Κραυγή αγανάκτησης αναγνώστη

2012-05-17 08:51:04

Αναγκάζομαι να φωνάξω και να δείξω τον πόνο μου μέσα σε αυτές τις λίγες γραμμές ελπίζοντας πως κάποιος θα αφιερώσει λίγο χρόνο... στο να τις διαβάσει και ίσως να μας συμπαρασταθεί στις δύσκολες αυτές μέρες που διανύουμε όλοι. Είμαι κάτοικος ενεργός στα κοινά του Μεταξουργείου και για την ακρίβεια της οδού Ιάσωνος . Για όσους δεν ξέρουν το πεζόδρομο μου επιτρέψτε μου να σας τον περιγράψω, είμαστε ένα μικρό δρομάκι 354m που το 1981 αποφασίστηκε να γίνει ένας από τους λίγους πεζόδρομους με διατηρητέα κτήρια στο κέντρο της Αθήνας, ένας μικρός δρόμος σε απόσταση αναπνοής από δημόσια κτήρια όπως σχολεία, υπηρεσίες, δημοτικά κτήρια όπως και κτήρια του υπουργείου πολιτισμού και φυσικά εκκλησίες και κοινωνικά ιδρύματα. Μέσα σε αυτό το στενάκι λοιπόν, είμαστε και οι τελευταίοι κάτοικοι –ιδιοκτήτες, Έλληνες, εγκλωβισμένοι, οι όποιοι παρατηρούμε, ανήμποροι πια στα συμφέροντα και στο στρουθοκαμηλισμό και ελπίζω όχι στον εθελοτυφλισμό των αρμόδιων της κυβέρνησης και φυσικά του δήμου, τα εγκαίνια του 26ου οίκου ανοχής σε αυτά τα 354 μετρά του δρόμου μας

. Δεν θα προσπαθήσω να απαρνηθώ την αναγκαιότητα της κοινωνικής υπηρεσίας που προσφέρουν αυτές οι επιχειρήσεις από τις οποίες παρά πολύ από μας την έχουμε ζητήσει σε διάφορες στιγμές της ζωής μας. Θα προσπαθήσω όμως να καταγράψω την πλήρη αποσύνθεση της ανθρώπινης ύπαρξης σε αυτό το στενό, μιλώντας σας για τον αριθμό τον ανθρώπων που μας επισκέπτονται όλη μέρα, κάθε μέρα, οι οποίοι μετά την συνεύρεση τους, ‘ξαλαφρώνουν’ σε κάθε γωνία και πόρτα του δρόμου μας, μεταφέροντας ασθένειες και νοσήματα στα σπίτια και στη ζωή μας. Θα σας αναφέρω επίσης την διακίνηση και χρήση ναρκωτικών που γίνεται και αυτή, μέσα σε όλα τα αλλά, 24/24ωρο, για τις συμπλοκές μεταξύ συμμοριών, για τις επιθέσεις σε περαστικούς, για τις εφόδους σε σπίτια και αυτοκίνητα και φυσικά για την επικινδυνότητα του ιδίου του πεζόδρομου, ναι μην γελάτε, μιας και η πάροδος του χρόνου έχει αφαιρέσει το 40% των πλακών και οι συμμορίες της ανακύκλωσης, όλα μα όλα, τα μαντεμένια καλύμματα των υπόνομων της ΕΥΔΑΠ. Ὀοολα αυτά, αθροίστε τα στην ελλιπή ή υπέρμετρα εθνικιστική, παρουσία της αστυνομίας με εξαίρεση κάποιους λίγους που αξίζουν συγχαρητήρια για την επιμονή και την πίστη στο περί δικαίου αίσθημα που ακόμα τους διακατέχει. Φυσικά να μην ξεχνάμε και την ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΗ δουλειά που κάνει ο Δήμας μας, με τους δεκάδες, εκατοντάδες θα έλεγα ειρωνικά, ελέγχους στους άνευ αδείας οίκους και εκμεταλλευόμενες /εκδιδόμενες σε αυτούς γυναίκες. Ξέρω πως σε κάποιους έγινα κουραστικός ή και ενοχλητικός, σας ζητώ ταπεινά συγγνώμη, ελπίζοντας πως μια τέτοια επιστολή ίσως, λέω ίσως, να στρέψει κάποια βλέμματα στον πάτο αυτού του φλιτζανιού και παραμερίζοντας το κατακάθι να δουν την ομορφιά αυτής της γειτονιάς με τα δεκάδες ερειπωμένα διαμάντια της αρχιτεκτονικής των περασμένων χρονών και τους τελευταίους κατοίκους.

Αναγνώστης
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ