2012-11-05 13:44:03
Δήμαρχος Καρπενησίου:"θα κριθώ από τις πράξεις μου και όχι από την καταγωγή μου"
"Δηλώνω Ευρυτάνας, ακόμα και αν στεναχωρήσω κάποιους. Ολοι έχουμε μόνο έναν τόπο" Την πρόθεση του να είναι εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος Καρπενησίου στις επόμενες δημοτικές εκλογές ανακοίνωσε ο Κώστας Μπακογιάννης σε συνέντευξη του στην Καθημερινή.
Ο δήμαρχος Καρπενησίου σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη μιλά για τα πεπραγμένα του στον δήμο,για την οικονομική αυτονόμηση των δήμων από το κράτος ,για τον πολιτικό βίο της οικογένειάς του ,τονίζει ότι το ανθρώπινο δυναμικό των δημάρχων είναι καλύτερο από αυτό των βουλευτών ενώ αναφέρεται και στον πατέρα του, Παύλο Μπακογιάννη.
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά την συνέντευξη του Κώστα Μπακογιάννη..
- Βρίσκεστε στη μέση της δημαρχιακής σας θητείας. Μέχρι στιγμής ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που έπρεπε να αντιμετωπίσετε;
- Εμείς εδώ στο Καρπενήσι είμαστε μικρά ψάρια που κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο προσπαθούμε να κρατήσουμε τον δήμο όρθιο, να στηρίξουμε την τοπική κοινωνία αλλά πάνω απ' όλα να κάνουμε αυτά που ονειρευόμαστε.
Η Ευρυτανία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που αντιμετωπίζει την απομόνωση, την εγκατάλειψη και την ερήμωση. Μας έχει έρθει και ο «λογαριασμός» για τις ατυχείς πολιτικές του ελληνικού κράτους που έπληξαν τον νομό.
Ακόμα και αν δεν υπήρχε η γενική κρίση θα αντιμετωπίζαμε σημαντικά προβλήματα, καθώς πάσχουμε από υψηλό επίπεδο ανεργίας και αναπτυξιακή υστέρηση.
- Η βαθιά ύφεση και οι περικοπές ανατρέπουν συχνά τον σχεδιασμό που έχουν κάνει οι δήμοι. Εσείς πώς την αντιμετωπίζετε;
- Το σχέδιό μας για την τετραετία έχει τρεις πυλώνες. Πρώτα, η κοινωνική αλληλεγγύη: έχουμε φτιάξει κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φροντιστήριο, παρέχουμε γεύματα αγάπης και σε ορισμένες περιπτώσεις ανθρώπων που διαμένουν μόνιμα στα χωριά, κάνουμε δωρεάν διανομή πετρελαίου θέρμανσης ή καυσόξυλων. Επίσης, λειτουργεί δωρεάν δημοτική συγκοινωνία που συνδέει τα χωριά με την πόλη.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ανάπτυξη. Καταφέραμε να εξασφαλίσουμε πόρους από το ΕΣΠΑ, που ξεπερνούν τα 17 εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να είμαστε ο πρώτος δήμος στο ποσοστό απορρόφησης κονδυλίων πανελλαδικά. Ετσι, προχωρούμε στην ανάπλαση του κέντρου της πόλης, με δημιουργία δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, δενδροφυτεύσεις και γεωθερμία στα πεζοδρόμια (διοχέτευση νερού κάτω από την πλακόστρωση που λιώνει τον πάγο). Κάνουμε επίσης έργα για τη διαχείριση των απορριμμάτων -σε λίγο κλείνουμε την τελευταία μας χωματερή- και σημαντικά έργα υποδομών όπως αποχετευτικά δίκτυα στα χωριά.
- Και ο τρίτος πυλώνας;
- Είναι ο τουρισμός, η βαριά μας βιομηχανία. Εχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξωστρέφειας που συμπεριλαμβάνει τόσο την προώθηση της περιοχής στο εσωτερικό της Ελλάδας, όσο και επαφές με το εξωτερικό για να προσελκύσουμε ξένους επισκέπτες. Για πρώτη φορά φέραμε Βρετανούς τουριστικούς πράκτορες στα ελληνικά βουνά, εδώ στο Καρπενήσι, και έμειναν εντυπωσιασμένοι από την ομορφιά του τόπου. Η στερεότυπη εικόνα μας διεθνώς είναι η θάλασσα και ο ήλιος. Ετσι όμως δεν μπορούμε να έχουμε τουρισμό 365 μέρες τον χρόνο...
- Πώς θα προσελκύσετε Ελληνες όταν η τιμή της βενζίνης είναι τόσο υψηλή;
- Δεν μπορούμε να το παρακάμψουμε. Φροντίζουμε όμως ό,τι εξαρτάται από εμάς, δηλαδή ο ορίζοντας υποδοχής του επισκέπτη να είναι άψογος. Εχουμε καλή οδική πρόσβαση, οι υπηρεσίες βελτιώνονται συνεχώς και οι τιμές των ξενοδοχείων και των εστιατορίων είναι προσαρμοσμένες στην κρίση. Ενα ζευγάρι μπορεί να έρθει ένα Σαββατοκύριακο στην Ευρυτανία με 120 ευρώ βενζίνη και διόδια και άλλα 150 για κατάλυμα και φαγητό, αφού έχουμε ξενοδοχεία που ξεκινούν από 35 - 40 ευρώ τη βραδιά, ακόμα και στην υψηλή περίοδο. Θέλουμε κάθε επισκέπτης να γίνεται φίλος του τόπου, πρέσβης της ομορφιάς του, να επιστρέφει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αν κάποιος αισθάνεται ότι τον υπερχρεώνουν και ότι τον κοροϊδεύουν δεν θα ξαναπατήσει.
Δεν υπάρχει αναμάρτητος θεσμός στην Ελλάδα
«Στο εξωτερικό η αυτοδιοίκηση έχει φορολογική αυτονομία. Οι δήμοι πρέπει να αυτονομηθούν οικονομικά με αλλαγή θεσμικού πλαισίου. Μέχρι σήμερα έχουν ένα καθεστώς ετεροδιοίκησης και εξαναγκάζονται να λειτουργούν συνδικαλιστικά για να διαπραγματεύονται τη χρηματοδότησή τους από το κεντρικό κράτος. Ας μην περιμένουμε τι μπορεί να κάνει το κράτος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά τι μπορούν οι δήμοι να κάνουν για τη δική τους σωτηρία και ευημερία» τονίζει ο Κώστας Μπακογιάννης.
- Ομως οι δήμοι είναι μια αμαρτωλή ιστορία όπως φαίνεται από τα χρέη των ΟΤΑ με κραυγαλέες περιπτώσεις κακοδιοίκησης και διαφθοράς...
- Δεν υπάρχει θεσμός στην Ελλάδα που να διεκδικεί το αναμάρτητο. Οι δήμοι όμως έχουν ένα φυσικό πλεονέκτημα. Είναι πιο κοντά στον πολίτη και οι δημοτικές αρχές κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αν δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου δεν μπορείς να κρυφτείς. Πιστεύω -αν και ακούγεται ως επικίνδυνη γενίκευση- ότι το ανθρώπινο δυναμικό των δημάρχων είναι καλύτερο από αυτό των βουλευτών, διότι έχουν εντονότερη την πίεση της τοπικής κοινωνίας για βελτίωση των συνθηκών της καθημερινότητας. Προσωπικά μιλώντας, αποφάσισα από την προεκλογική περίοδο, ότι για να χτίσω δεσμούς εμπιστοσύνης με τους δημότες πρέπει να λέω την αλήθεια ακόμη και αν ορισμένες φορές γίνομαι δυσάρεστος. Το ζητούμενο σήμερα είναι ένα νέο μοντέλο πολιτικής δράσης. Eμείς εδώ είμαστε μια μικρή κοινωνία όπου θετικά και αρνητικά αναδεικνύονται έμπρακτα και δεν χωράνε επικοινωνιακά τερτίπια.
- Είσαστε από τους νεαρότερους Ελληνες δημάρχους. Στο πρόσωπό σας όμως οι άλλοι, βλέπουν έναν πατέρα που σφράγισε τον τόπο. Πώς το διαχειρίζεσθε;
- Στην προεκλογική μου εκστρατεία έλεγα ότι δεν είμαι γιος του Παύλου, αλλά πατέρας του Παύλου, εννοώντας τον γιο μου. Με ενδιαφέρει το αύριο όχι το χθες. Zήτησα από τους δημότες να με κρίνουν για τα δικά μου προτερήματα ή μειονεκτήματα. Από εκεί και πέρα είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για τους δύο γονείς μου και ευγνώμων για όσα μου προσέφεραν.
- Αν δεν λεγόσασταν Μπακογιάννης και είσασταν ένας ελπιδοφόρος νέος ονόματι «Παπαδόπουλος» θα σας ψήφιζαν;
- Οταν κατεβήκαμε δεν τάξαμε λαγούς με πετραχήλια. Είχαμε ένα ολοκληρωμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα. Ο συνδυασμός μας είχε πολλούς νέους και πρόσωπα άφθαρτα στα κοινά ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Σε μια κοινωνία που βιώνει την κρίση, θα ψηφίζει ο κόσμος με βάση ποιος ήταν ο πατέρας κάποιου πριν από 20 χρόνια ή με κριτήριο ποιος μπορεί να επιχειρήσει να του λύσει τα προβλήματα στο παρόν;
Δεν μπορούμε να αποδεχόμαστε τη βία απ' όπου κι αν εκπορεύεται
Η συζήτηση φτάνει στον Παύλο Μπακογιάννη. Είναι η πρώτη φορά που ο δήμαρχος καθυστερεί να απαντήσει. Ανάβει ένα τσιγάρο και μετά συνεχίζει, εμφανώς συγκινημένος.
- Μου είναι δύσκολο να το συζητάω αυτό. Εχω παραστάσεις παρότι ήμουν 11 χρονών όταν δολοφονήθηκε. Θυμάμαι έναν ζωντανό άνθρωπο, γεμάτο ενέργεια, που λάτρευε τον τόπο του. Οταν εξοργιζόταν, έλεγε με πάθος: «Ξέρεις από πού είμαι εγώ ρε;». Ηταν κάποιος που πίστευε ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει αλλά είχε πάντα σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Ετσι ήταν και σαν πατέρας. Είχε όμως και απαιτήσεις. Εκείνος για να πάει σχολείο έπρεπε να περπατήσει δύο ώρες μες στο χιόνι χωρίς παπούτσια. Και τα παιδιά του που μεγάλωναν με ανέσεις έπρεπε να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Τόσο σε μένα όσο και στην Αλεξία έλεγε ότι μπορεί μια ημέρα να χάσουμε τα πάντα, όχι όμως το μυαλό, τη γνώση και τα όνειρά μας.
- Ανήκετε σε μια πολιτική οικογένεια με μητέρα και θείο στην ενεργό πολιτική. Και έναν παππού που έχει διατελέσει πρωθυπουργός. Πώς αισθάνεστε γι' αυτό;
- Ομολογώ πως δεν το σκέφτομαι και δεν με απασχολεί - άλλωστε ο ποιητής συμβουλεύει «και το έργο σου, σα να 'ταν άλλος, κάμε». Εφυγα για το εξωτερικό όταν ήμουν 16 ετών συνειδητά. Και εκεί δεν με ήξερε κανείς, δεν ήμουν γιος ή εγγονός κάποιου. Ημουν ο Κώστας που έπρεπε να τα φέρω βόλτα μόνος.
Να συμφωνήσουμε -σε κάθε περίπτωση- ότι δεν θα έρθει άλλωστε ο πρώην πρωθυπουργός να μαζέψει τα σκουπίδια στο Καρπενήσι ούτε να εκχιονίσει αν έχει κλείσει ο δρόμος το καταχείμωνο. Προφανώς, λοιπόν, ό,τι και να λέμε εμείς, θα κριθώ από τις πράξεις μου και όχι από την καταγωγή μου. Στη σημερινή πραγματικότητα, όπου η κοινωνία στρέφεται εναντίον των πολιτικών συλλήβδην, οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που με γνωρίζουν έχουν μάλλον μια αρνητική προδιάθεση απέναντι σε μένα λόγω της οικογένειάς μου. Στο τέλος όμως όλα εξαρτώνται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο άνδρας κάνει τη γενιά και όχι η γενιά τον άνδρα.
- Η οικογενειοκρατία βάλλεται σήμερα. Δέχεστε σχόλια για τα μέλη της οικογένειάς σας;
- Στα καφενεία της Ευρυτανίας, στην καθημερινότητά μου ως δήμαρχος δεν μιλάμε για τη μητέρα μου ή τον παππού μου, αλλά για ουσιαστικά θέματα που ζητούν λύσεις. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για αναδρομές στο παρελθόν, ούτε για ψυχολογικές αναλύσεις.
Πάντως, για τον παππού μου πιστεύω ότι είναι από τους ελάχιστους πολιτικούς που έχει δικαιωθεί. Πολλές φορές έκανε δηλώσεις σε ανύποπτο χρόνο, όταν όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά, για τα προβλήματα της οικονομίας και ιδιαίτερα για το θέμα του δανεισμού και των ελλειμμάτων. Θυμάστε κάτι πρωτοχρονιάτικες εμφανίσεις που μαζί με την «καλή χρονιά» έβγαινε και έλεγε ότι είμαστε στα πρόθυρα της κατάρρευσης; Ποτέ δεν φοβήθηκε να πει την αλήθεια.
- Αυτή είναι η πολιτική του παρακαταθήκη;
- Είναι ένας άνθρωπος με κουράγιο, με φυσική και ψυχική γενναιότητα. Πάντα έλεγε αυτά που πίστευε και δεν φοβόταν να είναι συγκρουσιακός. Αυτό λείπει από τη σημερινή πολιτική σκηνή.
- Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν και θέλετε μια συμβουλή, πού πάτε;
- Είμαστε μια ομάδα στο Δημαρχείο και λειτουργούμε συλλογικά. Aπό κει και πέρα, στα ανθρώπινα όλοι μας απευθυνόμαστε σε εκείνους που μας αγαπούν όταν δυσκολευόμαστε. Στα πολύ σκούρα, σίγουρα θα μιλήσω με έναν ψηλό κύριο από την Κρήτη...
- Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε φαινόμενα βίας στην ελληνική κοινωνία, είτε πρόκειται για κουκουλοφόρους σε διαδηλώσεις είτε για τραμπουκισμούς εναντίον των μεταναστών. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
- Ο Χατζιδάκις έλεγε πως «όταν το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόσαστε, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε». Η βία είναι βία απ' όπου και αν εκπορεύεται και δεν μπορούμε να την αποδεχόμαστε ως κοινωνία. Δεν υπάρχει κόκκινη, μαύρη ή φαιά. Και δεν πρέπει να μπούμε σε μια λογική που θα κρίνεται το ποιόν του δράστη και όχι το ίδιο το γεγονός.
- Βλέπουμε ότι έχουν ξεπηδήσει νέες τρομοκρατικές οργανώσεις με μέλη που είναι νεαρής ηλικίας. Πώς αισθάνεσθε όταν βλέπετε αυτά τα νέα παιδιά που μπορεί να είναι συνομήλικά σας;
- Οταν ο Κουφοντίνας δολοφόνησε τον πατέρα μου δεν ήταν πενηντάρης...
- Πώς σκέφτεσθε το πολιτικό σας μέλλον;
- Στόχος είναι να ολοκληρώσω τη δουλειά που κάνω εδώ. Εχω αναλάβει μια δημόσια δέσμευση ότι θα είμαι ξανά υποψήφιος για τη δημαρχία. Δεν θέλγομαι από κοινοβουλευτικές σειρήνες. Aπό κει και πέρα, ειλικρινά, δεν ξέρω το μέλλον τι θα φέρει, στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα. Είμαι μόλις 34 χρονών.
Η κουβέντα κλείνει με ένα -ακόμα- τσιγάρο και μια τελευταία ερώτηση.
- Ευρυτάνας ή Κρητικός;
- Ευρυτάνας. Ακόμα και αν στεναχωρήσω κάποιους. Ολοι έχουμε μόνο έναν τόπο.
prassia-eyrytanias.blogspot.gr
"Δηλώνω Ευρυτάνας, ακόμα και αν στεναχωρήσω κάποιους. Ολοι έχουμε μόνο έναν τόπο" Την πρόθεση του να είναι εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος Καρπενησίου στις επόμενες δημοτικές εκλογές ανακοίνωσε ο Κώστας Μπακογιάννης σε συνέντευξη του στην Καθημερινή.
Ο δήμαρχος Καρπενησίου σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη μιλά για τα πεπραγμένα του στον δήμο,για την οικονομική αυτονόμηση των δήμων από το κράτος ,για τον πολιτικό βίο της οικογένειάς του ,τονίζει ότι το ανθρώπινο δυναμικό των δημάρχων είναι καλύτερο από αυτό των βουλευτών ενώ αναφέρεται και στον πατέρα του, Παύλο Μπακογιάννη.
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά την συνέντευξη του Κώστα Μπακογιάννη..
- Βρίσκεστε στη μέση της δημαρχιακής σας θητείας. Μέχρι στιγμής ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που έπρεπε να αντιμετωπίσετε;
- Εμείς εδώ στο Καρπενήσι είμαστε μικρά ψάρια που κολυμπάμε ενάντια στο ρεύμα. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο προσπαθούμε να κρατήσουμε τον δήμο όρθιο, να στηρίξουμε την τοπική κοινωνία αλλά πάνω απ' όλα να κάνουμε αυτά που ονειρευόμαστε.
Η Ευρυτανία είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση που αντιμετωπίζει την απομόνωση, την εγκατάλειψη και την ερήμωση. Μας έχει έρθει και ο «λογαριασμός» για τις ατυχείς πολιτικές του ελληνικού κράτους που έπληξαν τον νομό.
Ακόμα και αν δεν υπήρχε η γενική κρίση θα αντιμετωπίζαμε σημαντικά προβλήματα, καθώς πάσχουμε από υψηλό επίπεδο ανεργίας και αναπτυξιακή υστέρηση.
- Η βαθιά ύφεση και οι περικοπές ανατρέπουν συχνά τον σχεδιασμό που έχουν κάνει οι δήμοι. Εσείς πώς την αντιμετωπίζετε;
- Το σχέδιό μας για την τετραετία έχει τρεις πυλώνες. Πρώτα, η κοινωνική αλληλεγγύη: έχουμε φτιάξει κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φροντιστήριο, παρέχουμε γεύματα αγάπης και σε ορισμένες περιπτώσεις ανθρώπων που διαμένουν μόνιμα στα χωριά, κάνουμε δωρεάν διανομή πετρελαίου θέρμανσης ή καυσόξυλων. Επίσης, λειτουργεί δωρεάν δημοτική συγκοινωνία που συνδέει τα χωριά με την πόλη.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ανάπτυξη. Καταφέραμε να εξασφαλίσουμε πόρους από το ΕΣΠΑ, που ξεπερνούν τα 17 εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να είμαστε ο πρώτος δήμος στο ποσοστό απορρόφησης κονδυλίων πανελλαδικά. Ετσι, προχωρούμε στην ανάπλαση του κέντρου της πόλης, με δημιουργία δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, δενδροφυτεύσεις και γεωθερμία στα πεζοδρόμια (διοχέτευση νερού κάτω από την πλακόστρωση που λιώνει τον πάγο). Κάνουμε επίσης έργα για τη διαχείριση των απορριμμάτων -σε λίγο κλείνουμε την τελευταία μας χωματερή- και σημαντικά έργα υποδομών όπως αποχετευτικά δίκτυα στα χωριά.
- Και ο τρίτος πυλώνας;
- Είναι ο τουρισμός, η βαριά μας βιομηχανία. Εχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξωστρέφειας που συμπεριλαμβάνει τόσο την προώθηση της περιοχής στο εσωτερικό της Ελλάδας, όσο και επαφές με το εξωτερικό για να προσελκύσουμε ξένους επισκέπτες. Για πρώτη φορά φέραμε Βρετανούς τουριστικούς πράκτορες στα ελληνικά βουνά, εδώ στο Καρπενήσι, και έμειναν εντυπωσιασμένοι από την ομορφιά του τόπου. Η στερεότυπη εικόνα μας διεθνώς είναι η θάλασσα και ο ήλιος. Ετσι όμως δεν μπορούμε να έχουμε τουρισμό 365 μέρες τον χρόνο...
- Πώς θα προσελκύσετε Ελληνες όταν η τιμή της βενζίνης είναι τόσο υψηλή;
- Δεν μπορούμε να το παρακάμψουμε. Φροντίζουμε όμως ό,τι εξαρτάται από εμάς, δηλαδή ο ορίζοντας υποδοχής του επισκέπτη να είναι άψογος. Εχουμε καλή οδική πρόσβαση, οι υπηρεσίες βελτιώνονται συνεχώς και οι τιμές των ξενοδοχείων και των εστιατορίων είναι προσαρμοσμένες στην κρίση. Ενα ζευγάρι μπορεί να έρθει ένα Σαββατοκύριακο στην Ευρυτανία με 120 ευρώ βενζίνη και διόδια και άλλα 150 για κατάλυμα και φαγητό, αφού έχουμε ξενοδοχεία που ξεκινούν από 35 - 40 ευρώ τη βραδιά, ακόμα και στην υψηλή περίοδο. Θέλουμε κάθε επισκέπτης να γίνεται φίλος του τόπου, πρέσβης της ομορφιάς του, να επιστρέφει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αν κάποιος αισθάνεται ότι τον υπερχρεώνουν και ότι τον κοροϊδεύουν δεν θα ξαναπατήσει.
Δεν υπάρχει αναμάρτητος θεσμός στην Ελλάδα
«Στο εξωτερικό η αυτοδιοίκηση έχει φορολογική αυτονομία. Οι δήμοι πρέπει να αυτονομηθούν οικονομικά με αλλαγή θεσμικού πλαισίου. Μέχρι σήμερα έχουν ένα καθεστώς ετεροδιοίκησης και εξαναγκάζονται να λειτουργούν συνδικαλιστικά για να διαπραγματεύονται τη χρηματοδότησή τους από το κεντρικό κράτος. Ας μην περιμένουμε τι μπορεί να κάνει το κράτος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά τι μπορούν οι δήμοι να κάνουν για τη δική τους σωτηρία και ευημερία» τονίζει ο Κώστας Μπακογιάννης.
- Ομως οι δήμοι είναι μια αμαρτωλή ιστορία όπως φαίνεται από τα χρέη των ΟΤΑ με κραυγαλέες περιπτώσεις κακοδιοίκησης και διαφθοράς...
- Δεν υπάρχει θεσμός στην Ελλάδα που να διεκδικεί το αναμάρτητο. Οι δήμοι όμως έχουν ένα φυσικό πλεονέκτημα. Είναι πιο κοντά στον πολίτη και οι δημοτικές αρχές κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Αν δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου δεν μπορείς να κρυφτείς. Πιστεύω -αν και ακούγεται ως επικίνδυνη γενίκευση- ότι το ανθρώπινο δυναμικό των δημάρχων είναι καλύτερο από αυτό των βουλευτών, διότι έχουν εντονότερη την πίεση της τοπικής κοινωνίας για βελτίωση των συνθηκών της καθημερινότητας. Προσωπικά μιλώντας, αποφάσισα από την προεκλογική περίοδο, ότι για να χτίσω δεσμούς εμπιστοσύνης με τους δημότες πρέπει να λέω την αλήθεια ακόμη και αν ορισμένες φορές γίνομαι δυσάρεστος. Το ζητούμενο σήμερα είναι ένα νέο μοντέλο πολιτικής δράσης. Eμείς εδώ είμαστε μια μικρή κοινωνία όπου θετικά και αρνητικά αναδεικνύονται έμπρακτα και δεν χωράνε επικοινωνιακά τερτίπια.
- Είσαστε από τους νεαρότερους Ελληνες δημάρχους. Στο πρόσωπό σας όμως οι άλλοι, βλέπουν έναν πατέρα που σφράγισε τον τόπο. Πώς το διαχειρίζεσθε;
- Στην προεκλογική μου εκστρατεία έλεγα ότι δεν είμαι γιος του Παύλου, αλλά πατέρας του Παύλου, εννοώντας τον γιο μου. Με ενδιαφέρει το αύριο όχι το χθες. Zήτησα από τους δημότες να με κρίνουν για τα δικά μου προτερήματα ή μειονεκτήματα. Από εκεί και πέρα είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για τους δύο γονείς μου και ευγνώμων για όσα μου προσέφεραν.
- Αν δεν λεγόσασταν Μπακογιάννης και είσασταν ένας ελπιδοφόρος νέος ονόματι «Παπαδόπουλος» θα σας ψήφιζαν;
- Οταν κατεβήκαμε δεν τάξαμε λαγούς με πετραχήλια. Είχαμε ένα ολοκληρωμένο και κοστολογημένο πρόγραμμα. Ο συνδυασμός μας είχε πολλούς νέους και πρόσωπα άφθαρτα στα κοινά ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης. Σε μια κοινωνία που βιώνει την κρίση, θα ψηφίζει ο κόσμος με βάση ποιος ήταν ο πατέρας κάποιου πριν από 20 χρόνια ή με κριτήριο ποιος μπορεί να επιχειρήσει να του λύσει τα προβλήματα στο παρόν;
Δεν μπορούμε να αποδεχόμαστε τη βία απ' όπου κι αν εκπορεύεται
Η συζήτηση φτάνει στον Παύλο Μπακογιάννη. Είναι η πρώτη φορά που ο δήμαρχος καθυστερεί να απαντήσει. Ανάβει ένα τσιγάρο και μετά συνεχίζει, εμφανώς συγκινημένος.
- Μου είναι δύσκολο να το συζητάω αυτό. Εχω παραστάσεις παρότι ήμουν 11 χρονών όταν δολοφονήθηκε. Θυμάμαι έναν ζωντανό άνθρωπο, γεμάτο ενέργεια, που λάτρευε τον τόπο του. Οταν εξοργιζόταν, έλεγε με πάθος: «Ξέρεις από πού είμαι εγώ ρε;». Ηταν κάποιος που πίστευε ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει αλλά είχε πάντα σεβασμό στην αντίθετη άποψη. Ετσι ήταν και σαν πατέρας. Είχε όμως και απαιτήσεις. Εκείνος για να πάει σχολείο έπρεπε να περπατήσει δύο ώρες μες στο χιόνι χωρίς παπούτσια. Και τα παιδιά του που μεγάλωναν με ανέσεις έπρεπε να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Τόσο σε μένα όσο και στην Αλεξία έλεγε ότι μπορεί μια ημέρα να χάσουμε τα πάντα, όχι όμως το μυαλό, τη γνώση και τα όνειρά μας.
- Ανήκετε σε μια πολιτική οικογένεια με μητέρα και θείο στην ενεργό πολιτική. Και έναν παππού που έχει διατελέσει πρωθυπουργός. Πώς αισθάνεστε γι' αυτό;
- Ομολογώ πως δεν το σκέφτομαι και δεν με απασχολεί - άλλωστε ο ποιητής συμβουλεύει «και το έργο σου, σα να 'ταν άλλος, κάμε». Εφυγα για το εξωτερικό όταν ήμουν 16 ετών συνειδητά. Και εκεί δεν με ήξερε κανείς, δεν ήμουν γιος ή εγγονός κάποιου. Ημουν ο Κώστας που έπρεπε να τα φέρω βόλτα μόνος.
Να συμφωνήσουμε -σε κάθε περίπτωση- ότι δεν θα έρθει άλλωστε ο πρώην πρωθυπουργός να μαζέψει τα σκουπίδια στο Καρπενήσι ούτε να εκχιονίσει αν έχει κλείσει ο δρόμος το καταχείμωνο. Προφανώς, λοιπόν, ό,τι και να λέμε εμείς, θα κριθώ από τις πράξεις μου και όχι από την καταγωγή μου. Στη σημερινή πραγματικότητα, όπου η κοινωνία στρέφεται εναντίον των πολιτικών συλλήβδην, οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που με γνωρίζουν έχουν μάλλον μια αρνητική προδιάθεση απέναντι σε μένα λόγω της οικογένειάς μου. Στο τέλος όμως όλα εξαρτώνται από τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο άνδρας κάνει τη γενιά και όχι η γενιά τον άνδρα.
- Η οικογενειοκρατία βάλλεται σήμερα. Δέχεστε σχόλια για τα μέλη της οικογένειάς σας;
- Στα καφενεία της Ευρυτανίας, στην καθημερινότητά μου ως δήμαρχος δεν μιλάμε για τη μητέρα μου ή τον παππού μου, αλλά για ουσιαστικά θέματα που ζητούν λύσεις. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για αναδρομές στο παρελθόν, ούτε για ψυχολογικές αναλύσεις.
Πάντως, για τον παππού μου πιστεύω ότι είναι από τους ελάχιστους πολιτικούς που έχει δικαιωθεί. Πολλές φορές έκανε δηλώσεις σε ανύποπτο χρόνο, όταν όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά, για τα προβλήματα της οικονομίας και ιδιαίτερα για το θέμα του δανεισμού και των ελλειμμάτων. Θυμάστε κάτι πρωτοχρονιάτικες εμφανίσεις που μαζί με την «καλή χρονιά» έβγαινε και έλεγε ότι είμαστε στα πρόθυρα της κατάρρευσης; Ποτέ δεν φοβήθηκε να πει την αλήθεια.
- Αυτή είναι η πολιτική του παρακαταθήκη;
- Είναι ένας άνθρωπος με κουράγιο, με φυσική και ψυχική γενναιότητα. Πάντα έλεγε αυτά που πίστευε και δεν φοβόταν να είναι συγκρουσιακός. Αυτό λείπει από τη σημερινή πολιτική σκηνή.
- Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν και θέλετε μια συμβουλή, πού πάτε;
- Είμαστε μια ομάδα στο Δημαρχείο και λειτουργούμε συλλογικά. Aπό κει και πέρα, στα ανθρώπινα όλοι μας απευθυνόμαστε σε εκείνους που μας αγαπούν όταν δυσκολευόμαστε. Στα πολύ σκούρα, σίγουρα θα μιλήσω με έναν ψηλό κύριο από την Κρήτη...
- Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε φαινόμενα βίας στην ελληνική κοινωνία, είτε πρόκειται για κουκουλοφόρους σε διαδηλώσεις είτε για τραμπουκισμούς εναντίον των μεταναστών. Ποιο είναι το σχόλιό σας;
- Ο Χατζιδάκις έλεγε πως «όταν το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόσαστε, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε». Η βία είναι βία απ' όπου και αν εκπορεύεται και δεν μπορούμε να την αποδεχόμαστε ως κοινωνία. Δεν υπάρχει κόκκινη, μαύρη ή φαιά. Και δεν πρέπει να μπούμε σε μια λογική που θα κρίνεται το ποιόν του δράστη και όχι το ίδιο το γεγονός.
- Βλέπουμε ότι έχουν ξεπηδήσει νέες τρομοκρατικές οργανώσεις με μέλη που είναι νεαρής ηλικίας. Πώς αισθάνεσθε όταν βλέπετε αυτά τα νέα παιδιά που μπορεί να είναι συνομήλικά σας;
- Οταν ο Κουφοντίνας δολοφόνησε τον πατέρα μου δεν ήταν πενηντάρης...
- Πώς σκέφτεσθε το πολιτικό σας μέλλον;
- Στόχος είναι να ολοκληρώσω τη δουλειά που κάνω εδώ. Εχω αναλάβει μια δημόσια δέσμευση ότι θα είμαι ξανά υποψήφιος για τη δημαρχία. Δεν θέλγομαι από κοινοβουλευτικές σειρήνες. Aπό κει και πέρα, ειλικρινά, δεν ξέρω το μέλλον τι θα φέρει, στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα. Είμαι μόλις 34 χρονών.
Η κουβέντα κλείνει με ένα -ακόμα- τσιγάρο και μια τελευταία ερώτηση.
- Ευρυτάνας ή Κρητικός;
- Ευρυτάνας. Ακόμα και αν στεναχωρήσω κάποιους. Ολοι έχουμε μόνο έναν τόπο.
prassia-eyrytanias.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ωχχχχ τα νέα μέτρα.... σήμερα στη Βουλή!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δημήτρης Πρίφτης, ο...κακός δαίμονας του Παναθηναϊκού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
