2013-01-30 16:18:03
Φωτογραφία για Περιεχόμενο και τρόπος άσκησης αγωγής
Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης Δικηγόρος Αθηνών

Η αγωγή ασκείται με κατάθεσή της στο δικαστήριο προς το οποίο απευθύνεται και με επίδοση σε αυτόν κατά του οποίου στρέφεται.

Απλή κατάθεσή της χωρίς επίδοση στον αντίδικο δεν αρκεί για να θεωρηθεί η αγωγή ως ασκηθείσα. Αυτός που την ασκεί ονομάζεται ενάγων και αυτός κατά του οποίου στρέφεται ονομάζεται εναγόμενος (ή καθ ου).

Η επίδοση της αγωγής στον εναγόμενο γίνεται κατά την Πολιτική Δικονομία με μέριμνα του ενάγοντος: ο τελευταίος, αφού καταθέσει την αγωγή στη Γραμματεία του Δικαστηρίου προς το οποίο απευθύνεται και προσδιοριστεί δικάσιμος (ημερομηνία της δίκης), οφείλει να αναθέσει σε δικαστικό επιμελητή της επιλογής του να την επιδώσει στον εναγόμενο μέσα σε ορισμένη προθεσμία πριν τη δικάσιμο.

Η κατάθεση του δικογράφου μπορεί να γίνεται και με ηλεκτρονικά μέσα σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 119
. Κάτω από το δικόγραφο που κατατέθηκε συντάσσεται έκθεση στην οποία αναφέρεται η ημέρα, ο μήνας και το έτος της κατάθεσης, καθώς και το ονοματεπώνυμο του καταθέτη. Η έκθεση μπορεί να συντάσσεται και με ηλεκτρονικά μέσα σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 117. Αναφορά του δικογράφου της αγωγής που κατατέθηκε γίνεται χωρίς καθυστέρηση σε ειδικό βιβλίο με αλφαβητικό ευρετήριο. Στο βιβλίο αυτό αναγράφονται με αύξοντα αριθμό και χρονολογική σειρά οι αγωγές που κατατίθενται και αναφέρονται τα ονοματεπώνυμα των διαδίκων, η χρονολογία της κατάθεσης και το αντικείμενο της διαφοράς. Στη γραμματεία κάθε δικαστηρίου τηρείται και ηλεκτρονικό αρχείο αγωγών. Ορίζονται οι ειδικότερες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται καθώς και ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται και θα αποδεικνύεται η με ηλεκτρονικά μέσα κατάθεση της αγωγής, η με ηλεκτρονικά μέσα σύνταξη της έκθεσης κατάθεσης τη!

ς αγωγής και η τήρηση του ηλεκτρονικού αρχείου αγωγών.

Αγωγή είναι το κύριο ένδικο βοήθημα με το οποίο ζητεί κάποιος να υπαχθεί μια διαφορά προς επίλυση στα πολιτικά δικαστήρια. Προβλέπεται και ρυθμίζεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και αφορά κυρίως διαφορές Αστικού και Εμπορικού Δικαίου, δηλαδή ως επί το πλείστον περιουσιακές διαφορές μεταξύ ιδιωτών ή εμπόρων.

Η άσκηση της αγωγής έχει ορισμένες έννομες συνέπειες. Οι κυριότερες είναι:

-Η εκκρεμοδικία: η διαφορά, της οποίας ζητείται η επίλυση, δεν μπορεί να υπαχθεί παράλληλα σε άλλο δικαστήριο. Δεν επιτρέπεται (=θα απορριφθεί) δεύτερη αγωγή για την ίδια ιστορική και νομική αιτία μεταξύ των ίδιων διαδίκων (ενάγοντος και εναγομένου).

-Η διακοπή της παραγραφής: με την άσκηση της αγωγής διακόπτεται η παραγραφή της αξίωσης του ενάγοντος κατά του εναγομένου. Έτσι, αν ο νόμος προβλέπει για μια οφειλή πενταετή παραγραφή και ο δανειστής ασκήσει αγωγή (καταθέσει και επιδώσει) την τελευταία μέρα πριν την παρέλευση της πενταετίας, η παραγραφή διακόπτεται. Ακόμη κι αν η απόφαση του δικαστηρίου βγει μετά από χρόνια, ζήτημα παραγραφής δεν τίθεται. Εξαίρεση αποτελούν ορισμένες διαφορές, για τις οποίες ο νόμος προβλέπει ότι η προθεσμία της παραγραφής συνεχίζει να τρέχει και μετά την άσκηση της αγωγής («παραγραφή εν επιδικία»).

-Η τοκοφορία της απαίτησης: ο νόμος προβλέπει ότι ο εναγόμενος οφειλέτης μετά την άσκηση της αγωγής οφείλει στον ενάγοντα δανειστή τόκους για την απαίτησή του, ακόμη κι αν η απαίτηση είχε συμφωνηθεί να είναι άτοκη. Οι τόκοι αυτοί ονομάζονται τόκοι επιδικίας και τι ύψος τους καθορίζεται (αφηρημένα για όλες τις περιπτώσεις) με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης.

Η αγωγή προβλέπεται ως ένδικο βοήθημα και στο Διοικητικό Δίκαιο ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, για τις περιπτώσεις που ο διοικούμενος (ο πολίτης) ζητά από το δικαστήριο να καταδικαστεί το κράτος να του καταβάλει ορισμένο ποσό.

Διακρίνεται σε τρεις κύριες κατηγορίες, ανάλογα με το είδος του αιτήματος που περιέχει:

-Καταψηφιστική είναι η αγωγή, με την οποία ο ενάγων ζητά να καταδικαστεί ο εναγόμενος σε πράξη ή παράλειψη, π.χ. να καταδικαστεί να καταβάλει ορισμένο ποσό που οφείλει ή να καταδικαστεί (να διαταχθεί από το δικαστήριο) να σταματήσει να χρησιμοποιεί μια επωνυμία που δημιουργεί σύγχυση με τον ενάγοντα στις συναλλαγές.

-Αναγνωριστική είναι η αγωγή, με την οποία ο ενάγων ζητά από το δικαστήριο να διαπιστώσει την ύπαρξη ή ανυπαρξία μιας έννομης σχέσης ή ενός δικαιώματος, π.χ. να διαπιστώσει το δικαστήριο ότι ο εναγόμενος οφείλει ορισμένο ποσό στον ενάγοντα (αλλά να μην τον καταδικάσει να το καταβάλει).

-Διαπλαστική είναι η αγωγή με την οποία ο ενάγων ζητά από το δικαστήριο να διαπλάσει (διαμορφώσει) μια έννομη σχέση, η οποία κατά τον νόμο διαμορφώνεται μόνο με δικαστική απόφαση, π.χ. με την αγωγή διαζυγίου ζητά ο ενάγων από το δικαστήριο να λυθεί ο γάμος του, ο οποίος μπορεί κατά τον νόμο να λυθεί μόνο με δικαστική απόφαση.

Στα ειρηνοδικεία στων οποίων την έδρα δεν υπάρχουν διορισμένοι δικηγόροι, η αγωγή μπορεί να ασκηθεί και προφορικά ενώπιον του ειρηνοδίκη με την σύνταξη σχετικής έκθεσης. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι ορισμοί των άρθρων 226 και 229. Οι διαδικαστικές πράξεις των διαδίκων, στις οποίες περιλαμβάνονται και αυτές που γίνονται εκτός του ακροατηρίου , μπορούν να γίνουν και προφορικά ενώπιον του ειρηνοδίκη.

Στοιχεία της αγωγής: Η αγωγή εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 ή 117 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,πρέπει να περιέχει α) σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, γ) ορισμένο αίτημα. Στην αγωγή αναφέρεται: α) προκειμένου για δίκες περιουσιακών σχέσεων η χρηματική αξία του επίδικου αντικειμένου και β) τα στοιχεία που θεμελιώνουν την αρμοδιότητα του δικαστηρίου. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ