2013-02-20 15:11:28
του Βασίλη Βέργη
Δεν υπάρχει περίπτωση να... πλήξουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ολο και κάτι... ξεχωριστό θα συμβαίνει πάντοτε που θα μας δίνει την ευκαιρία να επαναλαμβάνουμε τη φράση «αυτά δεν γίνονται ρε». Κι όμως... όλα γίνονται. Πόσω μάλλον στην Ελλάδα της κρίσης.
Από χθες -και επίσημα- η ΑΕΚ μπήκε στον αστερισμό του «ανώνυμου δανειοδότη». Θα μπορούσε να είναι τηλεοπτικό σίριαλ η συγκεκριμένη υπόθεση. Ακόμη καλύτερα, κινηματογραφική παραγωγή. Ενα μεγάλο κλαμπ με τεράστια ιστορία, το οποίο έχει βρεθεί με τη θηλιά των χρεών και λίγο πριν από τον... πνιγμό εμφανίζεται ο άγνωστος σωτήρας! Δεν θέλει να διαφημιστεί -όπως είπε και ο Δημητρέλος-, αλλά προσφέρει 400 χιλιάρικα δάνειο, με την προϋπόθεση μάλιστα οι 100.000 ευρώ να δοθούν για τις ανάγκες της Ερασιτεχνικής. Εδώ είναι που το συναίσθημα ξεχειλίζει! Μόνο ο Νίκος Ξανθόπουλος λείπει για να συμπληρώσει το σκηνικό.
Σε ένα σοβαρό κράτος, με αντίστοιχα σοβαρό ποδόσφαιρο, το αυτονόητο ήταν ο Δημητρέλος και η διοίκησή του να αντιμετωπίζονταν όπως έπρεπε στην περίπτωση. Δηλαδή: πώς γίνεται, καλέ μου άνθρωπε, να εγκρίνεις δανειοδότηση αγνώστου, μέσω κυπριακής εταιρείας, δίχως να θέτεις ως βασική προϋπόθεση τη δημοσιοποίηση του ονόματος; Δεν ερευνάς από πού προέρχονται τα χρήματα; Δεν θεωρείς ότι αυτό αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα για το κλαμπ, την αξιοπιστία του, τον κόσμο του;
Κι όμως. Ο Δημητρέλος θέλει να πείσει τους ΑΕΚτζήδες ότι εν έτει 2013, όπου ο καθείς σημαδεύει το ευρώ με το τουφέκι, βρέθηκε ένας... ευπατρίδης και δάνεισε την Ενωση 400.000 ευρώ με μοναδικό όρο να μη γίνει γνωστό το όνομά του. Κι επειδή -κατά τον Δημητρέλο- δεν μπορεί η ΑΕΚ αυτή την εποχή να πει «όχι», πρέπει άπαντες να πειστούν για την... αγνότητα της «πρωτοβουλίας».
Αν αυτό δεν αποτελεί δικαίωση της φράσης «μας είδαν αλευρωμένους και μας πέρασαν για μυλωνάδες»... Ή για γιαουρτάδες!
πηγή: sentragoal.gr
Δεν υπάρχει περίπτωση να... πλήξουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ολο και κάτι... ξεχωριστό θα συμβαίνει πάντοτε που θα μας δίνει την ευκαιρία να επαναλαμβάνουμε τη φράση «αυτά δεν γίνονται ρε». Κι όμως... όλα γίνονται. Πόσω μάλλον στην Ελλάδα της κρίσης.
Από χθες -και επίσημα- η ΑΕΚ μπήκε στον αστερισμό του «ανώνυμου δανειοδότη». Θα μπορούσε να είναι τηλεοπτικό σίριαλ η συγκεκριμένη υπόθεση. Ακόμη καλύτερα, κινηματογραφική παραγωγή. Ενα μεγάλο κλαμπ με τεράστια ιστορία, το οποίο έχει βρεθεί με τη θηλιά των χρεών και λίγο πριν από τον... πνιγμό εμφανίζεται ο άγνωστος σωτήρας! Δεν θέλει να διαφημιστεί -όπως είπε και ο Δημητρέλος-, αλλά προσφέρει 400 χιλιάρικα δάνειο, με την προϋπόθεση μάλιστα οι 100.000 ευρώ να δοθούν για τις ανάγκες της Ερασιτεχνικής. Εδώ είναι που το συναίσθημα ξεχειλίζει! Μόνο ο Νίκος Ξανθόπουλος λείπει για να συμπληρώσει το σκηνικό.
Σε ένα σοβαρό κράτος, με αντίστοιχα σοβαρό ποδόσφαιρο, το αυτονόητο ήταν ο Δημητρέλος και η διοίκησή του να αντιμετωπίζονταν όπως έπρεπε στην περίπτωση. Δηλαδή: πώς γίνεται, καλέ μου άνθρωπε, να εγκρίνεις δανειοδότηση αγνώστου, μέσω κυπριακής εταιρείας, δίχως να θέτεις ως βασική προϋπόθεση τη δημοσιοποίηση του ονόματος; Δεν ερευνάς από πού προέρχονται τα χρήματα; Δεν θεωρείς ότι αυτό αποτελεί κυρίαρχο ζήτημα για το κλαμπ, την αξιοπιστία του, τον κόσμο του;
Κι όμως. Ο Δημητρέλος θέλει να πείσει τους ΑΕΚτζήδες ότι εν έτει 2013, όπου ο καθείς σημαδεύει το ευρώ με το τουφέκι, βρέθηκε ένας... ευπατρίδης και δάνεισε την Ενωση 400.000 ευρώ με μοναδικό όρο να μη γίνει γνωστό το όνομά του. Κι επειδή -κατά τον Δημητρέλο- δεν μπορεί η ΑΕΚ αυτή την εποχή να πει «όχι», πρέπει άπαντες να πειστούν για την... αγνότητα της «πρωτοβουλίας».
Αν αυτό δεν αποτελεί δικαίωση της φράσης «μας είδαν αλευρωμένους και μας πέρασαν για μυλωνάδες»... Ή για γιαουρτάδες!
πηγή: sentragoal.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς να γίνετε καλύτερος ως φίλος!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
