2012-08-09 22:43:46
Η βιβλιοπώλισσα της γειτονιάς μου μου λέει πάντα ότι πουλά τα περισσότερα βιβλία παραμονή διακοπών! Δεν είμαστε ως λαός ιδιαίτερα φίλοι με την ανάγνωση. Μιά εξήγηση είναι το ότι έχουμε δώσει στο βιβλίο μιά έννοια διαφορετική από
αυτή άλλων λαών. Εμείς βλέπουμε το βιβλίο σαν πηγή ενημέρωσης, μόρφωσης και υψηλής καλλιέργειας. Ετσι, χρειαζόμαστε ελεύθερο χρόνο και καθαρό μυαλό για να το απολαύσουμε, άρα στις διακοπές.
Επειδή όμως φέτος έχουμε ήδη αρκετά πράγματα να σκεφτούμε, επειδή οι διακοπές μας θα είναι αναγκαστικά πιο σύντομες, μάζεψα κάποια από τα αγαπημένα μου βιβλία, αυτά που βρίσκω ευανάγνωστα αλλά όχι χαζά, σοβαρά αλλά όχι σοβαροφανή, διασκεδαστικά, «ταξιδιάρικα» αλλά όχι αναγκαστικά ταξιδιωτικά και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
1. Τι καλύτερο από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που δεν είναι ακριβώς το αστυνομικό που ξέραμε, που έχει για πρωταγωνίστρια μια αφράτη αφρικανή «παραδοσιακά πλασμένη» δηλ
. ευτραφή και που εξελίσσεται στην Μποτσουάνα, στην Αφρική, που όλοι θα θέλαμε να είχαμε επισκεφτεί. Ο Αλεξάντερ Μακ Κολ Σμιθ πέρασε την παιδική του ηλικία στην Αφρική και τώρα διδάσκει εγκληματολογία στο Παν.του Εδιμβούργου. «Η Νο1 ντετέκτιβ της Αφρικής» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός και είναι ολόκληρη σειρά. Αν συμπαθήσετε την δημοφιλή Μα Ραμότσουε μπορείτε να ψάξετε και την ταινία αν και δεν ήταν, κατά την άποψη μου, και πολύ επιτυχημένη.
2. Η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός τελευταία. Πριν την επισκεφτείτε διαβάστε (ή ξαναδιαβάστε..) την Λωξάντρα της κας Ιορδανίδου. Παρ'όλο που είναι εξαιρετικά δύσκολη η αναπαράσταση όταν θα είστε στην Πόλη η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική. Πιο κοντά στην σημερινή πραγματικότητα ένα άλλο αστυνομικό , αυτό του Κωνσταντινοπολίτη Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις Γαβριηλίδη). Λέγεται: « Παλιά, πολύ παλια» και έχει μια πιο πρόσφατη αλλά όχι και πιο απλή περιγραφή της Πόλης, των κατοίκων της και της ατμόσφαιρας της.
3. Από μια εικοσάχρονη φίλη μου άκουσα ότι λατρεύει τον Ξενόπουλο. Εγώ πάλι όχι. Ισως και να έχω την λάθος ηλικία για ρωμαντικούς έρωτες που τους κατατρέχει η κοινωνία. Σας προτείνω να προτιμήσετε μια νουβέλα του Γρηγόρη Ξενόπουλου από τα σαχλά, δακρύβρεκτα τουρκικο-ελληνικά τηλερομάντσα, είναι σίγουρα πιο αυθεντικά ρωμαντική.
4. Μετά τον Καζαντζάκη, που δεν χρειάζεται συστάσεις από μένα, θεός φυλάξοι, ο κρητικός που αγαπώ ιδιαίτερα είναι ο Κονδυλάκης και ο ήρωας του ο Πατούχας. Η γλώσσα του δεν είναι εύκολη αλλά αν ξεπεράσετε την αρχική δυσκολία σας υπόσχομα πολύ δροσιά από τις καταστάσεις, την αθωότητα της εποχής και τους χαρακτήρες. Αν βρείτε και τον «Επικήδειο», από τα διηγήματα που σε κάνουν να κλαίς από τα γέλια, είμαι σίγουρη πως θα δείτε την Κρήτη με άλλο μάτι.
Κ.Ν.
http://www.peramatozoa.net/2012/08/blog-post_9626.html
αυτή άλλων λαών. Εμείς βλέπουμε το βιβλίο σαν πηγή ενημέρωσης, μόρφωσης και υψηλής καλλιέργειας. Ετσι, χρειαζόμαστε ελεύθερο χρόνο και καθαρό μυαλό για να το απολαύσουμε, άρα στις διακοπές.
Επειδή όμως φέτος έχουμε ήδη αρκετά πράγματα να σκεφτούμε, επειδή οι διακοπές μας θα είναι αναγκαστικά πιο σύντομες, μάζεψα κάποια από τα αγαπημένα μου βιβλία, αυτά που βρίσκω ευανάγνωστα αλλά όχι χαζά, σοβαρά αλλά όχι σοβαροφανή, διασκεδαστικά, «ταξιδιάρικα» αλλά όχι αναγκαστικά ταξιδιωτικά και θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας.
1. Τι καλύτερο από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που δεν είναι ακριβώς το αστυνομικό που ξέραμε, που έχει για πρωταγωνίστρια μια αφράτη αφρικανή «παραδοσιακά πλασμένη» δηλ
2. Η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός τελευταία. Πριν την επισκεφτείτε διαβάστε (ή ξαναδιαβάστε..) την Λωξάντρα της κας Ιορδανίδου. Παρ'όλο που είναι εξαιρετικά δύσκολη η αναπαράσταση όταν θα είστε στην Πόλη η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική. Πιο κοντά στην σημερινή πραγματικότητα ένα άλλο αστυνομικό , αυτό του Κωνσταντινοπολίτη Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις Γαβριηλίδη). Λέγεται: « Παλιά, πολύ παλια» και έχει μια πιο πρόσφατη αλλά όχι και πιο απλή περιγραφή της Πόλης, των κατοίκων της και της ατμόσφαιρας της.
3. Από μια εικοσάχρονη φίλη μου άκουσα ότι λατρεύει τον Ξενόπουλο. Εγώ πάλι όχι. Ισως και να έχω την λάθος ηλικία για ρωμαντικούς έρωτες που τους κατατρέχει η κοινωνία. Σας προτείνω να προτιμήσετε μια νουβέλα του Γρηγόρη Ξενόπουλου από τα σαχλά, δακρύβρεκτα τουρκικο-ελληνικά τηλερομάντσα, είναι σίγουρα πιο αυθεντικά ρωμαντική.
4. Μετά τον Καζαντζάκη, που δεν χρειάζεται συστάσεις από μένα, θεός φυλάξοι, ο κρητικός που αγαπώ ιδιαίτερα είναι ο Κονδυλάκης και ο ήρωας του ο Πατούχας. Η γλώσσα του δεν είναι εύκολη αλλά αν ξεπεράσετε την αρχική δυσκολία σας υπόσχομα πολύ δροσιά από τις καταστάσεις, την αθωότητα της εποχής και τους χαρακτήρες. Αν βρείτε και τον «Επικήδειο», από τα διηγήματα που σε κάνουν να κλαίς από τα γέλια, είμαι σίγουρη πως θα δείτε την Κρήτη με άλλο μάτι.
Κ.Ν.
http://www.peramatozoa.net/2012/08/blog-post_9626.html
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Δύσκολα θα μας φτάσει κάποιος»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνελήφθησαν δύο άτομα για χασίς στη Κορινθία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
