2013-05-13 12:12:04
Φωτογραφία για Ασμάτων ιστορίαι... [video]
Ζηλεύουνε δε θέλουνε ντυμένο να με δούνε

μπατίρη θέλουν να με δούν για να φχαριστηθούνε και Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω και

Μα εγώ πάντα βολεύομαι γιατί την εσαλτάρω

σε κανα αμάξι Γερμανού και πάντα τη ρεφάρω

και Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω και Βενζίνες και πετρέλαια εμείς τα κυνηγάμε γιατί έχουνε πολλά λεφτά και μόρτικα γλεντάμε και

Σάλτα ρίξε τη ρεζέρβα γίνε ντου και σήκω φεύγα

και

Οι Γερμανοί μας κυνηγούν μα εμείς δεν τους ακούμε

εμείς θα τη σαλτάρουμε ώσπου να σκοτωθούμε

και

Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω...

Πρόκειται περί του εξαίρετου άσματος του Μιχάλη Γενίτσαρη αποκλειθέν και ο Ύμνος της Κατοχής και όλως δικαίως να πούμε. Εγράφη περί του 41- 42 και δεν γραμμοφωνήθηκε στην ημιδαπήν παρά μόνον κατά το 1975. Το είπε δε ο Μήτσος Ευσταθίου με τη Γιώτα Σύλβα σε πρώτη ενθάδε γραμμοφωνημένη εκτέλεσις .


Το εξαίρετο τούτο ζεϊμπέκικο, ομιλάει περί μια ιδιότυπη ομάδα μικροκλεφτώνε και απατεωνίσκων που έδρασε στα χρόνια της Κατοχής ,σαμποτάροντας με τον τρόπο της και χωρίς να ζητήσει δάφνες(και άλλα τινά υλικού περιεχόμενου ) αντιστασιακού, τους Γερμανούς καταχτητές. Ο τρόπος αυτός ,πες τε το ''αντίστασης ','πες τε το οπως αλλέως θέτε, εμφανίζεται ΜΟΝΟΝ στην Ελλάδα. Κάποιος ισχυρίζεται και πιθανώς σωστά, ότι ούτοι έδρασαν μόνο στην Αθήνα και σε εντελώς συγκεκριμένες περιοχές και δρόμους αφ ενός λόγω συγκεκριμένων δρομολογίων των Γερμανικών καμιονιών άλλα και της μορφολογίας να πούμε της περιοχής. (ανηφόρες , στενά σοκάκια κλπ ).Ο Η. Πετρόπουλος στα Ρεμπέτικα Τραγούδια του αναφέρει πως σαλταδόροι υπήρξασι κι αλλού πχ Θεσ/νικη, όπως ο πιο γνωστός Τάσος που πυροβολήθηκε από Εγγλέζους το `46 . Αναφέρει ακόμη πως οι σαλταδόροι συνέχισαν το νταραβέρι τους και μετά την αποχώρηση των Γερμανώνε χτυπώντας τώρα Εγγλέζικα καμιόνια.Περιττό να πω πως οι Άγγλοι σκοποί βαρούσανε ψαχνό όπως και οι Γερμανοί εξ άλλου.

Οι σαλταδόροι το λοιπόν ήταν παράτολμοι φτωχοδιάβολοι οι όποιοι σαλτάριζαν, εξ ου και τ όνομα, επί των κινουμένων γερμανικών εφοδιοπομπών και τα άδειαζαν κυριολεκτικά στο πίτσ φιτίλι και εν κινήσει. Ο Σαλταδόρος βασικά ήτο ένας . Οι υπόλοιποι της ομάς ακολουθούσασι τρέχοντας πίσω απ το καμιόνι και μάζευαν τά που πετούσε ο Σαλταδόρος. Κλέβανε ότι μπορείς να φανταστείς από τρόφιμα ως καύσιμα και όπλα,εξαφανίζονταν δε στα στενά σοκκάκια και στη συνέχεια τα πουλούσαν πιθανώς στους μαυραγορίτες (ήταν και οι μόνοι λεφτάδες εξ άλλου). Να διευκρινίσω ότι οι εν λόγω φτωχοδιάβολοι δεν είχαν ουδεμία άλλη σχέσις με τους μαυραγορίτες γι αυτό δεν μισήθηκαν απ τον κοσμάκη, απεναντίας απολάμβαναν την αίγλη του λαϊκού ήρωος.Αγνοήθηκαν κανονικά απέ το κράτος το οποίο ακολούθησε την εντελώς αντίθετος πρακτική δια την ευγενήν και πατριωτικήν αυτήν τάξιν των μαυραγοριτών.

Περιττό να σημειώσω το επικίνδυνον του εγχειρήματος . Ηθελε κότσια και ικανότης αίλουρου. Οι Γερμανοί(και οι Αγγλοι) τους πυροβολούσαν άμεσα και άνευ προειδοποίησις. Περιβόητος σαλταδόρος ήτο ο Φώντας ,ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επιχείρησης από Γερμανό κάπου κατά Βοτανικό μεριά.

Μια εξαιρετική απεικόνιση της δράσης των σαλταδόρων καταγράφεται στην ΄΄χαμένη''(προβλήθηκε μόλις το 2007) όσο και εξαίρετη Ελληνική ταινία '' Το Ξυπόλυτο Τάγμα '' Του κ. Γκρέγκ Τάλλας (Γρηγόρης Θαλασσινός) του 1954 όπως και στην αυτοβιογραφία του κ Μ. Γενίτσαρη ''Μάγκας από μικράκι'' εκδόσεις Δωδώνη.

Μια παραλλαγή να πούμε του εν λόγω άσματος ηχογραφήθη στo Αμέρικα το 1945 , μεσούντος εμφυλίου, από τον Γιώργο Κατσαρό που παρ ότι αναφέρεται ως συνθέτης ο ίδιος , ξέρουμε ότι είναι διασκευή του ήδη χιλιοτραγουδισμένου στην Ελλάδα τραγουδιού του Μ. Γενίτσαρη.( Μάλλον του το μετέφερε σαν ρεμπέτικο της κατοχής η ηρωίδα αντάρτισσα αδερφή του Σοφία Θεολογίτη όταν επέστρεψε στην Αμερική) Οι στίχοι είναι κάπως διαφορετικοί(όπως ίσως τους θυμόταν η Σοφία) όπως και η ενορχήστρωσις του άσματος που την φωνή του Κατσαρού συνοδεύει εδώ το μοναδικό, ''τσιμπιτό'' παίξιμο της κιθάρας του.

«Δεν τη φοβάμαι τη στενή, το ξύλο, την κουμπούρα, βρε

εκείνο που φοβήθηκα είν' η κομαντατούρα.

Όταν περνούν οι Γερμανοί, περνάνε μ' όλο πόζα,

πηδάω στ' αυτοκίνητο και τους τα κλέβω όλα.

Θα σαρτάρω, θα σαρτάρω, βρε

κι έτσι θα ξαναρεφάρω. (δις)

Μπενζίνες και πετρέλαια εμείς τα κυνηγάμε,

γιατ' έχουνε πολλά λεφτά και φίνα την περνάμε.

Θα σαρτάρω, θα σαρτάρω, βρε

και την τσίκα θα φουμάρω. (δις)

Ζηλεύουνε, δεν θέλουνε ντυμένο να με δούνε,

μπατίρη θέλουν να με δουν, για να φχαριστηθούνε.

Θα σαρτάρω, θα σαρτάρω, βρε

και την τσίκα θα φουμάρω. (δις)

Γεια σου Κατσαρέ, γεια σου».

Στο τραγούδι του Γενίτσαρη υπάρχουν και οι παρακάτω στίχοι ,όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία του που όμως δεν πέρασαν στο τραγούδι

.«Απάνω που ξεβίδωνε την έβδομη τη βίδα,

του ρίξανε οι Ιταλοί με μία αραβίδα.

Απάνω που ξεβίδωνε την τέταρτη ρεζέρβα,

οι Γερμανοί στα σπλάχνα του τού ρίξανε μια σφαίρα.

Θα σαλτάρω, θα σαλτάρω,

στο γερμανικό το κάρο

και θα πάρω κουραμάνα,

για να φάει παιδί και μάνα».

Ετούτα τα ολίγα περί του εν λόγω επίκαιρου άσματος. Πάλι τα ίδια απέ τους ίδιους έχουμε . Μένει να να μη τους περάσει ούτε και τώρα.Ας τους δείξουμε , όπως οι παππούδες μας, πόσα απίδια μην πω τίποτ άλλο, παίρνει ο σάκος στην ιδιότυπη αυτή μορφή κατοχής που μας επέβαλαν οι ίδιοι καθώς και οι ξένοι αλλά και ντόπιοι συνεργάτες τους.

''Σάλτα'' το λοιπόν ρε μάγκες κι όπως γράφει εξαίρετα ο Γενίτσαρης ''Οι Γερμανοί μας κυνηγούν μα εμείς δεν τους ακούμε, εμείς θα τη σαλτάρουμε ώσπου να σκοτωθούμε''

Περικαλώ και μετά τιμής

Μήτσος ο Τούφας
Tromaktiko
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ