2012-11-13 16:56:05
Γράφει ο Λάζαρος Ελευθεριάδης
Γιατί θεωρείται πολύ πιθανή μια δεύτερη διαγραφή του Ελληνικού χρέους!
“Ἑλληνες ἐσμέν ὧν ἡγεῖσθε καί βασιλεύετε, δέσποτα, ὡς ἡ φωνή ἡμῶν καί ἡ πάτριος παιδεία μαρτυρεῖ.” Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός (1355 μ.Χ - 1452 μ.Χ)
Ο Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.), ο Ελληνοκεντρικός ρήτωρ της Αρχαίας Ελλαδος, ο πνευματικός πατέρας του Ελληνικού Έθνους, είναι σήμερα πιο επίκαιρος παρά ποτέ.
Υπήρξε ως ρητοροδιδάσκαλος η προσωποποίηση του πολιτικού ρεαλισμού και της διορατικότητος. Ο ρήτορας ο οποίος κατέθετε πολιτικά σχέδια δια το Πανελλήνιον, για το Ελληνικόν Έθνος.
Κατά γενική ομολογία ο τελειότερος, μεταξύ όλων των ρητόρων, χειριστής του Αττικού πεζού λόγου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 436 π.Χ. και πέθανε στην αγαπημένη του Αθήνα το 338 π.Χ.
Αυτοκτόνησε μετά την “μάχη της Χαιρώνειας” (338 π.Χ.), και της εκεί μεγάλης ήττας των συμπολιτών του Αθηναίων, καταδικάζοντας ο ίδιος τον εαυτόν του σε πλήρη ασιτία.
Η μάχη της Χαιρώνειας διεξήχθη το 338 π.Χ. μεταξύ του Μακεδονικού βασιλείου και των συνασπισμένων στρατευμάτων της Αθήνας, της Κορίνθου, της Κέρκυρας, της Λευκάδας, της Αχαΐας, των Μεγάρων, της Ακαρνανίας, της Εύβοιας και του "Κοινού των Βοιωτών", ηγέτιδα του οποίου ήταν η Θήβα.
Οι Μακεδόνες αναδείχτηκαν θριαμβευτές. Το πεδίο της μάχης βρίσκεται στον κάμπο της Βοιωτίας, πολύ κοντά στον αρχαίο οικισμό της Χαιρώνειας και το σημερινό ομώνυμο χωριό.
Η συγκεκριμένη σύγκρουση υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα του ύστερου 4ου αιώνα π.Χ.
Ο Φίλιππος Β`, μονάρχης της Μακεδονίας, κατόρθωσε μετά από πολλά έτη αιματηρών εκστρατειών και έντονων διπλωματικών διαβουλεύσεων να καθυποτάξει και τους τελευταίους πυλώνες αντίστασης στα σχέδια του για επικράτηση στον ελλαδικό χώρο.
Η μάχη της Χαιρώνειας σηματοδοτεί ουσιαστικά την αφετηρία της μακεδονικής κυριαρχίας στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας για σχεδόν έναν αιώνα.
Ο ρήτορας, ανά τους αιώνες στην Ελλάδα, υπήρξε “όργανο” παρασκευής ιδεολογίας και ώθησης της κοινής γνώμης στην παραγωγή γεγονότων, και συνεπώς χρησιμοποιούσε όλα εκείνα τα τεχνάσματα του λόγου, τα οποία θα του επέτρεπαν να επιτύχει τους πολιτικούς στόχους του, να υλοποιηθεί το όραμά του.
Τί έλεγε μεταξύ άλλων ο ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης :
«Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ’ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ’ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ’ οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν, ὥστ’ ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες…...Tοσοῦτον δ` ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις, ἡμῶν, περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ` οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας παρά τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας».
Είς την νεοελληνική:
«Κατοικούμε σ’ αυτήν την χώρα, χωρίς να έχουμε εκδιώξει άλλους από εδώ, ούτε την καταλάβαμε βρίσκοντάς την έρημη, ούτε είμαστε μιγάδες ανακατεμένοι από διάφορα έθνη ανθρώπων, αλλά υπάρχουμε καλώς και γνησίως, διότι κατέχουμε την χώρα στην οποία γεννηθήκαμε και ζούμε καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας μας, αφού είμαστε αυτόχθονες… Είναι δε τόσο μεγάλη η απόσταση η οποία χωρίζει την πολιτεία μας από τούς άλλους ανθρώπους, ως προς την πνευματική ανάπτυξη και την τέχνη τού λόγου, ώστε οι μαθητές της, έχουν γίνει διδάσκαλοι των άλλων, και κατόρθωσαν ώστε το όνομα τών Ελλήνων να είναι σύμβολο όχι πλέον τής καταγωγής, αλλά τής πνευματικής ανυψώσεως, και να ονομάζονται Έλληνες εκείνοι οι οποίοι, παίρνουν τη δική μας μόρφωση και όχι αυτοί οι οποίοι έχουν την ίδια με εμάς καταγωγή...».
Γιά τον Ισοκράτη, η παιδεία, ή μόρφωση, η “κουλτούρα”, ο πολιτισμός, ενός ανθρώπου, καθόριζε τον Έλληνα, το Πανελλήνιον και όχι ή καταγωγή του.
Όποιος δεν είχε την Ελληνική παιδεία ήταν ο “βάρβαρος”.
Λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα, ο Ισοκράτης, ήταν λογογράφος και ρητοροδιδάσκαλος, έζησε και έγραψε, στην μεταβατική περίοδο, από τον αποκαλούμενο χρυσό αιώνα, στην περίοδο παρακμής της αθηναϊκής πόλης-κράτους.
Η ανάμειξή του στα “κοινά” ήταν έμμεση, με τους “λόγους” του προσπάθησε να παρέμβει στην πολιτική ζωή της Αθήνας, εκφράζοντας όμως πανελλήνιες ιδέες.
Σώζονται σήμερα, οι 21 λόγοι του, οι 9 επιστολές του και μερικά αποσπάσματα λόγων του.
Ο “πανηγυρικός” αποτελεί σταθμό στην “ρητορική”, με τον λόγο αυτόν, τον οποίο ολοκλήρωσε το 380 π.Χ., ο Ισοκράτης απευθυνόταν στον ελληνικό λαό, συγκεντρωμένο, σε κάποια μεγάλη γιορτή του Ελληνισμού.
Το πρώτο μέρος του, το επιδεικτικό, αποτελεί ένα εγκώμιο της Αθήνας, ενώ στο δεύτερο, το συμβουλευτικό, διατυπώνει το όραμά του για την ένωση των Ελλήνων και την από κοινού αντιμετώπιση των “βαρβάρων”.
Το όραμα του ήταν η ένωση των Ελλήνων για την από κοινού εκδίωξη των Βαρβάρων από την Ελληνική γη.
Για λόγους ευδαιμονίας συμβουλεύει το Φίλιππο να πάρει την ηγεμονία των Ελλήνων, να επιβάλει μεταξύ τους ομόνοια και να εκστρατεύσει προς την Ασία για να κατακτήσει τους βαρβάρους και τον πλούτο τους.
Κάτι το οποίο φυσικά, δεν έκανε τελικώς ο Φίλιππος αλλά ο υιός του Αλέξανδρος. Οι σκέψεις του οραματιστή Ισοκράτη θα συνοδεύσουν τον Αλέξανδρο μέχρι την Ινδία.
Σέ έναν άλλο λόγο του, ο οποίος εκφωνήθηκε το 346 π.Χ. εκθέτει ένα, όχι εντελώς διαφορετικό, πολιτικό σχέδιο απο αυτό το οποίο περιείχε ο “Πανηγυρικός”.
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο οι Έλληνες όφειλαν να αναλάβουν πολεμική δράση εναντίον των Περσών.
Η διαφορά ανάμεσα στους δύο "λόγους" του είναι ότι, στον "Πανηγυρικό" αναγνώρισε στην Αθήνα το δικαίωμα να πρωτοστατήσει στον αγώνα κατά τον Περσών, ενώ στον δεύτερο (τον εκφωνηθέντα το έτος 346 π.Χ), αυτό το δικαίωμα το ανεγνώρισε στον Φίλιππο τον πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου.
Πίστευε πως οι “αλλοδαποί”, ήταν πλέον σε όλον τον Ελληνικό τόπο, όχι γιατί οι βάρβαροι κατάφεραν να τον κατακτήσουν, αλλά επειδή οι Έλληνες παράτησαν τις εστίες τους, τις πόλεις τους, και συνέστηνε στο Φίλιππο να εκδιώξει όλους τους βαρβάρους με φοβέρα, και συνάμα να φέρει ευπορία στους Έλληνες.
Ο Ισοκράτης θεωρείται, ο πνευματικός πατέρας του Ελληνικού Έθνους.
Πρώτος διατυπώνει την ανάγκη της διατήρησης του Ελληνικού Έθνους.
Σήμερα, ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος του αμερικανικού Τραπεζικού κολοσσού Goldman Sachs, κ. Ντιρκ Σούμαχερ, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Die Presse», θεωρεί πολύ πιθανή μια δεύτερη διαγραφή του Ελληνικού χρέους, επισημαίνοντας πως διαφορετικά θα χρειαζόταν ένα “θαύμα ανάπτυξης” ή η μεταβίβαση ενός πλήθους κεφαλαίων από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης προς την Ελλάδα.
Στην σημερινή πραγματικότητα όμως, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, κ. Ρόμπερτ Φίτσο, δηλώνει στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ότι, «εάν μια χώρα δεν είναι σε θέση να τηρήσει τους κανόνες, τότε οφείλει να αποχωρήσει από το κλαμπ του ευρώ» και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το ενδεχόμενο να δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος, ζητώντας ουσιαστικά να μην επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής των χρεών της Ελλάδος, προκειμένου να τηρήσει τις υποσχέσεις της, καθώς «ο χρόνος είναι χρήμα….».
“Η υπομονή, όμως, έχει και τα όριά της. Δεν γίνεται η Ελλάδα να ζητάει μόνο χρήματα και να μην εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Η Σλοβακία θα συνεχίσει να συμμετέχει σε μηχανισμούς προστασίας της ευρωζώνης, υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες που λαμβάνουν οικονομική βοήθεια να πληρούν και να τηρούν τους όρους”, καταλήγει ο κ. Φίτσο.
Δεν είναι μόνο οι Τούρκοι οι οποίοι, ζητούν μερίδιο από το Αιγαίο και την ελληνική ΑΟΖ, φαίνεται ότι η θλιβερή όσο και τραγική κατάσταση στην οποίαν έχει φτάσει η Ελλάδα, «άνοιξε την όρεξη» και στους ... Αλβανούς.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Αλβανίας αναφέρει ότι, «Ανάλογα με τα αποτελέσματα της έρευνας τα οποία διεξάγει η Ελλάδα, αυτά θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την Αλβανία για αυτό το νέο σύμφωνο στην ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών» και προσδιορίζει με σαφήνεια την “θέση” της Αλβανίας.
Η οποία “θέση” της Αλβανίας είναι ότι, εάν δεν βρείτε πετρέλαιο μπορούμε να υπογράψουμε την παλαιά συμφωνία, εάν όμως βρείτε, τότε θέλουμε και εμείς μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες του βόρειου Ιονίου, αλλιώς δεν υπογράφουμε τίποτα.
Καί το "τελευταίο", πρός το παρόν, "παράδοξο" των καιρών έρχεται απο το ΔΝΤ, δια στόματος της κ. Λαγκάρντ, παρ`ότι αποδέχεται την μή βιωσιμότητα του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους, και εμμέσως πλήν σαφώς την αποτυχία της ασκούμενης έως τώρα "πολιτικής των μνημονίων" των πιστωτών μας, παρ`όλα αυτά επιμένουν οι πιστωτές μας στην περαιτέρω συνέχισή της και την πλήρη εξαθλίωσή μας.
Νέα μέτρα ζητά η τρόϊκα, με ανακοινώσεις της, μετά το τέλος του πρόσφατου Eurogroup, το οποίο υποτίθεται ότι θα μας έδινε την πολυπόθητη δόση.
Η "παράνοια" όμως αυτή, δυστυχώς συνεχίζεται, με το ανακοινωθέν να μιλάει για περαιτέρω συμφωνηθέντα μέτρα και επιπλέον προαπαιτούμενες δράσεις και μέτρα.
Τα οποία "μέτρα", θα προηγηθούν της καταβολής της δόσης, ενώ δεν υπάρχει καμία συμφωνία για την επίτευξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους με την Κ.Λαγκάρντ να το επιβεβαιώνει πρός πάσαν κατεύθυνση.
Για την "θλιβερή" κυβέρνηση των "υποτακτικών" και "προθύμων", τούς παγκοσμίως γνωστούς "οσφυοκάμπτες", είναι περιττή πλέον και η κάθε αναφορά μου, οι 167 ψήφοι υπέρ της κυβέρνησης του κ. Γ.Στουρνάρα απλά παρομοιάζονται με τα τείχη της Ιεριχούς.
Μόλις σήμαναν οι σάλπιγγες κατέρρευσαν πλήρως.!!!
Το δε "γελοίον" της υπόθεσης είναι η "ατάκα" στην συνέντευξη τύπου η οποία εδόθη αμέσως μετά το πέρας του Eurogroup, "Οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να δανειστούν με ενέχυρο την περιουσία τους".!!!
Γιατί τώρα εμένα το μυαλό μου ακούγοντας την παραπάνω "ατάκα" πάει στις καθυστερημένες "ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΉΣΕΙΣ" των φιλέτων, ένας θεός γνωρίζει, και οι Τραπεζίτες .!!!
Ο "εγκλωβισμός" των ΔΝΤ, ΕΚΤ, και ΕΕ, σε ένα "πακέτο μέτρων" και μιας "πολιτικής", για τα οποία, οι ίδιοι δηλώνουν την μη βιωσιμότητά τους, αποτελεί τον χειρότερο "εκρηκτικό" εφιάλτη για την Ελλάδα.
Η αδυναμία των "πιστωτών" μας, να καταλήξουν σε ένα συγκεκριμένο μίγμα πολιτικής υποκρύπτει σχεδιασμούς και στοχεύσεις ενταγμένες στην ευρύτερη γεωπολιτική προσέγγιση τους για την περιοχής μας.
Και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο για την Ελλάδα και τούς Έλληνες.
Μήπως πρέπει να ανάψουμε την “Δάδα” απέναντι σε καιροσκόπους και σε ανάλογους Αλβανούς “πονηρούς”, και επιβουλείς ;;;
Μήπως ήρθε η ώρα να ανάψουμε την "ΔΑΔΑ" του Ελληνισμού ;;;
Μου έρχονται στον νου οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη :"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική, μη παρακαλώ σας, μη, λησμονάτε τη χώρα μου".
aegeantimes.gr
Γιατί θεωρείται πολύ πιθανή μια δεύτερη διαγραφή του Ελληνικού χρέους!
“Ἑλληνες ἐσμέν ὧν ἡγεῖσθε καί βασιλεύετε, δέσποτα, ὡς ἡ φωνή ἡμῶν καί ἡ πάτριος παιδεία μαρτυρεῖ.” Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός (1355 μ.Χ - 1452 μ.Χ)
Ο Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.), ο Ελληνοκεντρικός ρήτωρ της Αρχαίας Ελλαδος, ο πνευματικός πατέρας του Ελληνικού Έθνους, είναι σήμερα πιο επίκαιρος παρά ποτέ.
Υπήρξε ως ρητοροδιδάσκαλος η προσωποποίηση του πολιτικού ρεαλισμού και της διορατικότητος. Ο ρήτορας ο οποίος κατέθετε πολιτικά σχέδια δια το Πανελλήνιον, για το Ελληνικόν Έθνος.
Κατά γενική ομολογία ο τελειότερος, μεταξύ όλων των ρητόρων, χειριστής του Αττικού πεζού λόγου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 436 π.Χ. και πέθανε στην αγαπημένη του Αθήνα το 338 π.Χ.
Αυτοκτόνησε μετά την “μάχη της Χαιρώνειας” (338 π.Χ.), και της εκεί μεγάλης ήττας των συμπολιτών του Αθηναίων, καταδικάζοντας ο ίδιος τον εαυτόν του σε πλήρη ασιτία.
Η μάχη της Χαιρώνειας διεξήχθη το 338 π.Χ. μεταξύ του Μακεδονικού βασιλείου και των συνασπισμένων στρατευμάτων της Αθήνας, της Κορίνθου, της Κέρκυρας, της Λευκάδας, της Αχαΐας, των Μεγάρων, της Ακαρνανίας, της Εύβοιας και του "Κοινού των Βοιωτών", ηγέτιδα του οποίου ήταν η Θήβα.
Οι Μακεδόνες αναδείχτηκαν θριαμβευτές. Το πεδίο της μάχης βρίσκεται στον κάμπο της Βοιωτίας, πολύ κοντά στον αρχαίο οικισμό της Χαιρώνειας και το σημερινό ομώνυμο χωριό.
Η συγκεκριμένη σύγκρουση υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα του ύστερου 4ου αιώνα π.Χ.
Ο Φίλιππος Β`, μονάρχης της Μακεδονίας, κατόρθωσε μετά από πολλά έτη αιματηρών εκστρατειών και έντονων διπλωματικών διαβουλεύσεων να καθυποτάξει και τους τελευταίους πυλώνες αντίστασης στα σχέδια του για επικράτηση στον ελλαδικό χώρο.
Η μάχη της Χαιρώνειας σηματοδοτεί ουσιαστικά την αφετηρία της μακεδονικής κυριαρχίας στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας για σχεδόν έναν αιώνα.
Ο ρήτορας, ανά τους αιώνες στην Ελλάδα, υπήρξε “όργανο” παρασκευής ιδεολογίας και ώθησης της κοινής γνώμης στην παραγωγή γεγονότων, και συνεπώς χρησιμοποιούσε όλα εκείνα τα τεχνάσματα του λόγου, τα οποία θα του επέτρεπαν να επιτύχει τους πολιτικούς στόχους του, να υλοποιηθεί το όραμά του.
Τί έλεγε μεταξύ άλλων ο ρητοροδιδάσκαλος Ισοκράτης :
«Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ’ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ’ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ’ οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν, ὥστ’ ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες…...Tοσοῦτον δ` ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις, ἡμῶν, περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ` οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας παρά τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας».
Είς την νεοελληνική:
«Κατοικούμε σ’ αυτήν την χώρα, χωρίς να έχουμε εκδιώξει άλλους από εδώ, ούτε την καταλάβαμε βρίσκοντάς την έρημη, ούτε είμαστε μιγάδες ανακατεμένοι από διάφορα έθνη ανθρώπων, αλλά υπάρχουμε καλώς και γνησίως, διότι κατέχουμε την χώρα στην οποία γεννηθήκαμε και ζούμε καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας μας, αφού είμαστε αυτόχθονες… Είναι δε τόσο μεγάλη η απόσταση η οποία χωρίζει την πολιτεία μας από τούς άλλους ανθρώπους, ως προς την πνευματική ανάπτυξη και την τέχνη τού λόγου, ώστε οι μαθητές της, έχουν γίνει διδάσκαλοι των άλλων, και κατόρθωσαν ώστε το όνομα τών Ελλήνων να είναι σύμβολο όχι πλέον τής καταγωγής, αλλά τής πνευματικής ανυψώσεως, και να ονομάζονται Έλληνες εκείνοι οι οποίοι, παίρνουν τη δική μας μόρφωση και όχι αυτοί οι οποίοι έχουν την ίδια με εμάς καταγωγή...».
Γιά τον Ισοκράτη, η παιδεία, ή μόρφωση, η “κουλτούρα”, ο πολιτισμός, ενός ανθρώπου, καθόριζε τον Έλληνα, το Πανελλήνιον και όχι ή καταγωγή του.
Όποιος δεν είχε την Ελληνική παιδεία ήταν ο “βάρβαρος”.
Λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα, ο Ισοκράτης, ήταν λογογράφος και ρητοροδιδάσκαλος, έζησε και έγραψε, στην μεταβατική περίοδο, από τον αποκαλούμενο χρυσό αιώνα, στην περίοδο παρακμής της αθηναϊκής πόλης-κράτους.
Η ανάμειξή του στα “κοινά” ήταν έμμεση, με τους “λόγους” του προσπάθησε να παρέμβει στην πολιτική ζωή της Αθήνας, εκφράζοντας όμως πανελλήνιες ιδέες.
Σώζονται σήμερα, οι 21 λόγοι του, οι 9 επιστολές του και μερικά αποσπάσματα λόγων του.
Ο “πανηγυρικός” αποτελεί σταθμό στην “ρητορική”, με τον λόγο αυτόν, τον οποίο ολοκλήρωσε το 380 π.Χ., ο Ισοκράτης απευθυνόταν στον ελληνικό λαό, συγκεντρωμένο, σε κάποια μεγάλη γιορτή του Ελληνισμού.
Το πρώτο μέρος του, το επιδεικτικό, αποτελεί ένα εγκώμιο της Αθήνας, ενώ στο δεύτερο, το συμβουλευτικό, διατυπώνει το όραμά του για την ένωση των Ελλήνων και την από κοινού αντιμετώπιση των “βαρβάρων”.
Το όραμα του ήταν η ένωση των Ελλήνων για την από κοινού εκδίωξη των Βαρβάρων από την Ελληνική γη.
Για λόγους ευδαιμονίας συμβουλεύει το Φίλιππο να πάρει την ηγεμονία των Ελλήνων, να επιβάλει μεταξύ τους ομόνοια και να εκστρατεύσει προς την Ασία για να κατακτήσει τους βαρβάρους και τον πλούτο τους.
Κάτι το οποίο φυσικά, δεν έκανε τελικώς ο Φίλιππος αλλά ο υιός του Αλέξανδρος. Οι σκέψεις του οραματιστή Ισοκράτη θα συνοδεύσουν τον Αλέξανδρο μέχρι την Ινδία.
Σέ έναν άλλο λόγο του, ο οποίος εκφωνήθηκε το 346 π.Χ. εκθέτει ένα, όχι εντελώς διαφορετικό, πολιτικό σχέδιο απο αυτό το οποίο περιείχε ο “Πανηγυρικός”.
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο οι Έλληνες όφειλαν να αναλάβουν πολεμική δράση εναντίον των Περσών.
Η διαφορά ανάμεσα στους δύο "λόγους" του είναι ότι, στον "Πανηγυρικό" αναγνώρισε στην Αθήνα το δικαίωμα να πρωτοστατήσει στον αγώνα κατά τον Περσών, ενώ στον δεύτερο (τον εκφωνηθέντα το έτος 346 π.Χ), αυτό το δικαίωμα το ανεγνώρισε στον Φίλιππο τον πατέρα του Μ. Αλεξάνδρου.
Πίστευε πως οι “αλλοδαποί”, ήταν πλέον σε όλον τον Ελληνικό τόπο, όχι γιατί οι βάρβαροι κατάφεραν να τον κατακτήσουν, αλλά επειδή οι Έλληνες παράτησαν τις εστίες τους, τις πόλεις τους, και συνέστηνε στο Φίλιππο να εκδιώξει όλους τους βαρβάρους με φοβέρα, και συνάμα να φέρει ευπορία στους Έλληνες.
Ο Ισοκράτης θεωρείται, ο πνευματικός πατέρας του Ελληνικού Έθνους.
Πρώτος διατυπώνει την ανάγκη της διατήρησης του Ελληνικού Έθνους.
Σήμερα, ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος του αμερικανικού Τραπεζικού κολοσσού Goldman Sachs, κ. Ντιρκ Σούμαχερ, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Die Presse», θεωρεί πολύ πιθανή μια δεύτερη διαγραφή του Ελληνικού χρέους, επισημαίνοντας πως διαφορετικά θα χρειαζόταν ένα “θαύμα ανάπτυξης” ή η μεταβίβαση ενός πλήθους κεφαλαίων από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης προς την Ελλάδα.
Στην σημερινή πραγματικότητα όμως, ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας, κ. Ρόμπερτ Φίτσο, δηλώνει στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ότι, «εάν μια χώρα δεν είναι σε θέση να τηρήσει τους κανόνες, τότε οφείλει να αποχωρήσει από το κλαμπ του ευρώ» και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το ενδεχόμενο να δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος, ζητώντας ουσιαστικά να μην επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής των χρεών της Ελλάδος, προκειμένου να τηρήσει τις υποσχέσεις της, καθώς «ο χρόνος είναι χρήμα….».
“Η υπομονή, όμως, έχει και τα όριά της. Δεν γίνεται η Ελλάδα να ζητάει μόνο χρήματα και να μην εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της. Η Σλοβακία θα συνεχίσει να συμμετέχει σε μηχανισμούς προστασίας της ευρωζώνης, υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες που λαμβάνουν οικονομική βοήθεια να πληρούν και να τηρούν τους όρους”, καταλήγει ο κ. Φίτσο.
Δεν είναι μόνο οι Τούρκοι οι οποίοι, ζητούν μερίδιο από το Αιγαίο και την ελληνική ΑΟΖ, φαίνεται ότι η θλιβερή όσο και τραγική κατάσταση στην οποίαν έχει φτάσει η Ελλάδα, «άνοιξε την όρεξη» και στους ... Αλβανούς.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Αλβανίας αναφέρει ότι, «Ανάλογα με τα αποτελέσματα της έρευνας τα οποία διεξάγει η Ελλάδα, αυτά θα αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την Αλβανία για αυτό το νέο σύμφωνο στην ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών» και προσδιορίζει με σαφήνεια την “θέση” της Αλβανίας.
Η οποία “θέση” της Αλβανίας είναι ότι, εάν δεν βρείτε πετρέλαιο μπορούμε να υπογράψουμε την παλαιά συμφωνία, εάν όμως βρείτε, τότε θέλουμε και εμείς μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες του βόρειου Ιονίου, αλλιώς δεν υπογράφουμε τίποτα.
Καί το "τελευταίο", πρός το παρόν, "παράδοξο" των καιρών έρχεται απο το ΔΝΤ, δια στόματος της κ. Λαγκάρντ, παρ`ότι αποδέχεται την μή βιωσιμότητα του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους, και εμμέσως πλήν σαφώς την αποτυχία της ασκούμενης έως τώρα "πολιτικής των μνημονίων" των πιστωτών μας, παρ`όλα αυτά επιμένουν οι πιστωτές μας στην περαιτέρω συνέχισή της και την πλήρη εξαθλίωσή μας.
Νέα μέτρα ζητά η τρόϊκα, με ανακοινώσεις της, μετά το τέλος του πρόσφατου Eurogroup, το οποίο υποτίθεται ότι θα μας έδινε την πολυπόθητη δόση.
Η "παράνοια" όμως αυτή, δυστυχώς συνεχίζεται, με το ανακοινωθέν να μιλάει για περαιτέρω συμφωνηθέντα μέτρα και επιπλέον προαπαιτούμενες δράσεις και μέτρα.
Τα οποία "μέτρα", θα προηγηθούν της καταβολής της δόσης, ενώ δεν υπάρχει καμία συμφωνία για την επίτευξη της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους με την Κ.Λαγκάρντ να το επιβεβαιώνει πρός πάσαν κατεύθυνση.
Για την "θλιβερή" κυβέρνηση των "υποτακτικών" και "προθύμων", τούς παγκοσμίως γνωστούς "οσφυοκάμπτες", είναι περιττή πλέον και η κάθε αναφορά μου, οι 167 ψήφοι υπέρ της κυβέρνησης του κ. Γ.Στουρνάρα απλά παρομοιάζονται με τα τείχη της Ιεριχούς.
Μόλις σήμαναν οι σάλπιγγες κατέρρευσαν πλήρως.!!!
Το δε "γελοίον" της υπόθεσης είναι η "ατάκα" στην συνέντευξη τύπου η οποία εδόθη αμέσως μετά το πέρας του Eurogroup, "Οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να δανειστούν με ενέχυρο την περιουσία τους".!!!
Γιατί τώρα εμένα το μυαλό μου ακούγοντας την παραπάνω "ατάκα" πάει στις καθυστερημένες "ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΉΣΕΙΣ" των φιλέτων, ένας θεός γνωρίζει, και οι Τραπεζίτες .!!!
Ο "εγκλωβισμός" των ΔΝΤ, ΕΚΤ, και ΕΕ, σε ένα "πακέτο μέτρων" και μιας "πολιτικής", για τα οποία, οι ίδιοι δηλώνουν την μη βιωσιμότητά τους, αποτελεί τον χειρότερο "εκρηκτικό" εφιάλτη για την Ελλάδα.
Η αδυναμία των "πιστωτών" μας, να καταλήξουν σε ένα συγκεκριμένο μίγμα πολιτικής υποκρύπτει σχεδιασμούς και στοχεύσεις ενταγμένες στην ευρύτερη γεωπολιτική προσέγγιση τους για την περιοχής μας.
Και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο για την Ελλάδα και τούς Έλληνες.
Μήπως πρέπει να ανάψουμε την “Δάδα” απέναντι σε καιροσκόπους και σε ανάλογους Αλβανούς “πονηρούς”, και επιβουλείς ;;;
Μήπως ήρθε η ώρα να ανάψουμε την "ΔΑΔΑ" του Ελληνισμού ;;;
Μου έρχονται στον νου οι στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη :"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη συ δοξαστική, μη παρακαλώ σας, μη, λησμονάτε τη χώρα μου".
aegeantimes.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Α. ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ : ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΩ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γλυκό: μαύρα ζελέ με καφέ και κρέμα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
