2012-10-28 19:40:03
Γράφει ο Τσανούσης Στάμος
Στην Ελλάδα αν ένα πράγμα αποκλείεται να γίνει είναι ειρηνική επανάσταση, ειρηνική αλλαγή. Δε θα γίνει ποτέ ή αν γίνει, χρειάζεται να δημιουργηθεί μια υποδομή παιδείας κάτι όμως που θα πάρει αρκετά χρόνια και το πιθανότερο είναι ότι κάποιος άλλος "σωτήρας" θα έχει προλάβει να την κάνει.
Ηθική παρακμή των πολιτών.
Τα χρόνια από τον εμφύλιο και μετά η ηθική των Ελλήνων βρίσκεται σε παρακμή. Συνετέλεσαν πολλά σε αυτό.
Καταρχήν ο ίδιος ο εμφύλιος άφησε το στίγμα του όσο και αν επικαλούμαστε την εθνική συμφιλίωση. Και σχετικές φράσεις αρχίζουν να έρχονται ξανά στην επιφάνεια. "Παλιοκουμούνι" ή "φασίστας" χρησιμοποιούνται πάλι και μάλιστα σε υπερδοσολογία. Σε λίγο βέβαια θα αρχίσουν και οι πράξεις. Ακτιβιστές του μίσους ήδη συσσωρεύουν ενέργεια, γεμίζουν τις μπαταρίες τους και δεν είναι μακριά η στιγμή που ακροαριστεροί και ακροδεξιοί θα πολεμούν μεταξύ τους προσπαθώντας να μας σώσει ο ένας από τον άλλο, ώστε στο τέλος να αποτελέσουμε την δική του λεία.
Μετά τον εμφύλιο ήρθαν χρόνια που επίσης συνετέλεσαν στην ηθική παρακμή. Χρόνια σκοταδισμού και επιβολής όπου οι ηττημένοι του εμφυλίου και όλος ο απλός λαός είδαν πώς είναι η επικράτηση του φόβου. Η αγροτική ανάταση εγγυούταν ότι θα έχεις να φας, ότι θα έχεις να καλύψεις τις βιολογικές σου ανάγκες. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα μίλαγες, δεν θα αντιδρούσες.
Μετά ήρθε η χούντα, ίσως η μοναδική περίοδος που η Ελλάδα έδειξε ότι κάπου χαμένη βαθιά μέσα στο DNA των Ελλήνων, υπάρχει η έννοια της δημοκρατίας. Η Ελλάδα απέδειξε ότι αξίζει να παλεύεις για ιδανικά. Για αξίες. Και το απέδειξε με δύο τρόπους. Καταρχήν διότι στην Ελλάδα ένα τέτοιο καθεστώς άντεξε πολύ λιγότερο από ότι άντεξε σε πιο δυνατές, πιο προηγμένες χώρες. Μην ξεχνάμε ότι χώρες όπως η Ισπανία, όπως η Πορτογαλία, όπως η Αργεντινή είχαν πάνω από πενήντα χρόνια χουντικά καθεστώτα. Και κατά δεύτερο λόγο, η Ελλάδα ποτέ δεν επέλεξε ένα τέτοιο καθεστώς, σε αντίθεση με τη Γερμανία και την Ιταλία.
Και μετά Και μετά άρχισε το πάρτυ της παρακμής. Η κατρακύλα. Ο μίσος σχεδόν αιώνας για τον οποίο θα έπρεπε να ντρεπόμαστε και να κακίζουμε τους εαυτούς μας. Αλλά προκειμένου να μην χρειαστεί να κάνουμε καμία αυτοκριτική βρήκαμε άλλους εχθρούς.
Ήρθαν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Σημίτη, Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις συνεργασίας που το μόνο που κατάφεραν ήταν να μετατρέψουν έναν ολόκληρο λαό σε μιζαδόρους, καλοπερασάκηδες, φακελολάγνους και ρουσφετολόγους.
Το τέρας του Ελληνικού συνδικαλισμού δημιουργήθηκε και κατέστρεψε οποιαδήποτε ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Δημόσιες επιχειρήσεις που είχαν δυναμική δόθηκαν για το μάνατζμεντ σε συνδικαλιστές, τα λεγόμενα κομματόσκυλα. Οι μέχρι πρότινος εργαζόμενοι έγιναν ξαφνικά διοικητές επιχειρήσεων, λειτούργησαν προσωπικά, συμφεροντολογικά και μετέτρεψαν τις επιχειρήσεις αυτές στις γνωστές προβληματικές.
Παντού στο δημόσιο εξαπλώθηκε το φακελάκι, το δώρο που έκανε "την δική μας υπόθεση" να προχωρήσει. Και οι προσλήψεις πήγαιναν σύννεφο. Παντού προσλήψεις από το παράθυρο, παντού γλοιώδεις τύποι χρησιμοποιούσαν τις γνωριμίεςτους με τον χ βουλευτή προκειμένου να βάλουν στο δημόσιο όποιον μπορούσαν.
Το "λαδώματα" ήταν και είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ακόμα και η δικαιοσύνη κατηγορήθηκε για λαδώματα, συναλλαγές και παραδικαστικό αλλά κατάφερε και έκρυψε καλύτερα τις βρώμικες της στιγμές. Δημόσιες υπηρεσίες , πολεοδομία,νοσοκομεία, πανεπιστήμια έγιναν ο καθρέφτης ενός κράτους που οι πολίτες του έγιναν τόσο βρώμικοι όσο οι κυβερνήσεις του.
Άρνηση ευθυνών των πολιτών.
Όλα αυτά γύρισαν πάνω τους, τώρα πια που τα δανεικά τελείωσαν από εκεί που είχαν γίνει η πηγή πλούτου αλλά και στάση ζωής των πολιτών. Τράπεζες, τοκογλύφοι, δανειστές του εξωτερικού, όλοι άρχισαν να ζητούν πίσω τα δανεικά τους και οι πολίτες που μέχρι πρότινος ζούσαν μέσα σε αυτή τη βρωμιά γύρισαν σε συνθήκες φτώχιας.
Οπότε έψαξαν το "τι φταίει " ή μάλλον καλύτερα το "ποιος φταίει" και κοίταξαν παντού εκτός από τον καθρέπτη τους.
Βρήκαν πρώτο εχθρό την Γερμανία και την Μέρκελ. Θυμήθηκαν τα κατοχικά δάνεια και τις αποζημιώσεις. Τόλμησαν και έβαλαν στο στόμα τους μια ηρωική περίοδο όπως αυτή του παγκόσμιου πολέμου και της συμμετοχής των Ελλήνων για ίδιον όφελος. Γυρεύουν τα λεφτά πίσω, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά για να μπορούν να συνεχίσουν τον τρόπο ζωής που έκαναν. Λες και η Γερμανία φταίει που εμείς όλοι είχαμε μπει στην διαδικασία να ζούμε με δανεικά και μέσα στην φαυλότητα. Στις εποχές της πλαστής οικονομικής ακμής κατά την διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη έφτασαν τα σπίτια να πουλιούνται 3000-4000 ευρώ το μέτρο. Μήπως και για αυτό φταίει η Μέρκελ, μήπως μας πότισε με ηλιθιότητα που σπεύδαμε να αγοράσουμε ένα υπερτιμημένο προϊόν με 300.000 ή 400.000 ευρώ και να δεσμεύουμε ακόμα και τα παιδιά μας για να τα εξοφλήσουμε;
Βρήκαν επόμενο εχθρό την παγκόσμια συνομωσία, τις οικογένειες που κυβερνούν τον κόσμο. Σκοτεινά κέντρα εξουσίας που δεν αφήνουν την Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι. Που τα έβαλαν μαζί της και θέλουν να την κατατροπώσουν. Θυμήθηκαν όλοι ότι η Ελλάδα στέκεται πάνω σε μια θάλασσα ορυκτού πλούτου που κάνεις δεν μας αφήνει να την εκμεταλλευτούμε γιατί μας θέλουν δέσμιους για να μας τα πάρουν. Ξέχασαν βέβαια ότι το ίδιο σαθρό πολιτικό σύστημα , οι ίδιοι πουλημένοι πολιτικοί και η ίδια σπάταλη, η φαύλη κοινωνία θα διαχειριστεί αυτόν τον πλούτο. Δεν σκέφτηκαν ότι πρέπει πρώτα η Ελλάδα και οι Έλληνες να είναι άξιοι ηθικά και πνευματικά να καρπώνονται τέτοιο πλούτο. Και προς το παρόν δεν είμαστε, για αυτό ας αφήσουμε καλύτερα το πετρέλαιο εκεί που είναι να το βρουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας γιατί εμείς θα το φάμε στα μπουζούκια και τις Mercedes.
Βρήκαν και άλλους εχθρούς, μεγαλύτερους ή μικρότερους. Κάπου βρήκε ο καθένας να ρίξει το ανάθεμα για την κατάντια της Ελλάδας. Chemtrails, στοές μασόνων είναι κάποιες από τις αιτίες του κακού. Είπαμε, εμείς ποτέ.
Άγνοια ιστορίας της Ελλάδας.
Προκειμένου να γίνει η παραπάνω κριτική, παραφράσαμε, αλλοιώσαμε ή στην καλύτερη περίπτωση αγνοήσαμε την ιστορία και τα γεγονότα. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε κατά το δοκούν. Κατά το πως μας συμφέρει.
Η Χρυσή Αυγή σφετερίζεται την αγάπη στο έθνος και τα ελληνικά ιδανικά. Μιλάει για το έθνος και για την Ελλάδα και από την άλλη θαυμάζει τον Χίτλερ και τον φασισμό. Μιλάει για την γενναιότητα των Ελλήνων στον πόλεμο λες και πολέμησαν με εξωγήινους και όχι με τις δυνάμεις του άξονα. Μιλάει για ιδανικά της Ελλάδας και δεν σέβεται το πρώτο από όλα τα ιδανικά που μοίρασε η Ελλάδα στην ανθρωπότητα, την δημοκρατία. Μιλάει για τον ηρωισμό των Ελλήνων, αλλά ξεχνά τον ηρωισμό των Θεσσαλονικέων που με κίνδυνο της ζωής τους φυγάδευσαν τους Εβραίουςτης πόλης ώστε να μην καταλήξουν στους φούρνους του Άουσβιτς όπου τώρα οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής βγάζουν φωτογραφίες με χαμόγελα.
Η αριστερά από την άλλη τα ισοπέδωσε όλα. Πρόσφατα, η εφημερίδα Αυγή έβγαλε μέχρι και άρθρο το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι η αλήθεια για την αντίσταση της Ελλάδας δεν είναι όπως την ξέρουμε, αλλά έγινε με το ζόρι. Πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι τελικά με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής! Και αυτοί το ίδιο γράφουν στα περιοδικά τους, ότι ο πόλεμος δεν ήταν ως τον ξέρουμε αλλά λίίίίγο διαφορετικός.
Άλλοι αρχίζουν και ονειρεύονται και με άγνοια μιλούν για την χούντα και τον Παπαδόπουλο και για το πόσο βοήθησε την ανάταση της Ελλάδας. Ξεχνούν βέβαια να μιλήσουν για τα σκάνδαλα και τα ρουσφέτια της χούντας, ξεχνούν να πουν για την ΕΣΑ, ξεχνούν να πουν για τα πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων. Ξεχνούν να πουν ότι όποτε έβλεπες αστυνόμο ή χωροφύλακα άλλαζες πεζοδρομιο. Ξεχνούν να πουν ότι ακόμα και την εφημερίδα την δίπλωνες προς τα μέσα για να μην φαίνεται ποια εφημερίδα διαβάζεις. Θυμούνται το Καστελλόριζο και την ΑΟΖ του αλλά ξεχνούν άλλα νησάκια όπως τη Μακρόνησο και τα βασανιστήρια της στο ΑΕΤΟ και το ΒΕΤΟ.
Άλλοι ονειρεύονται και επιδιώκουν μια αριστερή, σχεδόν σταλινική κυβερνηση. Τα ισοπεδώνουν όλα μιλώντας πάντα αιρετικά. Για όλα έχουν μια διαφορετική προκλητική άποψη. Τα πάντα διαφορετικά από ότι τα ξέρουμε. Οι παρελάσεις να μην γίνονται αλλά να κάνουν παρέλαση οι gay. Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική αλλά ολίγον Ελληνική και κυρίως παγκόσμια. Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, η Μικρασιατική καταστροφή δεν ήταν σφαγή αλλά συνωστισμός και πολλά αλλά τέτοια.
Και το χειρότερο είναι ότι είναι πια απαιτητό αν θέλεις να αντιδράσεις, αν θέλεις να διεκδικήσεις ότι πρέπει να ανήκεις σε μια από όλες αυτές τις τραγικές, τις άθλιες ομάδες. Που οι μισές καπηλεύονται την Ελλάδα και τα ιδανικά της και οι άλλες μισές την ....λοιδωρούν.
Συμμετοχή λοιπόν σε καμία φασιστική οργάνωση συμμοριτών.
Ούτε με τους συμμορίτες της Χρυσής Αυγής που προσβάλουν τα ιδανικά που γέννησε η Ελλάδα.
Ούτε με τους συμμορίτες της Αριστεράς που ετοιμάζεται και ονειρεύεται το δικό της παρακράτος, που θα τσακίζει οποιονδήποτε έχει εθνική συνείδηση.
Ούτε με τους συμμορίτες των κυβερνώντων που κατέλυσαν το Σύνταγμα και το έκαναν λάστιχο στα πόδια των δανειστών μας.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να γίνουμε εμείς καλύτεροι. Να πάψουμε να συμμετέχουμε σε αυτό το άθλιο κράτος ενεργά και παθητικά. Να μάθουμε την ιστορία της Ελλάδας, σωστά, όχι με κραυγές. Να μάθουμε για το Μακεδονικό ζήτημα αλλά να μάθουμε και για τα βασανιστήρια της χούντας.
Να διεκδικήσουμε τα δάνεια από την Γερμανία αλλά να σκεφτούμε και για τα δικά μας δάνεια. Τα διακοποδάνεια, τα δάνεια για την αγορά μετοχών την εποχή του χρηματιστηρίου και πολλά αλλά.
Να μιλάμε για Ελλάδα και αγάπη προς την πατρίδα χωρίς ουρλιαχτά.
Όχι λοιπόν σε όλους αυτούς.
stsanoussis.blogspot.gr
Στην Ελλάδα αν ένα πράγμα αποκλείεται να γίνει είναι ειρηνική επανάσταση, ειρηνική αλλαγή. Δε θα γίνει ποτέ ή αν γίνει, χρειάζεται να δημιουργηθεί μια υποδομή παιδείας κάτι όμως που θα πάρει αρκετά χρόνια και το πιθανότερο είναι ότι κάποιος άλλος "σωτήρας" θα έχει προλάβει να την κάνει.
Ηθική παρακμή των πολιτών.
Τα χρόνια από τον εμφύλιο και μετά η ηθική των Ελλήνων βρίσκεται σε παρακμή. Συνετέλεσαν πολλά σε αυτό.
Καταρχήν ο ίδιος ο εμφύλιος άφησε το στίγμα του όσο και αν επικαλούμαστε την εθνική συμφιλίωση. Και σχετικές φράσεις αρχίζουν να έρχονται ξανά στην επιφάνεια. "Παλιοκουμούνι" ή "φασίστας" χρησιμοποιούνται πάλι και μάλιστα σε υπερδοσολογία. Σε λίγο βέβαια θα αρχίσουν και οι πράξεις. Ακτιβιστές του μίσους ήδη συσσωρεύουν ενέργεια, γεμίζουν τις μπαταρίες τους και δεν είναι μακριά η στιγμή που ακροαριστεροί και ακροδεξιοί θα πολεμούν μεταξύ τους προσπαθώντας να μας σώσει ο ένας από τον άλλο, ώστε στο τέλος να αποτελέσουμε την δική του λεία.
Μετά τον εμφύλιο ήρθαν χρόνια που επίσης συνετέλεσαν στην ηθική παρακμή. Χρόνια σκοταδισμού και επιβολής όπου οι ηττημένοι του εμφυλίου και όλος ο απλός λαός είδαν πώς είναι η επικράτηση του φόβου. Η αγροτική ανάταση εγγυούταν ότι θα έχεις να φας, ότι θα έχεις να καλύψεις τις βιολογικές σου ανάγκες. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα μίλαγες, δεν θα αντιδρούσες.
Μετά ήρθε η χούντα, ίσως η μοναδική περίοδος που η Ελλάδα έδειξε ότι κάπου χαμένη βαθιά μέσα στο DNA των Ελλήνων, υπάρχει η έννοια της δημοκρατίας. Η Ελλάδα απέδειξε ότι αξίζει να παλεύεις για ιδανικά. Για αξίες. Και το απέδειξε με δύο τρόπους. Καταρχήν διότι στην Ελλάδα ένα τέτοιο καθεστώς άντεξε πολύ λιγότερο από ότι άντεξε σε πιο δυνατές, πιο προηγμένες χώρες. Μην ξεχνάμε ότι χώρες όπως η Ισπανία, όπως η Πορτογαλία, όπως η Αργεντινή είχαν πάνω από πενήντα χρόνια χουντικά καθεστώτα. Και κατά δεύτερο λόγο, η Ελλάδα ποτέ δεν επέλεξε ένα τέτοιο καθεστώς, σε αντίθεση με τη Γερμανία και την Ιταλία.
Και μετά Και μετά άρχισε το πάρτυ της παρακμής. Η κατρακύλα. Ο μίσος σχεδόν αιώνας για τον οποίο θα έπρεπε να ντρεπόμαστε και να κακίζουμε τους εαυτούς μας. Αλλά προκειμένου να μην χρειαστεί να κάνουμε καμία αυτοκριτική βρήκαμε άλλους εχθρούς.
Ήρθαν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Σημίτη, Παπανδρέου και οι κυβερνήσεις συνεργασίας που το μόνο που κατάφεραν ήταν να μετατρέψουν έναν ολόκληρο λαό σε μιζαδόρους, καλοπερασάκηδες, φακελολάγνους και ρουσφετολόγους.
Το τέρας του Ελληνικού συνδικαλισμού δημιουργήθηκε και κατέστρεψε οποιαδήποτε ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας. Δημόσιες επιχειρήσεις που είχαν δυναμική δόθηκαν για το μάνατζμεντ σε συνδικαλιστές, τα λεγόμενα κομματόσκυλα. Οι μέχρι πρότινος εργαζόμενοι έγιναν ξαφνικά διοικητές επιχειρήσεων, λειτούργησαν προσωπικά, συμφεροντολογικά και μετέτρεψαν τις επιχειρήσεις αυτές στις γνωστές προβληματικές.
Παντού στο δημόσιο εξαπλώθηκε το φακελάκι, το δώρο που έκανε "την δική μας υπόθεση" να προχωρήσει. Και οι προσλήψεις πήγαιναν σύννεφο. Παντού προσλήψεις από το παράθυρο, παντού γλοιώδεις τύποι χρησιμοποιούσαν τις γνωριμίεςτους με τον χ βουλευτή προκειμένου να βάλουν στο δημόσιο όποιον μπορούσαν.
Το "λαδώματα" ήταν και είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ακόμα και η δικαιοσύνη κατηγορήθηκε για λαδώματα, συναλλαγές και παραδικαστικό αλλά κατάφερε και έκρυψε καλύτερα τις βρώμικες της στιγμές. Δημόσιες υπηρεσίες , πολεοδομία,νοσοκομεία, πανεπιστήμια έγιναν ο καθρέφτης ενός κράτους που οι πολίτες του έγιναν τόσο βρώμικοι όσο οι κυβερνήσεις του.
Άρνηση ευθυνών των πολιτών.
Όλα αυτά γύρισαν πάνω τους, τώρα πια που τα δανεικά τελείωσαν από εκεί που είχαν γίνει η πηγή πλούτου αλλά και στάση ζωής των πολιτών. Τράπεζες, τοκογλύφοι, δανειστές του εξωτερικού, όλοι άρχισαν να ζητούν πίσω τα δανεικά τους και οι πολίτες που μέχρι πρότινος ζούσαν μέσα σε αυτή τη βρωμιά γύρισαν σε συνθήκες φτώχιας.
Οπότε έψαξαν το "τι φταίει " ή μάλλον καλύτερα το "ποιος φταίει" και κοίταξαν παντού εκτός από τον καθρέπτη τους.
Βρήκαν πρώτο εχθρό την Γερμανία και την Μέρκελ. Θυμήθηκαν τα κατοχικά δάνεια και τις αποζημιώσεις. Τόλμησαν και έβαλαν στο στόμα τους μια ηρωική περίοδο όπως αυτή του παγκόσμιου πολέμου και της συμμετοχής των Ελλήνων για ίδιον όφελος. Γυρεύουν τα λεφτά πίσω, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά για να μπορούν να συνεχίσουν τον τρόπο ζωής που έκαναν. Λες και η Γερμανία φταίει που εμείς όλοι είχαμε μπει στην διαδικασία να ζούμε με δανεικά και μέσα στην φαυλότητα. Στις εποχές της πλαστής οικονομικής ακμής κατά την διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη έφτασαν τα σπίτια να πουλιούνται 3000-4000 ευρώ το μέτρο. Μήπως και για αυτό φταίει η Μέρκελ, μήπως μας πότισε με ηλιθιότητα που σπεύδαμε να αγοράσουμε ένα υπερτιμημένο προϊόν με 300.000 ή 400.000 ευρώ και να δεσμεύουμε ακόμα και τα παιδιά μας για να τα εξοφλήσουμε;
Βρήκαν επόμενο εχθρό την παγκόσμια συνομωσία, τις οικογένειες που κυβερνούν τον κόσμο. Σκοτεινά κέντρα εξουσίας που δεν αφήνουν την Ελλάδα να σηκώσει κεφάλι. Που τα έβαλαν μαζί της και θέλουν να την κατατροπώσουν. Θυμήθηκαν όλοι ότι η Ελλάδα στέκεται πάνω σε μια θάλασσα ορυκτού πλούτου που κάνεις δεν μας αφήνει να την εκμεταλλευτούμε γιατί μας θέλουν δέσμιους για να μας τα πάρουν. Ξέχασαν βέβαια ότι το ίδιο σαθρό πολιτικό σύστημα , οι ίδιοι πουλημένοι πολιτικοί και η ίδια σπάταλη, η φαύλη κοινωνία θα διαχειριστεί αυτόν τον πλούτο. Δεν σκέφτηκαν ότι πρέπει πρώτα η Ελλάδα και οι Έλληνες να είναι άξιοι ηθικά και πνευματικά να καρπώνονται τέτοιο πλούτο. Και προς το παρόν δεν είμαστε, για αυτό ας αφήσουμε καλύτερα το πετρέλαιο εκεί που είναι να το βρουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας γιατί εμείς θα το φάμε στα μπουζούκια και τις Mercedes.
Βρήκαν και άλλους εχθρούς, μεγαλύτερους ή μικρότερους. Κάπου βρήκε ο καθένας να ρίξει το ανάθεμα για την κατάντια της Ελλάδας. Chemtrails, στοές μασόνων είναι κάποιες από τις αιτίες του κακού. Είπαμε, εμείς ποτέ.
Άγνοια ιστορίας της Ελλάδας.
Προκειμένου να γίνει η παραπάνω κριτική, παραφράσαμε, αλλοιώσαμε ή στην καλύτερη περίπτωση αγνοήσαμε την ιστορία και τα γεγονότα. Και συνεχίζουμε να το κάνουμε κατά το δοκούν. Κατά το πως μας συμφέρει.
Η Χρυσή Αυγή σφετερίζεται την αγάπη στο έθνος και τα ελληνικά ιδανικά. Μιλάει για το έθνος και για την Ελλάδα και από την άλλη θαυμάζει τον Χίτλερ και τον φασισμό. Μιλάει για την γενναιότητα των Ελλήνων στον πόλεμο λες και πολέμησαν με εξωγήινους και όχι με τις δυνάμεις του άξονα. Μιλάει για ιδανικά της Ελλάδας και δεν σέβεται το πρώτο από όλα τα ιδανικά που μοίρασε η Ελλάδα στην ανθρωπότητα, την δημοκρατία. Μιλάει για τον ηρωισμό των Ελλήνων, αλλά ξεχνά τον ηρωισμό των Θεσσαλονικέων που με κίνδυνο της ζωής τους φυγάδευσαν τους Εβραίουςτης πόλης ώστε να μην καταλήξουν στους φούρνους του Άουσβιτς όπου τώρα οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής βγάζουν φωτογραφίες με χαμόγελα.
Η αριστερά από την άλλη τα ισοπέδωσε όλα. Πρόσφατα, η εφημερίδα Αυγή έβγαλε μέχρι και άρθρο το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ λέει ότι η αλήθεια για την αντίσταση της Ελλάδας δεν είναι όπως την ξέρουμε, αλλά έγινε με το ζόρι. Πόσο διαφορετικοί και πόσο ίδιοι τελικά με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής! Και αυτοί το ίδιο γράφουν στα περιοδικά τους, ότι ο πόλεμος δεν ήταν ως τον ξέρουμε αλλά λίίίίγο διαφορετικός.
Άλλοι αρχίζουν και ονειρεύονται και με άγνοια μιλούν για την χούντα και τον Παπαδόπουλο και για το πόσο βοήθησε την ανάταση της Ελλάδας. Ξεχνούν βέβαια να μιλήσουν για τα σκάνδαλα και τα ρουσφέτια της χούντας, ξεχνούν να πουν για την ΕΣΑ, ξεχνούν να πουν για τα πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων. Ξεχνούν να πουν ότι όποτε έβλεπες αστυνόμο ή χωροφύλακα άλλαζες πεζοδρομιο. Ξεχνούν να πουν ότι ακόμα και την εφημερίδα την δίπλωνες προς τα μέσα για να μην φαίνεται ποια εφημερίδα διαβάζεις. Θυμούνται το Καστελλόριζο και την ΑΟΖ του αλλά ξεχνούν άλλα νησάκια όπως τη Μακρόνησο και τα βασανιστήρια της στο ΑΕΤΟ και το ΒΕΤΟ.
Άλλοι ονειρεύονται και επιδιώκουν μια αριστερή, σχεδόν σταλινική κυβερνηση. Τα ισοπεδώνουν όλα μιλώντας πάντα αιρετικά. Για όλα έχουν μια διαφορετική προκλητική άποψη. Τα πάντα διαφορετικά από ότι τα ξέρουμε. Οι παρελάσεις να μην γίνονται αλλά να κάνουν παρέλαση οι gay. Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική αλλά ολίγον Ελληνική και κυρίως παγκόσμια. Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του, η Μικρασιατική καταστροφή δεν ήταν σφαγή αλλά συνωστισμός και πολλά αλλά τέτοια.
Και το χειρότερο είναι ότι είναι πια απαιτητό αν θέλεις να αντιδράσεις, αν θέλεις να διεκδικήσεις ότι πρέπει να ανήκεις σε μια από όλες αυτές τις τραγικές, τις άθλιες ομάδες. Που οι μισές καπηλεύονται την Ελλάδα και τα ιδανικά της και οι άλλες μισές την ....λοιδωρούν.
Συμμετοχή λοιπόν σε καμία φασιστική οργάνωση συμμοριτών.
Ούτε με τους συμμορίτες της Χρυσής Αυγής που προσβάλουν τα ιδανικά που γέννησε η Ελλάδα.
Ούτε με τους συμμορίτες της Αριστεράς που ετοιμάζεται και ονειρεύεται το δικό της παρακράτος, που θα τσακίζει οποιονδήποτε έχει εθνική συνείδηση.
Ούτε με τους συμμορίτες των κυβερνώντων που κατέλυσαν το Σύνταγμα και το έκαναν λάστιχο στα πόδια των δανειστών μας.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να γίνουμε εμείς καλύτεροι. Να πάψουμε να συμμετέχουμε σε αυτό το άθλιο κράτος ενεργά και παθητικά. Να μάθουμε την ιστορία της Ελλάδας, σωστά, όχι με κραυγές. Να μάθουμε για το Μακεδονικό ζήτημα αλλά να μάθουμε και για τα βασανιστήρια της χούντας.
Να διεκδικήσουμε τα δάνεια από την Γερμανία αλλά να σκεφτούμε και για τα δικά μας δάνεια. Τα διακοποδάνεια, τα δάνεια για την αγορά μετοχών την εποχή του χρηματιστηρίου και πολλά αλλά.
Να μιλάμε για Ελλάδα και αγάπη προς την πατρίδα χωρίς ουρλιαχτά.
Όχι λοιπόν σε όλους αυτούς.
stsanoussis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αχαΐα: “Δημήτρη μου, Δημήτρη μου” - Που διασκέδασαν οι εορτάζοντες!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο σκύλος-κληρονόμος των 2 εκατ. ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
