2012-08-23 10:29:29
Μια διαφωνία που προέκυψε σχετικά με την επικοινωνιακή διαχείριση της συνάντησης αποτυπώνει το κλίμα του αποψινού, τρίτου ραντεβού ανάμεσα στην Ανγκελα Μέρκελ και στον Φρανσουά Ολάντ μετά την εκλογή του γάλλου Προέδρου τον περασμένο Μάιο.
Το Βερολίνο έβαλε πάγο στην επιθυμία του Παρισιού να δοθεί κοινή συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση του δείπνου εργασίας απόψε στην Καγκελαρία, προτιμώντας μια λακωνική δήλωση που θα κάνουν οι δύο ηγέτες πριν από τη συνάντηση. Το Μέγαρο των Ηλυσίων, ωστόσο, προτιμούσε μια «πληρέστερη επικοινωνία», όπως έκανε γνωστό γαλλική διπλωματική πηγή. Ο Φρανσουά Ολάντ «δεν έχει μιλήσει εδώ και καιρό για την Ελλάδα και θα επιθυμούσε να επικοινωνήσει περισσότερο». Εκπρόσωπος της Καγκελαρίας διαβεβαίωσε, από την πλευρά του, ότι η Ανγκελα Μέρκελ «δεν αποφεύγει τους δημοσιογράφους». Και παρέπεμψε στο ραντεβού που είχαν στις 27 Ιουνίου οι δύο ηγέτες στο Παρίσι για να δικαιολογήσει την επιλογή: Μέρκελ και Ολάντ είχαν κάνει δηλώσεις πριν από τη συνάντησή τους και μετά η Καγκελάριος παραχώρησε συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση. Κατ' αναλογίαν, ο γάλλος Πρόεδρος θα ενημερώσει απόψε μόνο τους γάλλους δημοσιογράφους τους οποίους κάλεσε στη γαλλική πρεσβεία στο Βερολίνο.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ. Σε αυτό το παιχνίδι διαφορών και ομοιοτήτων, ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το πρώτο ραντεβού. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα το μενού της συνάντησης έχει πολλή Ελλάδα. Χθες, ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ δεν έκρυψε ότι υπάρχει «μεγάλη ανάγκη συντονισμού» ανάμεσα στο Βερολίνο και στο Παρίσι ως προς τη διαχείριση των αιτημάτων της Αθήνας. Η Καγκελαρία δεν θα ήθελε να κινηθεί σε διαφορετικό μήκος κύματος από το Ελιζέ αλλά να πατήσει σε έναν κοινό παρονομαστή. Το προηγούμενο υπάρχει. Στις 15 Μαΐου η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ είχαν δηλώσει με μια φωνή ότι θέλουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και είχαν εμφανιστεί έτοιμοι να «μελετήσουν τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την ανάπτυξη στην Ελλάδα αν η χώρα το ζητήσει». Μόνο που τότε το κλίμα ήταν πολύ διαφορετικό. Η Ελλάδα όδευε προς τις επαναληπτικές εκλογές, στις οποίες ο υπόλοιπος πλανήτης έδινε δημοψηφισματικό χαρακτήρα, και ο Φρανσουά Ολάντ προερχόταν από μια φρεσκότατη εκλογή. Η ξεχασμένη ανάπτυξη γινόταν, χάρη στον «νορμάλ πρόεδρο», το σύνθημα της ευρωπαϊκής ανάκαμψης.
Αντίθετα με την αποψινή συνάντηση, εκείνο το πρώτο ραντεβού έλαμπε από υψηλό συμβολισμό. Ο Ολάντ είχε πετάξει με το αεροπλάνο για το Βερολίνο αμέσως μετά την ορκωμοσία του. Ηταν μια επίδειξη σύμπνοιας και αγαστής συνεργασίας, η απόδειξη ότι ο γαλλογερμανικός άξονας παρέμενε στέρεος. Τα πράγματα, πάντως, δεν πήγαν ακριβώς κατ' ευχήν. Οι προληπτικοί στάθηκαν στο γεγονός ότι το γαλλικό Falcon 7X χτυπήθηκε από κεραυνό και ο Ολάντ επέστρεψε στο Παρίσι για λόγους ασφαλείας για να ξαναπετάξει στο Βερολίνο με ένα Falcon 900. Στη συνέντευξη Τύπου η Καγκελάριος έσπευσε να δηλώσει ότι, αντίθετα απ' ό,τι θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ο κεραυνός ήταν καλός οιωνός για τη σχέση της με τον γάλλο Πρόεδρο. Λίγο αργότερα, πάντως, οι παρατηρητικοί θα έπιαναν ένα «παράξενο χαμόγελο, μια γκριμάτσα» της Μέρκελ όταν ο Ολάντ θα αναφερόταν στον όρο «επαναδιαπραγμάτευση» - επαναδιαπραγμάτευση του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Απόψε το Βερολίνο αναζητεί μια νέα ευκαιρία για μια κοινή γλώσσα με το Παρίσι. Το χάσμα, ωστόσο, είναι δύσκολο να γεφυρωθεί. Οι τριβές που προκαλούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Διάσταση απόψεων υπάρχει και στο θέμα της ευρωπαϊκής εποπτείας των τραπεζών αλλά και στο ζήτημα της πολιτικής ένωσης που επιθυμεί διακαώς το Βερολίνο από την εποχή του Κολ, αλλά ξορκίζει επιμόνως το Παρίσι από την εποχή του Μιτεράν επειδή φοβάται ότι ένα τέτοιο βήμα θα γινόταν ο δούρειος ίππος της γερμανικής ηγεμονίας. Ο Φρανσουά Ολάντ θα ήθελε να στείλει ένα νέο μήνυμα στήριξης προς την Αθήνα. Αν το έκανε, όμως, θα προκαλούσε πιθανότατα ακόμη «ένα παράξενο χαμόγελο, μια γκριμάτσα» στην Καγκελάριο.
Η Αθήνα παίζει τον δικό της ρόλο στη σχέση της Καγκελαρίου με τον γάλλο Πρόεδρο. Αλλά δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Από εκείνο το πρώτο ραντεβού του περασμένου Μαΐου, η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ έχουν συναντηθεί με διάφορες αφορμές και σε διάφορα μέρη: στο Καμπ Ντέιβιντ για το G8, στο Σικάγο για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Λος Κάμπος για το G20, στη Ρώμη για τη μίνι σύνοδο με τους Μόντι και Ραχόι. Από σημειολογικής άποψης, η πιο ενδιαφέρουσα συνάντηση ήταν στις 8 Ιουλίου στη Ρεν για τα 50 χρόνια της γαλλογερμανικής συμφιλίωσης. Στον καθεδρικό ναό της γαλλικής πόλης περίσσευε το πνεύμα Μέρκελ - Ολάντ. Αλλά ήταν εμφανές ότι απουσίαζε το πνεύμα Ντε Γκολ - Αντενάουερ. Η Καγκελάριος διακατέχεται από το ίδιο πνεύμα δυσπιστίας απέναντι στην Αθήνα που απαντάται στον κυβερνητικό της συνασπισμό και θεωρεί ότι απέναντι στις πιέσεις ομογάλακτων και εταίρων δεν έχει και πολλά περιθώρια κινήσεων.
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
I-Reporter
Το Βερολίνο έβαλε πάγο στην επιθυμία του Παρισιού να δοθεί κοινή συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση του δείπνου εργασίας απόψε στην Καγκελαρία, προτιμώντας μια λακωνική δήλωση που θα κάνουν οι δύο ηγέτες πριν από τη συνάντηση. Το Μέγαρο των Ηλυσίων, ωστόσο, προτιμούσε μια «πληρέστερη επικοινωνία», όπως έκανε γνωστό γαλλική διπλωματική πηγή. Ο Φρανσουά Ολάντ «δεν έχει μιλήσει εδώ και καιρό για την Ελλάδα και θα επιθυμούσε να επικοινωνήσει περισσότερο». Εκπρόσωπος της Καγκελαρίας διαβεβαίωσε, από την πλευρά του, ότι η Ανγκελα Μέρκελ «δεν αποφεύγει τους δημοσιογράφους». Και παρέπεμψε στο ραντεβού που είχαν στις 27 Ιουνίου οι δύο ηγέτες στο Παρίσι για να δικαιολογήσει την επιλογή: Μέρκελ και Ολάντ είχαν κάνει δηλώσεις πριν από τη συνάντησή τους και μετά η Καγκελάριος παραχώρησε συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση. Κατ' αναλογίαν, ο γάλλος Πρόεδρος θα ενημερώσει απόψε μόνο τους γάλλους δημοσιογράφους τους οποίους κάλεσε στη γαλλική πρεσβεία στο Βερολίνο.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ. Σε αυτό το παιχνίδι διαφορών και ομοιοτήτων, ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το πρώτο ραντεβού. Οπως και τότε, έτσι και σήμερα το μενού της συνάντησης έχει πολλή Ελλάδα. Χθες, ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας Στέφεν Ζάιμπερτ δεν έκρυψε ότι υπάρχει «μεγάλη ανάγκη συντονισμού» ανάμεσα στο Βερολίνο και στο Παρίσι ως προς τη διαχείριση των αιτημάτων της Αθήνας. Η Καγκελαρία δεν θα ήθελε να κινηθεί σε διαφορετικό μήκος κύματος από το Ελιζέ αλλά να πατήσει σε έναν κοινό παρονομαστή. Το προηγούμενο υπάρχει. Στις 15 Μαΐου η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ είχαν δηλώσει με μια φωνή ότι θέλουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και είχαν εμφανιστεί έτοιμοι να «μελετήσουν τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την ανάπτυξη στην Ελλάδα αν η χώρα το ζητήσει». Μόνο που τότε το κλίμα ήταν πολύ διαφορετικό. Η Ελλάδα όδευε προς τις επαναληπτικές εκλογές, στις οποίες ο υπόλοιπος πλανήτης έδινε δημοψηφισματικό χαρακτήρα, και ο Φρανσουά Ολάντ προερχόταν από μια φρεσκότατη εκλογή. Η ξεχασμένη ανάπτυξη γινόταν, χάρη στον «νορμάλ πρόεδρο», το σύνθημα της ευρωπαϊκής ανάκαμψης.
Αντίθετα με την αποψινή συνάντηση, εκείνο το πρώτο ραντεβού έλαμπε από υψηλό συμβολισμό. Ο Ολάντ είχε πετάξει με το αεροπλάνο για το Βερολίνο αμέσως μετά την ορκωμοσία του. Ηταν μια επίδειξη σύμπνοιας και αγαστής συνεργασίας, η απόδειξη ότι ο γαλλογερμανικός άξονας παρέμενε στέρεος. Τα πράγματα, πάντως, δεν πήγαν ακριβώς κατ' ευχήν. Οι προληπτικοί στάθηκαν στο γεγονός ότι το γαλλικό Falcon 7X χτυπήθηκε από κεραυνό και ο Ολάντ επέστρεψε στο Παρίσι για λόγους ασφαλείας για να ξαναπετάξει στο Βερολίνο με ένα Falcon 900. Στη συνέντευξη Τύπου η Καγκελάριος έσπευσε να δηλώσει ότι, αντίθετα απ' ό,τι θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ο κεραυνός ήταν καλός οιωνός για τη σχέση της με τον γάλλο Πρόεδρο. Λίγο αργότερα, πάντως, οι παρατηρητικοί θα έπιαναν ένα «παράξενο χαμόγελο, μια γκριμάτσα» της Μέρκελ όταν ο Ολάντ θα αναφερόταν στον όρο «επαναδιαπραγμάτευση» - επαναδιαπραγμάτευση του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Απόψε το Βερολίνο αναζητεί μια νέα ευκαιρία για μια κοινή γλώσσα με το Παρίσι. Το χάσμα, ωστόσο, είναι δύσκολο να γεφυρωθεί. Οι τριβές που προκαλούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Διάσταση απόψεων υπάρχει και στο θέμα της ευρωπαϊκής εποπτείας των τραπεζών αλλά και στο ζήτημα της πολιτικής ένωσης που επιθυμεί διακαώς το Βερολίνο από την εποχή του Κολ, αλλά ξορκίζει επιμόνως το Παρίσι από την εποχή του Μιτεράν επειδή φοβάται ότι ένα τέτοιο βήμα θα γινόταν ο δούρειος ίππος της γερμανικής ηγεμονίας. Ο Φρανσουά Ολάντ θα ήθελε να στείλει ένα νέο μήνυμα στήριξης προς την Αθήνα. Αν το έκανε, όμως, θα προκαλούσε πιθανότατα ακόμη «ένα παράξενο χαμόγελο, μια γκριμάτσα» στην Καγκελάριο.
Η Αθήνα παίζει τον δικό της ρόλο στη σχέση της Καγκελαρίου με τον γάλλο Πρόεδρο. Αλλά δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Από εκείνο το πρώτο ραντεβού του περασμένου Μαΐου, η Ανγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ έχουν συναντηθεί με διάφορες αφορμές και σε διάφορα μέρη: στο Καμπ Ντέιβιντ για το G8, στο Σικάγο για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Λος Κάμπος για το G20, στη Ρώμη για τη μίνι σύνοδο με τους Μόντι και Ραχόι. Από σημειολογικής άποψης, η πιο ενδιαφέρουσα συνάντηση ήταν στις 8 Ιουλίου στη Ρεν για τα 50 χρόνια της γαλλογερμανικής συμφιλίωσης. Στον καθεδρικό ναό της γαλλικής πόλης περίσσευε το πνεύμα Μέρκελ - Ολάντ. Αλλά ήταν εμφανές ότι απουσίαζε το πνεύμα Ντε Γκολ - Αντενάουερ. Η Καγκελάριος διακατέχεται από το ίδιο πνεύμα δυσπιστίας απέναντι στην Αθήνα που απαντάται στον κυβερνητικό της συνασπισμό και θεωρεί ότι απέναντι στις πιέσεις ομογάλακτων και εταίρων δεν έχει και πολλά περιθώρια κινήσεων.
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πληκτρολόγιο που πλένεται στη βρύση
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κοντά σε τρεις η ΑΕΚ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
