2013-08-26 09:28:10
Πήρε την απόφαση ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου να καθαρίσει την προβλήτα του Ρίου... μόνος του. Το πως και το γιατί προέβη σε αυτή την κίνηση εξηγεί ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας της Γέφυρας Γιάννης Φρέρης με ένα καθόλα εξομολογητικό κείμενο που ανήρτησε στο facebook
«Δικαιολογίες είχα πολλές.
Προσωπικές: Ήταν Δεκαπενταύγουστος, γιόρταζε το παιδί μου και είχα κόσμο στο σπίτι, πόναγε η φρικτά η μέση μου και πήγαινα σαν βάρκα (πότε ο Γιάννης δεν μπορεί – πότε η μέση του πονεί), είχα περπατήσει δυο φορές πέρα και δώθε τη Γέφυρα, θα έπρεπε να ειδοποιήσω ή να κράξω πρώτα τους αρμοδίους και να περιμένω την αντίδρασή τους κ.λ.π.
Γενικού ύφους / τετριμμένες: Δεν ήταν δική μου δουλειά - ήταν των αρμοδίων, δεν είμαι Δήμαρχος, ούτε Αντιδήμαρχος καθαριότητας, δεν είμαι κάτοικος Ρίου, ούτε δημότης της περιοχής, δεν είχα τα απαραίτητα εργαλεία, ο κόσμος θα με έλεγε γραφικό, φταίνε οι γύφτοι και ο Χατζηπετρής κ.ο.κ.
Αλλά μου την έδωσε. Μου την έδωσε ο Facebook-σχολιογράφος που του φταίνε Γάλλοι βιαστές (για τα σκουπίδια στο Ρίο!!!), μου την έδωσαν όλοι αυτοί που ανεβοκατεβάζουν σοφά ρητά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το πώς θα αλλάξει ο κόσμος, μου την έδωσαν εκείνοι οι συνελληνόφωνοι που έχουν πανεύκολο το ανάθεμα ή το ξεφούρνισμα απλοϊκών λύσεων που θα πρέπει να εφαρμόσουν όλοι πλην των ιδίων, μου την έδωσε ο επαγγελματίας της δημοσιότητας που άφησε (πάλιν και πολλάκις) να εννοηθεί ότι κάτι στραβό έχει κάνει η εταιρεία της Γέφυρας (και οι κάμποσοι ελληνόφωνοι που έπιασαν το υπονοούμενο) άσχετα αν αυτή δεν έχει καμία δικαιοδοσία στο χώρο, μου την έδωσε το εμφαινόμενο «αδιέξοδο» για ό,τι συμβαίνει στο Ρίο και σε όλη την υπόλοιπη επικράτεια, μου την έδωσε και ο εαυτός μου στη σκέψη ότι μπορούσε να φλερτάρει με κάποια λύση που θα κόστιζε διαπραγματευτικό χρόνο Πήρα μερικά ζευγάρια πλαστικά γάντια μιας χρήσης και το αγροτικό ενός συγγενούς, έφυγα από τη Ναύπακτο και πήγα και τα μάζεψα μόνος μου. Μία κυρία εκ των θαμώνων της παραλίας με γέμισε επαίνους, αλλά… Κανένας από όσους με έβλεπαν δεν είπε «Δώσε και σ’ εμένα ένα ζευγάρι γάντια ρε φίλε να βοηθήσω» Και δεν μου δημιούργησαν αναπνευστικά προβλήματα τα πολλά κιλά σκατά που έπιασαν τα χέρια μου, αλλά η μοναξιά του ενός θιασώτη του αυτονόητου μέσα στο τοπίο…
Αναρωτήθηκα: Πολίτες δεν είναι και ο σχολιογράφος και οι καναπεδάρχες συνέλληνες και ο επαγγελματίας της δημοσιότητας και οι θαμώνες του ηλιοβασιλέματος μετά ψαρέματος by the bridge ; Και αποφάσισα οριστικά στο εξής να διαχωρίζω συνειδητά τη λέξη «πολίτης» από τη λέξη «ψηφοφόρος», τιμώντας τον πρώτο και φοβούμενος τον δεύτερο.
Ξέρω ότι σε λίγο καιρό είναι πιθανότατο ο χώρος να ξαναγεμίσει σκουπίδια, ενώ εγώ δεν θα μπορώ να ανταποκρίνομαι μονίμως στο ρόλο του σκουπιδοφύλακα στο Ρίο την ώρα που η θάλασσα της πόλης μου είναι τίγκα στα κολοβακτηρίδια.
Κάποιοι άλλοι όμως, μόνοι - μα διόλου μοναχικοί – θα θυμούνται ενεργά ότι η ποιότητα του κράτους του δήμου, εξαρτάται από την ποιότητα του δήμου.
Δικαιολογίες είχα πολλές.
Διότι περί αυτού πρόκειται…
xespao
«Δικαιολογίες είχα πολλές.
Προσωπικές: Ήταν Δεκαπενταύγουστος, γιόρταζε το παιδί μου και είχα κόσμο στο σπίτι, πόναγε η φρικτά η μέση μου και πήγαινα σαν βάρκα (πότε ο Γιάννης δεν μπορεί – πότε η μέση του πονεί), είχα περπατήσει δυο φορές πέρα και δώθε τη Γέφυρα, θα έπρεπε να ειδοποιήσω ή να κράξω πρώτα τους αρμοδίους και να περιμένω την αντίδρασή τους κ.λ.π.
Γενικού ύφους / τετριμμένες: Δεν ήταν δική μου δουλειά - ήταν των αρμοδίων, δεν είμαι Δήμαρχος, ούτε Αντιδήμαρχος καθαριότητας, δεν είμαι κάτοικος Ρίου, ούτε δημότης της περιοχής, δεν είχα τα απαραίτητα εργαλεία, ο κόσμος θα με έλεγε γραφικό, φταίνε οι γύφτοι και ο Χατζηπετρής κ.ο.κ.
Αλλά μου την έδωσε. Μου την έδωσε ο Facebook-σχολιογράφος που του φταίνε Γάλλοι βιαστές (για τα σκουπίδια στο Ρίο!!!), μου την έδωσαν όλοι αυτοί που ανεβοκατεβάζουν σοφά ρητά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το πώς θα αλλάξει ο κόσμος, μου την έδωσαν εκείνοι οι συνελληνόφωνοι που έχουν πανεύκολο το ανάθεμα ή το ξεφούρνισμα απλοϊκών λύσεων που θα πρέπει να εφαρμόσουν όλοι πλην των ιδίων, μου την έδωσε ο επαγγελματίας της δημοσιότητας που άφησε (πάλιν και πολλάκις) να εννοηθεί ότι κάτι στραβό έχει κάνει η εταιρεία της Γέφυρας (και οι κάμποσοι ελληνόφωνοι που έπιασαν το υπονοούμενο) άσχετα αν αυτή δεν έχει καμία δικαιοδοσία στο χώρο, μου την έδωσε το εμφαινόμενο «αδιέξοδο» για ό,τι συμβαίνει στο Ρίο και σε όλη την υπόλοιπη επικράτεια, μου την έδωσε και ο εαυτός μου στη σκέψη ότι μπορούσε να φλερτάρει με κάποια λύση που θα κόστιζε διαπραγματευτικό χρόνο Πήρα μερικά ζευγάρια πλαστικά γάντια μιας χρήσης και το αγροτικό ενός συγγενούς, έφυγα από τη Ναύπακτο και πήγα και τα μάζεψα μόνος μου. Μία κυρία εκ των θαμώνων της παραλίας με γέμισε επαίνους, αλλά… Κανένας από όσους με έβλεπαν δεν είπε «Δώσε και σ’ εμένα ένα ζευγάρι γάντια ρε φίλε να βοηθήσω» Και δεν μου δημιούργησαν αναπνευστικά προβλήματα τα πολλά κιλά σκατά που έπιασαν τα χέρια μου, αλλά η μοναξιά του ενός θιασώτη του αυτονόητου μέσα στο τοπίο…
Αναρωτήθηκα: Πολίτες δεν είναι και ο σχολιογράφος και οι καναπεδάρχες συνέλληνες και ο επαγγελματίας της δημοσιότητας και οι θαμώνες του ηλιοβασιλέματος μετά ψαρέματος by the bridge ; Και αποφάσισα οριστικά στο εξής να διαχωρίζω συνειδητά τη λέξη «πολίτης» από τη λέξη «ψηφοφόρος», τιμώντας τον πρώτο και φοβούμενος τον δεύτερο.
Ξέρω ότι σε λίγο καιρό είναι πιθανότατο ο χώρος να ξαναγεμίσει σκουπίδια, ενώ εγώ δεν θα μπορώ να ανταποκρίνομαι μονίμως στο ρόλο του σκουπιδοφύλακα στο Ρίο την ώρα που η θάλασσα της πόλης μου είναι τίγκα στα κολοβακτηρίδια.
Κάποιοι άλλοι όμως, μόνοι - μα διόλου μοναχικοί – θα θυμούνται ενεργά ότι η ποιότητα του κράτους του δήμου, εξαρτάται από την ποιότητα του δήμου.
Δικαιολογίες είχα πολλές.
Διότι περί αυτού πρόκειται…
xespao
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στα δίχτυα της Στικούδη ο Τζιμπούρ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ολυμπιακός: Κινείται για δύο μέσους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
