2012-08-24 12:54:53
Από τα μεγαλύτερα παραμύθια του «Ιού» της Ελευθεροτυπίας στην σειρά των άρθρων του για την εγκληματικότητα των Ελλήνων μεταναστών. Δυστυχώς αυτό το άρθρο κυριάρχησε και τον χρησιμοποιούν ακόμα σχεδόν όλοι οι ψευτοπροοδευτικοί για να ισοσκελίσουν την παραβατικότητα των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα με κάποια περιστατικά που συνέβησαν το 1909 στις ΗΠΑ..
Τα άρθρα αυτά ξεκίνησαν το 1998 και αναφέρονταν κυρίως στους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ, ενώ υπήρξε και άρθρο για τους Έλληνες μετανάστες στην Αυστραλία. Το τελευταίο αυτό άρθρο (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 30/4/2006) επιχειρεί να αναθερμάνει το θέμα και άρα να ταυτίσει τους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ με τους παράνομους μετανάστες που εισήλθαν στην Ελλάδα από το 1990 και μετά. Και οι «Ιοί» είναι ειλικρινείς ως προς τον σκοπό της ταύτισης αυτής: για να την χρησιμοποιήσουν ως όχημα πίεσης για την νομιμοποίηση των παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα. Σημαντικό εμπόδιο στον όλο συλλογισμό τους είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες, όπου πήγαν ως μετανάστες, πήγαν κατόπιν νομίμων διαδικασιών. Ένα τμήμα του άρθρου των «Ιών» προσπαθεί να αναιρέσει και αυτό το γεγονός. Ας δούμε όμως τα δύο αυτά θέματα ξεχωριστά:
Τα στοιχεία που παραθέτει ο «Ιός» έχουν μόνο σχετική αποδεικτική αξία. Π.χ. ο πίνακας 2 (κατηγορηθέντες για κακουργήματα από την Αστυνομία του Σικάγου σε τρεις πενταετίες) καταδεικνύει ότι η εγκληματικότητα των Ελλήνων μεταναστών στο Σικάγο ήταν ουσιαστικά στο ίδιο επίπεδο με αυτής των Αμερικανών. Το ίδιο ισχύει και για τον πίνακα 3 που παραθέτει συνολικά στοιχεία από 9 πόλεις για έναν χρόνο. Σε κάποια σοβαρά αδικήματα υπερτερούσαν οι Αμερικανοί, σε κάποια οι Έλληνες και ο μέσος όρος ήταν ουσιαστικά ο ίδιος. Ομοίως και για τον πίνακα 5 (καταδικασθέντες για κακουργήματα στο Σικάγο σε τρεις πενταετίες) ο οποίος δείχνει το αντίθετο από εκείνο που υποστηρίζουν οι «Ιοί»! Αξίζει επίσης να θυμίσουμε ότι ο «Ιός» στις 21/3/1998, αναφερόμενος στα ίδια στοιχεία, παρέθετε δήλωση του εγκληματολόγου Thorsten Sellin ο οποίος παραδεχόταν ότι «Ακόμα κι αν διαθέταμε ακριβή στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της αξιολόγησης και της χρησιμότητας των εγκληματολογικών στατιστικών». Άρα, όταν ο ίδιος ο μελετητής παραδέχεται ότι τα πληθυσμιακά στοιχεία που έχει στην διάθεσή του είναι διαβλητά, δείχνει τουλάχιστον εμπάθεια η χρήση αυτών των στοιχείων για την εξαγωγή απόλυτων συμπερασμάτων - όπως κάνει ο «Ιός». Επιπλέον, ειδικά για την πόλη του Σικάγου, πηγές αναφέρουν ότι ο πραγματικός πληθυσμός των Ελλήνων ήταν τουλάχιστον τριπλάσιος, καθώς πολλοί πήγαιναν ως εποχικοί εργάτες και επομένως δεν αποτελούσαν τμήμα του μόνιμου πληθυσμού της πόλης (π.χ. Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα: οι Απαρχές 1900-1922, επιστ. επιμέλεια Χρήστος Χατζηιωσήφ, Αθήνα: Εκδόσεις Βιβλιόραμα, σελ. 161).
Την δήθεν «λαθρομετανάστευση» Ελλήνων προς τις ΗΠΑ ο «Ιός» την ... «αποδεικνύει» μιλώντας για τους «παντρόνε» οι οποίοι έβρισκαν δουλειά στους μετανάστες, διευθετούσαν θέματά τους και τους βοηθούσαν στην αρχή της εγκατάστασής τους στις ΗΠΑ. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι κάποιοι «παντρόνε» έφερναν κάποιους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ με παράνομες μεθόδους, αυτό δεν μπορεί ουδόλως να επεκτείνεται στο σύνολο των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ οι οποίοι πήγαν κατόπιν διμερών συμφωνιών και συνεργασίας των δύο κυβερνήσεων. Μπορεί η εξαίρεση στην περίπτωση της μετανάστευσης Ελλήνων προς τις ΗΠΑ να ταυτίζεται με τον κανόνα στην περίπτωση της εισροής παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα; Μάλιστα οι «Ιοί» «λησμονούν» ότι ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα μεσολαβεί ο ... Ατλαντικός Ωκεανός και άρα η παράνομη μετανάστευση μπορούσε να γίνει πολύ δύσκολα και όχι για μεγάλο αριθμό ανθρώπων, καθώς η επικοινωνία γινόταν με υπερωκεάνια και το ταξίδι διαρκούσε εβδομάδες.
Για να αντιληφθεί ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης τις χαώδεις διαφορές των δύο εκ του πονηρού ταυτιζομένων περιπτώσεων παρατίθεται απόσπασμα είδησης όπως αναφέρθηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19 Μαΐου 1953. Την είδηση αυτή την παρουσίασε ο κ. Μιχάλης Κατσίγερας στην στήλη «Φιλίστωρ» της ίδιας εφημερίδας στις 19/5/2002: «Δια του υπερωκεανίου «Σήβεν Σηζ» ανεχώρησαν δι’ Αυστραλίαν περί τους 270 Έλληνες μετανάσται, μερίμνη της διακυβερνητικής επιτροπής μεταναστεύσεως. Η αυστραλιανή Κυβέρνησις εκτιμήσασα τας αρετάς του Έλληνος μετανάστου, ειδοποίησε την ενταύθα επιτροπήν ότι θα δεχθή εκτός προγράμματος και άλλους 300 Έλληνας μετανάστας εντός του Ιουνίου». Στην ίδια στήλη στις 16/5/2004 διαβάζουμε «Αφίκετο η πρώτη αποστολή Ελλήνων εργατών, οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν εις τα ανθρακωρυχεία του λεκανοπεδίου του Σαρλερουά. Τους αφιχθέντας υπεδέχθησαν πολυάριθμοι ελληνικαί και βελγικαί προσωπικότητες».
Έχουν σχέση όλ’αυτά με την παράνομη είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών κυρίως από ξηράς από το 1990 και μετά; Έχει καμμία σχέση η ανεξέλεγκτη και παράνομη εισροή αλλοδαπών στην χώρα μας και οι εναγώνιες προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησής τους με ό,τι μόλις διαβάσατε; Μήπως οι εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί που ήρθαν στην χώρα μας ήταν προϊόν συσκέψεων διακυβερνητικών επιτροπών μεταναστεύσεως; Υπήρξε καταγραφή των αναγκών της Ελληνικής οικονομίας ανά κλάδο απασχόλησης και ανά γεωγραφικό διαμέρισμα; Υπήρξε προγραμματισμός και οργάνωση; Υπήρξαν αριθμητικοί περιορισμοί και ποσοστώσεις; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι ευνόητες και καταδεικνύουν όχι μόνο τις χαώδεις διαφορές μεταξύ των δύο περιπτώσεων αλλά και τα πραγματικά κίνητρα όσων επιχειρούν τέτοιου είδους παραλληλισμούς και ταυτίσεις. Βεβαίως, και οι ίδιοι οι «Ιοί», οι οποίοι ταυτίζουν τους Έλληνες (νόμιμους) μετανάστες με τους παράνομους «Αλβανούς» όπως τους αποκαλούν, «ξεχνούν» πολύ βολικά ότι και εκείνοι είχαν παραδεχθεί ότι η περίπτωση των Αλβανών παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα ταιριάζει όχι με εκείνη των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ, αλλά με εκείνη των Μεξικανών οι οποίοι εισέρχονται εκεί λαθραίως και μαζικά («Ιός» 28/11/1999).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο «Ιός», προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις «ξέχασε» τις επιφυλάξεις του Sellin (τον οποίον επικαλείται), «ξέχασε» ότι μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας μεσολαβεί ένας ... ωκεανός, «ξέχασε» ότι είχε παραδεχθεί ότι η παράνομη είσοδος των Αλβανών στην Ελλάδα ταυτίζεται με εκείνη των Μεξικανών στις ΗΠΑ... Ας του θυμίσουμε και κάτι ακόμα.
Στις 14/6/1998 ο «Ιός», χρησιμοποιώντας την εργασία του Ελληνοαμερικανού καθηγητή John Bitzes η οποία αναφερόταν σε κάποια ταραχή κατά των Ελλήνων στην Νότια Όμαχα το 1909, προσπάθησε να δημιουργήσει και πάλι εντυπώσεις. Ο γράφων επικοινώνησε με τον καθηγητή Bitzes, του έστειλε το εν λόγω δημοσίευμα καθώς και σχετικό υλικό. Ο κ. καθηγητής έγραψε το γράμμα που ακολουθεί το οποίο το απευθύνει στον Ελληνικό Λαό. Οι υπογραμμίσεις είναι του μεταφράζοντος. Κάποια σχόλια εντός των παρενθέσεων προστέθηκαν ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή παρανόηση για τα γραφόμενα του καθηγητού και έγιναν κατόπιν περαιτέρω επικοινωνίας του μεταφράζοντος με τον Dr Bitzes.
Η ανάγνωση του γράμματος πείθει και τον πλέον δύσπιστο για το που βρίσκεται η αλήθεια στην όλη υπόθεση.
24 Ιουλίου 1998
Γράμμα στον λαό της Ελλάδος από έναν Αμερικανό ελληνικής καταγωγής
Με βαριά καρδιά και έναν βαθμό αμφιθυμίας γράφω σε εσάς σε αυτήν την περίσταση. Στις 6 Απριλίου 1998, ο Δημήτρης Ψαρράς της δικής σας ταμπλοϊντ «Ελευθεροτυπία» (Σ.τ.Μ : για την διάκριση του κ. Μπίτζες μεταξύ εφημερίδος και ταμπλόϊντ βλέπε το υστερόγραφο στο τέλος του γράμματος) τηλεφώνησε ανυπόμονος για πληροφορίες για την ανθελληνική ταραχή στην Νότια Όμαχα της Νεμπράσκα των ΗΠΑ το 1909. Όπως παρατήρησε, πληροφορίες πάνω στο θέμα δεν είναι προθύμως διαθέσιμες, γιατί για πάνω από μισό αιώνα ήταν ένα από τα πιο καλοφυλαγμένα μυστικά της Ελληνικής κοινότητος της Όμαχα (η Νότια Όμαχα δεν αποτελούσε μέρος της Όμαχα μέχρι το 1915). Οι τοπικοί ιστορικοί επίσης έμοιαζαν να μην γνωρίζουν τίποτα για το τραγικό γεγονός μέχρι που ο Δρ. Φρέντερικ Άντριαν του Πανεπιστημίου της Όμαχα μου ανάθεσε το θέμα αυτό για την διατριβή μου για το Master το 1961 κατά διαταγή του Καθηγητού Όσκαρ Χάντλιν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Κατά συνέπεια, έστειλα στον κ. Ψαρρά ένα αντίγραφο ενός άρθρου για την ταραχή γραμμένο από εμένα και δημοσιευμένο στην ιστορικό περιοδικό “Nebraska History” (Καλοκαίρι 1970). (Το 1971 έλαβα το Βραβείο James L. Sellers και 500 δολάρια για το καλύτερο άρθρο της χρονιάς). Το άρθρο δεν περιείχε την περιγραφή του φόνου του Νικόλα Τζιμίκα από την αστυνομία της Νότιας Όμαχα για να εκδικηθούν τον θάνατο ενός συναδέλφου αστυνομικού που σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με γνωστό Έλληνα χαρτοπαίκτη. Ο Τζιμίκας ήταν ένας αθώος νέος Έλληνας μετανάστης από τα Γρεβενά της Μακεδονίας, που ήταν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνη την περίοδο. Ήταν 23 ετών. Το 1977, πήγα στην Ουάσιγκτων DC και βρήκα μία έκθεση του φόνου στα αρχεία του State Department καθώς τα τοπικά έγγραφα είχαν εξαφανιστεί. Έτσι, έστειλα επίσης στον κ. Ψαρρά ένα αντίγραφο μίας εργασίας που παρουσίασα κατά την προεδρία μου στον τοπικό Σύνδεσμο Φί Βήτα Κάππα.
Ειλικρινά, εμπιστεύθηκα τον κ. Ψαρρά, ο οποίος υποσχέθηκε να μου στείλει ένα αντίγραφο του άρθρου που θα δημοσιευόταν στην «Ελευθεροτυπία». Δεν κράτησε την υπόσχεσή του καθώς δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 1998. Προς έκπληξίν μου, έλαβα ένα αντίγραφο του άρθρου που δημοσιεύθηκε στο κυριακάτικο συμπλήρωμα της «Ελευθεροτυπίας», «Ο ΙΟΣ» (το οποίο επίσης σημαίνει δηλητήριο στα Ελληνικά) από έναν φίλο στην Αθήνα. Διαβάζοντας το άρθρο, βρήκα ότι το υλικό και το όνομά μου είχαν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από καιροσκόπους ώστε να προωθήσουν την δική τους εγωιστική κοινωνικο-πολιτική ατζέντα του εντυπωσιασμού. Το άρθρο υπογραφόταν από την «τετράδα του Ιού»: Τάσος Κωστόπουλος, Δημήτρης Τρίμης, Αγγέλικα Ψαρρά και Δημήτρης Ψαρράς. Χρησιμοποίησαν την εργασία μου για να ατιμάσουν του Έλληνες που είχαν μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του Εικοστού Αιώνα, με σκοπό να υπερασπιστούν εγκληματικές πράξεις από παράνομους Αλβανούς, οι οποίοι έχουν προσφάτως τρομοκρατήσει την Ελλάδα με εγκλήματα, που ήταν γνωστά σε εμάς στις Ηνωμένες Πολιτείες προτού εμπλακώ εν αγνοία μου σε αυτό το ατυχές επεισόδιο.
Το άρθρο που έγραψαν οι «τέσσερις» ήταν αρκετά ακριβές, αν εξαιρέσουμε ότι είπαν ψέμματα κάνοντας παραλείψεις: το 1909, οι Έλληνες που ζούσαν στην Νότια Όμαχα δεν ήταν παράνομοι μετανάστες, και σαν εθνική ομάδα δεν παρανομούσαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα μεταναστών στην Νεμπράσκα. Στην πραγματικότητα, η ταραχή προκλήθηκε από έναν αριθμό παραγόντων, οι οποίοι στην φύση τους ήταν πρωταρχικά κοινωνικο-οικονομικοί και πιθανότατα θρησκευτικοί. Οι Έλληνες που ζούσαν το 1909 στην Νότια Όμαχα ήταν από τους εργοδότες τους ευρέως σεβαστοί ως επιχειρηματίες και ως σκληρά εργαζόμενοι. Αυτό που με πλήγωσε περισσότερο ήταν το ότι το άρθρο μου περιβαλλόταν από αποκόμματα από τον «Ελληνικό Αστέρα» (Σικάγο), μία ταμπλόϊντ σαν την «Ελευθεροτυπία», η οποία επίσης χρησιμοποιούσε τον εντυπωσιασμό, αλλά την οποία και εγώ, επίσης, έχω βρεί χρήσιμη. Πραγματικά, υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνοι που πιστεύουν ότι οι ταμπλόϊντ υπηρετούν τον αντίχριστο (Σ.τ.Μ: το σχόλιο αυτό του κ. Bitzes γίνεται για να τονιστεί η κακή δημοσιογραφία η οποία γίνεται από τις ταμπλόϊντ). Επιπλέον, σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι Έλληνες σπέρνουν τον τρόμο στην Νέα Υόρκη», η «Ελευθεροτυπία», στην σελίδα 24, χρησιμοποίησαν στατιστικές του 1929 για το έγκλημα στην Νέα Υόρκη, οι οποίες ήταν εκτός του ιστορικού πλαισίου και πολύ πιθανόν λανθασμένες (βλέπε το φύλλο της 21 Μαρτίου 1998).
Αυτός ο τύπος ταμπλόϊντ δημοσιογραφίας μπορεί μόνο να βλάψει την Ελληνική Δημοκρατία και τον λαό της, που αγαπά την ελευθερία και δουλεύει σκληρά. Και εμείς έχουμε ταμπλόϊντ εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που εκμεταλλεύονται την ιστορία και την ελευθερία που η δημοκρατία παρέχει για να προωθήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες. Πρέπει να παραδεχθώ, ωστόσο, ότι ακουσίως κάνουν κάποιο καλό όπως στην περίπτωση των «τεσσάρων». Πρόσφατα, δέχθηκα τηλεφωνήματα από την Γερμανία και την Αθήνα από συγγενείς του Νικόλα Τζιμίκα. Με δάκρυα και πικρή χαρά με ευχαρίστησαν που αποκάλυψα την ιστορία του τι συνέβη στον Νικόλα. Όταν ξαναέχω νέα τους, θα προσπαθήσω με την άδειά τους να κάνω εκταφή των λειψάνων του και να τα επιστρέψω στην γενέτειρά του για ταφή.
Επίσης, πρέπει να ξέρετε, ότι υπάρχουν χιλιάδες Ηπειρώτες από την Αλβανία και την Ελλάδα που μετανάστευσαν (και μεταναστεύουν) στις Ηνωμένες Πολιτείες στην αρχή του Αιώνα. Συνήθως συμμετείχαν στις Ορθόδοξες Χριστιανικές κοινότητες. Σήμερα, οι περισσότεροι από αυτούς και οι απόγονοί τους έχουν υψηλή μόρφωση και είναι σεβαστοί πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως χιλιάδες Ελλήνων μεταναστών και απογόνων τους που ζουν ως πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Ηπειρώτες είναι περήφανοι για την αρχαία Ελληνική, Ορθόδοξη Χριστιανική, Βυζαντινή και σύγχρονη Ελληνική κληρονομιά.
Όσο για μένα, γεννήθηκα στην Νότια Όμαχα της Νεμπράσκα στις 9 Δεκεμβρίου 1926 πέντε μήνες μετά την άφιξη των γονέων μου στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Χίο, όπου οι συγγενείς μας είχαν βρεί καταφύγιο μετά την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Κατά συνέπεια, θεωρώ τον εαυτό μου Χιώτη γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μεγάλωμα στην Νότια Όμαχα ήταν δύσκολο για τους νέους Ελληνο-Αμερικανούς, οι οποίοι υφίσταντο ταλαιπωρίες και ώρες ώρες απεκαλούντο «βρωμο-Έλληνες» όπως είχαν αποκληθεί οι προκάτοχοί τους το 1909. Οι Έλληνες που ζούσαν εδώ στην δεκαετία του 1930 δεν ήξεραν τίποτα για την ταραχή η οποία έδιωξε περισσότερους από 2.000 Έλληνες από την Νότια Όμαχα. Οι περισσότεροι νέοι Ελληνο-Αμερικάνοι απομακρύνθηκαν από τους βασανιστές τους. Εγώ ήμουν μία από τις εξαιρέσεις. Ως αποτέλεσμα, είχα δημιουργήσει μία φήμη καυγατζή. Υφιστάμην σωματική τιμωρία από τον διευθυντή στο σχολείο και υφιστάμην περισσότερη τιμωρία από τον πατέρα μου όταν επέστρεφα σπίτι (Για κάποιο λόγο, οι γονείς μου ήξεραν όποτε έμπλεκα σε φασαρίες). Αναπολώντας, μου φαίνεται ότι οι Αμερικανοί της περιόδου του 1909 είχαν διδαχθεί ότι οι Έλληνες μετανάστες ήταν οτιδήποτε άλλο παρά απόγονοι των Ελλήνων της αρχαιότητας, όπως ο Όμηρος, ο Αριστοτέλης και ο Πλάτων. Δυστυχώς, πρέπει να σας πληροφορήσω ότι στην χώρα μου υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι σήμερα αρνούνται να πιστέψουν ότι οι Έλληνες μετανάστες έχουν ρίζες στην αρχαιότητα της Ελλάδος. Γιατί; Ίσως, είναι ζηλοφθονία ενισχυμένη από άγνοια, και υπάρχει επίσης η πραγματικότητα ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θέλουν να πιστέψουν. Οι περισσότεροι Αμερικανοί ωστόσο, άλλαξαν απόψεις κατά την διάρκεια της περιόδου 1940-41 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Έλληνες πολέμησαν τις λεγεώνες του Μουσολίνι και του Χίτλερ όπως οι πρόγονοί τους είχαν πολεμήσει στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες και στην Σαλαμίνα. Μετά τον πόλεμο, με Συμμαχική βοήθεια, ο Ελληνικός λαός πολέμησε την κομμουνιστική τρομοκρατία και εμπόδισε να βρεθεί το έθνος πίσω από το Σταλινικό Σιδηρούν Παραπέτασμα.
Σήμερα, η Ελλάς είναι μία περήφανη δημοκρατία, αλλά ακόμα και οι Έλληνες της αρχαιότητας ήταν πρόθυμοι να παραδεχθούν ότι η ελευθερία την οποία η δημοκρατία παρέχει μπορεί να στρεβλωθεί από τους συντελεστές της διχόνοιας, του μίσους και της άμετρης επιθυμίας για δύναμη ώστε να μετατραπεί μία δημοκρατία σε αναρχία και μετά σε τυραννία. Όλοι εμείς που πιστεύουμε στην δημοκρατία πρέπει πάντα να είμαστε πρόθυμοι να την υπερασπιστούμε.
Είθε ο Κύριος ο Θεός μας να βρίσκεται πάντα στο πλευρό σας. Σας ζητώ να προσεύχεστε για την χώρα μου όπως προσεύχομαι για την δική σας.
Ειλικρινώς,
(υπογραφή)
John G. Bitzes, Ph.D.
Υστερόγραφο : Για σαφήνεια, θα πρέπει να ορίσω την ταμπλόϊντ σε αντίθεση με την εφημερίδα. Μια ταμπλόιντ χρησιμοποιεί τον εντυπωσιασμό συνήθως για να αυξήσει την κυκλοφορία και την δύναμη της πειθούς της. Προσελκύει το ενδιαφέρον αυτών που μισούν, φοβούνται και ζηλοφθονούν και καθοδηγούνται από το συναίσθημα και την άγνοια. Μία εφημερίδα μεταδίδει ειδήσεις, γνώση και ιδέες για υγιή συνομιλία. Ο Φασισμός, ο Ναζισμός και ο Κομμουνισμός αργά ή γρήγορα σκοτώνουν αυτούς που διαφωνούν μαζί τους, η δημοκρατία ευδοκιμεί στην Παιδεία. Αυτός είναι ο ορισμός βασιζόμενος σε εβδομήντα ένα χρόνια πείρας και αγάπης για τα νέα μυαλά.
JGB
* ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουτί της Πανδώρας: Παράνομη Μετανάστευση και Νομιμοποίηση στην Ελλάδα» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 8 (Ιούλιος 2006) του μηνιαίου περιοδικού «Ρεσάλτο»
Eglimatikotita
Τα άρθρα αυτά ξεκίνησαν το 1998 και αναφέρονταν κυρίως στους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ, ενώ υπήρξε και άρθρο για τους Έλληνες μετανάστες στην Αυστραλία. Το τελευταίο αυτό άρθρο (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 30/4/2006) επιχειρεί να αναθερμάνει το θέμα και άρα να ταυτίσει τους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ με τους παράνομους μετανάστες που εισήλθαν στην Ελλάδα από το 1990 και μετά. Και οι «Ιοί» είναι ειλικρινείς ως προς τον σκοπό της ταύτισης αυτής: για να την χρησιμοποιήσουν ως όχημα πίεσης για την νομιμοποίηση των παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα. Σημαντικό εμπόδιο στον όλο συλλογισμό τους είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες, όπου πήγαν ως μετανάστες, πήγαν κατόπιν νομίμων διαδικασιών. Ένα τμήμα του άρθρου των «Ιών» προσπαθεί να αναιρέσει και αυτό το γεγονός. Ας δούμε όμως τα δύο αυτά θέματα ξεχωριστά:
Τα στοιχεία που παραθέτει ο «Ιός» έχουν μόνο σχετική αποδεικτική αξία. Π.χ. ο πίνακας 2 (κατηγορηθέντες για κακουργήματα από την Αστυνομία του Σικάγου σε τρεις πενταετίες) καταδεικνύει ότι η εγκληματικότητα των Ελλήνων μεταναστών στο Σικάγο ήταν ουσιαστικά στο ίδιο επίπεδο με αυτής των Αμερικανών. Το ίδιο ισχύει και για τον πίνακα 3 που παραθέτει συνολικά στοιχεία από 9 πόλεις για έναν χρόνο. Σε κάποια σοβαρά αδικήματα υπερτερούσαν οι Αμερικανοί, σε κάποια οι Έλληνες και ο μέσος όρος ήταν ουσιαστικά ο ίδιος. Ομοίως και για τον πίνακα 5 (καταδικασθέντες για κακουργήματα στο Σικάγο σε τρεις πενταετίες) ο οποίος δείχνει το αντίθετο από εκείνο που υποστηρίζουν οι «Ιοί»! Αξίζει επίσης να θυμίσουμε ότι ο «Ιός» στις 21/3/1998, αναφερόμενος στα ίδια στοιχεία, παρέθετε δήλωση του εγκληματολόγου Thorsten Sellin ο οποίος παραδεχόταν ότι «Ακόμα κι αν διαθέταμε ακριβή στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της αξιολόγησης και της χρησιμότητας των εγκληματολογικών στατιστικών». Άρα, όταν ο ίδιος ο μελετητής παραδέχεται ότι τα πληθυσμιακά στοιχεία που έχει στην διάθεσή του είναι διαβλητά, δείχνει τουλάχιστον εμπάθεια η χρήση αυτών των στοιχείων για την εξαγωγή απόλυτων συμπερασμάτων - όπως κάνει ο «Ιός». Επιπλέον, ειδικά για την πόλη του Σικάγου, πηγές αναφέρουν ότι ο πραγματικός πληθυσμός των Ελλήνων ήταν τουλάχιστον τριπλάσιος, καθώς πολλοί πήγαιναν ως εποχικοί εργάτες και επομένως δεν αποτελούσαν τμήμα του μόνιμου πληθυσμού της πόλης (π.χ. Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα: οι Απαρχές 1900-1922, επιστ. επιμέλεια Χρήστος Χατζηιωσήφ, Αθήνα: Εκδόσεις Βιβλιόραμα, σελ. 161).
Την δήθεν «λαθρομετανάστευση» Ελλήνων προς τις ΗΠΑ ο «Ιός» την ... «αποδεικνύει» μιλώντας για τους «παντρόνε» οι οποίοι έβρισκαν δουλειά στους μετανάστες, διευθετούσαν θέματά τους και τους βοηθούσαν στην αρχή της εγκατάστασής τους στις ΗΠΑ. Ακόμα και αν δεχθούμε ότι κάποιοι «παντρόνε» έφερναν κάποιους Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ με παράνομες μεθόδους, αυτό δεν μπορεί ουδόλως να επεκτείνεται στο σύνολο των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ οι οποίοι πήγαν κατόπιν διμερών συμφωνιών και συνεργασίας των δύο κυβερνήσεων. Μπορεί η εξαίρεση στην περίπτωση της μετανάστευσης Ελλήνων προς τις ΗΠΑ να ταυτίζεται με τον κανόνα στην περίπτωση της εισροής παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα; Μάλιστα οι «Ιοί» «λησμονούν» ότι ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα μεσολαβεί ο ... Ατλαντικός Ωκεανός και άρα η παράνομη μετανάστευση μπορούσε να γίνει πολύ δύσκολα και όχι για μεγάλο αριθμό ανθρώπων, καθώς η επικοινωνία γινόταν με υπερωκεάνια και το ταξίδι διαρκούσε εβδομάδες.
Για να αντιληφθεί ο κάθε καλόπιστος αναγνώστης τις χαώδεις διαφορές των δύο εκ του πονηρού ταυτιζομένων περιπτώσεων παρατίθεται απόσπασμα είδησης όπως αναφέρθηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19 Μαΐου 1953. Την είδηση αυτή την παρουσίασε ο κ. Μιχάλης Κατσίγερας στην στήλη «Φιλίστωρ» της ίδιας εφημερίδας στις 19/5/2002: «Δια του υπερωκεανίου «Σήβεν Σηζ» ανεχώρησαν δι’ Αυστραλίαν περί τους 270 Έλληνες μετανάσται, μερίμνη της διακυβερνητικής επιτροπής μεταναστεύσεως. Η αυστραλιανή Κυβέρνησις εκτιμήσασα τας αρετάς του Έλληνος μετανάστου, ειδοποίησε την ενταύθα επιτροπήν ότι θα δεχθή εκτός προγράμματος και άλλους 300 Έλληνας μετανάστας εντός του Ιουνίου». Στην ίδια στήλη στις 16/5/2004 διαβάζουμε «Αφίκετο η πρώτη αποστολή Ελλήνων εργατών, οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν εις τα ανθρακωρυχεία του λεκανοπεδίου του Σαρλερουά. Τους αφιχθέντας υπεδέχθησαν πολυάριθμοι ελληνικαί και βελγικαί προσωπικότητες».
Έχουν σχέση όλ’αυτά με την παράνομη είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών κυρίως από ξηράς από το 1990 και μετά; Έχει καμμία σχέση η ανεξέλεγκτη και παράνομη εισροή αλλοδαπών στην χώρα μας και οι εναγώνιες προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησής τους με ό,τι μόλις διαβάσατε; Μήπως οι εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί που ήρθαν στην χώρα μας ήταν προϊόν συσκέψεων διακυβερνητικών επιτροπών μεταναστεύσεως; Υπήρξε καταγραφή των αναγκών της Ελληνικής οικονομίας ανά κλάδο απασχόλησης και ανά γεωγραφικό διαμέρισμα; Υπήρξε προγραμματισμός και οργάνωση; Υπήρξαν αριθμητικοί περιορισμοί και ποσοστώσεις; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι ευνόητες και καταδεικνύουν όχι μόνο τις χαώδεις διαφορές μεταξύ των δύο περιπτώσεων αλλά και τα πραγματικά κίνητρα όσων επιχειρούν τέτοιου είδους παραλληλισμούς και ταυτίσεις. Βεβαίως, και οι ίδιοι οι «Ιοί», οι οποίοι ταυτίζουν τους Έλληνες (νόμιμους) μετανάστες με τους παράνομους «Αλβανούς» όπως τους αποκαλούν, «ξεχνούν» πολύ βολικά ότι και εκείνοι είχαν παραδεχθεί ότι η περίπτωση των Αλβανών παρανόμων μεταναστών στην Ελλάδα ταιριάζει όχι με εκείνη των Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ, αλλά με εκείνη των Μεξικανών οι οποίοι εισέρχονται εκεί λαθραίως και μαζικά («Ιός» 28/11/1999).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο «Ιός», προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις «ξέχασε» τις επιφυλάξεις του Sellin (τον οποίον επικαλείται), «ξέχασε» ότι μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας μεσολαβεί ένας ... ωκεανός, «ξέχασε» ότι είχε παραδεχθεί ότι η παράνομη είσοδος των Αλβανών στην Ελλάδα ταυτίζεται με εκείνη των Μεξικανών στις ΗΠΑ... Ας του θυμίσουμε και κάτι ακόμα.
Στις 14/6/1998 ο «Ιός», χρησιμοποιώντας την εργασία του Ελληνοαμερικανού καθηγητή John Bitzes η οποία αναφερόταν σε κάποια ταραχή κατά των Ελλήνων στην Νότια Όμαχα το 1909, προσπάθησε να δημιουργήσει και πάλι εντυπώσεις. Ο γράφων επικοινώνησε με τον καθηγητή Bitzes, του έστειλε το εν λόγω δημοσίευμα καθώς και σχετικό υλικό. Ο κ. καθηγητής έγραψε το γράμμα που ακολουθεί το οποίο το απευθύνει στον Ελληνικό Λαό. Οι υπογραμμίσεις είναι του μεταφράζοντος. Κάποια σχόλια εντός των παρενθέσεων προστέθηκαν ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή παρανόηση για τα γραφόμενα του καθηγητού και έγιναν κατόπιν περαιτέρω επικοινωνίας του μεταφράζοντος με τον Dr Bitzes.
Η ανάγνωση του γράμματος πείθει και τον πλέον δύσπιστο για το που βρίσκεται η αλήθεια στην όλη υπόθεση.
24 Ιουλίου 1998
Γράμμα στον λαό της Ελλάδος από έναν Αμερικανό ελληνικής καταγωγής
Με βαριά καρδιά και έναν βαθμό αμφιθυμίας γράφω σε εσάς σε αυτήν την περίσταση. Στις 6 Απριλίου 1998, ο Δημήτρης Ψαρράς της δικής σας ταμπλοϊντ «Ελευθεροτυπία» (Σ.τ.Μ : για την διάκριση του κ. Μπίτζες μεταξύ εφημερίδος και ταμπλόϊντ βλέπε το υστερόγραφο στο τέλος του γράμματος) τηλεφώνησε ανυπόμονος για πληροφορίες για την ανθελληνική ταραχή στην Νότια Όμαχα της Νεμπράσκα των ΗΠΑ το 1909. Όπως παρατήρησε, πληροφορίες πάνω στο θέμα δεν είναι προθύμως διαθέσιμες, γιατί για πάνω από μισό αιώνα ήταν ένα από τα πιο καλοφυλαγμένα μυστικά της Ελληνικής κοινότητος της Όμαχα (η Νότια Όμαχα δεν αποτελούσε μέρος της Όμαχα μέχρι το 1915). Οι τοπικοί ιστορικοί επίσης έμοιαζαν να μην γνωρίζουν τίποτα για το τραγικό γεγονός μέχρι που ο Δρ. Φρέντερικ Άντριαν του Πανεπιστημίου της Όμαχα μου ανάθεσε το θέμα αυτό για την διατριβή μου για το Master το 1961 κατά διαταγή του Καθηγητού Όσκαρ Χάντλιν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Κατά συνέπεια, έστειλα στον κ. Ψαρρά ένα αντίγραφο ενός άρθρου για την ταραχή γραμμένο από εμένα και δημοσιευμένο στην ιστορικό περιοδικό “Nebraska History” (Καλοκαίρι 1970). (Το 1971 έλαβα το Βραβείο James L. Sellers και 500 δολάρια για το καλύτερο άρθρο της χρονιάς). Το άρθρο δεν περιείχε την περιγραφή του φόνου του Νικόλα Τζιμίκα από την αστυνομία της Νότιας Όμαχα για να εκδικηθούν τον θάνατο ενός συναδέλφου αστυνομικού που σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με γνωστό Έλληνα χαρτοπαίκτη. Ο Τζιμίκας ήταν ένας αθώος νέος Έλληνας μετανάστης από τα Γρεβενά της Μακεδονίας, που ήταν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνη την περίοδο. Ήταν 23 ετών. Το 1977, πήγα στην Ουάσιγκτων DC και βρήκα μία έκθεση του φόνου στα αρχεία του State Department καθώς τα τοπικά έγγραφα είχαν εξαφανιστεί. Έτσι, έστειλα επίσης στον κ. Ψαρρά ένα αντίγραφο μίας εργασίας που παρουσίασα κατά την προεδρία μου στον τοπικό Σύνδεσμο Φί Βήτα Κάππα.
Ειλικρινά, εμπιστεύθηκα τον κ. Ψαρρά, ο οποίος υποσχέθηκε να μου στείλει ένα αντίγραφο του άρθρου που θα δημοσιευόταν στην «Ελευθεροτυπία». Δεν κράτησε την υπόσχεσή του καθώς δημοσιεύθηκε στις 14 Ιουνίου 1998. Προς έκπληξίν μου, έλαβα ένα αντίγραφο του άρθρου που δημοσιεύθηκε στο κυριακάτικο συμπλήρωμα της «Ελευθεροτυπίας», «Ο ΙΟΣ» (το οποίο επίσης σημαίνει δηλητήριο στα Ελληνικά) από έναν φίλο στην Αθήνα. Διαβάζοντας το άρθρο, βρήκα ότι το υλικό και το όνομά μου είχαν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από καιροσκόπους ώστε να προωθήσουν την δική τους εγωιστική κοινωνικο-πολιτική ατζέντα του εντυπωσιασμού. Το άρθρο υπογραφόταν από την «τετράδα του Ιού»: Τάσος Κωστόπουλος, Δημήτρης Τρίμης, Αγγέλικα Ψαρρά και Δημήτρης Ψαρράς. Χρησιμοποίησαν την εργασία μου για να ατιμάσουν του Έλληνες που είχαν μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του Εικοστού Αιώνα, με σκοπό να υπερασπιστούν εγκληματικές πράξεις από παράνομους Αλβανούς, οι οποίοι έχουν προσφάτως τρομοκρατήσει την Ελλάδα με εγκλήματα, που ήταν γνωστά σε εμάς στις Ηνωμένες Πολιτείες προτού εμπλακώ εν αγνοία μου σε αυτό το ατυχές επεισόδιο.
Το άρθρο που έγραψαν οι «τέσσερις» ήταν αρκετά ακριβές, αν εξαιρέσουμε ότι είπαν ψέμματα κάνοντας παραλείψεις: το 1909, οι Έλληνες που ζούσαν στην Νότια Όμαχα δεν ήταν παράνομοι μετανάστες, και σαν εθνική ομάδα δεν παρανομούσαν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα μεταναστών στην Νεμπράσκα. Στην πραγματικότητα, η ταραχή προκλήθηκε από έναν αριθμό παραγόντων, οι οποίοι στην φύση τους ήταν πρωταρχικά κοινωνικο-οικονομικοί και πιθανότατα θρησκευτικοί. Οι Έλληνες που ζούσαν το 1909 στην Νότια Όμαχα ήταν από τους εργοδότες τους ευρέως σεβαστοί ως επιχειρηματίες και ως σκληρά εργαζόμενοι. Αυτό που με πλήγωσε περισσότερο ήταν το ότι το άρθρο μου περιβαλλόταν από αποκόμματα από τον «Ελληνικό Αστέρα» (Σικάγο), μία ταμπλόϊντ σαν την «Ελευθεροτυπία», η οποία επίσης χρησιμοποιούσε τον εντυπωσιασμό, αλλά την οποία και εγώ, επίσης, έχω βρεί χρήσιμη. Πραγματικά, υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες εκείνοι που πιστεύουν ότι οι ταμπλόϊντ υπηρετούν τον αντίχριστο (Σ.τ.Μ: το σχόλιο αυτό του κ. Bitzes γίνεται για να τονιστεί η κακή δημοσιογραφία η οποία γίνεται από τις ταμπλόϊντ). Επιπλέον, σε ένα άρθρο με τίτλο «Οι Έλληνες σπέρνουν τον τρόμο στην Νέα Υόρκη», η «Ελευθεροτυπία», στην σελίδα 24, χρησιμοποίησαν στατιστικές του 1929 για το έγκλημα στην Νέα Υόρκη, οι οποίες ήταν εκτός του ιστορικού πλαισίου και πολύ πιθανόν λανθασμένες (βλέπε το φύλλο της 21 Μαρτίου 1998).
Αυτός ο τύπος ταμπλόϊντ δημοσιογραφίας μπορεί μόνο να βλάψει την Ελληνική Δημοκρατία και τον λαό της, που αγαπά την ελευθερία και δουλεύει σκληρά. Και εμείς έχουμε ταμπλόϊντ εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που εκμεταλλεύονται την ιστορία και την ελευθερία που η δημοκρατία παρέχει για να προωθήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες. Πρέπει να παραδεχθώ, ωστόσο, ότι ακουσίως κάνουν κάποιο καλό όπως στην περίπτωση των «τεσσάρων». Πρόσφατα, δέχθηκα τηλεφωνήματα από την Γερμανία και την Αθήνα από συγγενείς του Νικόλα Τζιμίκα. Με δάκρυα και πικρή χαρά με ευχαρίστησαν που αποκάλυψα την ιστορία του τι συνέβη στον Νικόλα. Όταν ξαναέχω νέα τους, θα προσπαθήσω με την άδειά τους να κάνω εκταφή των λειψάνων του και να τα επιστρέψω στην γενέτειρά του για ταφή.
Επίσης, πρέπει να ξέρετε, ότι υπάρχουν χιλιάδες Ηπειρώτες από την Αλβανία και την Ελλάδα που μετανάστευσαν (και μεταναστεύουν) στις Ηνωμένες Πολιτείες στην αρχή του Αιώνα. Συνήθως συμμετείχαν στις Ορθόδοξες Χριστιανικές κοινότητες. Σήμερα, οι περισσότεροι από αυτούς και οι απόγονοί τους έχουν υψηλή μόρφωση και είναι σεβαστοί πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως χιλιάδες Ελλήνων μεταναστών και απογόνων τους που ζουν ως πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι Ηπειρώτες είναι περήφανοι για την αρχαία Ελληνική, Ορθόδοξη Χριστιανική, Βυζαντινή και σύγχρονη Ελληνική κληρονομιά.
Όσο για μένα, γεννήθηκα στην Νότια Όμαχα της Νεμπράσκα στις 9 Δεκεμβρίου 1926 πέντε μήνες μετά την άφιξη των γονέων μου στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Χίο, όπου οι συγγενείς μας είχαν βρεί καταφύγιο μετά την Καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Κατά συνέπεια, θεωρώ τον εαυτό μου Χιώτη γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μεγάλωμα στην Νότια Όμαχα ήταν δύσκολο για τους νέους Ελληνο-Αμερικανούς, οι οποίοι υφίσταντο ταλαιπωρίες και ώρες ώρες απεκαλούντο «βρωμο-Έλληνες» όπως είχαν αποκληθεί οι προκάτοχοί τους το 1909. Οι Έλληνες που ζούσαν εδώ στην δεκαετία του 1930 δεν ήξεραν τίποτα για την ταραχή η οποία έδιωξε περισσότερους από 2.000 Έλληνες από την Νότια Όμαχα. Οι περισσότεροι νέοι Ελληνο-Αμερικάνοι απομακρύνθηκαν από τους βασανιστές τους. Εγώ ήμουν μία από τις εξαιρέσεις. Ως αποτέλεσμα, είχα δημιουργήσει μία φήμη καυγατζή. Υφιστάμην σωματική τιμωρία από τον διευθυντή στο σχολείο και υφιστάμην περισσότερη τιμωρία από τον πατέρα μου όταν επέστρεφα σπίτι (Για κάποιο λόγο, οι γονείς μου ήξεραν όποτε έμπλεκα σε φασαρίες). Αναπολώντας, μου φαίνεται ότι οι Αμερικανοί της περιόδου του 1909 είχαν διδαχθεί ότι οι Έλληνες μετανάστες ήταν οτιδήποτε άλλο παρά απόγονοι των Ελλήνων της αρχαιότητας, όπως ο Όμηρος, ο Αριστοτέλης και ο Πλάτων. Δυστυχώς, πρέπει να σας πληροφορήσω ότι στην χώρα μου υπάρχουν εκείνοι οι οποίοι σήμερα αρνούνται να πιστέψουν ότι οι Έλληνες μετανάστες έχουν ρίζες στην αρχαιότητα της Ελλάδος. Γιατί; Ίσως, είναι ζηλοφθονία ενισχυμένη από άγνοια, και υπάρχει επίσης η πραγματικότητα ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι θέλουν να πιστέψουν. Οι περισσότεροι Αμερικανοί ωστόσο, άλλαξαν απόψεις κατά την διάρκεια της περιόδου 1940-41 του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Έλληνες πολέμησαν τις λεγεώνες του Μουσολίνι και του Χίτλερ όπως οι πρόγονοί τους είχαν πολεμήσει στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες και στην Σαλαμίνα. Μετά τον πόλεμο, με Συμμαχική βοήθεια, ο Ελληνικός λαός πολέμησε την κομμουνιστική τρομοκρατία και εμπόδισε να βρεθεί το έθνος πίσω από το Σταλινικό Σιδηρούν Παραπέτασμα.
Σήμερα, η Ελλάς είναι μία περήφανη δημοκρατία, αλλά ακόμα και οι Έλληνες της αρχαιότητας ήταν πρόθυμοι να παραδεχθούν ότι η ελευθερία την οποία η δημοκρατία παρέχει μπορεί να στρεβλωθεί από τους συντελεστές της διχόνοιας, του μίσους και της άμετρης επιθυμίας για δύναμη ώστε να μετατραπεί μία δημοκρατία σε αναρχία και μετά σε τυραννία. Όλοι εμείς που πιστεύουμε στην δημοκρατία πρέπει πάντα να είμαστε πρόθυμοι να την υπερασπιστούμε.
Είθε ο Κύριος ο Θεός μας να βρίσκεται πάντα στο πλευρό σας. Σας ζητώ να προσεύχεστε για την χώρα μου όπως προσεύχομαι για την δική σας.
Ειλικρινώς,
(υπογραφή)
John G. Bitzes, Ph.D.
Υστερόγραφο : Για σαφήνεια, θα πρέπει να ορίσω την ταμπλόϊντ σε αντίθεση με την εφημερίδα. Μια ταμπλόιντ χρησιμοποιεί τον εντυπωσιασμό συνήθως για να αυξήσει την κυκλοφορία και την δύναμη της πειθούς της. Προσελκύει το ενδιαφέρον αυτών που μισούν, φοβούνται και ζηλοφθονούν και καθοδηγούνται από το συναίσθημα και την άγνοια. Μία εφημερίδα μεταδίδει ειδήσεις, γνώση και ιδέες για υγιή συνομιλία. Ο Φασισμός, ο Ναζισμός και ο Κομμουνισμός αργά ή γρήγορα σκοτώνουν αυτούς που διαφωνούν μαζί τους, η δημοκρατία ευδοκιμεί στην Παιδεία. Αυτός είναι ο ορισμός βασιζόμενος σε εβδομήντα ένα χρόνια πείρας και αγάπης για τα νέα μυαλά.
JGB
* ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Κουτί της Πανδώρας: Παράνομη Μετανάστευση και Νομιμοποίηση στην Ελλάδα» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 8 (Ιούλιος 2006) του μηνιαίου περιοδικού «Ρεσάλτο»
Eglimatikotita
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Συνελήφθη ο Αλβανός που έκαιγε και πυροβολούσε με καλάσνικοφ την ελληνική σημαία [ΒΙΝΤΕΟ]](https://images.newsnowgreece.com/19/192431/synelifthi-o-alvanos-pou-ekaige-kai-pyrovolouse-me-kalasnikof-tin-elliniki-simaia-vinteo-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
