Αξιοσημείωτη απορία αναγνώστη...

2012-09-18 11:59:04

Γράφω με αφορμή ένα άρθρο σας σχετικά με τα email-κραυγές βοήθειας από διάφορους συνανθρώπους μας. Συγχωρέστε με, νιώθω την ανάγκη να μιλήσω και 'γω Δε θέλω να τοποθετηθώ ταξικά/κοινωνικά/πολιτισμικά, γιατί τα λόγια μου δεν είναι λόγια απόγνωσης ή αδιεξόδου. Όχι.

Είναι λόγια απορίας, κουβέντες βουτηγμένες σε ερωτηματικά και δήθεν όνειρα. Όνειρα εξέγερσης. Όνειρα αλληλεγγύης, συμπαράστασης. Και όλα ξεκινάνε με ένα γιατί. Γιατί; Γιατί φοβόμαστε; Γιατί ζούμε λοβοτομημένοι, κουρνιασμένοι στη γωνία του δίχως θέρμανση και ελπίδα δωματίου μας; Τι φοβόμαστε; Τι φοβάσαι; Γιατί δεν βγαίνουμε έξω στους δρόμους; Γιατί

δεν κάνουμε τους δρόμους,τα σοκάκια,τις λεωφόρους όλης της Ελλάδας να τραντάξουν από οργή και δέος,αλλά εν αντιθέσει κάνουμε τις Καρυάτιδες του Παρθενώνος να κλάψουν για εμάς; Για εμάς, προνομιούχους και μη, ονειροπόλους και συντετριμμένους; Ξυπνάτε αδέρφια, φίλοι, συμπατριώτες, αριστεροί, δεξιοί, αστυνομικοί, δικαστές, περιπτεράδες και λοιποί. Ξυπνάτε, οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες. Και εμείς θα ξεκινήσουμε την αντίστροφη μέτρηση.

Με αγάπη και σεβασμό,

ένας ονειροπόλος

Αναγνώστης
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ