2012-08-09 10:05:14
![Φωτογραφία για Υιοθετήστε το οικονομικό μοντέλο των ΗΠΑ να σωθεί το ευρώ [ΑΡΘΡΟ]](https://images.newsnowgr.com/18/180140/yiothetiste-to-oikonomiko-montelo-ton-ipa-na-sothei-to-evro-arthro-1-315x236.jpg)
του Ειδικού Συνεργάτη, για το planet-greece
Η αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, παρόλα τα τραγικά λάθη και χειρισμούς στις αγορές και την (ακραία πολλές φορές) εφαρμογή του δόγματος της πλήρους απελευθέρωσης των αγορών, υπό τον όρο της ταυτόχρονης αυτορύθμισής τους, έχει ένα πλεονέκτημα ότι ξέρει πότε πρέπει να παρέμβουν και κυρίως πώς, ώστε να μην καταρρεύσει το σύστημα. Έχουν ένα μοναδικό τρόπο να δημιουργούν χρήμα, τη στιγμή που έχουν στερέψει ακόμη και οι πιο πλούσιες πηγές παραγωγής πλούτου.
Το παράδειγμα των ΗΠΑ, ως το πιο επιτυχημένο μοντέλο πιστωτικής ένωσης, παρουσιάζει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, υπογραμμίζοντας μάλιστα πως η υιοθέτηση ενός τέτοιου μηχανισμού στην ευρωζώνη - παρά τη διατυπωμένη άρνηση των βόρειων κυρίως κρατών-μελών – δεν θα ήταν τόσο ακριβή για τις πλούσιες χώρες.
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, στις ΗΠΑ, οι εύπορες πολιτείες σηκώνουν τα υπέρμετρα βάρη των χρεοκοπημένων χάρη στην αναδιανομή πόρων από τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος και όχι μέσω του δανεισμού. Χαρακτηριστικά αναφέρει το Κονέκτικατ, το οποίο φτάνει να δίνει ακόμη και το 8% του ΑΕΠ του προς τις χρεωμένες πολιτείες, οι οποίες παίρνουν μέχρι και το 40% του χαμένου εισοδήματός τους.
Για να έρθει στην ευρωζώνη αυτό το μοντέλο, σύμφωνα με το Bloomberg, αρχικά πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος μηχανισμός μεταφοράς πόρων: η εξίσωση του επιπέδου των εισοδημάτων δεν είναι απαραίτητα ο στόχος, το εμπόριο και οι επενδύσεις μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο.
Στη συνέχεια το πρακτορείο κάνει μία υπόθεση εργασίας με ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας, στο οποίο θα συνεισφέρουν οι χώρες με αύξηση του ΑΕΠ άνω του 2% υπέρ των χωρών σε ύφεση, οι οποίες θα εισπράττουν κονδύλια μέχρι το 40% του χαμένου ΑΕΠ τους.
«Αν υποθέσουμε ότι οι 12 χώρες που είναι στο ευρώ από 2002 συμμετείχαν σε αυτό το Ταμείο ως σήμερα η συνεισφορά των πλουσιότερων θα ήταν μόλις 0,64% του ΑΕΠ τους. Η Γερμανία θα είχε συνεισφέρει στη δεκαετία μόλις 11 δισ. ευρώ ενώ το 2009, όταν ήταν σε ύφεση, θα είχε λάβει και ενίσχυση. Ακόμη και η Ελλάδα που αναπτύσσονταν με πάνω από 2% σε μεγάλο μέρος της δεκαετίας θα είχε συνεισφέρει πόρους στο Ταμείο και το 2011 θα είχε εισπράξει 5 δισ. ευρώ», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εντέλει, υπογραμμίζει το Bloomberg, «οι πόροι θα έρρεαν προς όλες τις κατευθύνσεις και όχι αποκλειστικά από τον πλούσιο βορρά στον νότο και θα εξισορροπούσαν κάπως και τις υφέσεις αλλά και τους κύκλους ραγδαίας ανάπτυξης. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ένα τέτοιο Ταμείο είναι πολύ δυσκολότερο να συσταθεί τώρα παρά από ό,τι θα ήταν το 2001», καταλήγει.
planet-greece
Η αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, παρόλα τα τραγικά λάθη και χειρισμούς στις αγορές και την (ακραία πολλές φορές) εφαρμογή του δόγματος της πλήρους απελευθέρωσης των αγορών, υπό τον όρο της ταυτόχρονης αυτορύθμισής τους, έχει ένα πλεονέκτημα ότι ξέρει πότε πρέπει να παρέμβουν και κυρίως πώς, ώστε να μην καταρρεύσει το σύστημα. Έχουν ένα μοναδικό τρόπο να δημιουργούν χρήμα, τη στιγμή που έχουν στερέψει ακόμη και οι πιο πλούσιες πηγές παραγωγής πλούτου.
Το παράδειγμα των ΗΠΑ, ως το πιο επιτυχημένο μοντέλο πιστωτικής ένωσης, παρουσιάζει δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, υπογραμμίζοντας μάλιστα πως η υιοθέτηση ενός τέτοιου μηχανισμού στην ευρωζώνη - παρά τη διατυπωμένη άρνηση των βόρειων κυρίως κρατών-μελών – δεν θα ήταν τόσο ακριβή για τις πλούσιες χώρες.
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, στις ΗΠΑ, οι εύπορες πολιτείες σηκώνουν τα υπέρμετρα βάρη των χρεοκοπημένων χάρη στην αναδιανομή πόρων από τους ομοσπονδιακούς φόρους εισοδήματος και όχι μέσω του δανεισμού. Χαρακτηριστικά αναφέρει το Κονέκτικατ, το οποίο φτάνει να δίνει ακόμη και το 8% του ΑΕΠ του προς τις χρεωμένες πολιτείες, οι οποίες παίρνουν μέχρι και το 40% του χαμένου εισοδήματός τους.
Για να έρθει στην ευρωζώνη αυτό το μοντέλο, σύμφωνα με το Bloomberg, αρχικά πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος μηχανισμός μεταφοράς πόρων: η εξίσωση του επιπέδου των εισοδημάτων δεν είναι απαραίτητα ο στόχος, το εμπόριο και οι επενδύσεις μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο.
Στη συνέχεια το πρακτορείο κάνει μία υπόθεση εργασίας με ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας, στο οποίο θα συνεισφέρουν οι χώρες με αύξηση του ΑΕΠ άνω του 2% υπέρ των χωρών σε ύφεση, οι οποίες θα εισπράττουν κονδύλια μέχρι το 40% του χαμένου ΑΕΠ τους.
«Αν υποθέσουμε ότι οι 12 χώρες που είναι στο ευρώ από 2002 συμμετείχαν σε αυτό το Ταμείο ως σήμερα η συνεισφορά των πλουσιότερων θα ήταν μόλις 0,64% του ΑΕΠ τους. Η Γερμανία θα είχε συνεισφέρει στη δεκαετία μόλις 11 δισ. ευρώ ενώ το 2009, όταν ήταν σε ύφεση, θα είχε λάβει και ενίσχυση. Ακόμη και η Ελλάδα που αναπτύσσονταν με πάνω από 2% σε μεγάλο μέρος της δεκαετίας θα είχε συνεισφέρει πόρους στο Ταμείο και το 2011 θα είχε εισπράξει 5 δισ. ευρώ», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εντέλει, υπογραμμίζει το Bloomberg, «οι πόροι θα έρρεαν προς όλες τις κατευθύνσεις και όχι αποκλειστικά από τον πλούσιο βορρά στον νότο και θα εξισορροπούσαν κάπως και τις υφέσεις αλλά και τους κύκλους ραγδαίας ανάπτυξης. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ένα τέτοιο Ταμείο είναι πολύ δυσκολότερο να συσταθεί τώρα παρά από ό,τι θα ήταν το 2001», καταλήγει.
planet-greece
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Toν γονάτισε ο αστυνομικός, αλλά ο κλέφτης του ξέφυγε!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανυπολόγιστες καταστροφές από την πύρινη κόλαση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
