ένα μπλουζάκι μάλλινο.
- Σας αδίκησαν σε αγώνες;
Η αδικία του αιώνα ήταν το 2004 στο πρωτάθλημα, όταν ο Κυριάκος πέταξε κάτω τον Τζοβάνι, του τραβάει τρεις μπουνιές και ο Δούρος έβγαλε έξω τον δικό μου. Η γκάφα του διαιτητή μού στοίχισε. Αντε να βρεις άκρη...
- Στο ποδόσφαιρο υπάρχει σχέδιο δράσης. Στην πολιτική όμως;
Μας κατέστρεψαν! Παίζουν το σύστημα «000». Αμυνα μηδέν, κέντρο μηδέν, αποτέλεσμα το ίδιο...
- Ολες οι εμπειρίες ζωής θα εμπεριέχονται σε ένα βιβλίο που αυτή την εποχή γράφετε;
Είναι γεγονός... Με τον εξαιρετικό δημοσιογράφο Γιάννη Καρατζαφέρη γράφουμε την αυτοβιογραφία μου που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό.
- Παράλληλα σχολιάζετε την ποδοσφαιρική επικαιρότητα στο Τηλεάστυ...
Βεβαίως! Δεν αφήνουμε σε χλωρό κλαρί τίποτα ασχολίαστο. Κάθε Δευτέρα απόγευμα και Παρασκευή βράδυ λέμε σκληρές αλήθειες...
ΚΕΦΑΛΑΙΑ «ΚΟΚΚΑΛΗΣ» ΚΑΙ «ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ»
- Ενώ είχατε τόσο καλή σχέση με τον Κόκκαλη, γιατί σας απομάκρυνε αιφνιδίως;
Είχα έναν εχθρό στον Ολυμπιακό: τον Λούβαρη. Από τότε που τον είχα πει «πιράνχας» άρχισε μεγάλη κόντρα. Και με τορπίλισε μετά την ήττα μου στο Κύπελλο. Παρασκηνιακά έπαιξε μεγάλο ρόλο.
- Σας εμπιστευόταν ο πρόεδρος στο να βρείτε νέες μεταγραφές;
Βέβαια! Με είχε στείλει στη Γιουγκοσλαβία να δω τον Ιβιτς. Πήρα την άλλη μέρα τον πρόεδρο και του είπα ότι βρήκαμε τον παίκτη που θα γκρεμίσει τα τσιμέντα στο γήπεδο. Αυτό έκανα πάντα. Κοιτούσα να φέρω στις ομάδες μου παίκτες γρήγορους, αστέρια, που θα ικανοποιούσαν τους φιλάθλους.
- Οι μάνατζερ τι ρόλο έπαιξαν στις ομάδες σας;
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με δαύτους. Μου έταζαν λαγούς με πετραχήλια για να πάρω τους παίκτες που ήθελαν. Ποτέ δεν δελεάστηκα. Αν δεν μου έκανε ο παίκτης, δεν τον πρότεινα. Ακούγανε «Αλέφαντο» και τρέμανε...
- Ποιος ήταν ο πιο άξιος πρόεδρος του Ολυμπιακού;
Ο Κόκκαλης! Εκανε σε χρόνο-ρεκόρ το στάδιο. Εφερε τους καλύτερους παίκτες. Πήρε δεκατρία πρωταθλήματα. Ποιοι άλλοι πρόεδροι άλλων σωματείων έκαναν μεγάλα πράγματα για τις ομάδες τους; Ο Βαρδινογιάννης τριάντα χρόνια με όλες τις κυβερνήσεις δικές του και ούτε ένα γήπεδο δεν έχει ο Παναθηναϊκός. Και τώρα ο Αλαφούζος ζητεί από τον μεροκαματιάρη να βάλει πλάτη. Από την άλλη και ο Νταϊφάς υπήρξε σπουδαίος για τον Ολυμπιακό. Ο Κόκκαλης έκανε ακόμη μια έξυπνη κίνηση: έδωσε σε χέρια ολυμπιακά και καθαρά την ομάδα. Ο Μαρινάκης είναι άξιο παλικάρι. Από κει και πέρα, βλέπω ότι δεν έχει καλούς συμβούλους και τα εκατομμύρια που δίνει δεν πιάνουν τόπο. Το πρωτάθλημα θα το πάρει, αλλά δεν έχει αντίπαλο. Το θέμα είναι να πάει καλά και στην Ευρώπη. Μας λείπει το γρήγορο χαφ και το καλό εξτρέμ. Οπως λείπει και ο οργανωτής, στιλ Ιμπαγάσα. Ούτε ο Γκρέκο, ούτε ο Μασάντο κάνουν για τη θέση.
- Αν σας καλούσε ο Μαρινάκης να αναλάβετε ίσως θέση συμβούλου, τι θα κάνατε;
Σαν... στούκας θα πήγαινα και θα τον ανέβαζα στα ουράνια. Αν δω έναν παίκτη και πω ότι κάνει, τέρμα! Θα κάνει! Αν δεν βγει, να με κρεμάσετε στο Σύνταγμα!
Αθηνά Στάμου - ESPRESSO
online-pressblog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επίσκεψη Αρχηγού ΓΕΝ στις ΗΠΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι "παγίδες" στις μετεγγραφές φοιτητών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
