2012-10-08 15:24:05
του Πασχάλη Τσολάκη
«Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος» Επί Ασπαλάθων – Γ. Σεφέρης.
Ο Σεφέρης με το ποίημα του αυτό θυμίζει τα διδάγματα της ιστορίας. Όλοι οι δικτάτορες (αυτοί που κατήργησαν την δημοκρατία, ή που την αλλοίωσαν, παραβίασαν νόμους και συντάγματα) όλοι οι Τύραννοι (τοκογλύφοι, αλαζόνες, άρπαγες) αργά ή γρήγορα ταπεινώνονται και τιμωρούνται, όπως ακριβώς ο αρχαίος Αρδαίος. Η αλαζονική τους έπαρση, τους οδηγεί στην καταστροφή.
Αυτός ο μεγάλος μας ποιητής, το 1969 έγραψε: «Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω, αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα ως τώρα τελευταία έπαψα κατά κανόνα ν’ αγγίζω τέτοια θέματα. Εξ άλλου τα όσα δημοσίευσα ως τις αρχές του 1967, και η κατοπινή στάση μου (δεν έχω δημοσιευσει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία) έδειχναν, μου φαίνεται αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.
Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:
Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά.
Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.
Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.
Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω. 28 Μαρτίου 1969.
Είναι δεδομένο ότι αν ζούσε σήμερα, θα βρισκόταν σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσει. Ίσως μιλούσε πάλι λίγες μέρες μετά την επέτειο του ΟΧΙ που πλησιάζει. Τότε που ο ελληνικός λαός είπε όχι στην παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Τότε που αγωνίστηκε και πάλι για τις αιώνιες πανανθρώπινες αξίες. Για την ελευθερία, για την αξιοπρέπεια, για την τιμή του ανθρώπου, την τιμή του κόσμου!
Αυτήν την εθνική κυριαρχία κάποιοι πολιτικοί την παραδώσανε χωρίς τουφεκιά στους τοκογλύφους και στους τραπεζίτες! Παραδώσανε την αξιοπρέπεια και την τιμή του ανθρώπου σε αρπακτικά για να την ποδοπατήσουν και να την ξεσχίσουν για να πάρουν όχι το χρήμα, αυτό είναι το λιγότερο για αυτούς. Αυτό το μαζεύουν ή το τυπώνουν με χίλιους τρόπους, αλλά για να πάρουν την ψυχή αυτού του περήφανου λαού.
Επισκέπτεται την χώρα του σκότους, γράφτηκε σε ηλεκτρονική σελίδα της Γερμανίας, με αφορμή την επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα. Ο δικός τους όμως φιλόσοφος έγραψε για αυτή την χώρα. «Όσος σκοτεινός κι αν είναι ο κόσμος, αρκεί ένα κομμάτι ελληνικής σκέψης για να φωτιστεί». ΝΙΤΣΕ
Αυτήν την χώρα, οι αυτοαποκαλούμενοι σωτήρες της, αυτοί που κάνουν format τις λίστες με τα μαύρα χρήματά τους, αυτοί που διεθνείς τοκογλύφοι τους κρατούν όμηρους, έχοντας προφανώς αποδείξεις των ανομημάτων, δέχτηκαν να την βάλουν συρματοπλέγματα. Δέχτηκαν ειδικές οικονομικές ζώνες για να δουλεύουν οι έλληνες ως σύγχρονοι κολίγοι.
Δέχτηκαν να γίνει η χώρα ορνιθοτροφείο και ιχθυοτροφείο, μόνο για αναπαραγωγή για να διαλέγει ο τοκογλύφος απευθείας το προϊόν που επιθυμεί για τροφή του.
Ο Έλληνας ποτέ δεν ήταν του καλουπιού. Πάντα υπήρξε αλήτης. Όταν αυτή η λέξη στα αρχαία σήμαινε, περιπλανώμενος, αναζητητής, ερευνητής, στοχαστής.
Το 1890 πεθαίνει στις φυλακές Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών, Ρόκος Χοϊδάς. Είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος μετά την καταδίκη του σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια. Διακήρυττε ότι η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από τον βασιλιά.
Ναι! Η εθνική κυριαρχία, η ελευθερία να αποφασίζει ο ίδιος ο λαός για την πορεία του και τη μοίρα του είναι πάνω από όλα και όλους. Αυτό δεν διδάχτηκαν στα σχολεία οι πολιτικοί που σήμερα άλλα πράττουν; Αυτήν την ελληνική αρχαία σκέψη δεν επικαλούνται ως απλοί άνθρωποι! Αυτό δεν τιμούν στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου! Το τι τιμούν, τι πιστεύουν και ποιους υπηρετούν (στην πράξη και όχι στην θεωρία) το απέδειξαν περίτρανα , τουλάχιστον αυτά τα τρία χρόνια.
«Κύριε όχι με αυτούς- Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου» Σεφέρης
Υ.Γ Η λαϊκή Μούσα μίλησε για θέλημα Θεού στο πάρσιμο της πόλης. Το θέλημα Θεού ερμηνεύεται σαν μια δίκαιη τιμωρία. Η αλαζονεία της Εξουσίας, οι έριδες για τη Νομή της Εξουσίας, διαχρονικό φαινόμενο, τα σκάνδαλα, η διαφθορά, ο πλουτισμός, η φθορά των αξιών και η περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων έχουν το τίμημά τους. Πικρό, σκληρό, βίαιο. Δυστυχώς όλοι οι εξουσιαστές ξεχνούν την ιστορία και δεν διδάσκονται από τα διδάγματά της. Δεν θυμήθηκαν οι Βυζαντινοί εξουσιαστές την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν θυμήθηκαν την πτώση της. Δεν προβληματίστηκαν πως έπεσε την ώρα που οι εξουσιαστές είχαν εφαρμόσει το ιστορικό δόγμα, «άρτον και θεάματα», ενώ ο λαός λιμοκτονούσε, υπέφερε και διώκονταν και οι άνθρωποι του συστήματος ζούσαν μέσα στην χλιδή, την ηδονή και την αλαζονεία. Την ώρα που στα σαλόνια της εξουσίας είχαν ξεπέσει το μέτρο και η αισθητική και η ηθική είχε ισοπεδωθεί. Τα ίδια φαινόμενα, με παραλλαγές, παρατηρούνται και σήμερα. Η εξουσία πάντα η ίδια. Τα μάτια της πάντα πέτρινα, σαν της Μέδουσας, για να μην βλέπει τα ανθρώπινα δράματα γύρω της…….
Tromaktiko
«Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος» Επί Ασπαλάθων – Γ. Σεφέρης.
Ο Σεφέρης με το ποίημα του αυτό θυμίζει τα διδάγματα της ιστορίας. Όλοι οι δικτάτορες (αυτοί που κατήργησαν την δημοκρατία, ή που την αλλοίωσαν, παραβίασαν νόμους και συντάγματα) όλοι οι Τύραννοι (τοκογλύφοι, αλαζόνες, άρπαγες) αργά ή γρήγορα ταπεινώνονται και τιμωρούνται, όπως ακριβώς ο αρχαίος Αρδαίος. Η αλαζονική τους έπαρση, τους οδηγεί στην καταστροφή.
Αυτός ο μεγάλος μας ποιητής, το 1969 έγραψε: «Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω, αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα ως τώρα τελευταία έπαψα κατά κανόνα ν’ αγγίζω τέτοια θέματα. Εξ άλλου τα όσα δημοσίευσα ως τις αρχές του 1967, και η κατοπινή στάση μου (δεν έχω δημοσιευσει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία) έδειχναν, μου φαίνεται αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.
Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:
Κλείνουν δυο χρόνια που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς όλως διόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας, στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Είναι μια κατάσταση υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι’ αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά.
Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δε λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.
Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει, αναπότρεπτη, στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία, τόσο προχωρεί το κακό.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα απολύτως πολιτικό δεσμό, και μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.
Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική επιταγή.
Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω. 28 Μαρτίου 1969.
Είναι δεδομένο ότι αν ζούσε σήμερα, θα βρισκόταν σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσει. Ίσως μιλούσε πάλι λίγες μέρες μετά την επέτειο του ΟΧΙ που πλησιάζει. Τότε που ο ελληνικός λαός είπε όχι στην παράδοση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Τότε που αγωνίστηκε και πάλι για τις αιώνιες πανανθρώπινες αξίες. Για την ελευθερία, για την αξιοπρέπεια, για την τιμή του ανθρώπου, την τιμή του κόσμου!
Αυτήν την εθνική κυριαρχία κάποιοι πολιτικοί την παραδώσανε χωρίς τουφεκιά στους τοκογλύφους και στους τραπεζίτες! Παραδώσανε την αξιοπρέπεια και την τιμή του ανθρώπου σε αρπακτικά για να την ποδοπατήσουν και να την ξεσχίσουν για να πάρουν όχι το χρήμα, αυτό είναι το λιγότερο για αυτούς. Αυτό το μαζεύουν ή το τυπώνουν με χίλιους τρόπους, αλλά για να πάρουν την ψυχή αυτού του περήφανου λαού.
Επισκέπτεται την χώρα του σκότους, γράφτηκε σε ηλεκτρονική σελίδα της Γερμανίας, με αφορμή την επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα. Ο δικός τους όμως φιλόσοφος έγραψε για αυτή την χώρα. «Όσος σκοτεινός κι αν είναι ο κόσμος, αρκεί ένα κομμάτι ελληνικής σκέψης για να φωτιστεί». ΝΙΤΣΕ
Αυτήν την χώρα, οι αυτοαποκαλούμενοι σωτήρες της, αυτοί που κάνουν format τις λίστες με τα μαύρα χρήματά τους, αυτοί που διεθνείς τοκογλύφοι τους κρατούν όμηρους, έχοντας προφανώς αποδείξεις των ανομημάτων, δέχτηκαν να την βάλουν συρματοπλέγματα. Δέχτηκαν ειδικές οικονομικές ζώνες για να δουλεύουν οι έλληνες ως σύγχρονοι κολίγοι.
Δέχτηκαν να γίνει η χώρα ορνιθοτροφείο και ιχθυοτροφείο, μόνο για αναπαραγωγή για να διαλέγει ο τοκογλύφος απευθείας το προϊόν που επιθυμεί για τροφή του.
Ο Έλληνας ποτέ δεν ήταν του καλουπιού. Πάντα υπήρξε αλήτης. Όταν αυτή η λέξη στα αρχαία σήμαινε, περιπλανώμενος, αναζητητής, ερευνητής, στοχαστής.
Το 1890 πεθαίνει στις φυλακές Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών, Ρόκος Χοϊδάς. Είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος μετά την καταδίκη του σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια. Διακήρυττε ότι η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από τον βασιλιά.
Ναι! Η εθνική κυριαρχία, η ελευθερία να αποφασίζει ο ίδιος ο λαός για την πορεία του και τη μοίρα του είναι πάνω από όλα και όλους. Αυτό δεν διδάχτηκαν στα σχολεία οι πολιτικοί που σήμερα άλλα πράττουν; Αυτήν την ελληνική αρχαία σκέψη δεν επικαλούνται ως απλοί άνθρωποι! Αυτό δεν τιμούν στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου! Το τι τιμούν, τι πιστεύουν και ποιους υπηρετούν (στην πράξη και όχι στην θεωρία) το απέδειξαν περίτρανα , τουλάχιστον αυτά τα τρία χρόνια.
«Κύριε όχι με αυτούς- Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου» Σεφέρης
Υ.Γ Η λαϊκή Μούσα μίλησε για θέλημα Θεού στο πάρσιμο της πόλης. Το θέλημα Θεού ερμηνεύεται σαν μια δίκαιη τιμωρία. Η αλαζονεία της Εξουσίας, οι έριδες για τη Νομή της Εξουσίας, διαχρονικό φαινόμενο, τα σκάνδαλα, η διαφθορά, ο πλουτισμός, η φθορά των αξιών και η περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων έχουν το τίμημά τους. Πικρό, σκληρό, βίαιο. Δυστυχώς όλοι οι εξουσιαστές ξεχνούν την ιστορία και δεν διδάσκονται από τα διδάγματά της. Δεν θυμήθηκαν οι Βυζαντινοί εξουσιαστές την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν θυμήθηκαν την πτώση της. Δεν προβληματίστηκαν πως έπεσε την ώρα που οι εξουσιαστές είχαν εφαρμόσει το ιστορικό δόγμα, «άρτον και θεάματα», ενώ ο λαός λιμοκτονούσε, υπέφερε και διώκονταν και οι άνθρωποι του συστήματος ζούσαν μέσα στην χλιδή, την ηδονή και την αλαζονεία. Την ώρα που στα σαλόνια της εξουσίας είχαν ξεπέσει το μέτρο και η αισθητική και η ηθική είχε ισοπεδωθεί. Τα ίδια φαινόμενα, με παραλλαγές, παρατηρούνται και σήμερα. Η εξουσία πάντα η ίδια. Τα μάτια της πάντα πέτρινα, σαν της Μέδουσας, για να μην βλέπει τα ανθρώπινα δράματα γύρω της…….
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΟΚ ! Αφαίρεσαν το στομάχι 18χρονης για να ζήσει! - Δείτε τι έπαθε
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δεν πρόλαβε να ξεφύγει ο ασυνείδητος οδηγός
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
