2012-12-03 10:26:53
Η σημερινή τηλεόραση και ο οδηγός επιβίωσης στις νέες απαιτήσεις, η κατάσταση στη χώρα και η γενιά του Πολυτεχνείου, το θέατρο, το «Dancing with the stars», το «άριστα» και τα «τεσσάρια», τα όνειρα του χθες και του αύριο και μια μεγάλη ανεκπλήρωτη λαχτάρα. Η Κάτια Δανδουλάκη, λίγο μετά την επιστροφή της στα τηλεοπτικά πλατό, εξομολογείται στο People του Πρώτου Θέματος και στην Χριστίνα Κατσαντώνη.
Πως είναι η τηλεόραση στην Κύπρο;
Όπως ήταν η δικιά μας τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80. Έχει τον ενθουσιασμό της αρχής, το πάθος της νιότης της, που είναι πολύ γοητευτικό και ενδιαφέρον. Το μόνο πρόβλημα είναι η μετακίνηση. Αυτή την εποχή, όμως, αν δεχτείς μια πρόταση που είναι διαφορετική από τις άλλες και έχει έναν λόγο να υπάρχει, δεν είναι εύκολο να πεις όχι. Κανείς μας δεν έχει περιθώρια να αρνείται δουλειές. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη. Ειδικά για έναν άνθρωπο που κάνει επιχειρήσεις στο θέατρο όπως εγώ.
Πόσο σας έχει επηρεάσει η δύσκολη σημερινή κατάσταση; Σας απογοητεύει;
Εγώ εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να είμαι άνθρωπος της απογοήτευσης. Έχω περάσει μια ζωή στο θέατρο , το οποίο τι είναι; Μια ρουλέτα ονείρων-ρώσικη ρουλέτα όμως. Δεν ένιωσα ποτέ ασφάλεια. Ωστόσο, η δεδομένη κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας πραγματικά δεν υποφέρεται. Επειδή ως άνθρωπος δεν αντέχω την απαισιοδοξία, θέλω να πιστεύω ότι φτάνουμε στον πάτο για να γυρίσουμε με την καινούργια σελίδα και να την ζήσουν τα παιδιά των παιδιών μας. Η δικιά μου γενιά είναι η γενιά που τα έκανε λίμπα.
Αναλαμβάνετε μεγάλη ευθύνη Δυστυχώς, αυτό βλέπω. Η σημερινή γενιά, η γενιά του Πολυτεχνείου δηλαδή, ήταν αυτή που έφερε τα όνειρα και την καταστροφή. Ήταν μια πάρα πολύ δυναμική γενιά, αλλά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα επιτεύγματά της. Την απορρόφησε η αρχή, η εξουσία, ενώ ξεκίνησε τελείως διαφορετικά. Είμαι περήφανη γι΄αυτή τη γενιά που κατάφερε τόσα πολλά, αλλά είμαι και πάρα πολύ αυστηρή μαζί της.
Η σημερινή τηλεόραση πως σας φαίνεται;
Η σημερινή τηλεόραση δεν υπάρχει, κατέβασε τα ρολά της. Βεβαίως, αν είχα ένα σίριαλ εδώ, θα προτιμούσα να είμαι εδώ απ΄το να τρέχω να προλάβω το αεροπλάνο για να είμαι εγκαίρως στο γύρισμα στην Κύπρο. Με ρωτάνε καμιά φορά πως και γιατί πήγα στην Κύπρο. Η ερώτηση είναι λίγο παράλογη. Γιατί δεν υπάρχει ελληνική τηλεόραση. Δεν είχε κανέναν λόγο κανένας από μας να δημιουργεί το βάσανο της μετακίνησης του εαυτού του. Το ίδιο με ρωτούσαν για την περιοδεία το καλοκαίρι. Πήγα γιατί δεν είχα τηλεόραση. Ο ηθοποιός πρέπει να κινείται σε τρία με τέσσερα ταμπλό συγχρόνως για να επιβιώσει. Τώρα λοιπόν δεν υπάρχει τηλεόραση. Αυτή που μας κανάκεψε για πολλά χρόνια, τη χρησιμοποιήσαμε όμως οι περισσότεροι λάθος. Τολμώ να αποδώσω στον εαυτό μου ότι δεν το έκανα το λάθος, το έκανα με απόλυτο σεβασμό, γι΄αυτό άλλωστε είχα και επιτυχίες. Δεν με πέταξε έξω η τηλεόραση ποτέ. ήξερα τη μεγάλη της δύναμη, τη μεγάλη εμβέλεια. Αυτή τη στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε την εικόνα ακριβώς όπως είναι. Θα με ρωτήσετε πιθανότητα τι γνώμη έχω για τις τούρκικες σειρές.
Είναι ερώτηση που υποβάλλεται σε όλους τους ηθοποιούς σήμερα
Κοιτάξτε να δείτε, στην Κύπρο τους λυπεί πάρα πολύ αυτό, είναι άμεσα πληγωμένοι. Ένα πράγμα, όμως, έχω να πω: αν δεν ήταν τούρκικα και ήταν καναδέζικα, τα καναδέζικα θα βλέπαμε. Συμβαίνει επειδή δεν έχουμε δικά μας σίριαλ. Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία κάνουν κάποιες σειρές, οι οποίες έχουν αρχή, μέση και τέλος, έχουν κάποιο ρετρό στοιχείο, ωραία ντεκόρ, καλούς ηθοποιούς και έναν ωραίο μύθο. Έχουν τη γοητεία του ρετρό και της λαϊκής σειράς, της ολοκληρωμένης σειράς. Δεν είναι για πέταμα. Παλιά είχαμε τα βραζιλιάνικα, τώρα έχουμε τα τούρκικα, αύριο θα έχουμε κάτι άλλο, εφόσον δεν έχουμε δική μας παραγωγή. Το θέμα είναι γιατί δεν κάνουμε δική μας. Γιατί είμαστε ανίκανοι πια να κάνουμε δικές μας. Και ο Έλληνας σπάνια μπορεί να παραδεχτεί την ανικανότητα του.
Πως βλέπετε το μέλλον;
Θα πρέπει να κατεβάσουμε τον πήχη των οικονομικών απαιτήσεων μας και να μάθουμε τι σημαίνει ο όρος «συνεργάζομαι», που είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγμα. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα μπροστά. Εγώ προσπαθώ να κάνω συνεργασίες συνόλου. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά νομίζω ότι λίγο-λίγο όλοι θα το καταλάβουν γιατί, αν δεν το αντιληφθούν, θα μείνουν άνεργοι. Δέχτηκα την πρόταση του «Dancing»χωρίς να συζητήσω για τα οικονομικά. Ούτε καν ασχολήθηκα. Το μόνο που με απασχόλησε ήταν αν θα προλαβαίνω. Και αυτό γιατί ξέρω-επειδή κάνω παραγωγή, είμαι και από την άλλη πλευρά του ποταμιού- ότι τώρα δεν δέχεσαι κάτι επειδή σου τάζουν λαγούς και πετραχήλια. Όχι. Τώρα είναι ώρα να μάθουμε ότι πρέπει να κινείται η μηχανή και να κινείται πολύ σωστά. Αυτό το διαλαλώ και το φωνάζω, γιατί δεν το έχουν καταλάβει οι νέοι άνθρωποι. Θεωρούν πολύ μεγάλο ξεπεσμό το να τους πούνε «εκεί, που έπαιρνες 10 ευρώ, πάρε τώρα 2». Όχι, δεν είναι υποτίμηση. Αλλιώς μείνει νηστικός. Εάν θεωρείς ότι είναι πιο μεγάλη εξυπνάδα- πράγμα που εγώ θεωρώ μέγιστη κουταμάρα-, τότε κάν’το. Έχουμε να διαλέξουμε από κάτι που μας προσφέρεται, όχι από κάτι που δεν μας προσφέρεται. Πάμε παρακάτω τώρα. Να δούμε τι εστί βερίκοκο. Τουλάχιστον, αυτοί που θέλουν να δουλέψουν, γιατί υπάρχουν και αυτοί που θα επιζήσουν με τον αέρα. Ε, τώρα δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς.
Μου θυμίσατε μια δήλωση του Γιάννη Μπέζου ότι η κρίση δίνει ευκαιρία για ξεσκαρτάρισμα στο επάγγελμα, η οποία είχε σχολιαστεί ευρέως.
Κοιτάξτε να δείτε, πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, γιατί είμαι σίγουρη ότι άλλο εννοούσε ο Γιάννης, ο οποίος είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, και αλλιώς εκλαμβάνεται. Δηλαδή ξεσκαρτάρισμα τι σημαίνει; Να δούμε, να ξεσκαρτάρουμε μες στο μυαλό μας τι είναι το πρώτο στην επιβίωση μέσα στο επάγγελμα. Η συνολική επιβίωση είναι το πρώτο. Η ατομική επιβίωση δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ αν δεν υπάρξει η συνολική.
Πηγή: entertv
xespao
Πως είναι η τηλεόραση στην Κύπρο;
Όπως ήταν η δικιά μας τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80. Έχει τον ενθουσιασμό της αρχής, το πάθος της νιότης της, που είναι πολύ γοητευτικό και ενδιαφέρον. Το μόνο πρόβλημα είναι η μετακίνηση. Αυτή την εποχή, όμως, αν δεχτείς μια πρόταση που είναι διαφορετική από τις άλλες και έχει έναν λόγο να υπάρχει, δεν είναι εύκολο να πεις όχι. Κανείς μας δεν έχει περιθώρια να αρνείται δουλειές. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη. Ειδικά για έναν άνθρωπο που κάνει επιχειρήσεις στο θέατρο όπως εγώ.
Πόσο σας έχει επηρεάσει η δύσκολη σημερινή κατάσταση; Σας απογοητεύει;
Εγώ εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να είμαι άνθρωπος της απογοήτευσης. Έχω περάσει μια ζωή στο θέατρο , το οποίο τι είναι; Μια ρουλέτα ονείρων-ρώσικη ρουλέτα όμως. Δεν ένιωσα ποτέ ασφάλεια. Ωστόσο, η δεδομένη κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας πραγματικά δεν υποφέρεται. Επειδή ως άνθρωπος δεν αντέχω την απαισιοδοξία, θέλω να πιστεύω ότι φτάνουμε στον πάτο για να γυρίσουμε με την καινούργια σελίδα και να την ζήσουν τα παιδιά των παιδιών μας. Η δικιά μου γενιά είναι η γενιά που τα έκανε λίμπα.
Αναλαμβάνετε μεγάλη ευθύνη Δυστυχώς, αυτό βλέπω. Η σημερινή γενιά, η γενιά του Πολυτεχνείου δηλαδή, ήταν αυτή που έφερε τα όνειρα και την καταστροφή. Ήταν μια πάρα πολύ δυναμική γενιά, αλλά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί τα επιτεύγματά της. Την απορρόφησε η αρχή, η εξουσία, ενώ ξεκίνησε τελείως διαφορετικά. Είμαι περήφανη γι΄αυτή τη γενιά που κατάφερε τόσα πολλά, αλλά είμαι και πάρα πολύ αυστηρή μαζί της.
Η σημερινή τηλεόραση πως σας φαίνεται;
Η σημερινή τηλεόραση δεν υπάρχει, κατέβασε τα ρολά της. Βεβαίως, αν είχα ένα σίριαλ εδώ, θα προτιμούσα να είμαι εδώ απ΄το να τρέχω να προλάβω το αεροπλάνο για να είμαι εγκαίρως στο γύρισμα στην Κύπρο. Με ρωτάνε καμιά φορά πως και γιατί πήγα στην Κύπρο. Η ερώτηση είναι λίγο παράλογη. Γιατί δεν υπάρχει ελληνική τηλεόραση. Δεν είχε κανέναν λόγο κανένας από μας να δημιουργεί το βάσανο της μετακίνησης του εαυτού του. Το ίδιο με ρωτούσαν για την περιοδεία το καλοκαίρι. Πήγα γιατί δεν είχα τηλεόραση. Ο ηθοποιός πρέπει να κινείται σε τρία με τέσσερα ταμπλό συγχρόνως για να επιβιώσει. Τώρα λοιπόν δεν υπάρχει τηλεόραση. Αυτή που μας κανάκεψε για πολλά χρόνια, τη χρησιμοποιήσαμε όμως οι περισσότεροι λάθος. Τολμώ να αποδώσω στον εαυτό μου ότι δεν το έκανα το λάθος, το έκανα με απόλυτο σεβασμό, γι΄αυτό άλλωστε είχα και επιτυχίες. Δεν με πέταξε έξω η τηλεόραση ποτέ. ήξερα τη μεγάλη της δύναμη, τη μεγάλη εμβέλεια. Αυτή τη στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να δούμε την εικόνα ακριβώς όπως είναι. Θα με ρωτήσετε πιθανότητα τι γνώμη έχω για τις τούρκικες σειρές.
Είναι ερώτηση που υποβάλλεται σε όλους τους ηθοποιούς σήμερα
Κοιτάξτε να δείτε, στην Κύπρο τους λυπεί πάρα πολύ αυτό, είναι άμεσα πληγωμένοι. Ένα πράγμα, όμως, έχω να πω: αν δεν ήταν τούρκικα και ήταν καναδέζικα, τα καναδέζικα θα βλέπαμε. Συμβαίνει επειδή δεν έχουμε δικά μας σίριαλ. Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία κάνουν κάποιες σειρές, οι οποίες έχουν αρχή, μέση και τέλος, έχουν κάποιο ρετρό στοιχείο, ωραία ντεκόρ, καλούς ηθοποιούς και έναν ωραίο μύθο. Έχουν τη γοητεία του ρετρό και της λαϊκής σειράς, της ολοκληρωμένης σειράς. Δεν είναι για πέταμα. Παλιά είχαμε τα βραζιλιάνικα, τώρα έχουμε τα τούρκικα, αύριο θα έχουμε κάτι άλλο, εφόσον δεν έχουμε δική μας παραγωγή. Το θέμα είναι γιατί δεν κάνουμε δική μας. Γιατί είμαστε ανίκανοι πια να κάνουμε δικές μας. Και ο Έλληνας σπάνια μπορεί να παραδεχτεί την ανικανότητα του.
Πως βλέπετε το μέλλον;
Θα πρέπει να κατεβάσουμε τον πήχη των οικονομικών απαιτήσεων μας και να μάθουμε τι σημαίνει ο όρος «συνεργάζομαι», που είναι πάρα πολύ δύσκολο πράγμα. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν πρόκειται να κάνουμε βήμα μπροστά. Εγώ προσπαθώ να κάνω συνεργασίες συνόλου. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά νομίζω ότι λίγο-λίγο όλοι θα το καταλάβουν γιατί, αν δεν το αντιληφθούν, θα μείνουν άνεργοι. Δέχτηκα την πρόταση του «Dancing»χωρίς να συζητήσω για τα οικονομικά. Ούτε καν ασχολήθηκα. Το μόνο που με απασχόλησε ήταν αν θα προλαβαίνω. Και αυτό γιατί ξέρω-επειδή κάνω παραγωγή, είμαι και από την άλλη πλευρά του ποταμιού- ότι τώρα δεν δέχεσαι κάτι επειδή σου τάζουν λαγούς και πετραχήλια. Όχι. Τώρα είναι ώρα να μάθουμε ότι πρέπει να κινείται η μηχανή και να κινείται πολύ σωστά. Αυτό το διαλαλώ και το φωνάζω, γιατί δεν το έχουν καταλάβει οι νέοι άνθρωποι. Θεωρούν πολύ μεγάλο ξεπεσμό το να τους πούνε «εκεί, που έπαιρνες 10 ευρώ, πάρε τώρα 2». Όχι, δεν είναι υποτίμηση. Αλλιώς μείνει νηστικός. Εάν θεωρείς ότι είναι πιο μεγάλη εξυπνάδα- πράγμα που εγώ θεωρώ μέγιστη κουταμάρα-, τότε κάν’το. Έχουμε να διαλέξουμε από κάτι που μας προσφέρεται, όχι από κάτι που δεν μας προσφέρεται. Πάμε παρακάτω τώρα. Να δούμε τι εστί βερίκοκο. Τουλάχιστον, αυτοί που θέλουν να δουλέψουν, γιατί υπάρχουν και αυτοί που θα επιζήσουν με τον αέρα. Ε, τώρα δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς.
Μου θυμίσατε μια δήλωση του Γιάννη Μπέζου ότι η κρίση δίνει ευκαιρία για ξεσκαρτάρισμα στο επάγγελμα, η οποία είχε σχολιαστεί ευρέως.
Κοιτάξτε να δείτε, πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, γιατί είμαι σίγουρη ότι άλλο εννοούσε ο Γιάννης, ο οποίος είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα, και αλλιώς εκλαμβάνεται. Δηλαδή ξεσκαρτάρισμα τι σημαίνει; Να δούμε, να ξεσκαρτάρουμε μες στο μυαλό μας τι είναι το πρώτο στην επιβίωση μέσα στο επάγγελμα. Η συνολική επιβίωση είναι το πρώτο. Η ατομική επιβίωση δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ αν δεν υπάρξει η συνολική.
Πηγή: entertv
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Βρέθηκε αχρησιμοποίητη μολότοφ μέσα σε σχολείο!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
