2013-02-22 07:30:07
της Ελίνας Γαληνού
Οταν προχτές ανακοινώθηκε η συμφωνία των χωρών της ΕΕ για τους προυπολογισμούς και την διαθεσιμότητα πόρων, η είδηση πέρασε στα ΜΜΕ λές και ήταν ένα χαρμόσυνο γεγονός.
Βεβαίως, ύστερα από τόσα ναυαγισμένα Eurogroup που γνωρίσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, όπου οι ηγέτες αδυνατούσαν να καταλήξουν κάπου, η κατάληξη μιας συμφωνίας θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως ευχάριστη. Πρώτα απ΄όλα γιατί η ΕΕ στέλνει ένα θετικό μήνυμα στις αγορές όσον αφορά το νόμισμά της και δεύτερον, επειδή υποτίθεται πως εισπράττεται σαν ένδειξη ενότητας μεταξύ των ευρωπαικών χωρών, ύστερα από τόσα που ακούστηκαν για τον κίνδυνο διάσπασής της.
Μεταξύ των ευχαριστημένων, εμφανίζεται και η ελληνική κυβέρνηση για την συμφωνία που επετεύχθη όσον αφορά την Ελλάδα. Φυσικά, τηρουμένων των αναλογικών, θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που παραμένουμε στο ευρώ και μοιραζόμαστε τα ψιχία των διαθεσίμων πόρων. Κάπως ανάλογα όμως, είναι και τα συναισθήματα των υπολοίπων ευρωπαικών λαών, οι οποίοι βίωσαν, αν όχι ακριβώς τα δικά μας βάσσανα, ωστόσο αρχίζουν και βλέπουν ήδη τους οιωνούς, συνειδητοποιώντας ότι τα πράγματα δεν θ΄αργήσουν να επιδεινωθούν και γι΄αυτούς.
Αυτή λοιπόν κατέληξε να είναι η Ενωμένη Ευρώπη μέσα στο ευρώ! Η Ευρώπη των λιτών προυπολογισμών, όπου υπό το πρόσχημα της λιτότητας, οι οικονομίες των χωρών της θα πηγαίνουν θεωρητικά καλά. Οπου τα πλεονάσματα που θα παρουσιάζουν κάθε χρόνο και οι ελεγχόμενοι πληθωρισμοί, θα απέχουν πολύ από την πραγματική εικόνα ευημερίας. Κι΄άν ακόμα υποτεθείστω ότι η ευημερία μας οδήγησε στην πλεονεξία και θέλουμε να απαλλαγούμε απ΄αυτήν, ασφαλώς η λογική εναλλαγική της δεν μπορεί να είναι το αντίθετο άκρο. Πλεοναστικοί προυπολογισμοί και φτώχεια στις κοινωνίες, δεν είναι παρά μια φούσκα χωρίς μέλλον. Αργά ή γρήγορα τέτοιες φούσκες σκάνε πολύ άσχημα, όσο και αν προσπαθούμε να ξεγελάσουμε τις αγορές.
Η Ευρώπη που κάποτε προχώρησε στο εγχείρημα της Ενωσης, στηρίχτηκε στις κοινωνίες της. Τα επιχειρήματα κάθε χώρας για να εισέλθει στην υπό διαμόρφωση ευρωπαική οικογένεια, προέρχονταν από την τότε πολιτικοοικονομική της παρουσία της, στην ιστορία του λαού της, την προσφορά του στο κάθε είδος πολιτισμού, είτε αυτό λεγόταν τέχνη και επιστήμες, είτε παραγωγή και εκμετάλλευση οικονομικών πόρων, είτε αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με όλα αυτά τα στοιχεία, επιχείρησαν κάποτε οι φιλόδοξοι οραματιστές όπως ο Ρομπέρ Σουμάν να συνθέσουν για να δημιουργήσουν το πάζλ που λέγεται "Ενωμένη Ευρώπη". Ευρώπη όπου όλοι οι λαοί της θα είχαν τις ίδιες ευκαιρίες από χώρα σε χώρα να αξιοποιήσουν τις αξίες τους, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον ή ανταλάσσοντας τις δυνάμεις τους. Και σε μια τέτοια Ευρώπη, καθένας θα ήθελε να μετέχει αντί να μένει απομονωμένος και κλεισμένος στα σύνορά του.
Τώρα όμως, τι οράματα έχει να προσφέρει το παρόν με αυτά τα δεδομένα; Είναι μάλλον πλεοναστικό να αναλυθούν οι συνέπειες της φτωχοποιημένης κοινωνίας της Ευρώπης, που σίγουρα θα τις δούμε στο άμεσο μέλλον. Οι ευρωπαικοί λαοί, δεν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν για πολύ μ΄αυτή τη λιτότητα, όπου στο τέλος θα στερούνται τα πάντα. Την υγεία, τη μόρφωση, το καλό βιώσιμο περιβάλλον. Οι πλούσιοι θα μορφώνουν τα παιδιά τους όπου θέλουν, θα μπορούν να απολαμβάνουν τις ιατρικές υπηρεσίες που χρειάζονται, να ταξιδεύουν και να ζούν σε καλές περιοχές, ενώ οι φτωχοί θα πληθαίνουν, οι νέοι θα μεταναστεύουν και η Γηραιά Ηπειρος κάποια στιγμή θα κατακλυστεί από αλλότρια στοιχεία και θα αλλάξει πρόσωπο. Σήμερα, με το γεγονός ότι πωλείται κρέας αλόγου, όλοι θορυβούνται. Αύριο όμως, να μη θορυβηθεί κανένας αν δούνε να κυκλοφορεί ακόμα και κρέας...γάτας στα ευρωπαικά τραπέζια, εάν το κοτόπουλο καταλήξει είδος πολυτελείας.
Για τι είδους "Ενωμένη Ευρώπη" μιλάμε λοιπόν; Και από ποιούς Ευρωπαίους θα απαρτίζεται; Δυστυχώς, βλέπουμε ότι οι προβληματισμοί που απασχόλησαν τους Ελληνες μέσα στην τριετία της κρίσης, επεκτείνονται τώρα και στους Ευρωπαίους. Μήπως τελικά η αρχή της Ευρωπαικής υποβάθμισης ξεκίνησε από το πείραμα "Ελλάδα";
InfoGnomon
Οταν προχτές ανακοινώθηκε η συμφωνία των χωρών της ΕΕ για τους προυπολογισμούς και την διαθεσιμότητα πόρων, η είδηση πέρασε στα ΜΜΕ λές και ήταν ένα χαρμόσυνο γεγονός.
Βεβαίως, ύστερα από τόσα ναυαγισμένα Eurogroup που γνωρίσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, όπου οι ηγέτες αδυνατούσαν να καταλήξουν κάπου, η κατάληξη μιας συμφωνίας θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως ευχάριστη. Πρώτα απ΄όλα γιατί η ΕΕ στέλνει ένα θετικό μήνυμα στις αγορές όσον αφορά το νόμισμά της και δεύτερον, επειδή υποτίθεται πως εισπράττεται σαν ένδειξη ενότητας μεταξύ των ευρωπαικών χωρών, ύστερα από τόσα που ακούστηκαν για τον κίνδυνο διάσπασής της.
Μεταξύ των ευχαριστημένων, εμφανίζεται και η ελληνική κυβέρνηση για την συμφωνία που επετεύχθη όσον αφορά την Ελλάδα. Φυσικά, τηρουμένων των αναλογικών, θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που παραμένουμε στο ευρώ και μοιραζόμαστε τα ψιχία των διαθεσίμων πόρων. Κάπως ανάλογα όμως, είναι και τα συναισθήματα των υπολοίπων ευρωπαικών λαών, οι οποίοι βίωσαν, αν όχι ακριβώς τα δικά μας βάσσανα, ωστόσο αρχίζουν και βλέπουν ήδη τους οιωνούς, συνειδητοποιώντας ότι τα πράγματα δεν θ΄αργήσουν να επιδεινωθούν και γι΄αυτούς.
Αυτή λοιπόν κατέληξε να είναι η Ενωμένη Ευρώπη μέσα στο ευρώ! Η Ευρώπη των λιτών προυπολογισμών, όπου υπό το πρόσχημα της λιτότητας, οι οικονομίες των χωρών της θα πηγαίνουν θεωρητικά καλά. Οπου τα πλεονάσματα που θα παρουσιάζουν κάθε χρόνο και οι ελεγχόμενοι πληθωρισμοί, θα απέχουν πολύ από την πραγματική εικόνα ευημερίας. Κι΄άν ακόμα υποτεθείστω ότι η ευημερία μας οδήγησε στην πλεονεξία και θέλουμε να απαλλαγούμε απ΄αυτήν, ασφαλώς η λογική εναλλαγική της δεν μπορεί να είναι το αντίθετο άκρο. Πλεοναστικοί προυπολογισμοί και φτώχεια στις κοινωνίες, δεν είναι παρά μια φούσκα χωρίς μέλλον. Αργά ή γρήγορα τέτοιες φούσκες σκάνε πολύ άσχημα, όσο και αν προσπαθούμε να ξεγελάσουμε τις αγορές.
Η Ευρώπη που κάποτε προχώρησε στο εγχείρημα της Ενωσης, στηρίχτηκε στις κοινωνίες της. Τα επιχειρήματα κάθε χώρας για να εισέλθει στην υπό διαμόρφωση ευρωπαική οικογένεια, προέρχονταν από την τότε πολιτικοοικονομική της παρουσία της, στην ιστορία του λαού της, την προσφορά του στο κάθε είδος πολιτισμού, είτε αυτό λεγόταν τέχνη και επιστήμες, είτε παραγωγή και εκμετάλλευση οικονομικών πόρων, είτε αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με όλα αυτά τα στοιχεία, επιχείρησαν κάποτε οι φιλόδοξοι οραματιστές όπως ο Ρομπέρ Σουμάν να συνθέσουν για να δημιουργήσουν το πάζλ που λέγεται "Ενωμένη Ευρώπη". Ευρώπη όπου όλοι οι λαοί της θα είχαν τις ίδιες ευκαιρίες από χώρα σε χώρα να αξιοποιήσουν τις αξίες τους, στηρίζοντας ο ένας τον άλλον ή ανταλάσσοντας τις δυνάμεις τους. Και σε μια τέτοια Ευρώπη, καθένας θα ήθελε να μετέχει αντί να μένει απομονωμένος και κλεισμένος στα σύνορά του.
Τώρα όμως, τι οράματα έχει να προσφέρει το παρόν με αυτά τα δεδομένα; Είναι μάλλον πλεοναστικό να αναλυθούν οι συνέπειες της φτωχοποιημένης κοινωνίας της Ευρώπης, που σίγουρα θα τις δούμε στο άμεσο μέλλον. Οι ευρωπαικοί λαοί, δεν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν για πολύ μ΄αυτή τη λιτότητα, όπου στο τέλος θα στερούνται τα πάντα. Την υγεία, τη μόρφωση, το καλό βιώσιμο περιβάλλον. Οι πλούσιοι θα μορφώνουν τα παιδιά τους όπου θέλουν, θα μπορούν να απολαμβάνουν τις ιατρικές υπηρεσίες που χρειάζονται, να ταξιδεύουν και να ζούν σε καλές περιοχές, ενώ οι φτωχοί θα πληθαίνουν, οι νέοι θα μεταναστεύουν και η Γηραιά Ηπειρος κάποια στιγμή θα κατακλυστεί από αλλότρια στοιχεία και θα αλλάξει πρόσωπο. Σήμερα, με το γεγονός ότι πωλείται κρέας αλόγου, όλοι θορυβούνται. Αύριο όμως, να μη θορυβηθεί κανένας αν δούνε να κυκλοφορεί ακόμα και κρέας...γάτας στα ευρωπαικά τραπέζια, εάν το κοτόπουλο καταλήξει είδος πολυτελείας.
Για τι είδους "Ενωμένη Ευρώπη" μιλάμε λοιπόν; Και από ποιούς Ευρωπαίους θα απαρτίζεται; Δυστυχώς, βλέπουμε ότι οι προβληματισμοί που απασχόλησαν τους Ελληνες μέσα στην τριετία της κρίσης, επεκτείνονται τώρα και στους Ευρωπαίους. Μήπως τελικά η αρχή της Ευρωπαικής υποβάθμισης ξεκίνησε από το πείραμα "Ελλάδα";
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απολύσεις ετοιμάζει η αεροπορική εταιρεία LOT
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
