2013-03-29 03:39:48
Εάν ανατρέξουμε στην ιστορία της πατρίδας μας - είτε αρχαιότερη, είτε σύγχρονη - θα διαπιστώσουμε πως αυτός ο τόπος έχει έρθει πολλές φορές σε δύσκολα και μεγάλα διλήμματα, τα οποία αφορούν τη συνέχιση της ύπαρξής του… Έτσι και σήμερα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη συγκυρία.
Όπως είναι φανερό νομίζω, στη πολιτική ζωή του τόπου μας έχει επικρατήσει η άποψη του Μπίσμαρκ πως η πολιτική είναι η τέχνη του έφικτού. Του εφικτού, όπως το αντιλαμβάνεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Εξαιτίας όμως, είτε της στρεβλής εφαρμογής αυτής της άποψης του Όττο Φον Μπίσμαρκ, είτε του ότι ανέλαβαν άτομα ανίκανα, ή διεφθαρμένα που δε πέτυχαν τους εθνικούς στόχους, η χώρα μας έχει περιέλθει σε μόνιμη εσωστρέφεια λόγω των οικονομικών δυσκολιών που έχουν προκύψει. Το κράτος μας φαίνεται ανίκανο να διεκδικήσει και να προασπίσει τα συμφέροντα του. Ας δούμε όμως τα πράματα πιο προσεκτικά. Είναι η οικονομική κρίση το πρόβλημα της χώρα μας που φέρνει και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα;
Η αλήθεια είναι πως σίγουρα η οικονομική κρίση έφερε πολλά προβλήματα στη χώρα μας, όμως ας μη γελιόμαστε… Η οικονομική κρίση δε μας έφερε όλα τα προβλήματα. Η οικονομική κρίση στη χώρα μας, είναι το αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της χώρας, της διάλυσης του παραγωγικού ιστού, της στασιμότητας στο εσωτερικό, της ελλειπούς εξωτερικής πολιτικής, σε συνδιασμό όμως με την εκχώρηση μέρους εθνικής κυριαρχίας, αυτήν της χάραξης ανεξάρτητης εθνικής οικονομικής πολιτικής, χάριν του κοινού νομίσματος.
Με αυτόν τον τρόπο, η χώρα μας έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και δε φαίνεται κάποιος να μπορεί να αλλάξει κάτι. Λείπει αυτό που εμφανίζονταν στον τόπο σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές στο παρελθόν, λείπει ο ηγέτης. Λείπει αυτός που θα αναλάβει, με όραμα να διεκδικήσει τόσο στο εξωτερικό τα δίκαια της χώρας, όσο και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στο εσωτερικό. Λείπει ο άνθρωπος που θα κάνει τον κόσμο να καταλάβει πως παρά τα όποια οικονομικά προβλήματα η χώρα μας είναι ισχυρός παράγοντας στο διεθνές σύστημα και μέσα από πολύπλευρη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική θα διεκδικήσει, θα απαιτήσει, θα σηκώσει ανάστημα.
Ένα ακόμη πρόβλημα προστίθεται στα παραπάνω, δυστυχώς, στις μέρες μας είμαστε διαιρεμένοι περισσότερο από ποτέ άλλοτε και δεν φαίνεται να υπάρχει αυτός, που θα σηκώσει ανάστημα, θα μας ενώσει και θα αλλάξει σελίδα στην ιστορία του τόπου. Το πιο απαισιόδοξο είναι πως έχουν μετατραπεί οι πολίτες της χώρας σε έναν φοβισμένο λαό, σε έναν όχλο που δε ξέρει τι θέλει, δεν έχει όραμα, στόχους, ιδανικά παρά μόνον κοιτάζει το προσωπικό και ατομικό συμφέρον όντας βαθιά διαιρεμένος.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί με σχέδιο και πολλά μπορούν να αλλάξουν. Πρέπει να αλλάξουμε αυτή τη στρεβλή και υποχωρητική αντίληψη του πολιτικά εφικτού και να κάνουμε την υπέρβαση, γιατί εάν δεν αλλάξουν τα πράματα, το μέλλον κρίνεται δυσοίωνο όχι από οικονομικής πλευράς μόνον, αλλά για την αυτή καθ’αυτή υπόσταση του κράτους μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του και εμείς δεν είμαστε ανίσχυροι, παρά μόνον κατά φαντασίαν…
Ας αρχίσουμε λοιπόν να δουλεύουμε συστηματικά, με όραμα, στόχους και πίστη στις δυνατότητές μας. Είναι καιρός να καταλάβουμε πως πρέπει να προλάβουμε τις εξελίξεις, πριν μας προλάβουν αυτές. Είναι καιρός να αντιληφθούμε πως η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, το Ευρώ και το εθνικό νόμισμα είναι εργαλεία και τα εργαλεία αυτά έχουν θετικά και αρνητικά. Είναι καιρός να οργανώσουμε δική μας στρατηγική σε κάθε τομέα πολιτικής, είτε αυτόν της οικονομίας, είτε της εξωτερικής πολιτικής, είτε της εθνικής άμυνας, εκμεταλλευόμενοι τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, με παράλληλο εναλλακτικό σχέδιο διαγραφής μέρους του χρέους, του παράνομου απεχθούς και επαχθούς κομματιού και έξοδο από την ζώνη του ευρώ, συντεταγμένα, οργανωμένα και με σχέδιο που θα έχουμε φτιάξει εμείς για να σώσουμε εμάς, όταν και εφόσον είμαστε έτοιμοι. Τότε θα πρέπει να κάνουμε την επιλογή και όχι να διαμαρτυρόμαστε στείρα, εάν τα υπάρχοντα και εφαρμοζόμενα σχέδια λειτουργούν σε βάρος μας, να προχωρήσουμε βασιζόμενοι στους εαυτούς μας, ώστε να εκμεταλλευόμαστε στο μέλλον τόσο τα θετικά της χάραξης ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής, αλλά και της χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου ανήκουμε έτσι και αλλιώς ανεξαρτήτως αν είμαστε στο κοινό νόμισμα ή όχι. Πρέπει η χώρα μας να αποκτήσει συγκεκριμένους στόχους στους οποίους να προσβλέπει με πολλαπλά σχέδια, ένα κύριο σχέδιο που εφαρμόζεται, αλλά και πολλά παράλληλα εναλλακτικά σχέδια που θα είναι οι "άσσοι" στο μανίκι της κυβέρνησης, της εκάστοτε κυβέρνησης... Τουλάχιστον για όσο χρονικό διάστημα η ίδια Ε.Ε. λειτουργεί αντιευρωπαϊκά, θα πρέπει η χώρα μας να είναι προετοιμασμένη για εναλλακτικές οδούς, αλλά και τη δημιουργία μιας αλά καρτ σχέσης που ενδεχομένως θα μας συμφέρει περισσότερο.
Κρήτας Δημήτριος, φοιτητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης
http://political-strategy-net.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6514.html
Όπως είναι φανερό νομίζω, στη πολιτική ζωή του τόπου μας έχει επικρατήσει η άποψη του Μπίσμαρκ πως η πολιτική είναι η τέχνη του έφικτού. Του εφικτού, όπως το αντιλαμβάνεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Εξαιτίας όμως, είτε της στρεβλής εφαρμογής αυτής της άποψης του Όττο Φον Μπίσμαρκ, είτε του ότι ανέλαβαν άτομα ανίκανα, ή διεφθαρμένα που δε πέτυχαν τους εθνικούς στόχους, η χώρα μας έχει περιέλθει σε μόνιμη εσωστρέφεια λόγω των οικονομικών δυσκολιών που έχουν προκύψει. Το κράτος μας φαίνεται ανίκανο να διεκδικήσει και να προασπίσει τα συμφέροντα του. Ας δούμε όμως τα πράματα πιο προσεκτικά. Είναι η οικονομική κρίση το πρόβλημα της χώρα μας που φέρνει και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα;
Η αλήθεια είναι πως σίγουρα η οικονομική κρίση έφερε πολλά προβλήματα στη χώρα μας, όμως ας μη γελιόμαστε… Η οικονομική κρίση δε μας έφερε όλα τα προβλήματα. Η οικονομική κρίση στη χώρα μας, είναι το αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της χώρας, της διάλυσης του παραγωγικού ιστού, της στασιμότητας στο εσωτερικό, της ελλειπούς εξωτερικής πολιτικής, σε συνδιασμό όμως με την εκχώρηση μέρους εθνικής κυριαρχίας, αυτήν της χάραξης ανεξάρτητης εθνικής οικονομικής πολιτικής, χάριν του κοινού νομίσματος.
Με αυτόν τον τρόπο, η χώρα μας έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και δε φαίνεται κάποιος να μπορεί να αλλάξει κάτι. Λείπει αυτό που εμφανίζονταν στον τόπο σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές στο παρελθόν, λείπει ο ηγέτης. Λείπει αυτός που θα αναλάβει, με όραμα να διεκδικήσει τόσο στο εξωτερικό τα δίκαια της χώρας, όσο και να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές στο εσωτερικό. Λείπει ο άνθρωπος που θα κάνει τον κόσμο να καταλάβει πως παρά τα όποια οικονομικά προβλήματα η χώρα μας είναι ισχυρός παράγοντας στο διεθνές σύστημα και μέσα από πολύπλευρη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική θα διεκδικήσει, θα απαιτήσει, θα σηκώσει ανάστημα.
Ένα ακόμη πρόβλημα προστίθεται στα παραπάνω, δυστυχώς, στις μέρες μας είμαστε διαιρεμένοι περισσότερο από ποτέ άλλοτε και δεν φαίνεται να υπάρχει αυτός, που θα σηκώσει ανάστημα, θα μας ενώσει και θα αλλάξει σελίδα στην ιστορία του τόπου. Το πιο απαισιόδοξο είναι πως έχουν μετατραπεί οι πολίτες της χώρας σε έναν φοβισμένο λαό, σε έναν όχλο που δε ξέρει τι θέλει, δεν έχει όραμα, στόχους, ιδανικά παρά μόνον κοιτάζει το προσωπικό και ατομικό συμφέρον όντας βαθιά διαιρεμένος.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί με σχέδιο και πολλά μπορούν να αλλάξουν. Πρέπει να αλλάξουμε αυτή τη στρεβλή και υποχωρητική αντίληψη του πολιτικά εφικτού και να κάνουμε την υπέρβαση, γιατί εάν δεν αλλάξουν τα πράματα, το μέλλον κρίνεται δυσοίωνο όχι από οικονομικής πλευράς μόνον, αλλά για την αυτή καθ’αυτή υπόσταση του κράτους μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του και εμείς δεν είμαστε ανίσχυροι, παρά μόνον κατά φαντασίαν…
Ας αρχίσουμε λοιπόν να δουλεύουμε συστηματικά, με όραμα, στόχους και πίστη στις δυνατότητές μας. Είναι καιρός να καταλάβουμε πως πρέπει να προλάβουμε τις εξελίξεις, πριν μας προλάβουν αυτές. Είναι καιρός να αντιληφθούμε πως η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, το Ευρώ και το εθνικό νόμισμα είναι εργαλεία και τα εργαλεία αυτά έχουν θετικά και αρνητικά. Είναι καιρός να οργανώσουμε δική μας στρατηγική σε κάθε τομέα πολιτικής, είτε αυτόν της οικονομίας, είτε της εξωτερικής πολιτικής, είτε της εθνικής άμυνας, εκμεταλλευόμενοι τη θέση μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, με παράλληλο εναλλακτικό σχέδιο διαγραφής μέρους του χρέους, του παράνομου απεχθούς και επαχθούς κομματιού και έξοδο από την ζώνη του ευρώ, συντεταγμένα, οργανωμένα και με σχέδιο που θα έχουμε φτιάξει εμείς για να σώσουμε εμάς, όταν και εφόσον είμαστε έτοιμοι. Τότε θα πρέπει να κάνουμε την επιλογή και όχι να διαμαρτυρόμαστε στείρα, εάν τα υπάρχοντα και εφαρμοζόμενα σχέδια λειτουργούν σε βάρος μας, να προχωρήσουμε βασιζόμενοι στους εαυτούς μας, ώστε να εκμεταλλευόμαστε στο μέλλον τόσο τα θετικά της χάραξης ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής, αλλά και της χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου ανήκουμε έτσι και αλλιώς ανεξαρτήτως αν είμαστε στο κοινό νόμισμα ή όχι. Πρέπει η χώρα μας να αποκτήσει συγκεκριμένους στόχους στους οποίους να προσβλέπει με πολλαπλά σχέδια, ένα κύριο σχέδιο που εφαρμόζεται, αλλά και πολλά παράλληλα εναλλακτικά σχέδια που θα είναι οι "άσσοι" στο μανίκι της κυβέρνησης, της εκάστοτε κυβέρνησης... Τουλάχιστον για όσο χρονικό διάστημα η ίδια Ε.Ε. λειτουργεί αντιευρωπαϊκά, θα πρέπει η χώρα μας να είναι προετοιμασμένη για εναλλακτικές οδούς, αλλά και τη δημιουργία μιας αλά καρτ σχέσης που ενδεχομένως θα μας συμφέρει περισσότερο.
Κρήτας Δημήτριος, φοιτητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης
http://political-strategy-net.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6514.html
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δωρεάν εμβολιασμός σε Ρομά τη Δευτέρα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πούτιν: Μέτρα ρουτίνας οι έρευνες σε ΜΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
