Φόρος πίστης

2013-01-28 13:15:18

της Λώρης Κέζα

Καλά τα λέει ο κ. Τάσος Κουράκης για τον ειδικό φόρο πιστών. Όποιος θέλει να εκκλησιάζεται, να αναλάβει μερίδιο της δαπάνης. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εμπνεύστηκε και πρότεινε ειδικό φόρο για όσους θα συμπληρώνουν στη φορολογική τους δήλωση το «πιστεύω» τους ώστε να πληρώνουν ειδικό τέλος χριστιανοσύνης.

Η ιδέα θα μπορούσε να επεκταθεί. Να δημιουργηθεί νέος πίνακας όπου οι φορολογούμενοι θα δηλώνουν τις προτιμήσεις τους ώστε να μην κόψει το κράτος τις δαπάνες για κάποιες συνήθειες που έχουν ορισμένοι αλλά όχι όλοι οι πολίτες. Θα συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν ορισμένα αγαθά, όπως η παιδεία, που θα την πληρώνουν όλοι, ανεξάρτητα από το αν έχουν παιδιά.

Παράδειγμα ειδικού φόρου. Στον νέο πίνακα «Ε» θα δηλώνει κανείς τι ομάδα είναι. Αυτό είναι το σωστό. Οι πιστοί θα πληρώνουν τους κληρικούς και οι ποδοσφαιρόφιλοι τις ομάδες τους. Στις χρηματοδοτήσεις των ομάδων θα φαίνονται όλα: όσα παίρνουν οι ερασιτέχνες, όσα παίρνουν οι αθλητικές εγκαταστάσεις, όσα παίρνουν από τον ΟΠΑΠ. Και θα γίνεται αληθινός έλεγχος στους οπαδούς.

Πώς θα επιτευχθεί τούτο. Θα καλεί ο εφοριακός τον ποδοσφαιρόφιλο και θα του λέει:

- Ξέρετε κ. Χανουμάκη μου ότι η ομάδα σας ζήτησε προκαταβολικά 300 χιλιάδες από τον ΟΠΑΠ γιατί δεν μπορούσε να εκδώσει φορολογική ενημερότητα;

- Ξέρετε κ. Γαυρίδη ότι το γήπεδό σας είναι δώρο του κράτους στην ομάδα, που το πληρώνουν όλοι οι Έλληνες;

Οι οπαδοί θα βγάζουν το χαρτονόμισμα που τους αναλογεί από την τσέπη τους. Και απευθείας στο ταμείο.

Θα υπάρχει βέβαια μια αδικία στον νέο ειδικό πίνακα. Το ποδόσφαιρο πάντα ρουφούσε από το κράτος, ενώ η Εκκλησία πάντοτε χάριζε. Ας μην κρίνουμε από τα τελευταία χρόνια, της λιτότητας. Την εποχή της δήθεν ευμάρειας οι ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες έπαιρναν λεφτά από παντού (κρατική τηλεόραση, προπό, υπουργείο Πολιτισμού) και ταυτόχρονα δημιουργούσαν τεράστιες τρύπες.

Οι ομάδες δεν πλήρωναν ασφαλιστικές εισφορές, δεν πλήρωναν εφορία, δεν πλήρωναν τα πάγια έξοδα. Όταν το ποσό διογκωνόταν σε σημείο να μην μπορούν να τα διαχειριστούν, άρχιζε η κλάψα. Μετά την κλάψα, οι απειλές, ότι θα κατέβει στον δρόμο ο κόσμος της ομάδας κι έχει να γίνει χαμός. Ακολουθούσαν παραγραφές των χρεών και νέες επιδοτήσεις.

Στον αντίποδα η Εκκλησία χάρισε μανουάλια κι ασημικά για την Επανάσταση. Παραχώρησε γη οποτεδήποτε υπήρξε ανάγκη. Σήμερα επιδίδεται σε φιλανθρωπικό έργο για το οποίο κάνουν επίδειξη άλλοι, όχι οι κληρικοί. Συνήθως όταν διάφοροι δημαρχαίοι φωτογραφίζονται να μοιράζουν συσσίτιο στους φτωχούς, αυτό είτε έχει πληρωθεί από αρχιεπισκοπή ή έχει μαγειρευτεί από εθελοντές ενορίας.

Δύο διαφωτιστικά νούμερα: η Εκκλησία δίνει κάθε χρόνο περί τα 100 εκατομμύρια σε φιλανθρωπικό έργο. Όσον αφορά τον μύθο του αφορολόγητου, καταβάλλονται περί τα 8 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, με διάφορους κωδικούς.

Να προτείνουμε λοιπόν με τη σειρά μας κάτι καινούργιο – όχι τον νέο πίνακα προτιμήσεων στις δηλώσεις εισοδήματος. Κάτι εξίσου εναλλακτικό. Να αντιμετωπίζεται η Εκκλησία πολιτικά ως μια οργάνωση που ανταποδίδει στην κοινωνία την ειδική μεταχείριση που έχει. Καθώς καταγράφεται μια δυσανεξία στον κλήρο (κυρίως λόγω ακραίων εκπροσώπων της) ας αντιμετωπίζεται εναλλακτικά ως Μη Κυβερνητική Οργάνωση με μέλη που ντύνονται κάπως εκκεντρικά (ράσο), οργανώνουν κυριακάτικα τραγουδιστικά χάπενινγκ (λειτουργία) και έχουν μηνύματα που θυμίζουν χίπηδες (ειρήνη ημίν).

www.tovima.gr

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ