2013-02-02 14:05:03
Φωτογραφία για ΤΑΤΟΣ : ΠΕΡΝΑΓΑ ΔΥΣΚΟΛΑ...
Ο Ανδρέας Τάτος μίλησε για την απόφασή του να πάει με την μορφή δανεισμού από τον Ολυμπιακό στον Άρη, τον οποίο χαρακτήρισε ως μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ελλάδα και ξεκαθάρισε ότι η πίεση δεν τον φοβίζει.

Στο ματς με την Κέρκυρα ο Τάτος έκανε ντεμπούτο με τη φανέλα του Άρη και έδειξε ότι έχει την ποιότητα που έλειπε στο μεσοεπιθετικό κομμάτι των «κίτρινων». Με συνέντευξή του στην εφημερίδα Super 3, ο Τάτος μίλησε για την απόφασή του να φορέσει την φανέλα της ομάδας, ξεκαθαρίζοντας ότι ήταν καθαρά δική του απόφαση.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ανδρέα Τάτου:

Για τους λόγους που επέλεξε Άρη: «Ο Άρης, σ’ οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται δεν παύει να ‘ναι, μια απ’ τις κορυφαίες ομάδες της χώρας και το να φορέσεις, κάποια στιγμή, τη φανέλα του, είναι ένα κίνητρο για όλους τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ακριβώς, αυτά είχα στο μυαλό μου, όταν αποφάσιζα ν’ αποδεχτώ τελικά την πρόταση του ΑΡΗ και σας λέω ειλικρινά, ότι, ήδη, νοιώθω πάρα πολύ χαρούμενος για την επιλογή μου. Έχει αλλάξει, πλέον, η ψυχολογία μου κι αναπνέω μ’ άλλον αέρα, πια… Είναι αλήθεια, ότι στον ολυμπιακό, όλο αυτό το διάστημα, δεν είχα τη κατάλληλη ψυχολογία. Πέρναγα δύσκολα…»


Για την θετική ψυχολογία με την οποία ξεκινά: «Κι ο ποδοσφαιριστής, πάνω απ’ όλα, είναι άνθρωπος, κι είναι αδύνατο να μην επηρεάζεται, απ’ αυτά που βλέπει να συμβαίνουν γύρω του. Είναι «νόμος», στον αθλητισμό ότι χωρίς ψυχολογία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.»

Για το αν αισθάνθηκε ενδοιασμούς λόγω της κατάστασης του Άρη: «Δεν ένοιωσα σε καμιά περίπτωση ότι παίρνω ένα ρίσκο. Ο Άρης είναι μια μεγάλη ομάδα, που, όπως προείπα, οποιαδήποτε προβλήματα κι αν αντιμετωπίζει, την σέβονται όλοι. Έχει τεράστια ιστορία, πολύ βαριά φανέλα κι έναν απίστευτο κόσμο που τον ακολουθεί παντού. Ανέκαθεν, μου άρεζε σαν ομάδα και μου ήταν πολύ συμπαθής .Σας διαβεβαιώνω, μάλιστα, ότι δε βλέπω τον ερχομό μου εδώ, σαν ένα απλό πέρασμα, αλλά, σαν κάτι πολύ περισσότερο. Ένα προσωπικό στοίχημα, αν θέλετε, ν’ αναγεννηθώ, ποδοσφαιρικά, φωνάζοντας, ότι είμαι ακόμα εδώ…»

Για το πως αντέδρασε ο Ολυμπιακός στην επιθυμία του να πάει στον Άρη: «Ήταν, καθαρά, μια προσωπική απόφαση που δεν μπορούσε κανείς να μου επιβάλει, ιδιαίτερα, όταν εγώ, επέμενα τόσο πολύ, σ’ αυτήν. Δεν θα ‘θελα να μιλήσω, όμως, για τον Ολυμπιακό. Άλλωστε, δεν μου ’πε τίποτα… Απλά, περίμενε…»

Για το τι περίμενε: «Δεν ξέρω…,τι να σας πω..»

Για τις προσδοκίες και την έλλειψη πίστωσης χρόνου: «Η πίεση είναι κάτι που δε με φοβίζει. Όταν ήταν να διαλέξω, ανάμεσα σε ΑΡΗ και ΟΦΗ κοίταζα το πρόγραμμα των δυο ομάδων. Δεν ξέρω αν το ‘χει παρατηρήσει, κάποιος από σας, αλλά, το πρόγραμμα του ΑΡΗ είναι πραγματικός Γολγοθάς. Παρ’ όλα αυτά δεν πτοήθηκα, κάτι που σημαίνει πολλά Από κει και πέρα, αυτό που πρέπει, είναι να λειτουργήσει η ομάδα δεμένη και συσπειρωμένη σαν οικογένεια. Στο κλίμα βασίζεται η καλή πορεία μιας ομάδας κι εμείς μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε. Δεν είναι ώρα ν’ ασχολούμαστε με το ποιος παίζει και ποιος δε παίζει, παρά μόνο, να κοιτάξουμε πως θα κάνουμε το παν να σώσουμε την ομάδα. Μόνο αυτό, πρέπει να μας νοιάζει…»

Για τη διαιτησία και τον... επονομαζόμενο «καλύτερο» Έλληνα διαιτητή: «Θα τον χαρακτήριζα, γενικά, σοβαρό και καλό διαιτητή αλλά και παράλληλα,… επιθετικό, αφού, την ώρα του παιχνιδιού, νομίζει ότι, είναι αυτός και κανένας άλλος. Σα κάποιους δημοσίους λειτουργούς, που, απ’ τη θέση που βρίσκονται, κάνουν κατάχρηση εξουσίας…»

Για τον τελικό Κυπέλλου ανάμεσα στον Ατρόμητο και την ΑΕΚ και την απόφαση του Κάκου να ξεκινήσει το ματς και αν αυτό δείχνει επιλεκτική ευαισθησία: «Σίγουρα, αφού, εκείνη τη μέρα, μ’ αυτά που έγιναν μπορούσαμε να θρηνούσαμε θύματα. Ένας τελικός, που, όχι απλά, δε διακόπηκε, αλλά, που δεν έπρεπε να ξεκινήσει ποτέ. Για τις άλλες κόκκινες κάρτες και το οφσάιντ γκολ της ΑΕΚ δεν μπορώ να τον κατηγορήσω, γιατί συμμετείχαν κι άλλοι(…τέταρτος κι επόπτες) στις αποφάσεις που πήρε. Για τη φάση του Αγάνθο, όμως, έπρεπε να φερθεί διαφορετικά…»

Για το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ: «Είναι η πρώτη φορά που θ’ αγωνιστώ σ’ ένα τέτοιου είδους παιχνίδι και φυσικά το περιμένω κι εγώ απ’ τη πλευρά μου με την ίδια ανυπομονησία. Η αδρεναλίνη σε τέτοια ματς, χτυπάει στο κόκκινο και σίγουρα όλα αυτά που θα ζήσω, θ’ αποτελέσουν, για μένα, μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Το μόνο που θα πω, είναι ότι εύχομαι, εκείνη τη μέρα να ‘μαστε, αυτοί που πρέπει και να γιορτάσουμε στο τέλος της συνάντησης, μαζί με τον κόσμο μας μια σημαντική νίκη. Θα ‘ναι μια πολύ μεγάλη μάχη, που πρέπει να ‘μαστε εμείς αυτοί που, στο τέλος, θα βγούμε νικητές».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ