2013-02-03 12:37:04
Ίσως και 35 νέοι, ηλικίας από 18 έως 35 χρονών στο κεφαλοχώρι των Σελλιών στα νότια του Ρεθύμνου, επέλεξαν να συνεχίσουν εκεί που «ρίζωσαν» και να αρπάξουν τις ευκαιρίες, αν ποτέ τους δοθούν για να ανανεώσουν τον πληθυσμό, όταν άλλοι στα ενδότερα σιγοσβήνουν μέχρι να βάλουν τέλος…
Είναι 33 χρονών ο Γιώργης Δρυδάκης που «η περιουσία του τον κρατά στο χωριό»
Ο Γιώργης Δρυδάκης με… «μισή αρβύλα», όπως αυτοπροσδιορίζεται στα 33 του χρόνια, αλλά με δυναμισμό και διάθεση για σκληρή δουλειά, είναι εξ αρχής ξεκάθαρος: «Εάν δεν είχα την περιουσία να την εκμεταλλευτώ, θα έφευγα όχι μόνο από το χωριό μα και από την πατρίδα. Τι σου προσφέρει αυτή χώρα για να σε κρατήσει;»
Τις ίδιες ανησυχίες έχουν και οι άλλοι νέοι, που βλέπουν με καθάριο μυαλό τα τεκταινόμενα και η γενιά τους «πληρώνει τις λαμογιές των παλαιών», επειδή «το Κράτος ποτέ δεν έκανε ελέγχους, παρά με τη σιωπή του αποδεχόταν τη διαφθορά που το ίδιο υιοθέτησε»
. Γι'αυτό και ο νέος αγροτοκτηνοτρόφος, που φαίνεται να γνωρίζει τώρα καλά τα «μεγάλα λόγια» από τα πολιτικά χείλη, θα πει: «Όποιος πλανάται από τα λόγια των πολιτικών και πιστεύει ότι υπάρχει δείγμα αλήθειας, είναι βαθιά νυχτωμένος και παραμυθιασμένος. Μάθαμε τόσα χρόνια άλλα να λένε και άλλα να κάνουν. Ποιος βγήκε να πει στον ταλαίπωρο κόσμο την αλήθεια;»
Τα Σελλιά, από τους πλέον οικονομικά ανθηρούς, άλλοτε, οικισμούς του νομού, με πληθυσμιακό δυναμισμό το 1965 κοντά στους χίλιους πεντακόσιους κατοίκους και με… δώδεκα καφενεία, έφτασε σήμερα να αριθμεί εξακόσιους πενήντα εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους και μόνιμους στο χωριό, μόλις τριακόσιους!
Μια άποψη του χωριού Σελλιά στα νότια του Ρεθύμνου
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ;
Ένα και μοναδικό το καφενείο, του Ανδρέα Δρυδάκη, αυτό που λειτουργεί σήμερα. Και αφού δεν υπάρχει δεύτερο τώρα το χειμώνα, οι νέοι θα… ξεσκάσουν εκεί με τις «κούπες το κρασί» και τον μεζέ, αφού οι κρύες μέρες το… σηκώνουν, και κάποιοι άλλοι με μπύρα ή με καφέ. Το καλοκαίρι τα πράγματα αλλάζουν, γιατί βρίσκουν διέξοδο στο κοντινό τουριστικό θέρετρο του Πλακιά και «γεμίζουν» τις ώρες τους! Όμως, σε αυτή τη γενιά υπάρχει προβληματισμός για το «αύριο».
Δικαιολογημένα, λοιπόν, θα αναρωτηθούν για την τύχη τους, αφού «δε δίδονται κίνητρα παραμονής και απασχόλησης». Και είναι χαρακτηριστική η ανησυχία που τους διακατέχει, αφού, όπως επισημαίνει ο 33 χρόνων Δρυδάκης, «μας έχουν κάνει με την πολιτική τους και τα μέτρα που φορτώνουν στον κόσμο να μην έχουμε όρεξη να παράγουμε τίποτα».
Και αιτιολογεί την άποψή του: «Θα φορολογήσουν την αγροτική γη. Ποιές, τις χαλέπες και τα χωράφια με τις πέτρες, τους ασπαλάθους και τις αστιβίδες; Ας έλθουν αυτοί οι κύριοι που ανακάλυψαν ξαφνικά την… αξία τους να δουν τα κέρδη μας! Εύκολο είναι και από τις καρέκλες που είναι να μάθουν τα χρέη μας. Θέλουν να μας αποτελειώσουν;»
Και δεν αρκεί… ένας ακόμη φόρος στους πολλούς που έχουν συνθλίψει τους πολίτες. Το ερώτημα που θέτουν στους κυβερνώντες είναι «ποια κίνητρα δίδουν στους νέους για να μείνουν στη γη τους;» Δηλαδή, προσθέτει, «όταν ξεκινά ένας σαν και εμάς να μείνει στον τόπο του και θέλει να κάνει σπίτι, οικογένεια και παιδιά, κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα κάτσει; Θα τον… ζαλίσουν η γραφειοκρατία και τα παράβολα και τα αγροτικά προϊόντα που θα παράξει ή θα μείνουν στο χωράφι γιατί είναι ασύμφορη η συγκομιδή τους, ή θα απορροφηθούν στην αγορά σε εξευτελιστικές τιμές που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής…»
Και τι να πεις σ’ αυτή τη γενιά που «το αίμα βράζει», αλλά με όσα βλέπουν και ακούνε το μεράκι για δουλειά και δημιουργία μειώνονται; Αναμένουν μέσα στον ορυμαγδό των φαινομένων διαπλοκής, μήπως φανεί λιγάκι φως για να αναπνεύσουν. Αναζητούν τις ευκαιρίες…
madeincreta.gr
Είναι 33 χρονών ο Γιώργης Δρυδάκης που «η περιουσία του τον κρατά στο χωριό»
Ο Γιώργης Δρυδάκης με… «μισή αρβύλα», όπως αυτοπροσδιορίζεται στα 33 του χρόνια, αλλά με δυναμισμό και διάθεση για σκληρή δουλειά, είναι εξ αρχής ξεκάθαρος: «Εάν δεν είχα την περιουσία να την εκμεταλλευτώ, θα έφευγα όχι μόνο από το χωριό μα και από την πατρίδα. Τι σου προσφέρει αυτή χώρα για να σε κρατήσει;»
Τις ίδιες ανησυχίες έχουν και οι άλλοι νέοι, που βλέπουν με καθάριο μυαλό τα τεκταινόμενα και η γενιά τους «πληρώνει τις λαμογιές των παλαιών», επειδή «το Κράτος ποτέ δεν έκανε ελέγχους, παρά με τη σιωπή του αποδεχόταν τη διαφθορά που το ίδιο υιοθέτησε»
Τα Σελλιά, από τους πλέον οικονομικά ανθηρούς, άλλοτε, οικισμούς του νομού, με πληθυσμιακό δυναμισμό το 1965 κοντά στους χίλιους πεντακόσιους κατοίκους και με… δώδεκα καφενεία, έφτασε σήμερα να αριθμεί εξακόσιους πενήντα εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους και μόνιμους στο χωριό, μόλις τριακόσιους!
Μια άποψη του χωριού Σελλιά στα νότια του Ρεθύμνου
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ;
Ένα και μοναδικό το καφενείο, του Ανδρέα Δρυδάκη, αυτό που λειτουργεί σήμερα. Και αφού δεν υπάρχει δεύτερο τώρα το χειμώνα, οι νέοι θα… ξεσκάσουν εκεί με τις «κούπες το κρασί» και τον μεζέ, αφού οι κρύες μέρες το… σηκώνουν, και κάποιοι άλλοι με μπύρα ή με καφέ. Το καλοκαίρι τα πράγματα αλλάζουν, γιατί βρίσκουν διέξοδο στο κοντινό τουριστικό θέρετρο του Πλακιά και «γεμίζουν» τις ώρες τους! Όμως, σε αυτή τη γενιά υπάρχει προβληματισμός για το «αύριο».
Δικαιολογημένα, λοιπόν, θα αναρωτηθούν για την τύχη τους, αφού «δε δίδονται κίνητρα παραμονής και απασχόλησης». Και είναι χαρακτηριστική η ανησυχία που τους διακατέχει, αφού, όπως επισημαίνει ο 33 χρόνων Δρυδάκης, «μας έχουν κάνει με την πολιτική τους και τα μέτρα που φορτώνουν στον κόσμο να μην έχουμε όρεξη να παράγουμε τίποτα».
Και αιτιολογεί την άποψή του: «Θα φορολογήσουν την αγροτική γη. Ποιές, τις χαλέπες και τα χωράφια με τις πέτρες, τους ασπαλάθους και τις αστιβίδες; Ας έλθουν αυτοί οι κύριοι που ανακάλυψαν ξαφνικά την… αξία τους να δουν τα κέρδη μας! Εύκολο είναι και από τις καρέκλες που είναι να μάθουν τα χρέη μας. Θέλουν να μας αποτελειώσουν;»
Και δεν αρκεί… ένας ακόμη φόρος στους πολλούς που έχουν συνθλίψει τους πολίτες. Το ερώτημα που θέτουν στους κυβερνώντες είναι «ποια κίνητρα δίδουν στους νέους για να μείνουν στη γη τους;» Δηλαδή, προσθέτει, «όταν ξεκινά ένας σαν και εμάς να μείνει στον τόπο του και θέλει να κάνει σπίτι, οικογένεια και παιδιά, κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα κάτσει; Θα τον… ζαλίσουν η γραφειοκρατία και τα παράβολα και τα αγροτικά προϊόντα που θα παράξει ή θα μείνουν στο χωράφι γιατί είναι ασύμφορη η συγκομιδή τους, ή θα απορροφηθούν στην αγορά σε εξευτελιστικές τιμές που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής…»
Και τι να πεις σ’ αυτή τη γενιά που «το αίμα βράζει», αλλά με όσα βλέπουν και ακούνε το μεράκι για δουλειά και δημιουργία μειώνονται; Αναμένουν μέσα στον ορυμαγδό των φαινομένων διαπλοκής, μήπως φανεί λιγάκι φως για να αναπνεύσουν. Αναζητούν τις ευκαιρίες…
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φόρος 45% σε όσους δεν υποβάλλουν δηλώσεις για καταθέσεις εξωτερικού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
