2012-06-22 14:05:19
Φωτογραφία για Πολεμική μηχανή
Ο Ηλίας Ευταξίας "οπλίζει" και αναλύει τη Γερμανία του Γιόαχιμ Λεβ. Διαβάστε για τον τρόπο που αμύνεται και επιτίθεται η Νασιονάλμανσαφτ, το μαγικό σύστημα που πάντα βρίσκει... δίχτυα και τις αδυναμίες που μπορεί να χτυπήσει η Ελλάδα.

Επόμενη αντίπαλος της Ελλάδας στο Euro 2012 η Γερμανία. Μία εξαιρετική ομάδα που όμοιά της δεν έχει αντιμετωπίσει η Ελλάδα ούτε στα γήπεδα της Πολωνίας αλλά ούτε στη διαδικασία των προκριματικών. Τα πάντσερ είναι με διαφορά το δυσκολότερο τεστ για τους ποδοσφαιριστές του Φερνάντο Σάντος κι όχι μόνο. Με τους Γερμανούς τα έχουν βρει σκούρα ΟΛΕΣ οι ομάδες (εκτός της Ισπανίας) με το σύνολο του Γιόαχιμ Λεβ να μετράει 13 σερί νίκες!

Δείτε στην ανάλυση του Sport24.gr τον τρόπο που αμύνεται και επιτίθεται η Γερμανία με τη βοήθεια σχεδιαγραμμάτων, το εκπληκτικό στοιχείο με τα γκολ που πετυχαίνει η Νασιονάλμανσαφτ,το σύστημα που πάντα βρίσκει... δίχτυα και τη 1 1/2 αδυναμία που καταφέραμε να βρούμε στην ομάδα του Γιόαχιμ Λεβ.


Το σίγουρο είναι πως η Ελλάδα αρέσκεται στα δύσκολα και δυσκολεύεται στα εύκολα. Με δεδομένο το προαναφερθέν, οι Έλληνες ποδοσφαιριστές θα λατρέψουν το παιχνίδι με τους Γερμανούς, αφού απέναντί τους θα βρουν μία από τις δύο καλύτερες ομάδες της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια και την καλύτερη του συγκεκριμένου τουρνουά.

Η Γερμανία των τελευταίων ετών δεν έχει καμία σχέση με το ένδοξον μεν αλλά όχι τόσο ελκυστικό, ποδοσφαιρικά, παρελθόν της. Οι πραγματιστές Γερμανοί με το άκαμπτο σύστημα εντός των τεσσάρων γραμμών που στηριζόντουσαν κυρίως στη δύναμη και την ταχύτητα, είναι παρελθόν.

Η νέα γενιά έχει υιοθετήσει ένα ελκυστικό 4-2-3-1, με συγκεκριμένο στυλ, που βασίζεται στην κατοχή της μπάλας, την ομοιογένεια, τη φαντασία και τις γρήγορες εναλλαγές της στρογγυλής θεάς. Φυσικά από μία Γερμανική ομάδα δεν θα μπορούσε να λείπει η τρομερή φυσική κατάσταση, η δύναμη και η αντοχή. Όλα τα παραπάνω είναι τρομακτικά όπλα στα χέρια του Γιόαχιμ Λεβ, ο οποίος δουλεύει από το 2006, φτιάχνοντας μία εξαιρετική ομάδα.

Διότι η Γερμανία δεν είναι ομάδα που δημιουργήθηκε χθες (γι αυτό το τουρνουά) και θα πεθάνει αύριο (μέχρι το επόμενο). Από το 2006, όταν και ο 52χρονος τεχνικός ανέλαβε τα ηνία της Νασιονάλμανσαφτ, η συνεχόμενη ανοδική πορεία είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 όταν η Γερμανία κατέλαβε την 3η θέση, οι παρουσίες της, στις διοργανώσεις, είναι εντυπωσιακές και έχουν μόνο ένα ελάττωμα. Την Ισπανία. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης και κόσμου είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ομάδα που έχει βρει το αντίδοτο στη γερμανική μηχανή αφού είναι η μοναδική που την σταμάτησε πριν κατακτήσει την κορυφή τόσο το 2008 όσο και το 2010!

Αυτή η μικρή εισαγωγή είναι μάλλον αρκετή για να κατανοήσουν ακόμα και αυτοί που δεν έχουν δει ποτέ τη συγκεκριμένη ομάδα να αγωνίζεται, πόσο δύσκολο είναι για τους Έλληνες διεθνείς και τον Φερνάντο Σάντος να βρουν τον τρόπο να την πετάξουν εκτός Euro.

ΆμυναΗ συνεργασία στο κέντρο της άμυνας είναι πιθανώς αυτό που έλειπε περισσότερο στο παρελθόν, αλλά πλέον με Μπάντστουμπερ και Χούμελς το πρόβλημα φαίνεται να διορθώνεται αρκετά, αλλά και πάλι είναι το μοναδικό ελάττωμα της συγκεκριμένης ομάδας. Οι δύο σέντερ μπακ είχαν καλές πολύ καλές σεζόν με Μπάγερν και Ντόρτμουντ αντίστοιχα και δεν έχουν αντιμετωπίσει ακόμα προβλήματα. Το μυστικό της αμυντικής λειτουργίας της Γερμανίας όμως δεν είναι το κεντρικό της δίδυμο. Ούτε καν η τετράδα της.

Όταν χάσουν την κατοχή της μπάλας ΟΛΟΙ εργάζονται πυρετωδώς για να την ανακτήσουν. Το πλάνο που ακολούθησε η Ντόρτμουντ σε όλη τη σεζόν, με το πρέσινγκ πολύ ψηλά, δουλεύει εξαιρετικά και στην Εθνική ομάδα. Η φιλοσοφία της Γερμανίας, είναι να υπάρξει όσο το δυνατόν περισσότερη πίεση στους αντίπαλους αμυντικούς ώστε να γίνει το λάθος και μέχρι στιγμής δουλεύει, αφού η άμυνα των Γερμανών δεν δέχεται πίεση.

Η επιθετική γραμμή συνεχίζει να "επιτίθεται" ακόμα και χωρίς τη μπάλα. Οι τέσσερις της επίθεσης πιέζουν τους αντιπάλους τους, και δεν τους δίνουν καθόλου χρόνο για να προωθήσουν σωστά μπάλα, ενώ τα δύο κεντρικά χαφ θα ακολουθούν οποιαδήποτε κίνηση. Εκείνη τη στιγμή νομίζεις πως η Γερμανία επιτίθεται αλλά δεν το κάνει. Στην ουσία αμύνεται όσο πιο επιθετικά μπορεί γιατί έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Κεντίρα, Σβάινσταϊγκερ και Εζίλ είναι πολυ-εργαλεία που θα ήθελαν όλοι οι προπονητές στη διάθεσή τους και ο Λεβ τα εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο. Όπως φαίνεται και στο σχεδιάγραμμα η επιθετική 4άδα μένει αρκετά ψηλά στο γήπεδο και παίζει εκεί την "άμυνά" της. Βέβαια ο Γκόμεθ δεν "παλεύει" πολύ στο συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά αν το έκανε κι αυτό, ο Λεβ θα προσπαθούσε να τον βαλσαμώσει και για τις επόμενες γενιές.

ΕπίθεσηΤο πρώτο μέλημα των Γερμανών είναι να κλέψουν νωρίς τη μπάλα και όταν το πετύχουν τότε η δουλεία γίνεται εξαιρετικά εύκολη γι αυτούς. Όταν ανακτήσουν την κατοχή έχουν ήδη αρκετούς παίκτες από τη μέση και μπροστά για μία αντεπίθεση "μισό-γκολ", η οποία σπανίως αποτυγχάνει. Η... επιθετική άμυνα αποδίδει καρπούς, αν και μέχρι στιγμής στο Euro, δεν έχουν καταφέρει να το βγάλουν αρκετά στο χορτάρι, γιατί πολύ απλά έχουν πολύ περισσότερο την μπάλα στην κατοχή τους από τον αντίπαλο.

 

Εδώ είναι το δεύτερο και ίσως σημαντικότερο στοιχείο για την επιθετική φιλοσοφία των Γερμανών και κυρίως του Λεβ. Με την μπάλα στα πόδια τους τα πάντσερ είναι εξίσου επικίνδυνα. Το παιχνίδι της Νασιονάλμανσαφτ  χαρακτηρίζεται από την γρήγορη και σωστή κυκλοφορία στη μεσαία γραμμή και τη συνεχή κίνηση ΟΛΩΝ των ποδοσφαιριστών. Για να γίνει βέβαια όλα αυτό η Γερμανία πρέπει να έχει την μπάλα στα πόδια της. Ο Λεβ έχει δουλέψει πάρα πολύ πάνω στο κομμάτι, "δέχομαι τη μπάλα γρήγορα, δίνω τη μπάλα γρήγορα", για να βγει το αποτέλεσμα που όλοι βλέπουν στο χορτάρι. Στο μάτι φαίνεται πως είναι εύκολο, γιατί οι πάσες είναι κοντινές και θεωρητικά εύκολες, αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζονται πολλές ώρες δουλειάς. Άλλωστε η ομοιογένεια της Γερμανίας είναι ίσως το μεγαλύτερο ατού της ομάδας.

Αυτή η μέθοδος (να κρατά τη μπάλα στα πόδια του ένας παίκτης μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα) εξασφαλίζει τις γρήγορες επιθέσεις που αρέσκεται η Γερμανία και το σημαντικότερο κομμάτι του συγκεκριμένου παζλ δεν είναι άλλος από τον Μεσούτ Εζίλ. Ο μέσος της Ρεάλ Μαδρίτης είναι η κύρια δημιουργική δύναμη που αναλαμβάνει το ρόλο του "Playmaker" σε αυτή την ομάδα αστέρων (όχι τόσο μεγάλων σε έκταση αλλά είναι αρκετοί  σε πολύ υψηλό επίπεδο). Η ικανότητά του Εζίλ να παίζει κοντά και στις δύο πλευρές τόσο με τον Μίλερ όσο και με τον Ποντόλσκι είναι φανταστική. Και το εντυπωσιακότερο είναι πως κάνει σχεδόν πάντα τη σωστή επιλογή, αποφεύγοντας τα λάθη. Μπορεί η συμβολή του στο παιχνίδι να μην τόσο εμφανής όσο του Μιλερ του Ποντόλσκι ή του Σβάινσταϊγκερ, αλλά στην ουσία είναι αυτός που δημιουργεί τις καταστάσεις, ώστε οι υπόλοιποι να έχουν το χώρο και το χρόνο να ολοκληρώσουν με μία τελική πάσα την επίθεση.

Το μυστικό όπλο της ΓερμανίαςΤο εξαιρετικά ενδιαφέρον στο παιχνίδι της Γερμανίας, για όποιον κάτσει και μελετήσει τον τρόπο που αγωνίζονται τα πάντσερ, είναι οι αυτοματισμοί στην επίθεση. Ο Γιόαχιμ Λεβ ξέρει πολύ καλά πως η 5άδα των χαφ που διαθέτει μπορεί να κάνει... θαύματα αφού ακόμα και τα δύο αμυντικά χαφ της ομάδας (Κεντίρα, Σβαϊνστάιγκερ) είναι τεχνίτες ποδοσφαιριστές με επιθετικές αρετές σπάνιες για "τρεχαλατζήδες".

Το σύστημα που έβγαλε την Γερμανία από τα δύσκολα στον όμιλο φωτιά με Πορτογαλία, Ολλανδία και Δανία ήταν τόσο αποτελεσματικό (και μέχρι στιγμής αδύνατο να σταματηθεί) που θυμίζει περισσότερο μπάσκετ παρά ποδόσφαιρο. Οι παίκτες του Λεβ κάνουν τόσο εξαιρετική δουλειά στην δεξιά πτέρυγα της ομάδας που καθιστά αδύνατο ακόμα και σε μία σωστά στημένη άμυνα να ανταποκριθεί. Αυτό βέβαια οφείλεται και στην ποιότητα και ποδοσφαιρική οξυδέρκεια των Γερμανών εκτός από το σύστημα αυτό καθεαυτό.

Το μυστικό (πυρηνικό) όπλο της Γερμανίας βρίσκεται, λοιπόν, στην δεξιά πλευρά, εκεί όπου όταν το αποφασίσουν, υπάρχει υπερφόρτωση με Μπόατενγκ, Μίλερ, Σβαϊστάνγκερ και Εζίλ να δημιουργούν προβλήματα. Αποδέκτης του συγκεκριμένου συστήματος είναι παντα ο Μάριο Γκόμεθ ο οποίος εκτός από δεινός σκόρερ, κινείται σχεδόν τέλεια στη γραμμή της μεγάλη περιοχής εντοπίζοντας το αδύναμο σημείο της αντίπαλης άμυνας. Όλα δουλεύουν τέλεια και το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε παρακάτω.

Στο παιχνίδι με την Ολλανδία ο Σούπερ Μάριο πετυχαίνει 2 τέρματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, βγαλμένα από το ίδιο ακριβώς σύστημα το οποίο δεν "κολλάει", ακόμα και αν υπάρξει σωστή αντιμετώπιση από την αντίπαλη άμυνα.

Γκολ με Ολλανδία 1

Στο πρώτο γκολ (φωτό  2) οι Γερμανοί έχουν φορτώσει τη δεξιά πλευρά της επίθεσης τους, αλλά η Ολλανδία αμύνεται σωστά σε πρώτη φάση (φωτό 1). Το αμυντικό χαφ είναι στη θέση του και μαρκάρει τον κενό χώρο, αλλά και τον Σβαϊνστάιγκερ που δέχεται την πάσα. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη συνέχεια και στην κίνηση που κάνει αρχικά ο Μίλερ και εν συνεχεία ο Γκόμεθ. Η κίνηση που κάνει ο δεξιός χαφ της Γερμανίας, παρασύρει αρχικά τον αμυντικό που τον μαρκάρει, ενώ την ίδια στιγμή ο Γκόμεθ κινείται προς εκείνη την πλευρά για να ξεμαρκαριστεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία μικρή σύγχυση στα μαρκαρίσματα της Ολλανδίας με τον σέντερ φορ της Νασιονάλμανσαφτ να βρίσκεται ανάμεσα στο αριστερό μπακ και τον κεντρικό αμυντικό (φωτό 2). Αυτή την αδυναμία εντοπίζει ο Σβαϊνστάιγκερ ο οποίος βγάζει την κάθετη (φωτό 2) και ο Γκόμεθ τελειώνει τη φάση, για το πρώτο του γκολ στον αγώνα.

 

Γκολ με Ολλανδία 2

Η Ολλανδία αντί να... διορθώσει το ένα και μοναδικό λάθος που έκανε στην πρώτη φάση, υπέπεσε σε ένα ακόμα (μεγαλύτερο αυτή τη φορά) στο δεύτερο γκολ, κάνοντας τη δουλειά των χαφ ακόμα πιο εύκολη (φωτό 3&4). Οι Γερμανοί φορτώνουν για ακόμα μία φορά την δεξιά πτέρυγα της επίθεσης (φωτό 3) αλλά το αμυντικό χαφ της Ολλανδίας δεν είναι στη θέση του και το τεράστιο κενό που υπάρχει έξω από την περιοχή δίνει τη δυνατότητα και τον χρόνο στον Σβαϊνστάιγκερ να βγάλει την κάθετη στον Γκόμεθ (φωτό 4), ο οποίος έχει τραβηχτεί εκτός περιοχής πάλι για να ξεμαρκαριστεί. Η δημιουργία ήταν πολύ πιο εύκολη για την Γερμανία στο δεύτερο γκολ με την κακή αντιμετώπιση  της Ολλανδικής άμυνας, αλλά στο γκολ του Γκόμεθ είναι υπέροχο, κυρίως, για το τελείωμα του Γερμανού στράικερ από πολύ δύσκολη γωνία.

Γκολ με Πορτογαλία

Για το τέλος, αφήσαμε το πρώτο γκολ της Νασιονάλμανσαφτ στο Euro και την καλύτερη άμυνα που έχει παιχτεί εώς τώρα στους Γερμανούς. Οι Πορτογάλοι τα έκαναν όλα τέλεια έξω από την περιοχή. Δεν έδωσαν τη δυνατότητα στους Γερμανούς ούτε για την κάθετη στην καρδιά της περιοχής (φωτό 2), ούτε για κάθετη στη δυνατή πλευρά (φωτό 4). Οι Γερμανοί με 4 παίκτες έχουν πάλι φορτώσει την δεξιά πλευρά αλλά η Πορτογαλική άμυνα αντιδρά εξαιρετικά (φωτό 5). Δεν υπάρχουν ελεύθεροι επιτιθέμενοι, ούτε στην αρχή της φάσης (φωτό 5), αλλά ούτε στην δεύτερη πάσα (φωτό 6). Η εξαιρετική αντίδραση, της άμυνας του Μπέντο, συνεχίζεται ακόμα και όταν η Γερμανία προσπαθεί να κάνει το "κόλπο" με τον Σβαϊνστάιγκερ στον άξονα (πρώτο γκολ με Ολλανδία), αφού το αμυντικό χαφ δεν δίνει χώρο και χρόνο για την πάσα (φωτό 7). Παράλληλα η τελευταία γραμμή της άμυνας καλύπτει όλους τους παίκτες (φωτό 7). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γυρίσει η μπάλα στην πλάγια γραμμή (φωτό 8), όπου εντοπίζεται ένα μικρό ελάττωμα στην άμυνα της Πορτογαλίας. Μικρό, αλλά ικανό να φέρει το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση. Η εναλλαγή της μπάλας ανάγκασε τους Πορτογάλους να αφήσουν δύο παίκτες ακάλυπτους στην πλάγια γραμμή δίνοντας τους τη δυνατότητα για μία καλή σέντρα (φωτό 8). Η Πορτογαλική άμυνα έδωσε το ελάχιστο στους Γερμανούς (σέντρα) αλλά αυτό ήταν αρκετό για τον Γκόμεθ. Το κόλπο στην δεξιά πλευρά μπορεί να μην βγήκε με κάθετη πάσα, αλλά οι Γερμανοί "έβγαλαν" ξανά το σύστημα φωτιά του Λεβ, το οποίο δεν... κολλάει πουθενά, αποτέλεσμα της ποιότητας των παικτών και της τρομερής ομοιογένειας που έχει αυτή η ομάδα.

Στα λόγια και στην ανάλυση... επί χάρτου, όλα τα παραπάνω είναι εύκολα. Τα εύκολα όλως είναι δύσκολα να γίνουν στο ποδόσφαιρο. Για τον Μαραντόνα ήταν εύκολο να περάσει όλη την αγγλική ομάδα και να βάλει ένα γκολ. Εντυπωσιακό, αδύνατο, μνημειώδες, αθάνατο και πολλά άλλα, όμως για τον ίδιο τον Ντιεγκίτο, ήταν ε-ύ-κ-ο-λ-ο. Για να "βγει" όμως στο χορτάρι ένα γκολ, όπως αυτό της Γερμανίας, με τριγωνάκια και κάθετες πάσες είναι τρομερά πιο δύσκολο. Απαιτεί εκτός από ταλέντο και ποδοσφαιρκό μυαλό "ξουράφι". Κι όχι μάλιστα μόνο από ένα ποδοσφαιριστή. Η 4άδα των χαφ δουλεύει τόσο καλά γιατί σκέφτεται εξαιρετικά, σαν σύνολο.

Αξίζει να σημειωθεί πως και το ένα από τα δύο γκολ με την Δανία προήλθε από την δεξιά πλευρά αλλά όχι από το παραπάνω σύστημα. Σίγουρα ο Σάντος γνωρίζει τη δύναμη των Γερμανών, όπως φυσικά το έκαναν και τόσοι άλλοι συνάδελφοί του. Το θέμα και το πρόβλημα που όλοι αντιμετωπίζουν με αυτή τη Γερμανία, είναι πως με τέτοιους ποδοσφαιριστές (Μπόατενγκ, Λαμ, Μίλερ, Κεντίρα Σβαϊστάνγκερ, Ποντόλσκι, Εζίλ και Γκόμεθ), είναι λίγα τα πράγματα που μπορεί να κάνει η κάθε άμυνα.

Μεγάλη προσοχή στα αριστερά και βοήθεια από τα χαφΗ προβληματική αριστερή πλευρά της Εθνικής πρέπει να δουλέψει χωρίς λάθος στο συγκεκριμένο παιχνίδι αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες για πρόκριση στους "8" και σίγουρα να έχουμε... την τύχη με το μέρος μας (ο Γκόμεθ ας βολευτεί λίγη κακοτυχία για ένα ματσάκι).

ΑδυναμίεςΕίναι δύσκολο να βρεις αδυναμίες στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά αλλά όλοι έχουν την αχίλλειο πτέρνα τους. Βλέποντας τα τρία πρώτα παιχνίδι της Γερμανίας διαπιστώσαμε 1 1/2 ελάττωμα και ένα πρόβλημα που ακόμα είναι σε... θεωρητικό επίπεδο.

Από την μέση και μπροστά όλα είναι τέλεια αλλά η άμυνα των Γερμανών έχει αδυναμίες. Τα δύο ακραία μπακ είναι εξαιρετικά αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το κέντρο της άμυνας. Ο Χούμελς και ο Μπάντστουμπερ δεν εμπνέουν τη μεγαλύτερη σιγουριά και σίγουρα δεν φτάνουν το ποδοσφαιρικό επίπεδο των υπολοίπων στην 11άδα. Ειδικά ο κεντρικός αμυντικός της Μπάγερν δεν είναι ότι καλύτερο. Ίσως γι αυτή τη μεγάλη διαφορά που εντοπίζεται να φταίει το γεγονός πως σε όλες τις άλλες θέσεις η Γερμανία έχει εξαιρετικής ποιότητας παίκτες. Βέβαια, το "πρόβλημα" στα σέντερ μπακ παραμένει ακόμα θεωρητικό αφού οι Γερμανοί δεν έχουν προβληματιστεί στο κέντρο της άμυνάς τους.

Πάμε πρώτα στο ένα και... μισό ελάττωμα που εντοπίσαμε στη Νασιονάλμανσαφτ. Στα τρία πρώτα παιχνίδια η Γερμανία έχει δεχθεί βαθιές μπαλιές στην πλάτη των αμυντικών και συγκεκριμένα ανάμεσα στα δύο σέντερ μπακ. Δεν έχει δεχθεί ακόμα γκολ με αυτό τον τρόπο αλλά τουλάχιστον σε 3 περιπτώσεις οι αντίπαλοι επιθετικοί δέχθηκαν τη... γιόμα, κατέβασαν τη μπάλα αλλά δεν ευστόχησαν. Η Ελλάδα μπορεί να χτυπήσει στο συγκεκριμένο σημείο αφού ο Τζαβέλλας έχει τις βαθιές μπαλιές για... πρωινό και μπορεί να εκμεταλλευθεί την  ταχύτητα του Γκέκα ή του Σαλπιγγίδη (δεν έχει αποφασίσει ακόμα ο Σάντος).

Το έτερο ελάττωμα της Γερμανίας εντοπίζεται, όσο και αν ακούγεται περίεργο , στις στημένες μπάλες. Οι Γερμανοί χάνουν τις κεφαλιές μέσα στην περιοχή, ενώ οι Δανοί κατάφεραν να παίξουν ακόμα και πάσες με το κεφάλι μέσα στην περιοχή!!! Η δύναμη της ελληνικής ομάδα είναι δεδομένη στον αέρα και θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε ΟΛΑ τα στημένα που θα μας δοθούν.

ΣυμπέρασμαΗ Γερμανία είναι η καλύτερη ομάδα του τουρνουά. Διαθέτει εξαιρετικά ταλαντούχους ποδοσφαιριστές με απίστευτα φυσικά προσόντα (δύναμη, αντοχή) και τρομερή συνοχή σαν σύνολο. Το συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου καλλιεργείται εδώ και 7 χρόνια (!) από τους Γερμανούς και ο λόγος που δεν έχει κατακτήσει κάποιο τίτλο οφείλεται στην... κατάρα της Μπαρτσελόνα Ισπανίας. Η μεσοεπιθετική γραμμή της Νασιονάλμανσαφτ, είναι από τα πράγματα που αξίζει να μελετήσεις και να απολαύσεις στο ποδόσφαιρο για την μεθοδικότητά, την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα που παρουσιάζει. Η φουρνιά αυτών των παικτών είναι εξαιρετική και σίγουρα είναι το φαβορί για την κατάκτηση του Euro. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι ανίκητη. Ακόμα και αν οι τελευταίοι 13 αγώνες δείχνουν πως είναι. Η Ελλάδα έχει ξανακάνει ποδοσφαιρικά θαύματα και μπορεί να το ξανακάνει αν... αν... και αν υ.γ. Ο Γιόαχιμ Λεβ είναι ο δημιουργός της συγκεκριμένης ομάδας και του αξίζουν όσα εύσημα παίρνουν και οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές του. Τα τρία γκολ που αναλύσαμε είναι ένα δείγμα της πολύ καλής δουλειάς που κάνει. Στην τελική, δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται άδικα "ποδοσφαιρική διάνοια", στους κύκλους των προπονητών.

υ.γ.2 Ο Μεσούτ Εζίλ είναι το πιο ακριβό διαμάντι της Γερμανίας. Δεν πετυχαίνει τα πολλά γκολ του Γκόμεθ. Δεν ντριπλάρει σαν τον Μίλερ πάνω στην κίνηση. Δεν Έχει τα εντυπωσιακά τέρματα του Σβαϊνστάιγκερ και ούτε τις δυναμικές κούρσες του Ποντόλσκι. Είναι όμως ο άνθρωπους που κρατάει γρασαρισμένα τα γρανάζια της μηχανής του Λεβ. Η ήρεμη δύναμη στη μεσαία γραμμή. Απλός, μεθοδικός, αλάνθαστος, αέρινος, γρήγορος (σκέψη, κίνηση) ή απλά... Μεσούτ Εζίλ.

πηγή: sport24.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ