2012-04-19 16:36:11
Tου Aθανασιου Eλλις
H συζήτηση στο πασχαλινότραπέζι στράφηκε αυθόρμητα προς την πολιτική, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιεςπεριπτώσεις και ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές. Από τα συμφραζόμενα ήταν σαφής ηκομματική προέλευση των συμμετεχόντων. Η αποτίμηση των πεπραγμένων της μεταπολίτευσηςκαι των «δεινών του πασοκικού κρατισμού», η κριτική στις «τεράστιες ευθύνες τηςγενιάς του Πολυτεχνείου», οι αναφορές στη «βάναυση επικράτηση της αριστερήςάποψης», αλλά και ο άπλετος σεβασμός στον ιδρυτή Κωνσταντίνο Καραμανλή απέπνεανσαφή ιδεολογική χροιά και δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνειών.Η παρέακάλυπτε ένα ευρύ ηλικιακό φάσμα, από την κομψή κυρία που αποκάλυψε ότιπαντρεύτηκε το 1948, μέχρι τον 46χρονο οικοδεσπότη. Σε αυτήν εκπροσωπείτο τολεγόμενο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας: επιχειρηματίες, στελέχη εταιρειών,δικηγόροι, χρηματιστές, αλλά και μια δασκάλα. Κοινή διαπίστωση όλων ότι έπειτααπό στρεβλώσεις δεκαετιών το υπάρχον πολιτικό σκηνικό είναι σάπιο, ανίκανο καιχωρίς μέλλον.
Οταν ογράφων επισήμανε την κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας και «τόλμησε» ναυπενθυμίσει τον υπαρκτό προβληματισμό εταίρων και αγορών σε σχέση με τονκίνδυνο ακυβερνησίας τη στιγμή ακριβώς που η χώρα έχει ανάγκη να κυβερνηθείπερισσότερο από ποτέ, η αντίδραση ήταν άμεση και ίδια από όλους με κάποιες μόνοφραστικες παραλλαγές. Ολοι αναγνώρισαν τη δύσκολη πραγματικότητα, αλλάκατέληξαν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι για να έχει η χώρα μακροπρόθεσμα ελπίδεςότι θα ξεπεράσει την «οικονομική και πολιτιστική κρίση που βιώνει» θα πρέπειπρώτα να καταρρεύσει το σύστημα που την έφερε εδώ, όποιο κόστος και αν θα είχεβραχυπρόθεσμα μια τέτοια εξέλιξη.Η κοινήεκτίμηση για την «καταστροφική παρακαταθήκη» του ΠΑΣΟΚ είχε σαν αποτέλεσμα ησυζήτηση να περιστραφεί αποκλειστικά γύρω από την Κεντροδεξιά. Για τον ΑντώνηΣαμαρά επισημάνθηκε ότι με την εμμονή του στην αυτοδυναμία δείχνει να μηναντιλαμβάνεται τις προκλήσεις των καιρών και αυτοεγκλωβίζεται και πάλι σε ένααδιέξοδο όπως είχε κάνει με την καταψήφιση του πρώτου Μνημονίου για ναακολουθήσει στη συνέχεια η αναγκαία στροφή και υπερψήφιση του δεύτερου με τηνοποία εξετέθη έναντι της λογικής.Μετά τιςγενικές επισημάνσεις, τη δυσφορία για την υφιστάμενη κατάσταση και τηναναζήτηση «εναλλακτικών» λύσεων άρχισε να σχηματοποιείται η πρόθεση ψήφου. Εδώη έκπληξη ήταν η απήχηση που είχε ο Στέφανος Μάνος ο οποίος συγκέντρωνε ταεύσημα (και την πρόθεση ψήφου) των περισσοτέρων, αλλά και ο Πάνος Καμμένος,παρότι οι υποστηρικτές του συνήθως συναντώνται σε πιο λαϊκά στρώματα. Κάποιεςθετικές αναφορές έγιναν και στην Ντόρα Μπακογιάννη, με τους περισσότερους νατης αναγνωρίζουν ικανότητες, αλλά τελικά να την ταυτίζουν με το παρελθόν από τοοποίο ήθελαν να απομακρυνθούν. Πάραυτα, αναπτύχθηκε ο γνωστός προβληματισμόςστον συγκεκριμενο χώρο για την απροθυμία συνεργασίας ανάμεσα στις ιδεολογικά συγγενείςΔημοκρατική Συμμαχία και Δράση, και εκφράσθηκε η πεποίθηση ότι η προσωπικήυπέρβαση από τον κ. Μάνο και την κ. Μπακογιάννη και η εξεύρεση κοινού τόπου,έστω και την ύστατη ώρα, όχι μόνον θα διασφάλιζε την κοινοβουλευτικήεκπροσώπηση που σήμερα απειλείται, αλλά ίσως να δημιουργούσε και μιαπολλαπλασιαστική δυναμική.Τοσυμπέρασμα που προέκυψε από τη μη επιστημονική «καταγραφή δυνάμεων» στουςκόλπους της κεντροδεξιάς πασχαλινής παρέας ήταν ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχεισοβαρό πρόβλημα συσπείρωσης της παράταξής του, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τογεγονός ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία έχει αποξενώσει το πιο δυναμικό καιπαραγωγικό κομμάτι της.Μπροστά σεαυτό το σκηνικό ιδεολογικών αποκλίσεων και προσωπικων ερίδων φαντάζει αδύνατη ηανασύνθεση του χώρου με τη μορφή που είχε μέχρι σήμερα, με ό,τι αυτό μπορεί νασυνεπάγεται για το μέλλον.πηγη:kathimerini liberals10
H συζήτηση στο πασχαλινότραπέζι στράφηκε αυθόρμητα προς την πολιτική, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιεςπεριπτώσεις και ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές. Από τα συμφραζόμενα ήταν σαφής ηκομματική προέλευση των συμμετεχόντων. Η αποτίμηση των πεπραγμένων της μεταπολίτευσηςκαι των «δεινών του πασοκικού κρατισμού», η κριτική στις «τεράστιες ευθύνες τηςγενιάς του Πολυτεχνείου», οι αναφορές στη «βάναυση επικράτηση της αριστερήςάποψης», αλλά και ο άπλετος σεβασμός στον ιδρυτή Κωνσταντίνο Καραμανλή απέπνεανσαφή ιδεολογική χροιά και δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνειών.Η παρέακάλυπτε ένα ευρύ ηλικιακό φάσμα, από την κομψή κυρία που αποκάλυψε ότιπαντρεύτηκε το 1948, μέχρι τον 46χρονο οικοδεσπότη. Σε αυτήν εκπροσωπείτο τολεγόμενο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας: επιχειρηματίες, στελέχη εταιρειών,δικηγόροι, χρηματιστές, αλλά και μια δασκάλα. Κοινή διαπίστωση όλων ότι έπειτααπό στρεβλώσεις δεκαετιών το υπάρχον πολιτικό σκηνικό είναι σάπιο, ανίκανο καιχωρίς μέλλον.
Οταν ογράφων επισήμανε την κρισιμότητα της χρονικής συγκυρίας και «τόλμησε» ναυπενθυμίσει τον υπαρκτό προβληματισμό εταίρων και αγορών σε σχέση με τονκίνδυνο ακυβερνησίας τη στιγμή ακριβώς που η χώρα έχει ανάγκη να κυβερνηθείπερισσότερο από ποτέ, η αντίδραση ήταν άμεση και ίδια από όλους με κάποιες μόνοφραστικες παραλλαγές. Ολοι αναγνώρισαν τη δύσκολη πραγματικότητα, αλλάκατέληξαν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι για να έχει η χώρα μακροπρόθεσμα ελπίδεςότι θα ξεπεράσει την «οικονομική και πολιτιστική κρίση που βιώνει» θα πρέπειπρώτα να καταρρεύσει το σύστημα που την έφερε εδώ, όποιο κόστος και αν θα είχεβραχυπρόθεσμα μια τέτοια εξέλιξη.Η κοινήεκτίμηση για την «καταστροφική παρακαταθήκη» του ΠΑΣΟΚ είχε σαν αποτέλεσμα ησυζήτηση να περιστραφεί αποκλειστικά γύρω από την Κεντροδεξιά. Για τον ΑντώνηΣαμαρά επισημάνθηκε ότι με την εμμονή του στην αυτοδυναμία δείχνει να μηναντιλαμβάνεται τις προκλήσεις των καιρών και αυτοεγκλωβίζεται και πάλι σε ένααδιέξοδο όπως είχε κάνει με την καταψήφιση του πρώτου Μνημονίου για ναακολουθήσει στη συνέχεια η αναγκαία στροφή και υπερψήφιση του δεύτερου με τηνοποία εξετέθη έναντι της λογικής.Μετά τιςγενικές επισημάνσεις, τη δυσφορία για την υφιστάμενη κατάσταση και τηναναζήτηση «εναλλακτικών» λύσεων άρχισε να σχηματοποιείται η πρόθεση ψήφου. Εδώη έκπληξη ήταν η απήχηση που είχε ο Στέφανος Μάνος ο οποίος συγκέντρωνε ταεύσημα (και την πρόθεση ψήφου) των περισσοτέρων, αλλά και ο Πάνος Καμμένος,παρότι οι υποστηρικτές του συνήθως συναντώνται σε πιο λαϊκά στρώματα. Κάποιεςθετικές αναφορές έγιναν και στην Ντόρα Μπακογιάννη, με τους περισσότερους νατης αναγνωρίζουν ικανότητες, αλλά τελικά να την ταυτίζουν με το παρελθόν από τοοποίο ήθελαν να απομακρυνθούν. Πάραυτα, αναπτύχθηκε ο γνωστός προβληματισμόςστον συγκεκριμενο χώρο για την απροθυμία συνεργασίας ανάμεσα στις ιδεολογικά συγγενείςΔημοκρατική Συμμαχία και Δράση, και εκφράσθηκε η πεποίθηση ότι η προσωπικήυπέρβαση από τον κ. Μάνο και την κ. Μπακογιάννη και η εξεύρεση κοινού τόπου,έστω και την ύστατη ώρα, όχι μόνον θα διασφάλιζε την κοινοβουλευτικήεκπροσώπηση που σήμερα απειλείται, αλλά ίσως να δημιουργούσε και μιαπολλαπλασιαστική δυναμική.Τοσυμπέρασμα που προέκυψε από τη μη επιστημονική «καταγραφή δυνάμεων» στουςκόλπους της κεντροδεξιάς πασχαλινής παρέας ήταν ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχεισοβαρό πρόβλημα συσπείρωσης της παράταξής του, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τογεγονός ότι η σημερινή Νέα Δημοκρατία έχει αποξενώσει το πιο δυναμικό καιπαραγωγικό κομμάτι της.Μπροστά σεαυτό το σκηνικό ιδεολογικών αποκλίσεων και προσωπικων ερίδων φαντάζει αδύνατη ηανασύνθεση του χώρου με τη μορφή που είχε μέχρι σήμερα, με ό,τι αυτό μπορεί νασυνεπάγεται για το μέλλον.πηγη:kathimerini liberals10
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κάθε πέρσι και καλύτερα !!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
