2012-05-30 10:40:41
Μέσα από τo blog του στο sport.gr o Αντώνης Καρπετόπουλος ασχολείται με την επικείμενη συνεργασία του Γιώργου Δώνη με τον ΠΑΟΚ. Ανεξάρτητα αν έχει συμπάθειες ή όχι ο Καρπετόπουλος, «κατέβασε» ένα ενδιαφέρον κείμενο στο οποίο «χώρεσε» όλο το προπονητικό παρελθόν του Δώνη. Διαβάστε το έχει ενδιαφέρον:
Αν έγραφα τη βιογραφία του Γιώργου Δώνη, στο στυλ των εγγλέζικων βιβλίων που είναι πολύ της μόδας τον τελευταίο καιρό, θα έβαζα τίτλο «το Φαινόμενο του θερμοκηπίου». Κυρίως γιατί θεωρώ ότι ο Δώνης είναι ένας από τους λίγους Ελληνες προπονητές που είχε την τύχη να δουλέψει σε οργανωμένες εταιρίες που τον στήριξαν, τον πρόσεξαν, τον προστάτευσαν και τον μεγάλωσαν. Δεν είναι μομφή αυτό: το να καταφέρνεις να κερδίζεις την εμπιστοσύνη των αφεντικών σου με τη δουλειά σου είναι αρετή.
Κάνει ο Δώνης για τον ΠΑΟΚ; Πριν τη δική μου τοποθέτηση και πριν σας γράψω γιατί ο Βρύζας τελικά διάλεξε το Δώνη θέλω νασας θυμίσω μερικά επεισόδια της καριέρας του: θα σας βοηθήσουν να βγάλετε εσείς το συμπέρασμα. Την πρώτη χρονιά που ο Δώνης πήγε στη Λάρισα, μαζί με τον Κώστα Πηλαδάκη, ο κόουτς έδιωξε καμιά δεκαπενταριά παίκτες από αυτούς που βρήκε και αποφάσισε ότι η ομάδα έπρεπε να χτιστεί από την αρχή
. Η ΑΕΛ έκανε ένα τραγικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής – αν θυμάμαι καλά πρέπει να είχε μια νίκη στα πρώτα έξι ματς και η πόλη έβραζε, αφού άλλα περίμενε. Τότε η κατηγορία ήταν πως φόρτωσε την ομάδα με τα «παλτά» του Ηλυσιακού, δηλαδή με παίκτες που είχε στην προηγούμενη ομάδα του. Ο Δώνης αντιμετώπισε τα πάντα χωρίς την παραμικρή ταραχή, γνωρίζοντας πόσο ο πρόεδρος τον στηρίζει. Το Δεκέμβρη έκανε δυο – τρεις μεταγραφές και η ομάδα ανέβηκε στην Α Εθνική κάνοντας ένα τρομερό ντεμαράζ στο φινάλε. Δεν είναι ωστόσο η πρόθεσή μου να σας θυμίσω τις επιτυχίες του – ό,τι καλό έχει κάνει το έχει πετύχει άλλωστε σχετικά πρόσφατα. Αυτό που θέλω να δούμε είναι κάποιες ενδεικτικές περιπτώσεις διαχείρισης δυσκολιών.
Την τελευταία του σεζόν στην ΑΕΛ και μετά την κατάκτηση του κυπέλλου, ενώ η ομάδα προετοιμάζονταν για τα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ έπαθε παρατεταμένη αφλογιστία! Το δίμηνο Ιουλίου Αυγούστου στην προετοιμασία η Λάρισα δεν έβαζε γκολ καθώς είχε χάσει παίκτες όπως ο Αλωνεύτης, ο Κόσλεϊ, ο Αντσουέ κτλ ! Οι δυσκολίες στο σκοράρισμα ήταν τόσο μεγάλες που έμοιαζαν ανυπέρβλητες: θυμάμαι ότι για να ξεμπουκώσει κάπως η επίθεση της ομάδας έγινε ένα φιλικό με τον Ολυμπιακό Βόλου, που εκείνο το διάστημα δοκίμαζε παίκτες για να φτιάξει το ρόστερ του και να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα της Β Εθνικής.: η ΑΕΛ μετά βασάνων πέτυχε ένα γκολ!
Ο Δώνης ήταν πάλι ο μόνος ψύχραιμος: αντί να πάρει κάποιον από τους κυνηγούς που του προτείνονταν είπε ότι θα κάνει μια μεταγραφή στα τέλη Αυγούστου έχοντας μια πιο ολοκληρωμένη γνώση της ομάδας. Τότε ζήτησε το Χούτο, αλλά τελικώς βολεύτηκε με το Μπακαγιόκο: πριν αυτό μάθει τα ονόματα των συμπαικτών του σκόραρε και η ΑΕΛ απέκλεισε τη Μπλάκμπερν! Ωστόσο ο κόουτς δεν επαναπαύτηκε: το Δεκέμβρη στη Λάρισα ήρθαν ο Μετίν και ο Ζουράφσκι και το πρόβλημα λύθηκε. Τίποτα δεν έγινε βιαστικά και υπό καθεστώς πίεσης.
Ένα χρόνο αργότερα ο Δώνης βρέθηκε στην ΑΕΚ, χωρίς τον Πηλαδάκη, χωρίς το Νίκο Λιράκη (πολύτιμο στο θέμα των μεταγραφών) χωρίς τον Κώστα Κωνστάντο (που σε ουκ ολίγες περιπτώσεις στη Λάρισα του «μαλάκωνε» τα νεύρα). Ο Νικολάϊδης, μολονότι είχε αποφασίσει να φύγει και είχε στείλει και το γνωστό mail στους μετόχους, τον φώναξε να φτιάξει την ομάδα από την αρχή, σχεδόν μόνος του – αφού ο Δημήτρης Μάρκος ήταν ένας αόρατος καλός σκάουτερ και όχι ένας τεχνικός διευθυντής. Εκείνο το καλοκαίρι ο Δώνης έκανε πράγματα που δεν είχε ξανακάνει ποτέ του.
Μιλούσε ώρες στις συνεντεύξεις τύπου για θέματα τακτικής κολακευμένος από το τεράστιο ακροατήριο των ρεπόρτερ και υπόσχονταν μια «νέα Αρσεναλ». Έδιωξε στα μισά της προετοιμασίας τον Κονέ και τον Ενσαλίβα ξαφνικά. Δήλωσε ότι η ΑΕΚ δεν χρειάζεται αμυντικό χαφ και μετά πήρε δύο, δηλαδή τον Μπασινά και τον Πελετιέρι. Θρυλείται πως όταν ο Νικολαϊδής τον ρώτησε με ποιον θα αντικαταστήσει το Ρίμπ απάντησε «με το Νεμπεγλέρα γιατί θ αλλάξω σύστημα»! Στο πρώτο επίσημο ματς, με την Ομόνοια για τα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ αγωνίστηκε με βασικό τον άγουρο Ζορμπά (!) και φυσικά η ΑΕΚ έχασε κι αποκλείστηκε.
Το χειρότερο; Ο Δώνης δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών του: ολοκλήρωσε την καριέρα του στην ΑΕΚ ουσιαστικά ένα απόγευμα στο γήπεδο της Φυλής, παραμονές 28η; Οκτωβρίου, όταν η Ενωση απέναντι στο Θρασύβουλο δεν κατάφερε να κρατήσει το υπέρ της 3-0. Εκείνο το ματς, κατέδειξε ένα τεράστιο πρόβλημα εμπιστοσύνης των παικτών προς το Δώνη και όχι τυχαία, μετά από αυτό, ο κόουτς εισηγήθηκε να φύγουν 7-8 ποδοσφαιριστές τον Δεκέμβρη! Η ΑΕΚ του, εκείνη την Κυριακή έκανε στο γήπεδο τα πάντα χωρίς την παραμικρή πίστη στο σχέδιο του και χωρίς το παραμικρό πάθος: ακόμα και τα γκολ που πέτυχε πανηγυρίστηκαν ανόρεχτα. Όταν ο Δώνης έφυγε αποκάλυψε πως είχε ζητήσει όλους κι όλους δυο παίκτες, τον Βενετίδη και τον Κλέϊτον, και δεν του πήραν κανένα: ελλείμματα εμπιστοσύνης υπήρχε και από τον ίδιο προς τη διοίκηση πριν καλά καλά ξεκινήσει η σεζόν!
Το πάθημα στην ΑΕΚ του έγινε μάθημα στον Ατρόμητο: πήρε μαζί του το τεχνικό του τιμ (και το Μάκη Αγγελίνα και τον Γρηγόρη Γεωργίτσα και τον πάντα χρήσιμο Μίοτρακ Μένταν), αλλά δεν τα πήρε όλα επ ώμου. Η συνεργασία με το Γιώργο Σπανό υπήρξε στενότατη, ενώ ήταν εξίσου χρήσιμη η άριστη σχέση του με τον τεχνικό διευθυντή Γιάννη Αγγελόπουλο: το μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές π.χ οφείλεται, πέρα από τις δικές του υποδείξεις, κατά πολύ και στον Αγγελόπουλο και στη διοικητική επιλογή να ποντάρει η ομάδα κατά βάση σε λύσεις από το ελληνικό πρωτάθλημα: από τις 30 μεταγραφές που έκανε ο Ατρόμητος στα τρία χρόνια του Δώνη μόλις πέντε ήταν οι παίκτες που δεν είχαν γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος! Αν στην ΑΕΛ είχε φανεί το ταλέντο του, στον Ατρόμητο φάνηκε η ωριμότητα του: έβαλε λιγότερα «στοιχήματα», έφτιαξε ομάδες αμυντικά αρκετά στιβαρές, έμαθε κι ο ίδιος να εκτιμά την αποτελεσματικότητα πιο πολύ από το θέαμα. Κι έγινε και καλύτερος ψυχολόγος: η δουλειά με το Μήτρογλου υπήρξε άψογη.
Γιατί τον ήθελε ο Βρύζας στον ΠΑΟΚ; Πρώτα από όλα γιατί ο Δώνης «πέθαινε» να δουλέψει στον ΠΑΟΚ τον οποίο μικρός υποστήριζε: μετά τον ψυχρό καθηγητή Μπόλονι, η ομάδα χρειάζονταν ένα «οπαδό» με πάθος να ξυπνήσει τους πάντες. Μέτρησε σίγουρα η καλή δουλειά που έχει κάνει με μικρούς όπου πήγε. Δεν είναι μόνο ο Σκόνδρας, ο Τάτος, ο Γκαλίτσιος, ο Αλωνεύτης, ή ο Καραγκούνης κι ο Καραμάνος αποδείξεις ότι δουλεύει καλά με μικρούς: ακόμα κι ο Πλιάτσικος τα καλύτερα ματς τα χει κάνει μαζί του! Κυρίως όμως ο Βρύζας χρειάζονταν κάποιον να χτίσει τον ΠΑΟΚ από την αρχή: μετά τη φυγή του Σάντος οι επόμενοι προπονητές διαχειρίστηκαν την ομάδα του Πορτογάλου κάνοντας ελάχιστα το δικό τους. Αυτό κακό δεν ήταν – σήμερα όμως είναι άχρηστο, αφού οι βασικοί εκείνης της ομάδας είτε μεγάλωσαν (Γκαρσία, Λίνο, Ιβιτς), είτε έφυγαν (Κοντρέρας, Βιερίνια, Σορλέν, Μουσλίμοβιτς): η ομάδα πρέπει να γυρίσει σελίδα.
Είναι ο Δώνης αυτός που θα τα καταφέρει; Ελπίζω ναι. Όμως αν ξαναρίξετε μια ματιά σε όσα σας έγραψα θα καταλάβετε ότι στην περίπτωση του Δώνη το βασικό είναι το «θερμοκήπιο»: αν αυτό δημιουργηθεί ο Δώνης είναι φαινόμενο! Δεν του λείπει πλέον ούτε η πείρα, ούτε ο απαραίτητος κυνισμός, ούτε η ικανότητα στη διπλωματία, ούτε το προπονητικό τιμ – γνώσεις και ταλέντο πάντα είχε. Χρειάζεται όμως ανθρώπους γύρω του ικανούς να τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί στη δύσκολη ποδοσφαιρικά Θεσσαλονίκη και έτοιμους να υποστηρίξουν το όραμά του. Το καλό είναι ότι ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με σχέδια χίλια. Το κακό ότι η διοίκηση Βρύζα μου θυμίζει λίγο τη διοίκηση Νικολαϊδη…
paokrevolution
Αν έγραφα τη βιογραφία του Γιώργου Δώνη, στο στυλ των εγγλέζικων βιβλίων που είναι πολύ της μόδας τον τελευταίο καιρό, θα έβαζα τίτλο «το Φαινόμενο του θερμοκηπίου». Κυρίως γιατί θεωρώ ότι ο Δώνης είναι ένας από τους λίγους Ελληνες προπονητές που είχε την τύχη να δουλέψει σε οργανωμένες εταιρίες που τον στήριξαν, τον πρόσεξαν, τον προστάτευσαν και τον μεγάλωσαν. Δεν είναι μομφή αυτό: το να καταφέρνεις να κερδίζεις την εμπιστοσύνη των αφεντικών σου με τη δουλειά σου είναι αρετή.
Κάνει ο Δώνης για τον ΠΑΟΚ; Πριν τη δική μου τοποθέτηση και πριν σας γράψω γιατί ο Βρύζας τελικά διάλεξε το Δώνη θέλω νασας θυμίσω μερικά επεισόδια της καριέρας του: θα σας βοηθήσουν να βγάλετε εσείς το συμπέρασμα. Την πρώτη χρονιά που ο Δώνης πήγε στη Λάρισα, μαζί με τον Κώστα Πηλαδάκη, ο κόουτς έδιωξε καμιά δεκαπενταριά παίκτες από αυτούς που βρήκε και αποφάσισε ότι η ομάδα έπρεπε να χτιστεί από την αρχή
Την τελευταία του σεζόν στην ΑΕΛ και μετά την κατάκτηση του κυπέλλου, ενώ η ομάδα προετοιμάζονταν για τα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ έπαθε παρατεταμένη αφλογιστία! Το δίμηνο Ιουλίου Αυγούστου στην προετοιμασία η Λάρισα δεν έβαζε γκολ καθώς είχε χάσει παίκτες όπως ο Αλωνεύτης, ο Κόσλεϊ, ο Αντσουέ κτλ ! Οι δυσκολίες στο σκοράρισμα ήταν τόσο μεγάλες που έμοιαζαν ανυπέρβλητες: θυμάμαι ότι για να ξεμπουκώσει κάπως η επίθεση της ομάδας έγινε ένα φιλικό με τον Ολυμπιακό Βόλου, που εκείνο το διάστημα δοκίμαζε παίκτες για να φτιάξει το ρόστερ του και να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα της Β Εθνικής.: η ΑΕΛ μετά βασάνων πέτυχε ένα γκολ!
Ο Δώνης ήταν πάλι ο μόνος ψύχραιμος: αντί να πάρει κάποιον από τους κυνηγούς που του προτείνονταν είπε ότι θα κάνει μια μεταγραφή στα τέλη Αυγούστου έχοντας μια πιο ολοκληρωμένη γνώση της ομάδας. Τότε ζήτησε το Χούτο, αλλά τελικώς βολεύτηκε με το Μπακαγιόκο: πριν αυτό μάθει τα ονόματα των συμπαικτών του σκόραρε και η ΑΕΛ απέκλεισε τη Μπλάκμπερν! Ωστόσο ο κόουτς δεν επαναπαύτηκε: το Δεκέμβρη στη Λάρισα ήρθαν ο Μετίν και ο Ζουράφσκι και το πρόβλημα λύθηκε. Τίποτα δεν έγινε βιαστικά και υπό καθεστώς πίεσης.
Ένα χρόνο αργότερα ο Δώνης βρέθηκε στην ΑΕΚ, χωρίς τον Πηλαδάκη, χωρίς το Νίκο Λιράκη (πολύτιμο στο θέμα των μεταγραφών) χωρίς τον Κώστα Κωνστάντο (που σε ουκ ολίγες περιπτώσεις στη Λάρισα του «μαλάκωνε» τα νεύρα). Ο Νικολάϊδης, μολονότι είχε αποφασίσει να φύγει και είχε στείλει και το γνωστό mail στους μετόχους, τον φώναξε να φτιάξει την ομάδα από την αρχή, σχεδόν μόνος του – αφού ο Δημήτρης Μάρκος ήταν ένας αόρατος καλός σκάουτερ και όχι ένας τεχνικός διευθυντής. Εκείνο το καλοκαίρι ο Δώνης έκανε πράγματα που δεν είχε ξανακάνει ποτέ του.
Μιλούσε ώρες στις συνεντεύξεις τύπου για θέματα τακτικής κολακευμένος από το τεράστιο ακροατήριο των ρεπόρτερ και υπόσχονταν μια «νέα Αρσεναλ». Έδιωξε στα μισά της προετοιμασίας τον Κονέ και τον Ενσαλίβα ξαφνικά. Δήλωσε ότι η ΑΕΚ δεν χρειάζεται αμυντικό χαφ και μετά πήρε δύο, δηλαδή τον Μπασινά και τον Πελετιέρι. Θρυλείται πως όταν ο Νικολαϊδής τον ρώτησε με ποιον θα αντικαταστήσει το Ρίμπ απάντησε «με το Νεμπεγλέρα γιατί θ αλλάξω σύστημα»! Στο πρώτο επίσημο ματς, με την Ομόνοια για τα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ αγωνίστηκε με βασικό τον άγουρο Ζορμπά (!) και φυσικά η ΑΕΚ έχασε κι αποκλείστηκε.
Το χειρότερο; Ο Δώνης δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών του: ολοκλήρωσε την καριέρα του στην ΑΕΚ ουσιαστικά ένα απόγευμα στο γήπεδο της Φυλής, παραμονές 28η; Οκτωβρίου, όταν η Ενωση απέναντι στο Θρασύβουλο δεν κατάφερε να κρατήσει το υπέρ της 3-0. Εκείνο το ματς, κατέδειξε ένα τεράστιο πρόβλημα εμπιστοσύνης των παικτών προς το Δώνη και όχι τυχαία, μετά από αυτό, ο κόουτς εισηγήθηκε να φύγουν 7-8 ποδοσφαιριστές τον Δεκέμβρη! Η ΑΕΚ του, εκείνη την Κυριακή έκανε στο γήπεδο τα πάντα χωρίς την παραμικρή πίστη στο σχέδιο του και χωρίς το παραμικρό πάθος: ακόμα και τα γκολ που πέτυχε πανηγυρίστηκαν ανόρεχτα. Όταν ο Δώνης έφυγε αποκάλυψε πως είχε ζητήσει όλους κι όλους δυο παίκτες, τον Βενετίδη και τον Κλέϊτον, και δεν του πήραν κανένα: ελλείμματα εμπιστοσύνης υπήρχε και από τον ίδιο προς τη διοίκηση πριν καλά καλά ξεκινήσει η σεζόν!
Το πάθημα στην ΑΕΚ του έγινε μάθημα στον Ατρόμητο: πήρε μαζί του το τεχνικό του τιμ (και το Μάκη Αγγελίνα και τον Γρηγόρη Γεωργίτσα και τον πάντα χρήσιμο Μίοτρακ Μένταν), αλλά δεν τα πήρε όλα επ ώμου. Η συνεργασία με το Γιώργο Σπανό υπήρξε στενότατη, ενώ ήταν εξίσου χρήσιμη η άριστη σχέση του με τον τεχνικό διευθυντή Γιάννη Αγγελόπουλο: το μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στις μεταγραφές π.χ οφείλεται, πέρα από τις δικές του υποδείξεις, κατά πολύ και στον Αγγελόπουλο και στη διοικητική επιλογή να ποντάρει η ομάδα κατά βάση σε λύσεις από το ελληνικό πρωτάθλημα: από τις 30 μεταγραφές που έκανε ο Ατρόμητος στα τρία χρόνια του Δώνη μόλις πέντε ήταν οι παίκτες που δεν είχαν γνώση του ελληνικού πρωταθλήματος! Αν στην ΑΕΛ είχε φανεί το ταλέντο του, στον Ατρόμητο φάνηκε η ωριμότητα του: έβαλε λιγότερα «στοιχήματα», έφτιαξε ομάδες αμυντικά αρκετά στιβαρές, έμαθε κι ο ίδιος να εκτιμά την αποτελεσματικότητα πιο πολύ από το θέαμα. Κι έγινε και καλύτερος ψυχολόγος: η δουλειά με το Μήτρογλου υπήρξε άψογη.
Γιατί τον ήθελε ο Βρύζας στον ΠΑΟΚ; Πρώτα από όλα γιατί ο Δώνης «πέθαινε» να δουλέψει στον ΠΑΟΚ τον οποίο μικρός υποστήριζε: μετά τον ψυχρό καθηγητή Μπόλονι, η ομάδα χρειάζονταν ένα «οπαδό» με πάθος να ξυπνήσει τους πάντες. Μέτρησε σίγουρα η καλή δουλειά που έχει κάνει με μικρούς όπου πήγε. Δεν είναι μόνο ο Σκόνδρας, ο Τάτος, ο Γκαλίτσιος, ο Αλωνεύτης, ή ο Καραγκούνης κι ο Καραμάνος αποδείξεις ότι δουλεύει καλά με μικρούς: ακόμα κι ο Πλιάτσικος τα καλύτερα ματς τα χει κάνει μαζί του! Κυρίως όμως ο Βρύζας χρειάζονταν κάποιον να χτίσει τον ΠΑΟΚ από την αρχή: μετά τη φυγή του Σάντος οι επόμενοι προπονητές διαχειρίστηκαν την ομάδα του Πορτογάλου κάνοντας ελάχιστα το δικό τους. Αυτό κακό δεν ήταν – σήμερα όμως είναι άχρηστο, αφού οι βασικοί εκείνης της ομάδας είτε μεγάλωσαν (Γκαρσία, Λίνο, Ιβιτς), είτε έφυγαν (Κοντρέρας, Βιερίνια, Σορλέν, Μουσλίμοβιτς): η ομάδα πρέπει να γυρίσει σελίδα.
Είναι ο Δώνης αυτός που θα τα καταφέρει; Ελπίζω ναι. Όμως αν ξαναρίξετε μια ματιά σε όσα σας έγραψα θα καταλάβετε ότι στην περίπτωση του Δώνη το βασικό είναι το «θερμοκήπιο»: αν αυτό δημιουργηθεί ο Δώνης είναι φαινόμενο! Δεν του λείπει πλέον ούτε η πείρα, ούτε ο απαραίτητος κυνισμός, ούτε η ικανότητα στη διπλωματία, ούτε το προπονητικό τιμ – γνώσεις και ταλέντο πάντα είχε. Χρειάζεται όμως ανθρώπους γύρω του ικανούς να τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί στη δύσκολη ποδοσφαιρικά Θεσσαλονίκη και έτοιμους να υποστηρίξουν το όραμά του. Το καλό είναι ότι ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη με σχέδια χίλια. Το κακό ότι η διοίκηση Βρύζα μου θυμίζει λίγο τη διοίκηση Νικολαϊδη…
paokrevolution
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
VIDEO: Σαν σήμερα Γλέζος και Σάντας κατέβασαν τη ναζιστική σημαία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η τραπεζική ελίτ συνεχίζει να προκαλεί
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
