2012-11-23 11:05:02
Σε μια όχι και τόσο διαδεδομένη εναλλακτική καλλιέργεια για την Κρήτη αποφάσισε να επενδύσει ένας «ερασιτέχνης» παραγωγός από το Ρέθυμνο, που έβλεπε ότι ...το χωράφι που είχε η οικογένεια του, επί τρεις γενεές με ελαιόδεντρα δεν μπορούσε πλέον να αποδώσει.
Η απόφαση του 30χρόνου Σταμάτη Κοκκινάκη -ο oποίος κατά κύριο επάγγελμα ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών σε επιχειρήσεις και την αξιοποίηση κοινοτικών προγραμμάτων - αποφάσισε να «ξεπατώσει» τις ελιές και να επενδύσει στις ροδιές. Αυτή η απόφασή του δεν ήταν τυχαία.
Στηρίχθηκε σε υπολογισμούς, έρευνα αγοράς και κυρίως στη φιλοσοφία ότι « όταν έχεις κάτι αυτό πρέπει να σου αποδίδει».
«Είχα από τον παππού μου και τον πατέρα 35 ρίζες ελιές σε μια επιφάνεια 15 στρεμμάτων.
Όμως πλέον το εισόδημα δεν ήταν ικανοποιητικό, και αποφάσισα να τις «ξεπατώσω».
Στη συνέχεια φύτεψα μουρέλα. Κάνοντας όμως έναν πρόχειρο υπολογισμό έβλεπα ότι όποιο κεφάλαιο και να ξοδέψω, για να γίνει απόσβεση, χρειαζόταν πάνω από μια δεκαετία. Και έτσι αποφάσισα να στραφώ στις εναλλακτικές καλλιέργειες».
Ο κ. Κοκκινάκης κατά τη διάρκεια της έρευνας του, συνομίλησε με γεωπόνους αλλά και ανθρώπους της λαχαναγοράς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και κατέληξε ότι η αποδοτικότερη επιλογή είναι το ρόδι: ένα φρούτο με ιδιαίτερη ζήτηση στο εξωτερικό κυρίως στις βόρειες χώρες και τη Γερμανία και ένα φρούτο επίσης που στη χώρα μας εισάγεται.
«Η συγκεκριμένη καλλιέργεια αποδίδει καρπούς κάθε χρόνο. Δεν είναι όπως με τις ελιές που πρέπει να έχεις βεντέμα. Επιπλέον η τιμή του στο εξωτερικό - για το επιτραπέζιο ρόδι- ξεκινάει από τα 3,5 ευρώ και άνω, την ώρα που στην εγχώρια αγορά η τιμή αυτή κυμαίνεται από το 0,80-2 ευρώ το πολύ. Όσον αφορά στη ποσότητα, δύο ρόδια της ποικιλίας που επέλεξα, τα οποία γλυκά ζουμερά και αψεγάδιαστα ζυγίζουν 1 κιλό ενώ 10 κιλά ελιές βγάζουν δυο κιλά λάδι και σε ποια τιμή;».
Αυτούς του υπολογισμούς έκανε ο κ. Κοκκινάκης και αποφάσισε να επενδύσει στη γη, να δώσει για να πάρει ξέροντας πολύ καλά ότι το εμπόριο είναι ένα ρίσκο. Η επένδυση που έκανε στοίχισε περίπου 40.000 ευρώ.
Πριν από 13 μήνες φυτεύτηκαν 1000 δέντρα (ηλικίας 2 ετών), σε μια έκταση 14 στρεμμάτων, ενώ το κάθε φυτό στοίχισε 8 ευρώ. Το κόστος ανέβηκε εξαιτίας της διαμόρφωσης που απαιτήθηκε στο χωράφι του. Οι ποικιλίες που φύτεψε αγοράστηκαν από την Ερμιόνη Αργολίδος από τον Σταμάτη Μερτύρη, έναν άνθρωπο που ασχολείται δεκαετίες με το ρόδι και «φτιάχνει» ποικιλίες.
Σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες του Ρεθύμνου ως καταλληλότερες θεωρήθηκαν δυο πρώιμες ποικιλίες η «Περσεφόνη» και ο «Πλούτων» . Ο καρπός τους είναι γλυκός και το κουκούτσι σχεδόν ανύπαρκτο.
Η επιλογή δεν έγινε τυχαία. Όσα ρόδια «σπάσουν» και δεν μπορούν να προωθηθούν ως επιτραπέζια κάνουν έναν υπέροχο χυμό ο οποίος δεν απαιτεί την προσθήκη γλυκαντικών ουσιών.
Και ήδη για το χυμό έχουν ενδιαφερθεί αρκετοί , μεταξύ αυτών και ξενοδοχειακές μονάδες.
Η πρώτη συγκομιδή έδωσε 100 κιλά καρπού, ποσότητα που προωθήθηκε ως δείγμα σε ξένες αγορές.
«Μέσα σε πέντε χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα έχω κάνει απόσβεση. Το κάθε στρέμμα θα δίνει 2,5 τόνους ροδιού. Προτεραιότητα μου είναι να διαθέσω όλη την παραγωγή σε εμπόρους απευθείας, χωρίς συσκευασία, χωρίς επωνυμία. Αυτή είναι η πρώτη μου σκέψη και προτεραιότητα. Εξετάζω όμως και άλλα ενδεχόμενα».
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Κοκκινάκης μέσα στις παραδοσιακές ελαιοκαλλιέργειες του Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνου έκανε την διαφορά.
Δεν είναι λίγοι οι νέοι παραγωγοί που τον «παρακολουθούν» τους τελευταίους 13 μήνες και θέλουν να ακολουθήσουν τα χνάρια του. Θέλουν να τολμήσουν στο καινούργιο. Αν αυτό γίνει θα μπορέσουν να συστήσουν μια οργανωμένη μονάδα, και - γιατί όχι; - ένα συνεταιρισμό που αύριο θα μπορεί να πιστοποιηθεί.
Και όπως δήλωσε ο ίδιος στο MadeinCreta είναι ανοικτός σε τέτοιες προσπάθειες, αρκεί να είναι επαγγελματικές, αφού ήδη αυτός έκανε το πρώτο βήμα μόνος.
Τέλος ο κ. Σταμάτης Κοκκινάκης στάθηκε και σε ένα άλλο σοβαρό ζήτημα αυτό της ενημέρωσης από ειδικούς αλλά και τις οργανωμένες προσπάθειες που πρέπει να γίνει επίσημα πλέον από τους φορείς για την προώθηση του προϊόντος στις αγορές, εγχώριες και ξένες. Διότι όπως αναφέρει και ο ίδιος δεν αρκεί να έχεις ένα καλό προϊόν πρέπει να ξέρεις και πως θα το προωθήσεις.
«Η καλλιέργεια της ροδιάς γίνεται από αρκετούς παραγωγούς κάπως τυχαία. Σε επαγγελματικό επίπεδο δεν υπάρχει κατάρτιση είμαστε και εμείς « ορφανοί». Εγώ στην προκειμένη περίπτωση συνεργάζομαι με τον Σταμάτη Μερτύρη που έχει κατοχυρωμένη την πατέντα της συγκεκριμένης ποικιλίας» - επισημαίνει ο ίδιος.
madeincreta.gr
Η απόφαση του 30χρόνου Σταμάτη Κοκκινάκη -ο oποίος κατά κύριο επάγγελμα ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών σε επιχειρήσεις και την αξιοποίηση κοινοτικών προγραμμάτων - αποφάσισε να «ξεπατώσει» τις ελιές και να επενδύσει στις ροδιές. Αυτή η απόφασή του δεν ήταν τυχαία.
Στηρίχθηκε σε υπολογισμούς, έρευνα αγοράς και κυρίως στη φιλοσοφία ότι « όταν έχεις κάτι αυτό πρέπει να σου αποδίδει».
«Είχα από τον παππού μου και τον πατέρα 35 ρίζες ελιές σε μια επιφάνεια 15 στρεμμάτων.
Όμως πλέον το εισόδημα δεν ήταν ικανοποιητικό, και αποφάσισα να τις «ξεπατώσω».
Στη συνέχεια φύτεψα μουρέλα. Κάνοντας όμως έναν πρόχειρο υπολογισμό έβλεπα ότι όποιο κεφάλαιο και να ξοδέψω, για να γίνει απόσβεση, χρειαζόταν πάνω από μια δεκαετία. Και έτσι αποφάσισα να στραφώ στις εναλλακτικές καλλιέργειες».
Ο κ. Κοκκινάκης κατά τη διάρκεια της έρευνας του, συνομίλησε με γεωπόνους αλλά και ανθρώπους της λαχαναγοράς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και κατέληξε ότι η αποδοτικότερη επιλογή είναι το ρόδι: ένα φρούτο με ιδιαίτερη ζήτηση στο εξωτερικό κυρίως στις βόρειες χώρες και τη Γερμανία και ένα φρούτο επίσης που στη χώρα μας εισάγεται.
«Η συγκεκριμένη καλλιέργεια αποδίδει καρπούς κάθε χρόνο. Δεν είναι όπως με τις ελιές που πρέπει να έχεις βεντέμα. Επιπλέον η τιμή του στο εξωτερικό - για το επιτραπέζιο ρόδι- ξεκινάει από τα 3,5 ευρώ και άνω, την ώρα που στην εγχώρια αγορά η τιμή αυτή κυμαίνεται από το 0,80-2 ευρώ το πολύ. Όσον αφορά στη ποσότητα, δύο ρόδια της ποικιλίας που επέλεξα, τα οποία γλυκά ζουμερά και αψεγάδιαστα ζυγίζουν 1 κιλό ενώ 10 κιλά ελιές βγάζουν δυο κιλά λάδι και σε ποια τιμή;».
Αυτούς του υπολογισμούς έκανε ο κ. Κοκκινάκης και αποφάσισε να επενδύσει στη γη, να δώσει για να πάρει ξέροντας πολύ καλά ότι το εμπόριο είναι ένα ρίσκο. Η επένδυση που έκανε στοίχισε περίπου 40.000 ευρώ.
Πριν από 13 μήνες φυτεύτηκαν 1000 δέντρα (ηλικίας 2 ετών), σε μια έκταση 14 στρεμμάτων, ενώ το κάθε φυτό στοίχισε 8 ευρώ. Το κόστος ανέβηκε εξαιτίας της διαμόρφωσης που απαιτήθηκε στο χωράφι του. Οι ποικιλίες που φύτεψε αγοράστηκαν από την Ερμιόνη Αργολίδος από τον Σταμάτη Μερτύρη, έναν άνθρωπο που ασχολείται δεκαετίες με το ρόδι και «φτιάχνει» ποικιλίες.
Σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες του Ρεθύμνου ως καταλληλότερες θεωρήθηκαν δυο πρώιμες ποικιλίες η «Περσεφόνη» και ο «Πλούτων» . Ο καρπός τους είναι γλυκός και το κουκούτσι σχεδόν ανύπαρκτο.
Η επιλογή δεν έγινε τυχαία. Όσα ρόδια «σπάσουν» και δεν μπορούν να προωθηθούν ως επιτραπέζια κάνουν έναν υπέροχο χυμό ο οποίος δεν απαιτεί την προσθήκη γλυκαντικών ουσιών.
Και ήδη για το χυμό έχουν ενδιαφερθεί αρκετοί , μεταξύ αυτών και ξενοδοχειακές μονάδες.
Η πρώτη συγκομιδή έδωσε 100 κιλά καρπού, ποσότητα που προωθήθηκε ως δείγμα σε ξένες αγορές.
«Μέσα σε πέντε χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα έχω κάνει απόσβεση. Το κάθε στρέμμα θα δίνει 2,5 τόνους ροδιού. Προτεραιότητα μου είναι να διαθέσω όλη την παραγωγή σε εμπόρους απευθείας, χωρίς συσκευασία, χωρίς επωνυμία. Αυτή είναι η πρώτη μου σκέψη και προτεραιότητα. Εξετάζω όμως και άλλα ενδεχόμενα».
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Κοκκινάκης μέσα στις παραδοσιακές ελαιοκαλλιέργειες του Αγ. Βασιλείου Ρεθύμνου έκανε την διαφορά.
Δεν είναι λίγοι οι νέοι παραγωγοί που τον «παρακολουθούν» τους τελευταίους 13 μήνες και θέλουν να ακολουθήσουν τα χνάρια του. Θέλουν να τολμήσουν στο καινούργιο. Αν αυτό γίνει θα μπορέσουν να συστήσουν μια οργανωμένη μονάδα, και - γιατί όχι; - ένα συνεταιρισμό που αύριο θα μπορεί να πιστοποιηθεί.
Και όπως δήλωσε ο ίδιος στο MadeinCreta είναι ανοικτός σε τέτοιες προσπάθειες, αρκεί να είναι επαγγελματικές, αφού ήδη αυτός έκανε το πρώτο βήμα μόνος.
Τέλος ο κ. Σταμάτης Κοκκινάκης στάθηκε και σε ένα άλλο σοβαρό ζήτημα αυτό της ενημέρωσης από ειδικούς αλλά και τις οργανωμένες προσπάθειες που πρέπει να γίνει επίσημα πλέον από τους φορείς για την προώθηση του προϊόντος στις αγορές, εγχώριες και ξένες. Διότι όπως αναφέρει και ο ίδιος δεν αρκεί να έχεις ένα καλό προϊόν πρέπει να ξέρεις και πως θα το προωθήσεις.
«Η καλλιέργεια της ροδιάς γίνεται από αρκετούς παραγωγούς κάπως τυχαία. Σε επαγγελματικό επίπεδο δεν υπάρχει κατάρτιση είμαστε και εμείς « ορφανοί». Εγώ στην προκειμένη περίπτωση συνεργάζομαι με τον Σταμάτη Μερτύρη που έχει κατοχυρωμένη την πατέντα της συγκεκριμένης ποικιλίας» - επισημαίνει ο ίδιος.
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ερέτρια: Το κούνημα των δέντρων ήταν ύποπτο!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
