2012-10-22 22:50:28
«Αυτό λοιπόν που πρέπει να προβληματίσει τον ελληνισμό, και το οποίο απειτεί συγκεκριμένες απαντήσεις μέσα από μια σφαιρική και πολυεπίπεδη στρατηγική, είναι το πώς θα εξαναγκάσουμε την Τουρκία να αλλάξει τους στόχους της αναφορικά με τη λύση του Κυπριακού. Χωρίς αλλαγή της τουρκικής πολιτικής δεν υπάρχει προοπτική επίλυσης του Κυπριακού με τρόπο που να διασφαλίζονται τα δικαιώματα και η επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού», γράφει ο υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Λιλλήκας προλογίζοντας το βιβλίο του Ανδρέα Στεργίου
«Κυπριακό, η λύση των δύο κρατών - το γερμανικό παράδειγμα». Κατά τον κ.Λιλλήκα -πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου και υποψήφιο να διαδεχθεί τον κ. Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας- «ενόσω η Τουρκία πιστεύει ότι δεν θα έχει σοβαρό πολιτικό κόστος από τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου ή τις επιβουλές της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Θράκη και ταυτόχρονα μπορεί να πετύχει και τους άλλους στρατηγικούς της στόχους (όπως η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση), δεν έχει λόγο ή κίνητρο να αλλάξει στρατηγική στο Κυπριακό.
Όπως γράφει ο Ανδρέας Στεργίου στο βιβλίο του, από το 1977 -όταν υπογράφηκαν οι λεγόμενες συμφωνίες Μακαρίου - Ντενκτάς, έως σήμερα- η ελλαδική και η ελληνοκυπριακή πλευρά συνεχίζουν να διαπραγματεύονται «στο δρόμο που χάραξε ο Μακάριος». Το σύνολο των κυπριακών και ελλαδικών κυβερνήσεων καθώς και των διεθνών οργανισμών που εμπλέκονται στην υπόθεση επίλυσης του Κυπριακού, εργάστηκαν έκτοτε πάνω σε ένα στόχο: Την επανένωση της Κύπρου ως μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ο συγγραφέας Ανδρέας Στεργίου επιχειρεί μια κριτική προσέγγιση αυτού του στόχου. Αναλύει το κατά πόσο το μοντέλο της ομοσπονδιακής, πολιτειακής οργάνωσης είναι κατάλληλο για την Κύπρο και αν συντρέχουν σήμερα οι προϋποθέσεις για την εγκαθίδρυσή της. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τη γερμανική -ιστορική και πολιτειακή- εμπειρία, διερωτάται αν οι όροι που οδήγησαν στην ένωση των δύο Γερμανιών σε ένα ομοσπονδιακό κράτος υφίστανται σήμερα στην Κύπρο. Συνεκτιμώντας τα υφιστάμενα πολιτικά, εθνικά και διεθνοπολιτικά δεδομένα του Κυπριακού ζητήματος, όπως τη φυσιογνωμία του ψευδοκράτους, τη διαπραγματευτική πορεία του Κυπριακού και το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, ο συγγραφέας επεξεργάζεται το πιο πρόσφορο, βιώσιμο και ρεαλιστικό στις δεδομένες συνθήκες μοντέλο επίλυσης του Κυπριακού.
Με γνώμονα την επιβίωση του ελληνισμού στο πολύπαθο νησί, ο Ανδρέας Στεργίου καταθέτει εναλλακτικά στην ομοσπονδία, το πράγματι αιρετικό και ρηξικέλευθο μοντέλο της δημιουργίας δύο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο. Σε αυτό το πλαίσιο αναλύονται τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα, οι αδυναμίες και τα προτερήματα που συνεπάγεται η συγκεκριμένη λύση που, όπως και κάθε άλλη δεδομένων των συνθηκών, δεν μπορεί παρά να είναι συμβιβαστική και επώδυνη. Το βιβλίο του Ανδρέα Στεργίου, «Κυπριακό, η λύση των δύο κρατών - το γερμανικό παράδειγμα», το οποίο προλογίζει ο υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Λιλλήκας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τουρίκη.
http://www.protothema.gr/
«Κυπριακό, η λύση των δύο κρατών - το γερμανικό παράδειγμα». Κατά τον κ.Λιλλήκα -πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου και υποψήφιο να διαδεχθεί τον κ. Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας- «ενόσω η Τουρκία πιστεύει ότι δεν θα έχει σοβαρό πολιτικό κόστος από τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου ή τις επιβουλές της στο Αιγαίο και στην Ανατολική Θράκη και ταυτόχρονα μπορεί να πετύχει και τους άλλους στρατηγικούς της στόχους (όπως η ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση), δεν έχει λόγο ή κίνητρο να αλλάξει στρατηγική στο Κυπριακό.
Όπως γράφει ο Ανδρέας Στεργίου στο βιβλίο του, από το 1977 -όταν υπογράφηκαν οι λεγόμενες συμφωνίες Μακαρίου - Ντενκτάς, έως σήμερα- η ελλαδική και η ελληνοκυπριακή πλευρά συνεχίζουν να διαπραγματεύονται «στο δρόμο που χάραξε ο Μακάριος». Το σύνολο των κυπριακών και ελλαδικών κυβερνήσεων καθώς και των διεθνών οργανισμών που εμπλέκονται στην υπόθεση επίλυσης του Κυπριακού, εργάστηκαν έκτοτε πάνω σε ένα στόχο: Την επανένωση της Κύπρου ως μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ο συγγραφέας Ανδρέας Στεργίου επιχειρεί μια κριτική προσέγγιση αυτού του στόχου. Αναλύει το κατά πόσο το μοντέλο της ομοσπονδιακής, πολιτειακής οργάνωσης είναι κατάλληλο για την Κύπρο και αν συντρέχουν σήμερα οι προϋποθέσεις για την εγκαθίδρυσή της. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τη γερμανική -ιστορική και πολιτειακή- εμπειρία, διερωτάται αν οι όροι που οδήγησαν στην ένωση των δύο Γερμανιών σε ένα ομοσπονδιακό κράτος υφίστανται σήμερα στην Κύπρο. Συνεκτιμώντας τα υφιστάμενα πολιτικά, εθνικά και διεθνοπολιτικά δεδομένα του Κυπριακού ζητήματος, όπως τη φυσιογνωμία του ψευδοκράτους, τη διαπραγματευτική πορεία του Κυπριακού και το διεθνή συσχετισμό δυνάμεων, ο συγγραφέας επεξεργάζεται το πιο πρόσφορο, βιώσιμο και ρεαλιστικό στις δεδομένες συνθήκες μοντέλο επίλυσης του Κυπριακού.
Με γνώμονα την επιβίωση του ελληνισμού στο πολύπαθο νησί, ο Ανδρέας Στεργίου καταθέτει εναλλακτικά στην ομοσπονδία, το πράγματι αιρετικό και ρηξικέλευθο μοντέλο της δημιουργίας δύο ξεχωριστών κρατών στην Κύπρο. Σε αυτό το πλαίσιο αναλύονται τα επιχειρήματα και τα αντεπιχειρήματα, οι αδυναμίες και τα προτερήματα που συνεπάγεται η συγκεκριμένη λύση που, όπως και κάθε άλλη δεδομένων των συνθηκών, δεν μπορεί παρά να είναι συμβιβαστική και επώδυνη. Το βιβλίο του Ανδρέα Στεργίου, «Κυπριακό, η λύση των δύο κρατών - το γερμανικό παράδειγμα», το οποίο προλογίζει ο υποψήφιος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Γιώργος Λιλλήκας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τουρίκη.
http://www.protothema.gr/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης: Μα 9 ευρώ για ένα ποπ κορν; Και χωρίς απόδειξη...;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
