2013-05-27 10:27:05
Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Νικόλας Δεληγιάννης σκέφτεται το τέλος της καριέρας του και τόνισε πως η πορεία του ήταν μαγική και όλα έμοιαζαν με όνειρο.
Αποσπάσματα των όσων δήλωσε ο Δεληγιάννης στη "SportDay":
Το γεγονός ότι σε έντεκα χρόνια πορείας μπορείς και θυμάσαι τι έχεις χάσει δεν σε... ξεπερνά;
«Πρόκειται για μια ονειρεμένη διαδρομή. Υπάρχουν πάρα πολλοί αθλητές και μεγαλύτεροι από εμένα, που μπορούν και απαριθμούν μόνο όσα έχουν κατακτήσει. Στο μυαλό μου, είναι ευλογία να ξέρεις σε 12 χρόνια -γιατί μπαίνω στον 12ο χρόνο- τι έχεις χάσει και να διαπιστώνεις πως είναι μόλις δύο. Είναι ωραίο να μετράς ανάποδα. Σημαίνει πως άξιζε τον κόπο».
Κάτι που... μάλλον αποδεικνύεται και από το ένα πρωτάθλημα Ευρώπης, το ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης, τις τέσσερις συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες και το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μοντρεάλ, το 2005.
«Ολη αυτή η πορεία, που αφορά φυσικά και την Εθνική, στην οποία είχα την τύχη και την τιμή να είμαι μέλος, είναι μαγική. Μοιάζει με όνειρο. Αν μου έλεγαν πριν 20 χρόνια ότι θα ζήσω όλα αυτά, πως θα παίζω στη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και θα είμαι διεθνής, θα γελούσα με την ψυχή μου. Θα το θεωρούσα άκρως επιτυχημένο ανέκδοτο».
Δεν έγιναν ακριβώς μόνα τους όλα αυτά. Εβαλες το χεράκι σου.
«Ημουν και τυχερός! Οταν πήγα μικρός στη Γλυφάδα, έτυχε να συνεργαστώ για τρία χρόνια με έναν εκ των καλύτερων προπονητών του κόσμου, τον Νίκολα Στάμενιτς. Δουλέψαμε και ατομικά μαζί, πήγαινα πολύ νωρίτερα από τις προπονήσεις στην πισίνα και έφευγα τελευταίος. Ημουν τυχερός, γιατί πήρα σταθερές βάσεις από πολύ μικρός και γι' αυτό βρέθηκα σε ομάδες που πέτυχαν όλα όσα πέτυχαν».
Είπες πως θα αρχίσεις να σκέφτεσαι το τέλος. Να υποθέσουμε ότι δεν θα είναι και τόσο άμεσο;
«Θέλω πρώτα να ξεκουραστώ και μετά θα αποφασίσω. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν καταξιωμένοι αθλητές και άλλοι επαγγελματίες που έχουν διακριθεί στον χώρο τους δίπλα μου, που με αγαπούν και με έχουν συμβουλεύσει να σταματήσω όσο πιο αργά μπορώ. Να ρουφήξω όλο το ποτήρι. Αυτό μου συνέστησαν και αθλητές που σταμάτησαν πιο μικροί από εμένα».
Μια που ανέφερες τον Παπαλουκά, τη μέρα που ανακοίνωσε πως φέτος είναι η τελευταία του σεζόν, στο φάιναλ φορ του Λονδίνου, είχε βουρκώσει και έδειχνε μια δυσκολία να δεχθεί το απευκταίο.
«Είναι η πιο δύσκολη στιγμή. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από την πισίνα. Ελπίζω όταν ολοκληρώσω την καριέρα του αθλητή, να βρω κάποια άλλη που να είναι κοντά στο νερό».
Το σώμα σου θα αποφασίσει;
«Δεν είναι μόνο το αν αντέχει το σώμα, αλλά αν αντέχει το μυαλό. Γιατί όσο μεγαλώνεις, σε πειράζουν περισσότερα πράγματα που σου αφαιρούν λίγο τη διάθεση να πηγαίνεις κάθε μέρα στην προπόνηση. Ο Ντράγκαν Αντριτς μου είχε πει πως το πρόβλημα δεν είναι αν μπορείς να παίξεις, αλλά αν μπορείς να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα με καθημερινές προπονήσεις, όσο μεγαλώνεις. Και νομίζω ότι έχει δίκιο».
Μήπως ως κάτοχος του νταμπλ θα ήταν μια ιδανική συνθήκη;
«Δεν σου κρύβω πως πέρυσι, όταν χάσαμε τα πάντα, φοβήθηκα πως δεν θα έχω την ευκαιρία να το διορθώσω και να κλείσω καλύτερα την καριέρα μου. Αυτή τη στιγμή, δεν σκέφτομαι τίποτα. Θα... κάνω τις εξετάσεις μου, όπως κάθε γέρος και μετά θα τα πούμε».
olympiacos-blog
Αποσπάσματα των όσων δήλωσε ο Δεληγιάννης στη "SportDay":
Το γεγονός ότι σε έντεκα χρόνια πορείας μπορείς και θυμάσαι τι έχεις χάσει δεν σε... ξεπερνά;
«Πρόκειται για μια ονειρεμένη διαδρομή. Υπάρχουν πάρα πολλοί αθλητές και μεγαλύτεροι από εμένα, που μπορούν και απαριθμούν μόνο όσα έχουν κατακτήσει. Στο μυαλό μου, είναι ευλογία να ξέρεις σε 12 χρόνια -γιατί μπαίνω στον 12ο χρόνο- τι έχεις χάσει και να διαπιστώνεις πως είναι μόλις δύο. Είναι ωραίο να μετράς ανάποδα. Σημαίνει πως άξιζε τον κόπο».
Κάτι που... μάλλον αποδεικνύεται και από το ένα πρωτάθλημα Ευρώπης, το ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης, τις τέσσερις συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες και το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μοντρεάλ, το 2005.
«Ολη αυτή η πορεία, που αφορά φυσικά και την Εθνική, στην οποία είχα την τύχη και την τιμή να είμαι μέλος, είναι μαγική. Μοιάζει με όνειρο. Αν μου έλεγαν πριν 20 χρόνια ότι θα ζήσω όλα αυτά, πως θα παίζω στη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και θα είμαι διεθνής, θα γελούσα με την ψυχή μου. Θα το θεωρούσα άκρως επιτυχημένο ανέκδοτο».
Δεν έγιναν ακριβώς μόνα τους όλα αυτά. Εβαλες το χεράκι σου.
«Ημουν και τυχερός! Οταν πήγα μικρός στη Γλυφάδα, έτυχε να συνεργαστώ για τρία χρόνια με έναν εκ των καλύτερων προπονητών του κόσμου, τον Νίκολα Στάμενιτς. Δουλέψαμε και ατομικά μαζί, πήγαινα πολύ νωρίτερα από τις προπονήσεις στην πισίνα και έφευγα τελευταίος. Ημουν τυχερός, γιατί πήρα σταθερές βάσεις από πολύ μικρός και γι' αυτό βρέθηκα σε ομάδες που πέτυχαν όλα όσα πέτυχαν».
Είπες πως θα αρχίσεις να σκέφτεσαι το τέλος. Να υποθέσουμε ότι δεν θα είναι και τόσο άμεσο;
«Θέλω πρώτα να ξεκουραστώ και μετά θα αποφασίσω. Συν τοις άλλοις, υπάρχουν καταξιωμένοι αθλητές και άλλοι επαγγελματίες που έχουν διακριθεί στον χώρο τους δίπλα μου, που με αγαπούν και με έχουν συμβουλεύσει να σταματήσω όσο πιο αργά μπορώ. Να ρουφήξω όλο το ποτήρι. Αυτό μου συνέστησαν και αθλητές που σταμάτησαν πιο μικροί από εμένα».
Μια που ανέφερες τον Παπαλουκά, τη μέρα που ανακοίνωσε πως φέτος είναι η τελευταία του σεζόν, στο φάιναλ φορ του Λονδίνου, είχε βουρκώσει και έδειχνε μια δυσκολία να δεχθεί το απευκταίο.
«Είναι η πιο δύσκολη στιγμή. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από την πισίνα. Ελπίζω όταν ολοκληρώσω την καριέρα του αθλητή, να βρω κάποια άλλη που να είναι κοντά στο νερό».
Το σώμα σου θα αποφασίσει;
«Δεν είναι μόνο το αν αντέχει το σώμα, αλλά αν αντέχει το μυαλό. Γιατί όσο μεγαλώνεις, σε πειράζουν περισσότερα πράγματα που σου αφαιρούν λίγο τη διάθεση να πηγαίνεις κάθε μέρα στην προπόνηση. Ο Ντράγκαν Αντριτς μου είχε πει πως το πρόβλημα δεν είναι αν μπορείς να παίξεις, αλλά αν μπορείς να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα με καθημερινές προπονήσεις, όσο μεγαλώνεις. Και νομίζω ότι έχει δίκιο».
Μήπως ως κάτοχος του νταμπλ θα ήταν μια ιδανική συνθήκη;
«Δεν σου κρύβω πως πέρυσι, όταν χάσαμε τα πάντα, φοβήθηκα πως δεν θα έχω την ευκαιρία να το διορθώσω και να κλείσω καλύτερα την καριέρα μου. Αυτή τη στιγμή, δεν σκέφτομαι τίποτα. Θα... κάνω τις εξετάσεις μου, όπως κάθε γέρος και μετά θα τα πούμε».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καλώς ήρθατε στην νέα πολυπολιτισμική Ευρώπη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
