2013-10-05 18:53:03
Φωτογραφία για Σ. Χατζηγάκης: «Η γέννηση του ελληνικού φασισμού»
Άρθρο-γροθιά του Σωτήρη Χατζηγάκη για τη... «μετάλλαξη της Ν.Δ. σε ακροδεξιό κόμμα» και τις συνθήκες... Βαϊμάρης που διαμορφώνονται στη χώρα μας.

Το άρθρο με τίτλο «Η γέννηση του ελληνικού φασισμού» δημοσιεύτηκε την Παρασκευή στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Αναλυτικά:

«Η βασική αιτία, που γέννησε και εξέθρεψε τον Ελληνικό φασισμό, θεωρώ πως είναι η εφαρμοζόμενη από το 2009 πολιτική των Ελληνικών Κυβερνήσεων. Η πολιτική αυτή διέλυσε την ελληνική κοινωνία και το κράτος και ταπείνωσε τους Έλληνες, παραδίνοντας τη χώρα αμαχητί και χωρίς σχέδιο στα «αρπαχτικά» και στους κερδοσκόπους. Η ίδια ακριβώς πολιτική γέννησε και εξέθρεψε τον Γερμανικό φασισμό στην περίοδο της Βαϊμάρης. Μεταφέρουμε εδώ ένα απόσπασμα από τη Γερμανική Βικιπαίδεια, όπου περιγράφεται το καθεστώς της Βαϊμάρης στο οποίο καταφαίνονται οι πραγματικές αιτίες γέννησης του φασισμού. ‘‘Στις αρχές του 1931 η σκληρή πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού του καγκελάριου Ράιχ Μπρίνινγκ έγινε ακόμη πιο άτεγκτη..
. Επιβλήθηκαν πολλαπλές αυξήσεις στη φορολογία μισθών και εισοδημάτων όπως επίσης στη φορολογία του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων και κατανάλωσης, ενώ εισήχθησαν και νέοι φόροι, όπως ένας φόρος για την αντιμετώπιση της κρίσης και ένας «κεφαλικός» φόρος για τους πολίτες (τα δικά μας «χαράτσια»). Παράλληλα, επιβλήθηκε αυστηρή πολιτική περικοπής δημοσίων δαπανών (τα δικά μας «κουρέματα» και οι απολύσεις στο δημόσιο)... Μ’ αυτή την πολιτική η κυβέρνηση του Μπρίνινγκ (όπως στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά)πέτυχε για πρώτη φορά μετά το 1914 ένα πρωτογενές πλεόνασμα, αλλά ταυτόχρονα κατέπνιξε την οικονομική ανάπτυξη. Η αύξηση της ανεργίας προκάλεσε διαρκώς διευρυνόμενα ανοίγματα στον κρατικό προϋπολογισμό, που δεν ήταν δυνατόν να καλυφθούν ούτε μέσα από τις εξαιρετικά δραστικές περικοπές των δημοσίων δαπανών. Ο Μπρίνινγκ παρουσίαζε την πορεία του αυτή ως τη μόνη διέξοδο, προκειμένου ν’ αποφύγει νέα έκρηξη του πληθωρισμού...Το 1931 μειώθηκαν εκ νέου οι μισθοί, ενοίκια, τιμές και επιτόκια, ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκε για μια άλλη φορά η φορολογία (όπως συνέβη στην Ελλάδα με το δεύτερο μνημόνιο). Το αποτέλεσμα ήταν να οξυνθεί η ύφεση... Παράλληλα η εξαιρετικά υψηλή ανεργία των νέων στάθηκε εμπόδιο στην ομαλή κοινωνική και πολιτική ενσωμάτωση ενός νέου μεγάλου μέρους των νέων ανθρώπων και οδήγησε στη ραγδαία αύξηση της στρατιωτικοποίησης κοινωνικών ομάδων και στην ένταξη τους στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό κόμμα (NSDAP) (έτσι φούντωσε και σε εμάς το έκτρωμα της Χρυσής Αυγής).’’

Οι δύο επόμενες αιτίες γιγάντωσης της «ακροδεξιάς» στην Ελλάδα οφείλονται και στην στάση, που τήρησε η «δημοκρατική δεξιά» απέναντί της. Συγκεκριμένα: κατέστησε δυσδιάκριτα τα όριά της απέναντι στο φασιστικό μόρφωμα, επέδειξε ανοχή και ολιγωρία απέναντι σ’ αυτό και κυρίως πραγματοποίησε μια επικίνδυνη ιδεολογική στροφή προς την «ακροδεξιά». Έτσι, από το 2009, καταργείται η ιδεολογική πλατφόρμα του «μεσαίου χώρου», της σύνεσης και της ηπιότητας και εγκαινιάζεται, επίσημα, μια επιθετική ρητορική έντασης στη βάση της θεωρίας των «δύο άκρων» και του αντικομμουνισμού. Η αναχρονιστική αυτή επιστροφή στην αντιπαράθεση και την ένταση με την αριστερά, γεννάει έναν αδικαιολόγητο σήμερα αντικομουνισμό, που μας επαναφέρει στη μισαλλοδοξία της δεκαετίας του ’50, του διπολισμού και του ψυχρού πολέμου. Σκοπός αυτής της στροφής είναι η άγρα ψήφων από την ισχυροποιημένη τα τελευταία τέσσερα χρόνια «φασιστική δεξιά».

Η πολιτική, αυτή, ωστόσο, δημιούργησε σύγχυση στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους της ευρύτερης «δεξιάς», οι οποίοι πίστεψαν ότι η Χ.Α. αποτελεί μια ομογάλακτη παραφυάδα της ευρύτερης παράταξης και επομένως δεν θα ήταν σοβαρό αμάρτημα να διολισθήσουν προς αυτή. Ο PierreMizla(στο βιβλίο του «Οι μελανοχίτωνες της Ευρώπης»), περιγράφοντας την άνοδο της φασιστικής δεξιάς στη Γερμανία της Βαϊμάρης, τονίζει πως ο αντικομμουνισμός, υπήρξε η βασική τροφή για την αναγεννώμενη «άκρα δεξιά» και της επέτρεψε να αναγορευθεί «προμαχώνας» του «ελεύθερου κόσμου».

Η στροφή της Ν.Δ. προς την «ακροδεξιά» άρχισε το 2010 με την ενδυνάμωση και την πλήρη επικράτηση των «ακροδεξιών σταγονιδίων». Συγχρόνως, όλες οι μετριοπαθείς της τάσεις, είτε παραμερίστηκαν, είτε ακρωτηριάστηκαν. Κυρίως, όμως, οι «μεσοχωρήτες», όπως, σκωπτικά το χαλκείο της εθνικολαϊκιστικής προπαγάνδας χαρακτηρίζει τις ήπιες κεντροδεξιές τάσεις στη Ν.Δ. Έτσι, η μεγάλη παράταξη των Καραμανλήδων και του Αβέρωφ μεταλλάχθηκε σ’ ένα «ακροδεξιό κόμμα», χωρίς βέβαια να ταυτίζεται με οιοδήποτε φασιστικό μόρφωμα».

trikalavoice.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ