2012-12-16 20:21:02
Γράφει ο Σταύρος Ντούλης
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα θεμέλια της ελευθερίας, της ειρήνης, της ανάπτυξης και της δικαιοσύνης. Αποτελούν τον πυρήνα του έργου του ΟΗΕ σε όλον τον κόσμο.» Μπαν Κι-Μουν, Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ σε επιστολή του το έτος 2009.
Οι πρώτες μαρτυρίες περί ύπαρξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων έρχονται από τη Μεσοποταμία. Το 2350 π.Χ. περίπου, υπολογίζεται, πως υπήρξαν νομικοί κώδικες που περιείχαν και θεμελίωναν την έννοια του δικαιώματος. Ο αρχαιότερος εξ’ αυτών είναι ο νέο-σουμερικός Κώδικας του Ουρ – Ναμμού (περ. 2050 π.Χ.). Ακόμα και ο κώδικας του Χαμουραμπί, περιέχονται νόμους και ποινές σε περίπτωση που ρύθμιζαν μια σειρά από ζητήματα σχετικά με τις γυναικών, τα παιδιά και τους δούλους. Η προέλευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κοινωνίες συχνά πήγαζε από θρησκευτικά ιερά κείμενα. Οι Βέδες, η Βίβλος, το Κοράνι και τα Ανάλεκτα του Κομφούκιου είναι μεταξύ των αρχαίων γραπτών πηγών που πραγματεύονται με ζητήματα όπως τα καθήκοντα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ατόμου.
Εξίσου περίοπτη θέση στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατέχουν ο Κύλινδρος του Κύρου του 539 π.Χ., ο οποίος έχει περιγραφεί ως «η πρώτη διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων» της ιστορίας, το Σύνταγμα της Μεδίνας το οποίο συντάχθηκε από τον Μωάμεθ, για την αρμονική διαβίωση των φυλών που ζούσαν στη Μεδίνα όπως Μουσουλμάνοι, Εβραίοι και παγανιστές . Ένα από τα ιστορικά κείμενα που θα αποτελούν σίγουρα το άλφα και το ωμέγα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπογράφτηκε το 1215. Μιλάμε για την Magna Carta που είχε ιδιαίτερη σημασία για την διαμόρφωση της αγγλικής αλλά και της σύγχρονης διεθνούς συνταγματικής νομοθεσίας.
Εν συνεχεία, από την πιο πρόσφατη ιστορία έχουμε την αγγλική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων (Bill of Rights) του 1689. Αυτή καθιστούσε παράνομες μια σειρά καταπιεστικών κρατικών ενεργειών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση, του 1789 και 1775 αντίστοιχα, είχαν ως αποτέλεσμα τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, και τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών αντίστοιχα, κατοχυρώνοντας ορισμένα βασικά δικαιώματα. Ακολούθησε, τέλος, η προάσπιση και προσπάθεια προς θεμελίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από φιλοσόφους όπως ο Αμερικανός Τόμας Πέιν, ο Άγγλος Τζον Στιούαρτ Μιλ και ο Γερμανός Γκέοργκ Χέγκελ κατά τη διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα.
Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα ο αγώνας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Η Οικουμενική Διακήρυξη υπογραμμίζει τις αρετές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της ειρήνης. Ο αλληλοσεβασμός και η ειρηνική συνύπαρξη, ως αδιαίρετα κομμάτια μιας κοινωνίας ισότητας και αξιοπρέπειας μπορούν να εξαλείψουν τη μισαλλοδοξία, τον πεσιμισμό, την βαρβαρότητα, τη βία και να αποτρέψουν μια ολέθρια καταστροφή.
Ωστόσο ακόμα και σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατ’ επέκταση τα οράματα της Οικουμενικής Διακήρυξης εξακολουθούν να καταστρατηγούνται μέσω μιας πληθώρας παραγόντων που φθείρουν τα δημοκρατικά ιδεώδη και φρονήματα που με τόσους αγώνες έχουν εγκαθιδρυθεί, όπως:
1. Έντονες κοινωνικές διακρίσεις ή ανισότητες εξαιτίας οικονομικών χασμάτων, ρατσιστικών πεποιθήσεων και ακόμα σε πολλές περιπτώσεις εξαιτίας μεροληπτικής άσκησης της δικαστικής εξουσίας.
2. Εκπαιδευτικές ανισότητες που ακόμα και σήμερα προσδιορίζουν το βαθμό
εξέλιξης των ατόμων.
3. Ύπαρξη αυταρχικών καθεστώτων στα 2/3 του πλανήτη που κατ’ ουσίαν
αναιρούν την ισχύ των συνταγματικώς καθιερωμένων ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και αναπαράγουν ένα κράτος φόβου και ανασφάλειας.
4. Το χάσμα, μορφωτικό, κοινωνικό, οπλικό, ανθρωπιστικό, ανάμεσα στην
εξελιγμένη Δύση και στον υποανάπτυκτο Τρίτο Κόσμο. Οι μεν ισχυροί της
Δύσης λαμβάνουν αποφάσεις που εμμέσως υπηρετούν τα εκάστοτε ισχυρά
συμφέροντα εις βάρος των ανίσχυρων να αντιδράσουν λαών.
5. Η ύπαρξη και αύξηση των ανταγωνιστικών και καπιταλιστικών αγορών στις μέρες μας, στις οποίες το κοινωνικό γόητρο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την οικονομική δύναμη και υπεροχή που απολαμβάνει το άτομο.
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα ανήκουν, χωρίς εξαίρεση, στον καθένα μας. Μόνο αν τα γνωρίζουμε, αν απαιτούμε τον σεβασμό τους και αν υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα μας και το δικαίωμα των άλλων να τα ασκούν, δεν θα είναι μόνο λέξεις σε ένα παλιό έγγραφο» τόνισε ο Γ.Γ. ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν. Η οικουμενική Διακήρυξη οραματίστηκε έναν κόσμο ισότητας, αξιοπρέπειας. Οι αρχές της ενυπάρχουν στο Σύνταγμα περισσότερων των ενενήντα χωρών, μηχανισμοί και κινητοποιήσεις έχουν γίνει για την προάσπιση αυτών των θεμελιωδών ανθρωπίνων, και ανθρωπιστικών, αρχών. Ειδικά σήμερα, όπου οι απειλές της καταπίεσης, της φτώχειας, εμφανίζονται το ίδιο δυσμενείς όπως το 1948, ο αγώνας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εμφανίζεται όσο πιο επίκαιρος από ποτέ και κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη που στοχεύει στην ένωση όλης της ανθρωπότητας. Μόνο με την θέσπιση και προστασία των
δικαιωμάτων μας μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο.
roadstory.gr
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα θεμέλια της ελευθερίας, της ειρήνης, της ανάπτυξης και της δικαιοσύνης. Αποτελούν τον πυρήνα του έργου του ΟΗΕ σε όλον τον κόσμο.» Μπαν Κι-Μουν, Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ σε επιστολή του το έτος 2009.
Οι πρώτες μαρτυρίες περί ύπαρξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων έρχονται από τη Μεσοποταμία. Το 2350 π.Χ. περίπου, υπολογίζεται, πως υπήρξαν νομικοί κώδικες που περιείχαν και θεμελίωναν την έννοια του δικαιώματος. Ο αρχαιότερος εξ’ αυτών είναι ο νέο-σουμερικός Κώδικας του Ουρ – Ναμμού (περ. 2050 π.Χ.). Ακόμα και ο κώδικας του Χαμουραμπί, περιέχονται νόμους και ποινές σε περίπτωση που ρύθμιζαν μια σειρά από ζητήματα σχετικά με τις γυναικών, τα παιδιά και τους δούλους. Η προέλευση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις κοινωνίες συχνά πήγαζε από θρησκευτικά ιερά κείμενα. Οι Βέδες, η Βίβλος, το Κοράνι και τα Ανάλεκτα του Κομφούκιου είναι μεταξύ των αρχαίων γραπτών πηγών που πραγματεύονται με ζητήματα όπως τα καθήκοντα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ατόμου.
Εξίσου περίοπτη θέση στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατέχουν ο Κύλινδρος του Κύρου του 539 π.Χ., ο οποίος έχει περιγραφεί ως «η πρώτη διακήρυξη ανθρωπίνων δικαιωμάτων» της ιστορίας, το Σύνταγμα της Μεδίνας το οποίο συντάχθηκε από τον Μωάμεθ, για την αρμονική διαβίωση των φυλών που ζούσαν στη Μεδίνα όπως Μουσουλμάνοι, Εβραίοι και παγανιστές . Ένα από τα ιστορικά κείμενα που θα αποτελούν σίγουρα το άλφα και το ωμέγα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπογράφτηκε το 1215. Μιλάμε για την Magna Carta που είχε ιδιαίτερη σημασία για την διαμόρφωση της αγγλικής αλλά και της σύγχρονης διεθνούς συνταγματικής νομοθεσίας.
Εν συνεχεία, από την πιο πρόσφατη ιστορία έχουμε την αγγλική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων (Bill of Rights) του 1689. Αυτή καθιστούσε παράνομες μια σειρά καταπιεστικών κρατικών ενεργειών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση, του 1789 και 1775 αντίστοιχα, είχαν ως αποτέλεσμα τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, και τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών αντίστοιχα, κατοχυρώνοντας ορισμένα βασικά δικαιώματα. Ακολούθησε, τέλος, η προάσπιση και προσπάθεια προς θεμελίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από φιλοσόφους όπως ο Αμερικανός Τόμας Πέιν, ο Άγγλος Τζον Στιούαρτ Μιλ και ο Γερμανός Γκέοργκ Χέγκελ κατά τη διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα.
Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα ο αγώνας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Η Οικουμενική Διακήρυξη υπογραμμίζει τις αρετές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της ειρήνης. Ο αλληλοσεβασμός και η ειρηνική συνύπαρξη, ως αδιαίρετα κομμάτια μιας κοινωνίας ισότητας και αξιοπρέπειας μπορούν να εξαλείψουν τη μισαλλοδοξία, τον πεσιμισμό, την βαρβαρότητα, τη βία και να αποτρέψουν μια ολέθρια καταστροφή.
Ωστόσο ακόμα και σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατ’ επέκταση τα οράματα της Οικουμενικής Διακήρυξης εξακολουθούν να καταστρατηγούνται μέσω μιας πληθώρας παραγόντων που φθείρουν τα δημοκρατικά ιδεώδη και φρονήματα που με τόσους αγώνες έχουν εγκαθιδρυθεί, όπως:
1. Έντονες κοινωνικές διακρίσεις ή ανισότητες εξαιτίας οικονομικών χασμάτων, ρατσιστικών πεποιθήσεων και ακόμα σε πολλές περιπτώσεις εξαιτίας μεροληπτικής άσκησης της δικαστικής εξουσίας.
2. Εκπαιδευτικές ανισότητες που ακόμα και σήμερα προσδιορίζουν το βαθμό
εξέλιξης των ατόμων.
3. Ύπαρξη αυταρχικών καθεστώτων στα 2/3 του πλανήτη που κατ’ ουσίαν
αναιρούν την ισχύ των συνταγματικώς καθιερωμένων ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και αναπαράγουν ένα κράτος φόβου και ανασφάλειας.
4. Το χάσμα, μορφωτικό, κοινωνικό, οπλικό, ανθρωπιστικό, ανάμεσα στην
εξελιγμένη Δύση και στον υποανάπτυκτο Τρίτο Κόσμο. Οι μεν ισχυροί της
Δύσης λαμβάνουν αποφάσεις που εμμέσως υπηρετούν τα εκάστοτε ισχυρά
συμφέροντα εις βάρος των ανίσχυρων να αντιδράσουν λαών.
5. Η ύπαρξη και αύξηση των ανταγωνιστικών και καπιταλιστικών αγορών στις μέρες μας, στις οποίες το κοινωνικό γόητρο είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την οικονομική δύναμη και υπεροχή που απολαμβάνει το άτομο.
«Τα ανθρώπινα δικαιώματα ανήκουν, χωρίς εξαίρεση, στον καθένα μας. Μόνο αν τα γνωρίζουμε, αν απαιτούμε τον σεβασμό τους και αν υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα μας και το δικαίωμα των άλλων να τα ασκούν, δεν θα είναι μόνο λέξεις σε ένα παλιό έγγραφο» τόνισε ο Γ.Γ. ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν. Η οικουμενική Διακήρυξη οραματίστηκε έναν κόσμο ισότητας, αξιοπρέπειας. Οι αρχές της ενυπάρχουν στο Σύνταγμα περισσότερων των ενενήντα χωρών, μηχανισμοί και κινητοποιήσεις έχουν γίνει για την προάσπιση αυτών των θεμελιωδών ανθρωπίνων, και ανθρωπιστικών, αρχών. Ειδικά σήμερα, όπου οι απειλές της καταπίεσης, της φτώχειας, εμφανίζονται το ίδιο δυσμενείς όπως το 1948, ο αγώνας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εμφανίζεται όσο πιο επίκαιρος από ποτέ και κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη που στοχεύει στην ένωση όλης της ανθρωπότητας. Μόνο με την θέσπιση και προστασία των
δικαιωμάτων μας μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο.
roadstory.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στο Χ αρκέστηκαν ΑΕΚ και Ατρόμητος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Βέροια - Παναθηναϊκός [2-0]](https://images.newsnowgreece.com/30/306622/veroia---panathinaikos-2-0-1-124x78.jpg)
