2012-10-16 14:46:25
Φωτογραφία για Αχ, πόσο αγαπώ τις αγγλικές βάσεις!!!
Νίκος Κατσουρούδης, Πέμπτη τάξη, Δημοτικό Σχολείο Κοκκινοτριμιθιάς Α’

Ο παππούς μου γεννήθηκε το 1941, στις 14 Απριλίου. Εγώ γεννήθηκα με το Κόμμα, μας λέει κάθε τόσο. Ελπίζω να μη σκεφτείτε τώρα ποιο κόμμα, γιατί ένα είναι το κόμμα, το  κόμμα του λαού και της προόδου. Και ο πατέρας μου και εγώ μεγαλώσαμε στις κατασκηνώσεις της ΕΔΟΝ και στις γιορτές της, όπου μαθαίναμε τόσα για τον Λένιν και τον Ιωσήφ.

Κι ο πατέρας μου προχτές ήταν θυμωμένος με το άρθρο του Παπαλαζάρου, ενός Ακελικού που επιχειρηματολογούσε ότι το ΑΚΕΛ χαρακτηρίζεται από τη γνήσια πάλη του εναντίον των αγγλικών βάσεων.

Επιτέλους, πρέπει να σταματήσει αυτό το παιγνίδι, φώναζε.  Ήμασταν εναντίον του αγώνα της ΕΟΚΑ και πάμε στον Αυξεντίου και βάζουμε στεφάνι, ήμασταν εναντίον της Ένωσης και έως το 1974 λέγαμε «αμετάθετος σκοπός μας η Ένωση», θέλαμε να κλείσουμε το Κυπριακό με τους Τούρκους από το 1974 και ίσαμε σήμερα λέμε για επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους και άλλα απαράδεκτα και εθνικιστικά. Και με τις βάσεις τώρα, τι έχουν πάθει οι δικοί μας; Τι έχουν οι Βάσεις και μας πειράζουν;


Και μου εξήγησε πολλά και διάφορα για τη διγλωσσία του κόμματος, που άλλα πιστεύει και άλλα ρητορεύει. Και για τις αγγλικές Βάσεις, μου είπε αρκετά, από πολιτικά και άλλα, μέχρι και για τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν. Ένα με έκανε να φρικιάσω από συγκίνηση, σχεδόν να δακρύσω όταν το άκουγα. Ήταν μετά το ’74 και την τουρκική εισβολή (ή την ειρηνευτική επέμβαση των Τούρκων -ας μη μπαίνουμε σε αντιπαραθέσεις τώρα, η Ιστορία θα αποφασίσει) και αναμενόταν η επιστροφή του Μακαρίου στην Κύπρο, που έπρεπε να πειστεί ή να πιεστεί για κάποιες δηλώσεις και παραδοχές  συμβιβαστικές, που θα βοηθούσαν στις επαφές και συνομιλίες με τους Τούρκους.

Η Κύπρος ήταν απομονωμένη αεροπορικά τότε, με την καταστροφή του μοναδικού αεροδρομίου της από την τουρκική αεροπορία, και για να φύγεις από το νησί έπρεπε να μπεις σε κάποιο καράβι. Κι όμως ένα αεροπλάνο της Αγγλικής Βασιλικής Αεροπορίας προσγειώθηκε στις αγγλικές βάσεις  και παρέλαβε τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαϊωάννου και τη συνοδεία του και τους μετέφερε στο Λονδίνο. Προσγειώθηκε ειδικά γι’ αυτούς και σε τέσσερις ώρες βρίσκονταν στην αγγλική πρωτεύουσα. Έκαναν τις επαφές τους με τον Μακάριο, του είπαν και του έγραψαν πολλά για να τον πείσουν. Ύστερα τους παρέλαβε πάλι το αεροπλάνο της Αγγλικής Βασιλικής Αεροπορίας και τους έφερε πίσω στην Κύπρο.

Ο σερ ΄Ολβερ ύπατος Αρμοστής της Αγγλίας στην Κύπρο, η ίδια η αγγλική κυβέρνηση, οι αγγλικές βάσεις, η αγγλική αεροπορία, Θεέ μου! ολόκληρος ο μηχανισμός της Αγγλίας στην υπηρεσία του κόμματος. Αυτά γίνονται όταν είσαι κόμμα έξυπνο και επαναστατικό!!

Ο πατέρας θυμήθηκε το σφραγισμένο τρένο του Λένιν, που του πρόσφεραν οι Γερμανοί, και το οποίον τον έφερε πίσω στη Ρωσία για να ξεκινήσει την επανάσταση. Και οι δικοί μας στο ΑΚΕΛ σαν τον Λένιν ήταν, μου είπε, ξέρουν να χρησιμοποιούν τα πάντα για να επιτύχουν τα επαναστατικά τους σχέδια. Και να σκεφτείς, την ίδια εποχή, όλοι θέλανε να πάνε κάπου για επαφές για το Κυπριακό, οι εξελίξεις ήταν τόσο δραματικές, όμως  κανένας δεν είχε το προνόμιο της αεροπορικής μεταφοράς, μόνο με πλοίο ή κολυμπώντας μπορούσες να φύγεις από την Κύπρο. Όμως η ηγεσία του δικού μας κόμματος, του κόμματος της εργατιάς και της προόδου, τα κατάφερε.

Κι ο Λυσσαρίδης αναχώρησε για επαφές στην Ελλάδα, την ίδια πάνω κάτω εποχή, όμως πήγε με κάποιο σαπιοκάραβο, έκανε δυόμιση μέρες για να φτάσει στην Αθήνα, οι δικοί μας ήταν στο Λονδίνο σε τέσσερις ώρες.

Ήταν 17 Νοεμβρίου 1974, ένα χρόνο ακριβώς μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, όταν το αεροπλάνο της ΡΑΦ απογειωνόταν από τις αγγλικές βάσεις, για να μεταφέρει την ηγεσία του ΑΚΕΛ και να εξυπηρετήσει το κόμμα της εργατιάς και τους στόχους του.

Στους δρόμους της Αθήνας γινόταν τότε η μεγαλύτερη διαδήλωση εναντίον της Χούντας και της αγγλοαμερικανικής συνωμοτικής εμπλοκής, υπέρ του πνεύματος της εξέγερσης  και υπέρ της Κύπρου κ.λπ. κ.λπ.

Οι δικοί μας, στις 17 Νοεμβρίου 1974, με ένα υπερσύγχρονο και ανατρεπτικό πνεύμα, συντόμευαν τις αποστάσεις, χρησιμοποιούσαν τις αγγλικές βάσεις για να επιτύχουν τον επαναστατικό τους στόχο.

Όλα αυτά με κάνουν να δω τις αγγλικές Βάσεις με άλλο μάτι και να κλείσω την έκθεσή μου με την απλή και γνήσια αναφορά που εκφράζει η παιδική μου ψυχή:

Αχ, πόσο αγαπώ τις αγγλικές βάσεις!

Νίκος Κατσουρούδης

Πέμπτη τάξη, Δημοτ. Σχολείο Κοκκινοτριμιθιάς Α’

(και διά την αντιγραφή Σάββας Ερυθροτερμινθεύς)

Πηγή

Η ΑΟΖ της Κύπρου και οι αγγλικές βάσεις

γράφει ο Νίκος Λυγερός

Η ΑΟΖ της Κύπρου δεν έχει μόνο και μόνο οικονομικές επιπτώσεις. Μπορεί να μην είναι άμεσα κατανοητό λόγω του ορισμού της ΑΟΖ όμως οι στρατηγικές επιπτώσεις υπάρχουν. Ένα απλό παράδειγμα είναι οι αγγλικές βάσεις τις οποίες παρουσιάζουν πειστικά και επίμονα ως κυρίαρχες

Ενώ στην πραγματικότητα ο θεσμός που καθορίζει τις βάσεις είναι απλώς μια κρατική ενοικίαση, ανεξαρτήτως αν η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε ποτέ το ανάλογο χρηματικό ποσό από το Ηνωμένο Βασίλειο και δίνει πάντα άδεια για στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή Ακάμα. Ας εξετάσουμε λοιπόν τη δράση της ΑΟΖ πάνω σε αυτό το πλαίσιο.

Οι διακρατικές συμφωνίες με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ το 2003, το 2007 και το 2010 έχουν δημιουργήσει μια συνεχόμενη διαχωριστική γραμμή στην νότια ΑΟΖ της Κύπρου, δηλαδή στη μοναδική που έχουν πρόσβαση οι αγγλικές βάσεις.

Αν τις μελετήσουμε λεπτομερέστερα θα αντιληφθούμε υπολογίζοντας τις γενικευμένες κυψέλες των διαγραμμάτων Voronoi, ότι η βάση της Δεκέλειας είναι εγκλωβισμένη ως προς την ΑΟΖ της, διότι οι καθαρά κυπριακές περιοχές, ακόμα και με τα λεγόμενα του αγγλικού φορέα, την κλείνουν ενώ η βάση του Ακρωτηρίου μέσω της ΑΟΖ της θα αγγίζει και τις 3 ΑΟΖ της Αιγύπτου, του Λίβανου και του Ισραήλ.

Με άλλα λόγια, η πρώτη βάση είναι εκτός πλαισίου και δεν την αφορούν τα επόμενα επιχειρήματα. Η δεύτερη βάση όμως λόγω των διακρατικών συμφωνιών της Κύπρου έχει όχι μόνο απορριφθεί, όπως το δείχνει ο χάρτης των διαγραμμάτων, αλλά η ΑΟΖ αποδεικνύει de facto και de jure ότι αυτή η βάση δεν έχει ούτε περιορισμένη ΑΟΖ, ενώ είναι κατοικημένη. Κατά συνέπεια, η έννοια της ΑΟΖ αποδεικνύει ότι η βάση αυτή δεν είναι κυρίαρχη και όπως οι δύο βάσεις έχουν το ίδιο καθεστώς αυτή η έλλειψη ιδιότητας μεταβιβάζεται και στην άλλη.

Συνοπτικά λοιπόν οι αγγλικές βάσεις δεν είναι κυρίαρχες.

Αυτή η μη συμβατική απόδειξη, αφού χρησιμοποιούμε το Δίκαιο της θάλασσας για να εξετάσουμε την ξηρά, βέβαια με την προϋπόθεση ότι η τελευταία έχει πρόσβαση στη θάλασσα είναι αποτελεσματική λόγω της δυναμικής της ΑΟΖ. Έτσι η ΑΟΖ λύνει έναν προβληματισμό που συνεχίζει να επηρεάζει τον κυπριακό λαό λόγω της αδράνειας.

Ενώ κάθε γεώτρηση αποδεικνύει ότι οι αγγλικές βάσεις δεν έχουν πια ρόλο στη διαμόρφωση του πλαισίου της ΑΟΖ. Τώρα πλέον δεν είναι ανάγκη να ακούμε τα λεγόμενα του καθενός, αρκεί να κοιτάζουμε τον χάρτη της περιοχής μέσω της τοποστρατηγικής.

Ο Νίκος Λυγερός, γεννήθηκε το 1968 στο Βόλο. Ως ερευνητής έχει ασχοληθεί με τους τομείς της άλγεβρας, της θεωρίας αριθμών και της συνδυαστικής. Ανήκει στις ομάδες των ερευνητών που ανακάλυψαν το 1998, δέκα πρώτους διαδοχικούς αριθμούς σε αριθμητική πρόοδο και το 2010 την έκτη λύση της εξίσωσης τ(p) = 0 (mod p) (εξίσωση του Ramanujan), κάνοντας χρήση προγραμμάτων αναζήτησης μέσω υπολογιστών.

Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την ανάδειξη του έργου και της συμβολής του γένους Καραθεοδωρή και συγκεκριμένα του Κωνσταντίνου (μαθηματικός) και του Αλέξανδρου (διπλωμάτης) όντας επιστημονικός σύμβουλος του Συνδέσμου Φίλων Καραθεοδωρή.

Ίδρυσε το Ίδρυμα Αλτρουϊσμός στην Κύπρο, που προωθεί τις μαζικές προσφυγές κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ ήταν αυτός που διάβασε το σχέδιο Ανάν των 10.000 σελίδων και εντόπισε επακριβώς τις αντιφάσεις και συνέταξε μια έκθεση μονοψήφιων σελίδων καταγράφοντας αυτές τις αντιφάσεις, την οποία παρέδωσε στον πρόεδρο της Κύπρου Τ. Παπαδόπουλο απ’ όπου φαινόταν ότι θα ερχόταν η απόρριψή της.

Έχει ιδρύσει την οργάνωση The Pi Society στην οποία για να εγγραφεί κάποιος πρέπει να έχει IQ 176 και πάνω, βαθμός νοημοσύνης που σύμφωνα με στατιστικές αντιστοιχεί σ’ έναν άνθρωπο στο εκατομμύριο.

Είναι μέλος της Mensa, η οποία έχει 100.000 μέλη ανά τον κόσμο, της Parssociety, μιας διεθνούς ολιγομελούς οργάνωσης μέλη της οποίας, σύμφωνα με το καταστατικό της, μπορούν να γίνουν μόνο άτομα με υψηλό δείκτη νοημοσύνης (η αποδοχή γίνεται μέσω αποστολής στους διαχειριστές, πιστοποιημένων αποτελεσμάτων τους σε κάποιο από τα iq test που προϋποθέτει το καταστατικό της οργάνωσης ενώ αποδεκτοί γίνονται επίτιμα μέλη και ιδρυτές άλλων iq societies αυτομάτως), αλλά και της Mega Foundation, κ.α. Αναφορά του γίνεται κι εδώ: (http://www.megasociety.org/noesis/152/editor.html)

Είναι επίσης δημιουργός δοκιμασιών νοημοσύνης μεγάλου εύρους, και ένα εκ των τέστ εισαγωγής στην Parssociety είναι σχεδιασμένο από τον ίδιο τον Ν. Λυγερό και είναι ευρέως διαθέσιμο στην προσωπική του ιστοσελίδα. Ακόμη, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Παιδαγωγικό Τμήμα).

Σύμφωνα με βιογραφικό, που δημοσιεύει ιστοσελίδα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και εργαζόταν ως επιστημονικός συνεργάτης σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα αυτού, «είναι ο Έλληνας με τον υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης (189 στην κλίμακα Standford-Binet)» και «ένας από τους 50 εξυπνότερους ανθρώπους στον κόσμο».

Στην προσωπική του ιστοσελίδα υπάρχουν πάνω από 7.500 γραπτά κείμενα του ιδίου που περιλαμβάνουν άρθρα πάνω σε θέματα φιλοσοφίας, νοημοσύνης, εκπαίδευσης, μαθηματικών, φυσικής, μυθολογίας, θρησκείας, ιστορίας, αρχαιολογίας, κινηματογράφου, ζωγραφικής, μουσικής, πολιτικής, κοινωνιολογίας, στρατηγικής, management, οικονομίας, καθώς και άλλου είδους κείμενα όπως ποιήματα, ή λογοτεχνικά αποσπάσματα, στην Ελληνική, Γαλλική ή Αγγλική γλώσσα, αλλά και πάνω από 790 σκίτσα ή πληρέστερα έργα ζωγραφικής, πολλά από τα οποία είναι αναφορές σε έργα των Da vinci ή Van Gogh. (wikipedia)
Πηγή
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ