2012-11-28 23:44:02
Φωτογραφία για Βασίλης Παλαιολόγος: Δουλεύω πολύ τίμια γι αυτόν που θα έρθει να δώσει 10 ή 12 ευρώ!
Ο Βασίλης Παλαιολόγος είναι ένας ηθοποιός που καταφέρνει να κερδίζει τις εντυπώσεις με κάθε του επαγγελματική επιλογή. Τον γνωρίσαμε πριν από περίπου 15 χρόνια καθώς συμμετείχε σε μια σειρά – σταθμό της ελληνικής τηλεόρασης, τους «Δύο Ξένους». Αν και νιώθει περήφανος γι΄ αυτή του τη δουλειά... δεν στέκεται εκεί. Εξελίσσεται και χρόνο με το χρόνο ανεβαίνει όλο και ψηλότερα στην εκτίμηση του κοινού.

Και η παράσταση «Υπό το μηδέν» στην οποία πρωταγωνιστεί φέτος το χειμώνα στο θέατρο ΠΚ, το αποδεικνύει.

Βασίλη, ξεκινώντας θέλω να μας μεταφέρεις λίγο στο κλίμα της παράστασης.

Λίγο ως πολύ με τη θερμοκρασία που έχει αρχίσει και πέφτει τις τελευταίες ημέρες, παίρνεις μια ιδέα… (γέλια) Υπάρχει κι εκεί μια σταδιακή πτώση από τη στιγμή που δύο άνθρωποι που δουλεύουν σε ένα κρεοπωλείο, μετά από μια ληστεία κλείνονται στο ψυγείο. Αναλογίζεσαι τι θα γίνει… Θα αποτελέσει αυτό μια αφορμή να επικοινωνήσουν αυτοί οι άνθρωποι, να συγκρουστούν, να ταυτιστούν, να θυμηθούν, να σκεφτούν το μέλλον; Έχουν μέλλον; Είναι ένα έργο σημερινό που έχει να κάνει με την κρίση της Ισπανίας και κατ΄επέκταση ολόκληρης της Ευρώπης, χωρίς να έχει καμία διαφορά με την κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα
. Αναφέρεται στο πώς αναγκαζόμαστε να ανακαλέσουμε, στις δύσκολες περιπτώσεις, όλες τις ταινίες της ζωής μας υπό την απειλή μιας αδιόρατης κλεψύδρας που σιγά σιγά αδειάζει και μας βάζει σε μια διαδικασία να ζυγιάσουμε τα υπέρ και τα κατά και τί τελικά είναι σημαντικό και έχει αξία.

Ποια στοιχεία της παράστασης πιστεύεις ότι οδήγησαν ένα κατά τα άλλα όχι τόσο γνωστό έργο να έχει αυτή την απήχηση στον κόσμο και να ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά;

Εν αρχή είναι ο λόγος. Είναι ένα κείμενο που μπορείς να πατήσεις πάνω του και να πάρεις πάρα πολλά πράγματα. Φεύγεις από το έργο και λες «Κοίταξε να δεις, θα μπορούσε να συμβεί και σε εμένα κάτι αντίστοιχο» . Και φυσικά η πολύ σκληρή δουλειά που έγινε από εμένα και το Νεκτάριο Λουκιανό με βάση τις κατευθύνσεις που πήραμε από τη Λίνα Ζαρκαδούλα, που σκηνοθέτησε την παράσταση. Ο συνδυασμός των παραπάνω, αφού έχουμε δώσει όλο μας το «είναι», έφερε αυτά τα αποτελέσματα.

Φαίνεται ότι είσαι πραγματικά ενθουσιασμένος μ΄αυτή τη δουλειά.

Για μένα κάθε δουλειά είναι και μια πρόκληση. Δεδομένου ότι προσωπικά δεν ήμουν στην πρώτη σεζόν ήθελα να δω πώς μπορώ να προσεγγίσω αυτόν τον χαρακτήρα. Μετά το «Γάλα» ήθελα να διαλέξω κάτι εξίσου δυνατό. Το είδα καθαρά σαν μια προσωπική αναμέτρηση. Υπήρχε βέβαια κι ένα άγχος, το οποίο όμως είχε να κάνει μόνο με την γενικότερη κατάσταση, δεδομένου ότι κάθε δουλειά πλέον αποτελεί ένα ρίσκο. Αν και πιστεύω , και αποδεικνύεται τελικά, ότι ο κόσμος ανταποκρίνεται στις καλές δουλειές. Και ο τρόπος που δουλεύω εγώ, είναι ίδιος με τον τρόπο που θα ήθελα να δουλεύει κάποιος που θα πήγαινα να δω. Νομίζω ότι δουλεύω πολύ τίμια γι΄ αυτόν που θα έρθει να δώσει τα 10 ή 12 ευρώ ή για τον άνεργο που θα πληρώσει 5 ευρώ.

Πιστεύεις ότι το βλέπουν όλοι έτσι; Παρατηρούμε φέτος, όπως και πέρυσι, μία πληθώρα παραστάσεων.

Ναι, το αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, το βλέπω. Πιστεύω ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται στον πανικό μας να υπάρξουμε, στην ανάγκη να φαινόμαστε. Μπορεί να είναι ταυτόχρονα και η ανάγκη για δημιουργία. Ποιός ξέρει; Ίσως και να μην έχουμε αντιληφθεί ότι ζούμε σε μια χώρα πολύ μικρή για να σηκώσει το βάρος όλων αυτών των παραστάσεων. Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερο αν υπήρχαν αρκετές μεγαλύτερες παραγωγές και όχι τόσες πολλές μικρές ώστε να υπάρχει μια συνένωση δυνάμεων. Αλλά πάνω σ΄αυτόν τον πανικό δεν μπορείς να πάρεις πάντα τις σωστές αποφάσεις. Ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του.

Εσύ προσωπικά, όταν πηγαίνεις να παρακολουθήσεις τη δουλεία κάποιου συναδέλφου σου, μπορείς να σταθείς αποστασιοποιημένος από κάθε τέτοιου είδους σκέψη;

Φυσικά! Και αυτό κάνω! Όποτε πηγαίνω να δω μια παράσταση, το κάνω σαν μαθητής του δημοτικού, έχοντας όλη εκείνη την διάθεση να απολαύσω αυτό που θα δω. Μου αρέσει να παρακολουθώ τα πάντα. Την κάθε λεπτομέρεια. Πώς παίζουν οι συνάδελφοι, πώς προσεγγίζουν το ρόλο τους, πώς έχουν καθοδηγηθεί από το σκηνοθέτη… Μετά βγάζω τα συμπεράσματά μου. Δεν πάω ποτέ προκατειλημμένος. Υπάρχει πάντα αυτή η αθωότητα της ματιάς!

Επιστρέφουμε στα δικά σου. Ο κόσμος σε έμαθε από τη συμμετοχή σου στους Δύο Ξένους. Τόσα χρόνια μετά και δεδομένης της μετέπειτα πορείας σου, πως σου φαίνεται που σε θυμούνται ακόμη απ΄ αυτό το ρόλο;

Ήταν μια πάρα πολύ σπουδαία δουλειά και ήταν το εναρκτήριο βήμα για να κάνω ό,τι έκανα παρακάτω. Χαίρομαι που ήταν τόσο δυνατό το αποτέλεσμα που να μπορώ να παραμείνω στη θύμηση των ανθρώπων μετά από 14 χρόνια μέσα από κει. Γιατί ξέρεις, υπάρχουν πολλοί που ακόμη κι αν έχουν κάνει περισσότερα και σημαντικότερα πράγματα από μένα, δεν τους θυμάσαι. Κάθε τουβλάκι βοηθάει στο οικοδόμημα που πας να χτίσεις. Είμαι πολύ ευτυχής που μου δόθηκαν ευκαιρίες να κάνω δουλειές που αναγνωρίζονται από τον κόσμο και μπορώ έτσι να δείχνω τις δυνάμεις μου μέσα από αυτές.

Εκτός από την τύχη, ποιός άλλος παράγοντας έπαιξε και παίζει ρόλο στην πορεία σου; Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη «γραμμή»;

Όχι, άφησα τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους. Η δική μου συμμετοχή σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι η αρνητική στάση που είχα σε κάποιες προτάσεις. Από ό,τι κυλούσε επέλεγα πάντα αυτό που ήθελα. Φαντάζομαι βέβαια ότι εκτός από την τύχη, οι άνθρωποι που με επέλεξαν θα διέκριναν κάτι. Γιατί δεν σου προτείνουν δουλειές αν δεν δουν ότι πραγματικά δουλεύεις. Πιστεύω λοιπόν ότι η σκληρή δουλειά σίγουρα έπαιξε ρόλο.

Από τις απαντήσεις σου και από τον τρόπο που δείχνεις να αντιλαμβάνεσαι τις καταστάσεις, φαίνεσαι αρκετά συνειδητοποιημένο άτομο.

Έχω δουλέψει πάρα πολύ με τον εαυτό μου για να μπορώ να παραδέχομαι κάποια πράγματα και να επιλέγω με βάση αυτό που πραγματικά θέλω και με ικανοποιεί. Έχω κουραστεί γι΄ αυτό αλλά είναι συνειδητές, δικές μου επιλογές, όλες. Ο χρόνος έπαιξε εδώ το δικό του ρόλο. Με τον καιρό μαθαίνεις πράγματα. Μέσα από τις γνώσεις που αποκτάς έχεις και την ανάλογη συμπεριφορά. Έτσι χτίζεται ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα ενός ανθρώπου. Έτσι ωριμάζουμε. Φαντάζομαι και θέλω να πιστεύω ότι σε 10 χρόνια από τώρα θα είμαι πολύ πιο ουσιαστικός, συνειδητοποιημένος και μεστός.

Διαπιστώνω ότι έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου. Σε ποιο στάδιο βρίσκεται τώρα η σχέση σας;

Τα πάω πολύ καλά με τον εαυτό μου, ναι. Είμαστε φίλοι και έχουμε μια πολύ ισχυρή σχέση. Θα πούμε τα καλά και τα στραβά. Όταν έχεις μια σχέση με γερές βάσεις που στηρίζεται στην ειλικρίνεια, δεν μπορείς παρά να τα έχεις πολύ καλά με σένα. Όταν ξυπνάω το πρωί και βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, μπορώ να του πω: «Μπράβο, καλά τα έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα και δεν έχουμε κάνει εκπτώσεις που θα μπορούσαν να μας φέρουν σε αντιπαράθεση«. Φυσικά υπήρχε μια έντονη τριβή, μία ζύμωση. Όλα αυτά που ισχυροποιούν μια φιλία.

Επιπλέον έχεις μια πολύ καλή σχέση με τα ΜΜΕ. Αν τα πράγματα δεν συνεχίσουν να πηγαίνουν το ίδιο καλά για σένα, κάτι που φυσικά απευχόμαστε, θα χρησιμοποιούσες διαφορετικά αυτή τη σχέση;

Οπωσδήποτε όχι. Εάν δεν υπάρχει η αφορμή από κάποια δουλειά μου, δεν έχω λόγο να μιλήσω. Άλλωστε η σχέση μας είναι αμφίδρομη. Εσύ έχεις ανάγκη εμένα κι εγώ εσένα. Θέλουμε και οι δυο να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας στον κόσμο που είναι και ο τελικός αποδέκτης. Είχα άπειρες ευκαιρίες να χρησιμοποιήσω τα μέσα αλλά δεν το έκανα ποτέ.

Και πως αισθάνεσαι όταν κάποιες φορές τα μέσα «χρησιμοποιούν» εσένα;

Αν είναι κάτι που γνωρίζω και έδωσα αυτό που ήθελα να δώσω τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Τώρα αν ο άλλος θέλει κακοπροαίρετα να χρησιμοποιήσει κάτι ή να πάρει κάτι από σένα, έστω και μια φράση, και να τη δώσει διαφορετικά είναι δικό του θέμα. Αλλά μη ξεχνάς ότι αν φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, πέρα από αυτόν που παίρνει πρώτος την είδηση, οποιοσδήποτε άλλος κάνει απλά μια αναπαραγωγή που δεν είναι δική του. Και για μένα επιτυχία είναι να είναι δική σου μια δήλωση, μια συνέντευξη, μια κουβέντα πραγματική.

Κλείνοντας θέλω να μου πεις τι ετοιμάζεις παρακάτω επαγγελματικά.

Ετοιμάζουμε την «Άλωση της Κωνσταντίας» με την Άννα Βαγενά και την Ελένη Γερασιμίδου κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες και τη διασκευή του Χρήστου Βαλαβανίδη σε ένα κείμενο του Γιάννη Μακριδάκη. Δεν θα σου πω ακόμη περισσότερα αλλά θα σου αναφέρω ένα απόσπασμα από το έργο: »Τί είναι η ζωή όμως ε; Κύκλους κάνει και σύνορα δεν γνωρίζει. Κάθε άνθρωπος είναι κι ένα κομμάτι της αλυσίδας. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή κλείνει πάλι από εκεί που άνοιξε για να μην μένουν εκκρεμότητες…»!

Θάνος Βάγιος

Ο Βασίλης Παλαιολόγος πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Υπό το μηδέν» στο θέατρο ΠΚ.
roadstory.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
G.I. Joe: Retaliation 2013 HD Trailer (Βίντεο)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
G.I. Joe: Retaliation 2013 HD Trailer (Βίντεο)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ