2013-07-14 17:30:45
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Μετά με κατηγορούν ότι τους παίρνω στο ψιλό κι είμαι επιθετικός. «Βάναυσο» με χαρακτήρισαν οι επικοινωνιακοί χορηγοί μου, οι σύντροφοι του HOT DOC και το left.gr, να 'ναι καλά οι άνθρωποι, που τόσο με στηρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες, αλλά προσπαθώ. Διαβάζω το σαβουάρ βιβρ του συντρόφου Χρήστου Ζαμπούνη, ώστε να τους μεταχειρίζομαι «με στοργή και προδέρμ», αλλά δεν τα παίρνω αυτά τα γράμματα.
Πώς να πάρεις στα σοβαρά αυτήν την παρδαλή καφενόβια Αριστερά, όταν αυτά που λένε κατά ριπάς στο συνέδριο τους είναι σαν εκδηλώσεις κοινωνικής νόσου; Πώς να μη χλευάσεις αυτούς, που ως νέο και ριζοσπαστικό φέρνουν τα νταραβέρια τους με τους… Φωτόπουλους και τους Καλφαγιάννηδες και εξαπολύουν ρουκέτες για κομμούνες;
Πολύ προκατακλυσμιαίο ΠΑΣΟΚ, βαρεμένες και θυμωμένες συνιστώσες, ένας… μαυροσκούφης του Αρη για ντεκόρ, τσιτάτα για κομμούνες, λίγο κρασί, λίγη επανάσταση και τα ρέστα από προτάσεις κατευθείαν από το 1917, τις καταλήψεις και hang over στο «Φλοράλ».
Θα ήθελα στην πολιτική ζωή μας να υπήρχαν πολλές σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις για τα προβλήματα της χώρας. Τουλάχιστον δύο, βρε αδερφέ. Ανθρωποι, κόμματα που αληθινά να πιστεύουν σε ιδέες και πρακτικές βασισμένες σε αυτές. Να προτείνουν κάτι που να ακουμπάει στην πραγματικότητα και να αγωνίζονται τον αγώνα τον καλό για τη χώρα.
Θα ήταν καλό για τη χώρα ο Αλέξης, η Ρένα κι ο Σκουρλέτης με το δυσκοίλιο βλέμμα -κάτι τον στενεύει αυτόν ή τον χτυπάνε τα παπούτσια- να είχαν ένα μίνιμουμ σοβαρότητας ώστε πραγματικά ο λαός να είχε επιλογές.
Ομως, όμως Μια το καταγγέλλουν το Μνημόνιο, μια το επαναδιαπραγματεύονται, μια κάνουν τους νουνεχείς, ύστερα εξαγγέλλουν μονομερή στάση πληρωμών και τώρα δηλώνουν, περίπου, η επαναστατική πρωτοπορία της Ευρώπης.
Φήμες λένε ότι δάκρυσε η μούμια του Λένιν στο Κρεμλίνο με όσα ειπώθηκαν και ότι από την Ουκρανία έρχεται το αναρχικό ιππικό του Νέστορ Μάχνο, ως ατραξιόν για το κλείσιμο του Συνεδρίου. Το τσίρκο του πράσινου ήλιου και του σφυροδρέπανου.
Ο Αλέξης, με το πολιτικό δαιμόνιο του ανθρώπου που κατέλαβε το λύκειό του και μοίρασε ακριβοδίκαια τις τυρόπιτες και τα μίλκο του κοινωνικοποιημένου κυλικείου, ξέρει την ανθρωπογεωγραφία της χαλαρής συνομοσπονδίας των συγκυριακών ψηφοφόρων του. Θέλει να ενσωματώσει το συντεχνιακό ΠΑΣΟΚ, που μετακόμισε στην Κουμουνδούρου για να σώσει τα προνόμιά του πάνω στα ερείπια της χώρας. Θέλει, από την άλλη, να απαλλαγεί από το τρελοκομείο των συνιστωσών, χωρίς όμως να χάσει τις ψήφους και τη στήριξή τους.
Οπότε τι σκέφτηκε; Να διαλυθούν οι συνιστώσες και για να τις παραμυθιάσει, μην του τα κάνουν λαμπόγυαλο, να τους πουλήσει «επανάσταση». Τόσο με συμβολισμούς, π.χ. τον μαυροσκούφη, όσο και με λόγο βγαλμένο κατευθείαν από φοιτητική συνέλευση του ’80. Τον άκουσα και προς στιγμήν έκανα μια κακόβουλη σκέψη. Λέω, δεν μπορεί, εκεί πίσω στα παρασκήνια θα έχουν μαζευτεί τίποτα ρασταφάρι καμιάς μπαφοπρουσαλίδικης συνιστώσας, ανάψανε τα κωλόπαιδα κάνα τρίφυλλο και τον πήραν τα «σκάγια» τον Αλέξη κι άρχισε μετά τις ακούσιες εισπνοές να λέει τρελά πράγματα.
Κι από κοντά τα στελέχια, που θέλουν οι στρατιώτες να εκλέγουν τους αξιωματικούς, άσυλο παντού, ακόμα και στον «Κάβουρα», και να ξεκινήσουν από δω οι Ελευθεριακές Πολιτείες της Ευρώπης. Στην κατάργηση της αστυνομίας και στην εκλογή των δικαστών απ’ τον λαό, με μισθό «ειδικευμένου εργάτη», η μούμια του Λένιν σηκώθηκε και χόρεψε καζατσόκ.
Τελικά όμως δεν ήταν προυσαλίδικο ούτε καλαματιανό ούτε ζωνιανό. Ηταν νηφάλιο πολιτικό παπατζιλίκι, γιατί ο Αλέξης, αδέρφια, δεν πιστεύει σε τίποτα, ούτε Θεό ούτε ιδέα.
Εδωσε εξετάσεις στους νεομπολσεβίκους και αντιεξουσιαστές του κόμματος. Τους καθησύχασε ιδεολογικώς, για να δεχτούν την ενσωμάτωση κι αυτοδιάλυση, ώστε μετά να συνεχίσει την προσπάθεια να παραμυθιάσει τους νοικοκυραίους, που νομίζει ότι δεν τα βλέπουν όλα αυτά και δεν τα ακούνε. Νομίζει ότι Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή θα κάνει τον Τσε και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο τον «κεντροαριστερό».
Οι ρίζες του μηδενισμού και του «αντιεξουσιασμού» του φραπόγαλου είναι όμως πολύ βαθιές στην Κουμουνδούρου. Θα ζήσουμε στιγμές μοναδικές, όσο ο Αλέξης θα προσπαθεί να παντρέψει τον Τσε με τον Χατζατζάρη.
Πριν από λίγες μέρες γύριζα στο γραφείο από την Ευελπίδων. Ψάχνοντας στο ραδιόφωνο έπεσα πάνω ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. Μια κυριούλα κι ένας τύπος μιλούσαν. «Μπάτσοι», επαναστατικές κορόνες, κήρυγμα ταξικού μίσους και δικαιολόγησης της «αντιεξουσιαστικής βίας».
Προς στιγμήν νόμισα ότι η «Σέχτα» κατέλαβε τον σταθμό και κάνει πρόγραμμα, έχοντας τον Αρβανίτη στο πάτωμα με την κάννη του καλάσνικοφ στην πλάτη. Αμ δε! Το κανονικό πρόγραμμα ήταν. Κατευθείαν από τη «Βίλα Τάδε» του Αλέξη, που μόλις ξεμπερδέψει με το Συνέδριο θα θυμηθεί πάλι τη σωφροσύνη και τους νοικοκυραίους. Μπορεί να τραγουδήσει και τον Εθνικό Υμνο. Αλλά αυτά είναι χρυσαυγίτικα πράγματα, έτσι δεν λένε οι σύντροφοι;
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
InfoGnomon
Μετά με κατηγορούν ότι τους παίρνω στο ψιλό κι είμαι επιθετικός. «Βάναυσο» με χαρακτήρισαν οι επικοινωνιακοί χορηγοί μου, οι σύντροφοι του HOT DOC και το left.gr, να 'ναι καλά οι άνθρωποι, που τόσο με στηρίζουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε τις ίδιες ευαισθησίες, αλλά προσπαθώ. Διαβάζω το σαβουάρ βιβρ του συντρόφου Χρήστου Ζαμπούνη, ώστε να τους μεταχειρίζομαι «με στοργή και προδέρμ», αλλά δεν τα παίρνω αυτά τα γράμματα.
Πώς να πάρεις στα σοβαρά αυτήν την παρδαλή καφενόβια Αριστερά, όταν αυτά που λένε κατά ριπάς στο συνέδριο τους είναι σαν εκδηλώσεις κοινωνικής νόσου; Πώς να μη χλευάσεις αυτούς, που ως νέο και ριζοσπαστικό φέρνουν τα νταραβέρια τους με τους… Φωτόπουλους και τους Καλφαγιάννηδες και εξαπολύουν ρουκέτες για κομμούνες;
Πολύ προκατακλυσμιαίο ΠΑΣΟΚ, βαρεμένες και θυμωμένες συνιστώσες, ένας… μαυροσκούφης του Αρη για ντεκόρ, τσιτάτα για κομμούνες, λίγο κρασί, λίγη επανάσταση και τα ρέστα από προτάσεις κατευθείαν από το 1917, τις καταλήψεις και hang over στο «Φλοράλ».
Θα ήθελα στην πολιτική ζωή μας να υπήρχαν πολλές σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις για τα προβλήματα της χώρας. Τουλάχιστον δύο, βρε αδερφέ. Ανθρωποι, κόμματα που αληθινά να πιστεύουν σε ιδέες και πρακτικές βασισμένες σε αυτές. Να προτείνουν κάτι που να ακουμπάει στην πραγματικότητα και να αγωνίζονται τον αγώνα τον καλό για τη χώρα.
Θα ήταν καλό για τη χώρα ο Αλέξης, η Ρένα κι ο Σκουρλέτης με το δυσκοίλιο βλέμμα -κάτι τον στενεύει αυτόν ή τον χτυπάνε τα παπούτσια- να είχαν ένα μίνιμουμ σοβαρότητας ώστε πραγματικά ο λαός να είχε επιλογές.
Ομως, όμως Μια το καταγγέλλουν το Μνημόνιο, μια το επαναδιαπραγματεύονται, μια κάνουν τους νουνεχείς, ύστερα εξαγγέλλουν μονομερή στάση πληρωμών και τώρα δηλώνουν, περίπου, η επαναστατική πρωτοπορία της Ευρώπης.
Φήμες λένε ότι δάκρυσε η μούμια του Λένιν στο Κρεμλίνο με όσα ειπώθηκαν και ότι από την Ουκρανία έρχεται το αναρχικό ιππικό του Νέστορ Μάχνο, ως ατραξιόν για το κλείσιμο του Συνεδρίου. Το τσίρκο του πράσινου ήλιου και του σφυροδρέπανου.
Ο Αλέξης, με το πολιτικό δαιμόνιο του ανθρώπου που κατέλαβε το λύκειό του και μοίρασε ακριβοδίκαια τις τυρόπιτες και τα μίλκο του κοινωνικοποιημένου κυλικείου, ξέρει την ανθρωπογεωγραφία της χαλαρής συνομοσπονδίας των συγκυριακών ψηφοφόρων του. Θέλει να ενσωματώσει το συντεχνιακό ΠΑΣΟΚ, που μετακόμισε στην Κουμουνδούρου για να σώσει τα προνόμιά του πάνω στα ερείπια της χώρας. Θέλει, από την άλλη, να απαλλαγεί από το τρελοκομείο των συνιστωσών, χωρίς όμως να χάσει τις ψήφους και τη στήριξή τους.
Οπότε τι σκέφτηκε; Να διαλυθούν οι συνιστώσες και για να τις παραμυθιάσει, μην του τα κάνουν λαμπόγυαλο, να τους πουλήσει «επανάσταση». Τόσο με συμβολισμούς, π.χ. τον μαυροσκούφη, όσο και με λόγο βγαλμένο κατευθείαν από φοιτητική συνέλευση του ’80. Τον άκουσα και προς στιγμήν έκανα μια κακόβουλη σκέψη. Λέω, δεν μπορεί, εκεί πίσω στα παρασκήνια θα έχουν μαζευτεί τίποτα ρασταφάρι καμιάς μπαφοπρουσαλίδικης συνιστώσας, ανάψανε τα κωλόπαιδα κάνα τρίφυλλο και τον πήραν τα «σκάγια» τον Αλέξη κι άρχισε μετά τις ακούσιες εισπνοές να λέει τρελά πράγματα.
Κι από κοντά τα στελέχια, που θέλουν οι στρατιώτες να εκλέγουν τους αξιωματικούς, άσυλο παντού, ακόμα και στον «Κάβουρα», και να ξεκινήσουν από δω οι Ελευθεριακές Πολιτείες της Ευρώπης. Στην κατάργηση της αστυνομίας και στην εκλογή των δικαστών απ’ τον λαό, με μισθό «ειδικευμένου εργάτη», η μούμια του Λένιν σηκώθηκε και χόρεψε καζατσόκ.
Τελικά όμως δεν ήταν προυσαλίδικο ούτε καλαματιανό ούτε ζωνιανό. Ηταν νηφάλιο πολιτικό παπατζιλίκι, γιατί ο Αλέξης, αδέρφια, δεν πιστεύει σε τίποτα, ούτε Θεό ούτε ιδέα.
Εδωσε εξετάσεις στους νεομπολσεβίκους και αντιεξουσιαστές του κόμματος. Τους καθησύχασε ιδεολογικώς, για να δεχτούν την ενσωμάτωση κι αυτοδιάλυση, ώστε μετά να συνεχίσει την προσπάθεια να παραμυθιάσει τους νοικοκυραίους, που νομίζει ότι δεν τα βλέπουν όλα αυτά και δεν τα ακούνε. Νομίζει ότι Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή θα κάνει τον Τσε και Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο τον «κεντροαριστερό».
Οι ρίζες του μηδενισμού και του «αντιεξουσιασμού» του φραπόγαλου είναι όμως πολύ βαθιές στην Κουμουνδούρου. Θα ζήσουμε στιγμές μοναδικές, όσο ο Αλέξης θα προσπαθεί να παντρέψει τον Τσε με τον Χατζατζάρη.
Πριν από λίγες μέρες γύριζα στο γραφείο από την Ευελπίδων. Ψάχνοντας στο ραδιόφωνο έπεσα πάνω ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. Μια κυριούλα κι ένας τύπος μιλούσαν. «Μπάτσοι», επαναστατικές κορόνες, κήρυγμα ταξικού μίσους και δικαιολόγησης της «αντιεξουσιαστικής βίας».
Προς στιγμήν νόμισα ότι η «Σέχτα» κατέλαβε τον σταθμό και κάνει πρόγραμμα, έχοντας τον Αρβανίτη στο πάτωμα με την κάννη του καλάσνικοφ στην πλάτη. Αμ δε! Το κανονικό πρόγραμμα ήταν. Κατευθείαν από τη «Βίλα Τάδε» του Αλέξη, που μόλις ξεμπερδέψει με το Συνέδριο θα θυμηθεί πάλι τη σωφροσύνη και τους νοικοκυραίους. Μπορεί να τραγουδήσει και τον Εθνικό Υμνο. Αλλά αυτά είναι χρυσαυγίτικα πράγματα, έτσι δεν λένε οι σύντροφοι;
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
δημοκρατία
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πόσος προβλέπεται ότι θα είναι πληθυσμός της γης το 2050
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
