2013-02-10 19:38:03
Απόψε όλη τη νύχτα έσκαβα. Δεν έσκαβαν τα χέρια μου... ο νούς μου, η ψυχή μου έσκαβε.
Και έσκαβε τα μεγάλα γεγονότα, τωρινά και αρχαία.
[Πολλά τα δεινά τούτης της εποχής.
Αλλά και ποιά εποχή δεν υπήρξαν δυσάρεστα γεγονότα.
Μόνο που σήμερα παράγινε το κακό.
Χάσαμε τους κόπους μιας ζωής.
Βρε πώς κατάντησε έτσι η πατρίδα μου;
Την Ελλάδα της παγκόσμιας εμβέλειας, την κάνανε ‘ψωροκώσταινα’;]
Αυτή που κάποτε ήταν λαμπρή και δοξασμένη μεταξύ των Εθνών
Τώρα έχει γίνει κουρέλι που πάνω του πατούν καγχάζοντας οι λαοί.
Την εμπαίζουν, την περιφρονούν, την διασύρουν υβριστικά.
Θυμάμαι τις παλιές, τις ένδοξες μεγάλες μέρες.
Τι χρόνια εκπληκτικά ήταν εκείνα!
Αιχμαλωτίστηκε η σκέψη μου στη μελέτη τους.
Ούτε κατάλαβα πώς πέρασε η νύχτα Το ξημέρωμα με βρήκε ξάγρυπνο στην αγωνία.
Έφτασε το πρωί κι εγώ έσκαβα... τις σελίδες της Ιστορίας,
σκάλιζα τα μεγάλα γεγονότα... τότε δόξες και μεγαλεία.
[Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να...]
Μην έχεις πια δάκρυα, να μήν κλαίς πια.
Αλήθεια τί έγινε; Μας ξέχασε τελείως ο Θεός; Τόσο πολύ οργήσθηκε μαζί μας;
Οι αναγνώστες πιθανόν να νομίσουν ότι τα παραπάνω λόγια [πλήν μιας παρεμβολής] είναι δικά μου. Λόγια που γράφτηκαν για τα ενεστώτα συμβάντα.
Αλλά δεν είναι. Τα λόγια αυτά ειναι ελεύθερη απόδοση των πρώτων δέκα στίχων του 76ου (ος΄) Ψαλμός, που γράφτηκαν το 700 π.Χ από τον απαρηγόρητο Ασάφ, απόγονο του μεγάλου ποιητή Ασάφ και σύγχρονο του Δαβίδ, ενδεχωμένως με αφορμή την κατάρευση του βόρειου βασίλειου των δέκα φυλών του Ισραήλ.
Αναγνώστρια
Tromaktiko
Και έσκαβε τα μεγάλα γεγονότα, τωρινά και αρχαία.
[Πολλά τα δεινά τούτης της εποχής.
Αλλά και ποιά εποχή δεν υπήρξαν δυσάρεστα γεγονότα.
Μόνο που σήμερα παράγινε το κακό.
Χάσαμε τους κόπους μιας ζωής.
Βρε πώς κατάντησε έτσι η πατρίδα μου;
Την Ελλάδα της παγκόσμιας εμβέλειας, την κάνανε ‘ψωροκώσταινα’;]
Αυτή που κάποτε ήταν λαμπρή και δοξασμένη μεταξύ των Εθνών
Τώρα έχει γίνει κουρέλι που πάνω του πατούν καγχάζοντας οι λαοί.
Την εμπαίζουν, την περιφρονούν, την διασύρουν υβριστικά.
Θυμάμαι τις παλιές, τις ένδοξες μεγάλες μέρες.
Τι χρόνια εκπληκτικά ήταν εκείνα!
Αιχμαλωτίστηκε η σκέψη μου στη μελέτη τους.
Ούτε κατάλαβα πώς πέρασε η νύχτα Το ξημέρωμα με βρήκε ξάγρυπνο στην αγωνία.
Έφτασε το πρωί κι εγώ έσκαβα... τις σελίδες της Ιστορίας,
σκάλιζα τα μεγάλα γεγονότα... τότε δόξες και μεγαλεία.
[Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να...]
Μην έχεις πια δάκρυα, να μήν κλαίς πια.
Αλήθεια τί έγινε; Μας ξέχασε τελείως ο Θεός; Τόσο πολύ οργήσθηκε μαζί μας;
Οι αναγνώστες πιθανόν να νομίσουν ότι τα παραπάνω λόγια [πλήν μιας παρεμβολής] είναι δικά μου. Λόγια που γράφτηκαν για τα ενεστώτα συμβάντα.
Αλλά δεν είναι. Τα λόγια αυτά ειναι ελεύθερη απόδοση των πρώτων δέκα στίχων του 76ου (ος΄) Ψαλμός, που γράφτηκαν το 700 π.Χ από τον απαρηγόρητο Ασάφ, απόγονο του μεγάλου ποιητή Ασάφ και σύγχρονο του Δαβίδ, ενδεχωμένως με αφορμή την κατάρευση του βόρειου βασίλειου των δέκα φυλών του Ισραήλ.
Αναγνώστρια
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Yorkville Penthouse από τους Cecconi Simone
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
