2012-11-03 03:00:15
Αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα «ατύχημα» που θα εκτροχιάσει την Ελλάδα, προκαλώντας πιθανώς αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ευρώπη αλλά και στη διεθνή οικονομία. Στο εσωτερικό μέτωπο, η κατάσταση είναι πλέον γνωστή. Η άρνηση της ΔΗΜΑΡ να ψηφίσει τις ρυθμίσεις για τα εργασιακά, θέση που επανέλαβε ο Φώτης Κουβέλης σε συνέντευξή του στον Independent, σε συνδυασμό με τις διαλυτικές τάσεις στο ΠΑΣΟΚ,δημιουργεί πραγματικό θρίλερ σε ό,τι αφορά την ψήφιση των μέτρων, που αναμένεται να γίνει την ερχόμενη Τετάρτη. Ήδη γίνονται προβλέψεις και εκτιμήσεις για τον αριθμό των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που ενδεχομένως θα καταψηφίσουν τα μέτρα, προκειμένου να διαπιστωθεί αν επαρκούν οι ψήφοι. Τα ενδεχόμενα εξετάζονται μάλιστα επί τη βάσει δύο σεναρίων, με τη ΔΗΜΑΡ να καταψηφίζει ή να δηλώνει «παρών» και με τη ΔΗΜΑΡ απούσα, οπότε και θα κατέβει ο πήχης της απαιτούμενης πλειοψηφίας στους 143 βουλευτές.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ιδιαίτερη σημασία έχει ότι λίγες μέρες πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία η τρόικα δεν έχει κάνει πίσω στα εργασιακά (όπως ανέμενε η ΔΗΜΑΡ), ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΔΝΤ είναι κάθετα αντίθετο σε αυτό το ενδεχόμενο.
Έγκυρες πηγές σημειώνουν ότι οι διαφωνίες μεταξύ των συνιστωσών της συγκυβέρνησης χρησιμοποιούνται αυτό το διάστημα από τους Ευρωπαίους ως προκάλυψη για τη δική τους «κακοφωνία», που διαπιστώθηκε και προχθές στο Eurogroup.
Με σημαντικό αριθμό μικρότερων χωρών (οι περισσότερες των οποίων παραδοσιακά λειτουργούσαν ως δορυφόροι της Γερμανίας) να θέτουν ενστάσεις επί σειράς θεμάτων.
Για αντίστοιχους λόγους, αναφέρουν πηγές από το εξωτερικό, δεν έχει ληφθεί ακόμη καμία απόφαση για το θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Όσα αναφέρονται ή διαρρέουν στον Τύπο αποτελούν απλώς σχέδια επί χάρτου και δεν τυγχάνουν προς το παρόν ευρύτερης συναίνεσης.
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί μεταξύ εταίρων μας που δεν συγκαταλέγονται στις μεγάλες χώρες της ευρωζώνης είναι η στάση της Ολλανδίας, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, υπερακοντίζει τις γερμανικές αξιώσεις σε ό,τι αφορά τον «εξωτερικό έλεγχο» των πεπραγμένων της ελληνικής οικονομίας και τον περίφημο «ειδικό λογαριασμό», στον οποίο θα κατατίθενται (σύμφωνα με την άποψη της Γερμανίας) όχι μόνο χρήματα οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά και τα μελλοντικά πλεονάσματα του προϋπολογισμού.
Ασφαλώς το τιμόνι των αποφάσεων το κρατούν οι ισχυρές χώρες, με πρώτη τη Γερμανία. Ωστόσο,τα χρονικά περιθώρια δείχνουν ασφυκτικά, με τα απειλητικά ενδεχόμενα να πολλαπλασιάζονται καθώς είναι αντιληπτό ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παρότι υποκινούνται από διαφορετικά κίνητρα και προσδοκίες, αλληλεπιδρούν, με συχνά απρόβλεπτο τρόπο.
Τυπικά την ψήφιση των μέτρων αναμένεται να ακολουθήσει περί τα μέσα Νοεμβρίου η έκθεση της τρόικας, πιθανώς μαζί με το λεγόμενο Debt Sustainability Analysis (DSA), δηλαδή την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους, που με τη σειρά της θα ανοίξει τον δρόμο για την οργανωμένη αναδιάρθρωσή του.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, οι κρίσιμες αποφάσεις των δανειστών, ιδίως εκείνες που ανατρέπουν προηγούμενες, υπόκεινται στη δοκιμασία εθνικών κοινοβουλίων και πολιτικών συσχετισμών, γεγονός που καθυστερεί τις εξελίξεις και δημιουργεί πρόσθετους «τακτικισμούς».
Όπως φαίνεται να συμβαίνει, για παράδειγμα, στο θέμα της διετούς επιμήκυνσης, η οποία ναι μεν φέρεται να έχει εγκριθεί ανεπίσημα (άλλωστε η κυβέρνηση κατέθεσε μεσοπρόθεσμο σχέδιο στη Βουλή, με αυτήν ακριβώς την παραδοχή), πλην όμως δεν έχει… επισημοποιηθεί.
Οι προσδοκίες της ελληνικής πλευράς για ορισμένες παραχωρήσεις εκ μέρους της ευρωζώνης, που θα διευκόλυναν την ψηφοφορία στη Βουλή, είναι εύλογες, ενδεχομένως και απολύτως κατανοητές από ξένους παράγοντες.
Ωστόσο, για μία ακόμη φορά, οι προϊστάμενοι της τρόικας δείχνουν να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συμφωνήσουν και να κινηθούν, χρόνο που είναι πολύ αμφίβολο ότι διαθέτει η ελληνική κυβέρνηση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ψήφιση των μέτρων.
Ακόμη κι αν ξεπεραστεί όμως αυτός ο σκόπελος, χωρίς ισχυρή χρηματοδότηση και «καλά νέα» στο μέτωπο της αναδιάρθρωσης του χρέους, η εφαρμογή τους από τη συγκυβέρνηση καθίσταται σε μεγάλο βαθμό αμφίβολη πολιτικά.
Πηγή
logioshermes
Σε κάθε περίπτωση, όμως, ιδιαίτερη σημασία έχει ότι λίγες μέρες πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία η τρόικα δεν έχει κάνει πίσω στα εργασιακά (όπως ανέμενε η ΔΗΜΑΡ), ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΔΝΤ είναι κάθετα αντίθετο σε αυτό το ενδεχόμενο.
Έγκυρες πηγές σημειώνουν ότι οι διαφωνίες μεταξύ των συνιστωσών της συγκυβέρνησης χρησιμοποιούνται αυτό το διάστημα από τους Ευρωπαίους ως προκάλυψη για τη δική τους «κακοφωνία», που διαπιστώθηκε και προχθές στο Eurogroup.
Με σημαντικό αριθμό μικρότερων χωρών (οι περισσότερες των οποίων παραδοσιακά λειτουργούσαν ως δορυφόροι της Γερμανίας) να θέτουν ενστάσεις επί σειράς θεμάτων.
Για αντίστοιχους λόγους, αναφέρουν πηγές από το εξωτερικό, δεν έχει ληφθεί ακόμη καμία απόφαση για το θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Όσα αναφέρονται ή διαρρέουν στον Τύπο αποτελούν απλώς σχέδια επί χάρτου και δεν τυγχάνουν προς το παρόν ευρύτερης συναίνεσης.
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί μεταξύ εταίρων μας που δεν συγκαταλέγονται στις μεγάλες χώρες της ευρωζώνης είναι η στάση της Ολλανδίας, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, υπερακοντίζει τις γερμανικές αξιώσεις σε ό,τι αφορά τον «εξωτερικό έλεγχο» των πεπραγμένων της ελληνικής οικονομίας και τον περίφημο «ειδικό λογαριασμό», στον οποίο θα κατατίθενται (σύμφωνα με την άποψη της Γερμανίας) όχι μόνο χρήματα οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά και τα μελλοντικά πλεονάσματα του προϋπολογισμού.
Ασφαλώς το τιμόνι των αποφάσεων το κρατούν οι ισχυρές χώρες, με πρώτη τη Γερμανία. Ωστόσο,τα χρονικά περιθώρια δείχνουν ασφυκτικά, με τα απειλητικά ενδεχόμενα να πολλαπλασιάζονται καθώς είναι αντιληπτό ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, παρότι υποκινούνται από διαφορετικά κίνητρα και προσδοκίες, αλληλεπιδρούν, με συχνά απρόβλεπτο τρόπο.
Τυπικά την ψήφιση των μέτρων αναμένεται να ακολουθήσει περί τα μέσα Νοεμβρίου η έκθεση της τρόικας, πιθανώς μαζί με το λεγόμενο Debt Sustainability Analysis (DSA), δηλαδή την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους, που με τη σειρά της θα ανοίξει τον δρόμο για την οργανωμένη αναδιάρθρωσή του.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, οι κρίσιμες αποφάσεις των δανειστών, ιδίως εκείνες που ανατρέπουν προηγούμενες, υπόκεινται στη δοκιμασία εθνικών κοινοβουλίων και πολιτικών συσχετισμών, γεγονός που καθυστερεί τις εξελίξεις και δημιουργεί πρόσθετους «τακτικισμούς».
Όπως φαίνεται να συμβαίνει, για παράδειγμα, στο θέμα της διετούς επιμήκυνσης, η οποία ναι μεν φέρεται να έχει εγκριθεί ανεπίσημα (άλλωστε η κυβέρνηση κατέθεσε μεσοπρόθεσμο σχέδιο στη Βουλή, με αυτήν ακριβώς την παραδοχή), πλην όμως δεν έχει… επισημοποιηθεί.
Οι προσδοκίες της ελληνικής πλευράς για ορισμένες παραχωρήσεις εκ μέρους της ευρωζώνης, που θα διευκόλυναν την ψηφοφορία στη Βουλή, είναι εύλογες, ενδεχομένως και απολύτως κατανοητές από ξένους παράγοντες.
Ωστόσο, για μία ακόμη φορά, οι προϊστάμενοι της τρόικας δείχνουν να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συμφωνήσουν και να κινηθούν, χρόνο που είναι πολύ αμφίβολο ότι διαθέτει η ελληνική κυβέρνηση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ψήφιση των μέτρων.
Ακόμη κι αν ξεπεραστεί όμως αυτός ο σκόπελος, χωρίς ισχυρή χρηματοδότηση και «καλά νέα» στο μέτωπο της αναδιάρθρωσης του χρέους, η εφαρμογή τους από τη συγκυβέρνηση καθίσταται σε μεγάλο βαθμό αμφίβολη πολιτικά.
Πηγή
logioshermes
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα ψάρια πετούσαν πριν εμφανιστούν τα πουλιά, ισχυρίζονται επιστήμονες!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
