2012-05-26 13:25:33
The New York Times
Η ισλαμική δημοκρατία του Ιράν προσφέρθηκε πρόσφατα να χτίσει ένα φράγμα στο ορεινό χωριό Τανουρίν, που θυμίζει τοπίο των Αλπεων, στην καρδιά του χριστιανικού Λιβάνου. Πιο νότια, στα πυκνοκατοικημένα προάστια της Βηρυτού, η ιρανική γενναιοδωρία συνέβαλε στην ανοικοδόμηση συνοικιών που είχαν ισοπεδωθεί προ εξαετίας από ισραηλινές βόμβες – επίτευγμα που τιμήθηκε αυτόν τον μήνα με θορυβώδη εορτασμό.«Με τα ίδια μέσα, με τα οποία αποκτήσαμε όπλα και άλλα, έχουμε και χρήμα επίσης», αναφώνησε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, εν μέσω κραυγών επιδοκιμασίας του πλήθους. «Ολα αυτά επετεύχθησαν με ιρανικά χρήματα!»
Η προθυμία του Ιράν να προσφέρει βροχή χρημάτων στον Λίβανο, όταν η ίδια του η οικονομία πιέζεται από κυρώσεις, αποτελεί την τελευταία ένδειξη της έντονης ανησυχίας της Τεχεράνης μπροστά στην προοπτική πτώσης του ηγέτη της Συρίας, Μπασάρ αλ Ασαντ. Το Ιράν βασίζεται στη Συρία, που αποτελεί τη γέφυρά του στον αραβικό κόσμο, αλλά και κρίσιμο στρατηγικό συνεργάτη απέναντι στο Ισραήλ. Οι αραβικές επαναστάσεις, όμως, ανέτρεψαν τους υπολογισμούς της Τεχεράνης, καθώς ο κ. Ασαντ είναι ανίκανος να καταστείλει μια εξέγερση που διανύει τον 15ο μήνα της.
Το φλογερό φλερτ του Ιράν με την κυβέρνηση του Λιβάνου δείχνει ότι η Τεχεράνη αγωνίζεται να βρει αντικαταστάτη για τον πιο στενό σύμμαχό της μεταξύ των Αράβων, όπως λένε πολιτικοί, διπλωμάτες και αναλυτές. Δεν χρηματοδοτεί απλώς δημόσια έργα, αλλά επιδιώκει παράλληλα να συνάψει στενότερους δεσμούς, μέσω οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτιστικών συμφωνιών. Η πρόκληση για τους ηγέτες του Ιράν είναι το γεγονός ότι πολλοί Λιβανέζοι –περιλαμβανομένων των κατοίκων του Τανουρίν, τόπου που προτάθηκε για το υδροηλεκτρικό φράγμα– δυσφορούν με αυτήν την προσέγγιση. Δεν θεωρούν τις κινήσεις του Ιράν ένδειξη καλής θέλησης, αλλά μια μυστική πολιτιστική και στρατιωτική αποίκιση.
«Το Τανουρίν δεν είναι Τεχεράνη», διαμαρτυρήθηκε ο Χαρμπέλ Κομάιρ, μέλος του δημοτικού συμβουλίου. Οι Λιβανέζοι έχουν αποδεχθεί, ευρέως, το ότι το Ιράν ενεργεί ως ο βασικός προστάτης της Χεζμπολάχ. Αλλά το να επεκτείνεται πέραν των σιιτών είναι άλλη υπόθεση.
«Προσπαθούν να ενισχύσουν τη βάση τους στον Λίβανο για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος στη Συρία», είπε ο βουλευτής Μαργουάν Χαμαντέ, σημειώνοντας ότι η πτώση του Ασαντ θα έκοβε τον «ομφάλιο λώρο» μέσω του οποίου το Ιράν εφοδιάζει τη Χεζμπολάχ και κέρδισε σχεδόν ανεμπόδιστη πρόσβαση στον Λίβανο επί δεκαετίες. «Η Χεζμπολάχ εξελίχθηκε σε προγεφύρωμα της ιρανικής επιρροής όχι μόνο στον Λίβανο αλλά και στη Μεσόγειο, επιχειρώντας να επεκτείνει τον ιρανικό πολιτισμό, την ιρανική πολιτική και οικονομική παρουσία», είπε ο κ. Χαμαντέ. «Υπάρχει όμως ένα είδος απόρριψης, στον Λίβανο, αυτής της υπερβολικής ιρανικής ανάμειξης».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_26/05/2012_483556
Η ισλαμική δημοκρατία του Ιράν προσφέρθηκε πρόσφατα να χτίσει ένα φράγμα στο ορεινό χωριό Τανουρίν, που θυμίζει τοπίο των Αλπεων, στην καρδιά του χριστιανικού Λιβάνου. Πιο νότια, στα πυκνοκατοικημένα προάστια της Βηρυτού, η ιρανική γενναιοδωρία συνέβαλε στην ανοικοδόμηση συνοικιών που είχαν ισοπεδωθεί προ εξαετίας από ισραηλινές βόμβες – επίτευγμα που τιμήθηκε αυτόν τον μήνα με θορυβώδη εορτασμό.«Με τα ίδια μέσα, με τα οποία αποκτήσαμε όπλα και άλλα, έχουμε και χρήμα επίσης», αναφώνησε ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, εν μέσω κραυγών επιδοκιμασίας του πλήθους. «Ολα αυτά επετεύχθησαν με ιρανικά χρήματα!»
Η προθυμία του Ιράν να προσφέρει βροχή χρημάτων στον Λίβανο, όταν η ίδια του η οικονομία πιέζεται από κυρώσεις, αποτελεί την τελευταία ένδειξη της έντονης ανησυχίας της Τεχεράνης μπροστά στην προοπτική πτώσης του ηγέτη της Συρίας, Μπασάρ αλ Ασαντ. Το Ιράν βασίζεται στη Συρία, που αποτελεί τη γέφυρά του στον αραβικό κόσμο, αλλά και κρίσιμο στρατηγικό συνεργάτη απέναντι στο Ισραήλ. Οι αραβικές επαναστάσεις, όμως, ανέτρεψαν τους υπολογισμούς της Τεχεράνης, καθώς ο κ. Ασαντ είναι ανίκανος να καταστείλει μια εξέγερση που διανύει τον 15ο μήνα της.
Το φλογερό φλερτ του Ιράν με την κυβέρνηση του Λιβάνου δείχνει ότι η Τεχεράνη αγωνίζεται να βρει αντικαταστάτη για τον πιο στενό σύμμαχό της μεταξύ των Αράβων, όπως λένε πολιτικοί, διπλωμάτες και αναλυτές. Δεν χρηματοδοτεί απλώς δημόσια έργα, αλλά επιδιώκει παράλληλα να συνάψει στενότερους δεσμούς, μέσω οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτιστικών συμφωνιών. Η πρόκληση για τους ηγέτες του Ιράν είναι το γεγονός ότι πολλοί Λιβανέζοι –περιλαμβανομένων των κατοίκων του Τανουρίν, τόπου που προτάθηκε για το υδροηλεκτρικό φράγμα– δυσφορούν με αυτήν την προσέγγιση. Δεν θεωρούν τις κινήσεις του Ιράν ένδειξη καλής θέλησης, αλλά μια μυστική πολιτιστική και στρατιωτική αποίκιση.
«Το Τανουρίν δεν είναι Τεχεράνη», διαμαρτυρήθηκε ο Χαρμπέλ Κομάιρ, μέλος του δημοτικού συμβουλίου. Οι Λιβανέζοι έχουν αποδεχθεί, ευρέως, το ότι το Ιράν ενεργεί ως ο βασικός προστάτης της Χεζμπολάχ. Αλλά το να επεκτείνεται πέραν των σιιτών είναι άλλη υπόθεση.
«Προσπαθούν να ενισχύσουν τη βάση τους στον Λίβανο για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος στη Συρία», είπε ο βουλευτής Μαργουάν Χαμαντέ, σημειώνοντας ότι η πτώση του Ασαντ θα έκοβε τον «ομφάλιο λώρο» μέσω του οποίου το Ιράν εφοδιάζει τη Χεζμπολάχ και κέρδισε σχεδόν ανεμπόδιστη πρόσβαση στον Λίβανο επί δεκαετίες. «Η Χεζμπολάχ εξελίχθηκε σε προγεφύρωμα της ιρανικής επιρροής όχι μόνο στον Λίβανο αλλά και στη Μεσόγειο, επιχειρώντας να επεκτείνει τον ιρανικό πολιτισμό, την ιρανική πολιτική και οικονομική παρουσία», είπε ο κ. Χαμαντέ. «Υπάρχει όμως ένα είδος απόρριψης, στον Λίβανο, αυτής της υπερβολικής ιρανικής ανάμειξης».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_26/05/2012_483556
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Άργος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
