2012-10-25 01:06:03
Γράφει ο Κωνσταντίνος Νάκκας
Κυρία Άννα Ψαρούδα Μπενάκη,
Θα ήθελα ειλικρινά να σας ζητήσω συγνώμη για... την μέχρι σήμερα αρνητική εικόνα που είχα δημιουργήσει για εσάς με αφορμή την προσφώνησή σας στο σημερινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά την τελετή ανάληψης των καθηκόντων του το 2005.
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για τον εμπνευσμένο τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευτήκατε το αξίωμά σας υπέρ της Πατρίδος, προειδοποιώντας, κατά τη διάρκεια της πιο σημαντικής στιγμής του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος, όλους τους Έλληνες για αυτά που είχαν δρομολογηθεί εις βάρος μας.
Θα ήθελα να ήμουν σε θέση να αντιληφθώ την ουσία των λεγομένων πίσω από τα λεγόμενά σας. Δεν ήταν δικό σας λάθος το ότι δεν κατάλαβα. Ήταν αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου δικό μου το φταίξιμο. Αποδείχτηκα κατώτερος των περιστάσεων και σας ζητώ συγνώμη για αυτό. Ελπίζω να με συγχωρέσετε.
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγγνώμη από τους γονείς μου που τα έξοδα που έκαναν, οι δυσκολίες και οι στερήσεις που αντιμετώπισαν για να μου εξασφαλίσουν την πανεπιστημιακή μου μόρφωσή και «να με κάνουν άνθρωπο», δεν έπιασαν τόπο ώστε από το 2005 να μπορέσω να αντιληφθώ τι θα συμβεί σε όλους μας.
Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους μαθητές μου που όλα αυτά τα χρόνια δεν ασχολήθηκα, όπως αποδεικνύεται από τα ενδιαφέροντά τους, με την Παιδεία και την Καλλιέργεια τους αλλά με την πληροφόρησή τους επί παντός επιστητού. Απέτυχα στο έργο μου ίσως επειδή με παραπληροφόρησαν ότι δήθεν είναι λειτούργημα κι όχι απλό έργο.
Θα ήθελα τέλος να ζητήσω συγνώμη από τα παιδιά μου, τον Άγγελο και τον Γιώργο (8 και 5 ετών αντίστοιχα) για τον κόσμο που διαμόρφωσα, γιατί στην προσπάθειά μου να τους εξασφαλίσω τα πάντα , κατέστρεψα με τις επιλογές μου το μέλλον τους στερώντας τους το δικαίωμα στη χαρά, στη ζωή, στην Ελλάδα.
Η συγνώμη μου όμως αυτή πρέπει να είναι ειλικρινής. Το πρώτο βήμα έγινε σήμερα με την αναγνώριση της ανεπάρκειάς μου. Τα λόγια ποτέ δεν είναι αρκετά, πόσο μάλλον σήμερα που οι καιροί απαιτούν πράξεις, έργα, αγώνα.
Θα αγωνιστώ και εγώ μαζί με πολλούς ακόμη ώστε να μπορέσω να σταθώ μια μέρα μπροστά στα παιδιά μου και να τους πω ότι τότε είχα κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος αλλά προσπάθησα να το διορθώσω… ώστε «να μπορείτε εσείς να τραγουδάτε ανέμελα την δική σας επανάσταση με το σκοπό ‘αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα’».
Ευχαριστώ και συγνώμη.
Tromaktiko
Κυρία Άννα Ψαρούδα Μπενάκη,
Θα ήθελα ειλικρινά να σας ζητήσω συγνώμη για... την μέχρι σήμερα αρνητική εικόνα που είχα δημιουργήσει για εσάς με αφορμή την προσφώνησή σας στο σημερινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά την τελετή ανάληψης των καθηκόντων του το 2005.
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για τον εμπνευσμένο τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευτήκατε το αξίωμά σας υπέρ της Πατρίδος, προειδοποιώντας, κατά τη διάρκεια της πιο σημαντικής στιγμής του Κοινοβουλευτικού μας Πολιτεύματος, όλους τους Έλληνες για αυτά που είχαν δρομολογηθεί εις βάρος μας.
Θα ήθελα να ήμουν σε θέση να αντιληφθώ την ουσία των λεγομένων πίσω από τα λεγόμενά σας. Δεν ήταν δικό σας λάθος το ότι δεν κατάλαβα. Ήταν αποκλειστικά και εξ ολοκλήρου δικό μου το φταίξιμο. Αποδείχτηκα κατώτερος των περιστάσεων και σας ζητώ συγνώμη για αυτό. Ελπίζω να με συγχωρέσετε.
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγγνώμη από τους γονείς μου που τα έξοδα που έκαναν, οι δυσκολίες και οι στερήσεις που αντιμετώπισαν για να μου εξασφαλίσουν την πανεπιστημιακή μου μόρφωσή και «να με κάνουν άνθρωπο», δεν έπιασαν τόπο ώστε από το 2005 να μπορέσω να αντιληφθώ τι θα συμβεί σε όλους μας.
Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους μαθητές μου που όλα αυτά τα χρόνια δεν ασχολήθηκα, όπως αποδεικνύεται από τα ενδιαφέροντά τους, με την Παιδεία και την Καλλιέργεια τους αλλά με την πληροφόρησή τους επί παντός επιστητού. Απέτυχα στο έργο μου ίσως επειδή με παραπληροφόρησαν ότι δήθεν είναι λειτούργημα κι όχι απλό έργο.
Θα ήθελα τέλος να ζητήσω συγνώμη από τα παιδιά μου, τον Άγγελο και τον Γιώργο (8 και 5 ετών αντίστοιχα) για τον κόσμο που διαμόρφωσα, γιατί στην προσπάθειά μου να τους εξασφαλίσω τα πάντα , κατέστρεψα με τις επιλογές μου το μέλλον τους στερώντας τους το δικαίωμα στη χαρά, στη ζωή, στην Ελλάδα.
Η συγνώμη μου όμως αυτή πρέπει να είναι ειλικρινής. Το πρώτο βήμα έγινε σήμερα με την αναγνώριση της ανεπάρκειάς μου. Τα λόγια ποτέ δεν είναι αρκετά, πόσο μάλλον σήμερα που οι καιροί απαιτούν πράξεις, έργα, αγώνα.
Θα αγωνιστώ και εγώ μαζί με πολλούς ακόμη ώστε να μπορέσω να σταθώ μια μέρα μπροστά στα παιδιά μου και να τους πω ότι τότε είχα κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος αλλά προσπάθησα να το διορθώσω… ώστε «να μπορείτε εσείς να τραγουδάτε ανέμελα την δική σας επανάσταση με το σκοπό ‘αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα’».
Ευχαριστώ και συγνώμη.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα γκάφα του Ρόμνεϊ με την Συρία ως «έξοδο του Ιράν στη θάλασσα»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΟΝΤΡΕΡΑΣ : ΚΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
